Πισπιρίγκου: Ο πατέρας της βρήκε κάποιες αντιδράσεις παράλογες - Η κατάθεσή του για τον θάνατο της Ίριδας

Απορία εκφράζει για κάποια από τα περιστατικά που εκτυλίχθηκαν το βράδυ του θανάτου της Ίριδας, της μικρότερης κόρης της Ρούλας Πισπιρίγκου και του Μάνου Δασκαλάκη, ο πατέρας της κατηγορουμένης.

Στην κατάθεσή του, μέρος της οποίας δημοσιοποιήθηκε στην εκπομπή «Πρωινό Σουσού» του OPEN, ο πατέρας της Ρούλας Πισπιρίγκου περιγράφει όσα του είπαν οι κόρες του, Ρούλα και Δήμητρα, για τον θάνατο της μικρής Ίριδας, λέγοντας ότι κάποια σημεία του φαίνονταν παράλογα.

«Το μόνο που θυμάμαι σαν περιστατικό είναι όταν ένα Σάββατο η Δήμητρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι ο Μάνος, ενώ τσακωνόταν με τη Ρούλα, τη χτύπησε. Αυτό μου το είπε η Δήμητρα μια μέρα πριν πεθάνει η Ίριδα. Δεν ξέρω ποια μέρα είχε γίνει ο τσακωμός αυτός μεταξύ τους.

Εγώ αμέσως μόλις το έμαθα, πήγα στο σπίτι της Ρούλας στην οδό Μπιζανίου στην Πάτρα. Εγώ τότε, από τη χαρά μου που είδα το εγγόνι μου και επειδή έβλεπα πολύ χάλια τη Ρούλα με αυτό που είχε γίνει, της είπα να με αφήσει να πάρω για εκείνο το βράδυ την Ίριδα στο δικό μου σπίτι, αλλά η Ρούλα δεν ήθελε. Δεν επέμεινα και μετά από λίγο έφυγα, για να τους αφήσω να ηρεμήσουν. Από το σπίτι της Ρούλας έφυγα γύρω στις 19.30. Το επόμενο πρωί με πήρε τηλέφωνο η Δήμητρα και μου είπε ότι η Ίριδα μάλλον είχε καταλήξει και εκείνη τη στιγμή την πήγαινε το ΕΚΑΒ στο Καραμανδάνειο», ανέφερε.

Όσα έγιναν το μοιραίο βράδυ, σύμφωνα με τον πατέρα της Ρούλας Πισπιρίγκου

«Εγώ τα έχασα τότε. Ξεκίνησα αμέσως για το Καραμανδάνειο και, όταν έφτασα, έμαθα ότι η Ίριδα είχε πεθάνει. Αυτό που συνέβαινε ήταν αναπάντεχο. Όσο ήμασταν στο νοσοκομείο είχε έρθει και ένα αυτοκίνητο της Αστυνομίας και ζήτησαν από τη Δήμητρα να πάει για κατάθεση στο τμήμα. Της είπα, μάλιστα, να την πήγαινα εγώ, όταν θα φεύγαμε από το νοσοκομείο, αλλά αυτή μου είπε ότι θα πήγαινε μόνη της.

Αργότερα, όταν πια είχαμε φύγει από το νοσοκομείο, με πήρε η Δήμητρα τηλέφωνο και μου είπε ότι πηγαίνει στην Αστυνομία. Μου είπε συγκεκριμένα ότι εκείνη την ώρα πήγαινε για να καταθέσει και είχε πάρει μαζί της και ένα πανάκι, που βρήκε η Ρούλα στην κούνια της Ίριδας μόλις γύρισαν από το νοσοκομείο. Το πανάκι αυτό είχε πάνω λίγο σάλιο και λίγο αίμα…» κατέθεσε επίσης.

«Την Ίριδα πρέπει να την είχαν βάλει για ύπνο γύρω στις 23.30. Οι κόρες μου, λοιπόν, με την Τζωρτζίνα κοιμήθηκαν κατά τις 2.30 το βράδυ του Σαββάτου, που ξημέρωνε Κυριακή. Τότε, στις 23.30, δηλαδή, που πήγαν για ύπνο, δεν ξέρω να πήγε κανείς να δει την Ίριδα, αν ήταν καλά. Το πρωί της Κυριακής γύρω στις 7.30 η Ρούλα ξύπνησε, γιατί άκουσε ένα μικρό κλάμα της Ίριδας, σαν νιαούρισμα που λέμε. Σηκώθηκε και πήγε στο δωμάτιο και έδωσε στην Ίριδα την πιπίλα της. Τότε που την είδε ήταν καλά, της έβαλε, λοιπόν, την πιπίλα της και την άφησε να ξανακοιμηθεί. Το ίδιο έκανε και η Ρούλα, γύρισε πάλι στο κρεβάτι της και κοιμήθηκε, ενώ μαζί της συνέχισε να είναι και η Δήμητρα. Μετά από αυτό, η Ρούλα ξύπνησε κατά τις 11 με 11.30 και πήγε να δει το μωρό και κατάλαβε ότι δεν ήταν καλά. Έβαλε μια φωνή και ξύπνησε και η Δήμητρα… Μπορεί να έγινε και το αντίθετο. Να πήγε, δηλαδή, η Δήμητρα να δει το μωρό και να ξύπνησε με τη φωνή της τη Ρούλα.

Πάντως, αυτό που μου είπε η Δήμητρα για την Ίριδα ήταν ότι το ένα της ποδαράκι ήταν παγωμένο. Ότι κατάλαβαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, την πήγαν στην κουζίνα, όπου την έβαλαν στο πάτωμα. Εκεί η Ρούλα ξεκίνησε να κάνει ΚΑΡΠΑ στο μωρό», είπε στη συνέχεια ο πατέρας της Ρούλας Πισπιρίγκου.

«Πώς γίνεται εκείνη τη στιγμή που είδαν ότι το μωρό δεν ήταν καλά, να φεύγουν;»

«Όταν μου τα είπε αυτά η Δήμητρα, τη ρώτησα πώς είναι δυνατόν να άφησαν το μωρό χωρίς να φάει για τόσο πολλές ώρες. Μου φάνηκε πολύ μεγάλο διάστημα από τότε που είχε φάει για τελευταία φορά, που ήταν προφανώς πριν κοιμηθεί το βράδυ στις 23.30 μέχρι και την επόμενη μέρα το πρωί στις 11.00, που πήγαν να δουν πώς είναι. Και περισσότερο της είπα ότι δεν είναι λογικό, αφού η Ρούλα σηκώθηκε στις 2.30 και του έδωσε την πιπίλα, σύμφωνα με τα λεγόμενά της», συμπλήρωσε και αναρωτήθηκε:

«Πώς γίνεται εκείνη τη στιγμή που είδαν ότι το μωρό δεν ήταν καλά, να φεύγουν και να πηγαίνουν στην κουζίνα, για να κάνουν ΚΑΡΠΑ… Έπρεπε εκεί, επί τόπου κάτω, και να του κάνουν ΚΑΡΠΑ».