«Να μην γίνει η Θεσσαλία Καμπότζη» - Αντίθετη με την πρόταση των Ολλανδών η περιφέρεια

Να μη γίνει η Θεσσαλία Καμπότζη, ζήτησε ο Περιφερειάρχης Λάρισας, Δημήτρης Κουρέτας σχολιάζοντας το σχέδιο των Ολλανδών της εταιρείας HVA, στην οποία είχε απευθυνθεί η ελληνική κυβέρνηση, για την αγροτική ανάπτυξη αυτής της τόσο σημαντικής περιοχής για τη χώρα ύστερα από τις καταστροφές του «Ντάνιελ».

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο της τελετής για την παράδοση στην κυκλοφορία του νότιου τμήματος του αυτοκινητοδρόμου Ε65, ο κ. Κουρέτας επεσήμανε ότι η Περιφέρεια είναι κάθετα αντίθετη στο μοντέλο της γεωργικής ανάπτυξης που παρουσίασαν οι Ολλανδοί: «Είναι το μοντέλο της Αφρικής. Εμείς δεν το δεχόμαστε. Τι σημαίνει αυτό; Πάει μια εταιρεία και κάνει συμβάσεις με τους αγρότες και τους μετατρέπει από μικροπαραγωγούς σε υπαλλήλους της να κάνουν συμβολαιακή γεωργία». Εξήγησε πως η Ελλάδα είναι η δεύτερη σε βιοποικιλοτητα στον πλανήτη, αλλά «αντί να πάει να καταθέσει αυτά τα φυτά», φέρνει μια εταιρεία, η οποία προτείνει μια οριζόντια επιλογή διαφορετικών καλλιεργειών. Προσέθεσε μάλιστα πως η χωρα μας παρά την ΚΑΠ, διατηρεί πολλές ευελιξίες σε αυτό το κομμάτι.

«Πρέπει να έχουμε μια δική μας αναπτυξιακή προοπτική»

Η ηγεσία της Περιφέρειας συμφωνεί με τη δημιουργία επιτροπής για τη βαμβακοκαλλιέργεια. Ωστόσο, είναι κάθετα αντίθετη με τις προτάσεις των Ολλανδών.

«Υπάρχουν δυνατότητες παρέμβασης. Πρέπει να έχουμε μια δική μας αναπτυξιακή προοπτική. Χρειαζόμαστε ένα μοντέλο που θα αναπτύξει τα πλεονεκτήματα της Θεσσαλίας και τα προϊόντα της που είναι μοναδικά, όχι να γίνει ένας τόπος όπως είναι η Μοζαμβίκη και η Καμπότζη που καλλιεργούν προϊόντα μαζικά. Το να εφαρμόσεις ένα τέτοιο μοντέλο είναι θέμα πολιτικής».

Ειδικά σε ό,τι αφορά τη βαμβακοκαλλιέργεια, για την οποία οι Ολλανδοί πρότειναν την εγκατάλειψή της σε ένα εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, ο κ. Κουρέτας ανέφερε πως στηρίχθηκαν σε ξεπερασμένα στοιχεία.

Τόνισε ότι το μεγάλο ζήτημα που θέτουν, δηλαδή το υδατικό έλλειμμα, δεν έχει το μέγεθος, το οποίο αναφέρουν καθώς έχουν χρησιμοποιήσει στοιχεία του 2017, όταν καλλιεργούνται 1,5 εκ. στρέμματα, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν εγκαταλειφθεί περί τα 500.000 στρέμματα καλλιέργειας βαμβακιού: «Αν υπολογίσει κανείς ότι έχει μειωθεί κατά 500 χιλιάδες στρέμματα η καλλιεργήσιμη γη σε βαμβάκι και τώρα είναι 700.000 στρέμματα, το έλλειμμα δεν είναι 460 εκ. κυβικά μέτρα νερό, αλλά πολύ λιγότερο. Επομένως, δεν υπάρχει λόγος να φύγει το βαμβάκι επειδή υπάρχει το έλλειμμα. Ας κάνουν το φράγμα της Σκοπιάς και του Μουζακίου», ανέφερε.

Ο ίδιος, πάντως, ξεκαθάρισε πως η διαφωνία της Περιφέρειας αφορά στις προτάσεις των Ολλανδών αναφορικά με το μοντέλο της αγροτικής ανάπτυξης στην περιοχή, καθώς, όπως προσέθεσε με τους υπουργούς και την κυβέρνηση κουβεντιάζουν.

Σημεία σύγκλισης υπάρχουν και με τους Ολλανδούς, με τους οποίους, πάντως, διαφωνούν στα ζητήματα των χρονοδιαγραμμάτων, καθώς εκείνοι τοποθετούν την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων το 2039, ενώ «εμείς θέλουμε να τελειώσουμε το 2028», όπως είπε.

Δε θα κάνουμε αντάρτικο, αλλά το νομοσχέδιο για τα ύδατα πρέπει να αποσυρθεί

Κάθετη, πάντως, είναι η διαφωνία σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των υδάτων στη Θεσσαλία, ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση ευθυγραμμίστηκε με τις προτάσεις των Ολλανδών εντάσσοντας τη δημιουργία του Οργανισμού Διαχείρισης των Υδάτων της Θεσσαλίας (ΟΔΥΘ) ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος πριν ακόμα ολοκληρωθεί η διαβούλευση του masterplan των Ολλανδών.

Το νομοσχέδιο ήδη συζητείται στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ενώ ο κ. Κουρέτας κατά την ακρόαση των εξωκοινοβουλευτικών φορέων ζήτησε την απόσυρσή του ώστε να γίνει ουσιαστική διαβούλευση. «Η διαδικασία που ακολουθήθηκε προδίδει προχειρότητα και συνιστά παράβαση των κανόνων ορθής νομοθέτησης», ανέφερε ο κ. Κουρέτας, προσθέτοντας πως αφενός δε δόθηκε επαρκής χρόνος στη δημόσια διαβούλευση, ενώ η προτεινόμενη σύσταση και λειτουργία του Ο.Δ.Υ.Θ. Α.Ε. επιχειρείται «εν κενώ», αφού δεν συνδέεται με τα υπάρχοντα ή υπό διαμόρφωση σχέδια διαχείρισης, όπως είναι το σχέδιο διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού [ΣΔΛΑΠ] της Θεσσαλίας, το σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας [ΣΔΚΠ] της Θεσσαλίας ή το περιφερειακό σχέδιο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή της Θεσσαλίας.

Προσέθεσε επίσης ότι βάσει των Ευρωπαϊκών Οδηγιών, σε εκπόνηση ή έγκριση αυτών των σχεδίων προβαίνει η “αρχή σχεδιασμού” που είναι δημόσια αρχή και ως τέτοια νοείται η δημόσια διοίκηση, οι Ο.Τ.Α. και τα ΝΠΔΔ και πως σε διαφορετική περίπτωση τα σχέδια που θα εκπονηθούν θα είναι παράνομα.

Σε ερώτηση εάν η Περιφέρεια προτίθεται να απαντήσει με προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας «ΣτΕ», ο Περιφερειάρχης Λάρισας απάντησε πως «σε καμία περίπτωση δε θα κάνουμε κινηματική πολιτική. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα νομοσχέδιο. Θα ψηφιστεί και η Περιφερεια θα το εκτιμήσει και θα προσπαθήσει μέσα απο διάλογο αναδείξει και να βελτιώσει κάποια θέματα. Δεν έχουμε καμία διάθεση να κάνουμε αντάρτικα αλλά να προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Η Περιφέρεια φαίνεται πως είναι ικανοποιημένη με την πρόοδο των έργων αποκατάστασης με τον κ. Κουρέτα να επισημαίνει, πάντως, ότι έγινε διαπλάτυνση σε ρέματα, τα οποία – όπως είπε - «ήταν ζούγκλα», καθώς είχαν εγκαταλειφθεί για είκοσι χρόνια.

Αντίθετες και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις στο νομοσχέδιο για τα ύδατα της Θεσσαλίας

«Όσο το master plan των Ολλανδών ήταν ακόμα ανοιχτό σε δημόσια συζήτηση, ένα μέρος του βγαίνει σε παράλληλη διαβούλευση, για να γίνει νόμος τους κράτους! Πόσο μεγαλύτερη περιφρόνηση μπορεί άραγε να σημειωθεί εις βάρος της θεμελιώδους για κάθε Δημοκρατία διαδικασίας της διαβούλευσης και κοινωνικής συμμετοχής»;

Αυτό επισημαίνουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Greenpeace και WWF Ελλάς κάνοντας λόγο για ένα δυστοπικό μέλλον για τη Θεσσαλία.

Αναφέρονται σε επιχείρηση ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας δεδομένου ότι «ο Ο.Δ.Υ.Θ. Α.Ε., όπως ζητάει η εμπορική εταιρεία HVA, προβλέπεται ότι θα λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Είναι εξαιρετικά απογοητευτική η πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις πρωτοφανείς κλιματικές καταστροφές που έπληξαν τα τελευταία χρόνια τη Θεσσαλία, προβάλλοντας ως εμβληματική πρωτοβουλία της την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των υδάτινων οικοσυστημάτων και γενικότερα του νερού στη Θεσσαλία».

Επιπλέον τονίζουν ότι μια από τις εξουσίες με τις οποίες προικοδοτείται ο νέος οργανισμός, είναι η διαμόρφωση τιμολογιακής πολιτικής, δηλαδή η τιμολόγηση του νερού, ενώ αναφέρονται και στις υψηλότατες προβλεπόμενες αμοιβές για τα στελέχη του Οργανισμού, τονίζοντας ότι ο λογαριασμός αυτός θα πάει στους Θεσσαλούς αγρότες και καταναλωτές: «Όπως ρητά προβλέπει, η σχετική διάταξη, ο ΟΔΥΘ θα εμπορεύεται το νερό. Ακόμα, σημαντικότερο είναι ότι η τιμολογιακή του πολιτική θα πρέπει να καλύπτει τις λειτουργικές δαπάνες του οργανισμού. To master plan της HVA προβλέπει υψηλότατη μισθολογική πολιτική για τα ανώτερα διοικητικά στελέχη του Water Management Organisation (για 10 διευθυντές και έναν δικηγόρο από την ελεύθερη αγορά ζητάει ετησίως 3 εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, το νομοσχέδιο προβλέπει αμοιβές για τα 13 μέλη του ΔΣ του ΟΔΥΘ, εκ των οποίων οι Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Διευθύνων Σύμβουλος και Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος, προσεγγίζουν τις ετήσιες αποδοχές του ανώτατου δικαστικού λειτουργού της χώρας, δηλαδή του Προέδρου του Αρείου Πάγου».

Συμπληρώνουν ότι ο ΟΔΥΘ θα επιβάλει και πρόστιμα, «τα οποία θα εισπράττει για να καλύπτει τους υπέρογκους μισθούς, ενώ έσοδα θα μπορεί να εισπράττει και από «την εκμετάλλευση της περιουσίας του», η οποία πιθανότατα θα είναι τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα τα οποία προτείνει η HVA στο master plan της και, βεβαίως, τα υδάτινα οικοσυστήματα της Θεσσαλίας».

Οι οργανώσεις ζητούν την απόσυρση των προβληματικών διατάξεων υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση ανέθεσε το τιτάνιο έργο του σχεδιασμού της κλιματικής θωράκισης της αγροτικής πρωτεύουσας της Ελλάδας σε μια εμπορική εταιρεία Handelsvereniging Amsterdam-HVA (μτφ. Εμπορική Εταιρεία του Άμστερνταμ), η οποία ιστορικά εξειδικεύεται στην εκμετάλλευση μεγάλων γεωργικών εκτάσεων σε πρώην ολλανδικές αποικίες και στο εμπόριο των προϊόντων τους.