Ένας χρόνος από τον Daniel: «Άφησα το 35 ημερών βρέφος μου στο κενό, για να το πιάσουν οι διασώστες» - Η μαρτυρική διάσωση μιας μάνας με τα 3 παιδιά της

Η στάθμη του νερού ανέβαινε συνεχώς και η Δήμητρα Ξάνθη, από το Βλοχό Καρδίτσας, βρισκόταν σε απόγνωση, εγκλωβισμένη για περίπου 15 ώρες μέσα στο σπίτι της με τα τρία παιδιά της, εκ των οποίων το μικρότερο ήταν μόλις 35 ημερών. Η σοφίτα, όπου στράφηκαν ως τελευταίο καταφύγιο, ήταν περιβάλλον ακατάλληλο. Οι ακαθαρσίες από τα περιστέρια και άλλα πτηνά εγκυμονούσαν κινδύνους για την υγεία όλων και κυρίως του βρέφους.

Η εικόνα από τη βεράντα ήταν απόκοσμη και συνάμα τρομακτική. Τα ορμητικά νερά κατέστρεφαν τα πάντα και παρέσερναν στο πέρασμά τους μεταξύ άλλων και πνιγμένα ζώα ή άλλα που έβγαζαν σπαρακτικές κραυγές, στην προσπάθειά τους να κρατηθούν στη ζωή μέσα στα νερά.

Μετά από 15 ώρες γεμάτες τρόμο και χωρίς πόσιμο νερό έφτασε έξω από το σπίτι μία βάρκα με δύο στρατιωτικούς διασώστες. Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά της κ. Ξάνθης, μέσα σε κλάματα, κρεμάστηκαν από τα κάγκελα και έπεσαν στη βάρκα. Το βρέφος η κ. Ξάνθη το άφησε στο κενό, μέσα σε ένα καρεκλάκι αυτοκινήτου, προσευχόμενη να πέσει στην αγκαλιά του διασώστη, ο οποίος προσπαθούσε να ισορροπήσει πάνω στη βάρκα. Το παραμικρό λάθος θα σήμαινε τραγική κατάληξη για το βρέφος, το οποίο θα χανόταν στα ορμητικά νερά…

Όλη η οικογένεια των εγκλωβισμένων, η κ. Ξάνθη, τα τρία παιδιά της, η μητέρα της και ο κουνιάδος της, σώθηκε. Ωστόσο, τα ψυχικά τραύματα που τους άφησε εκείνες τις δραματικές ώρες η κακοκαιρία Ντάνιελ, από την οποία συμπληρώνεται ένας χρόνος, δεν θα επουλωθούν ποτέ. Στην παραμικρή βροχή τα παιδιά θα συνεχίσουν να πετάγονται όρθια και να ζητούν από τους γονείς τους να φύγουν από το σπίτι, για να σώσουν τη ζωή τους.

«Βιώσαμε μία τρομακτική ιστορία, η οποία δε θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη μας, όσα χρόνια κι να περάσουν. Τα παιδιά μου θα την κουβαλάνε μέσα τους σε όλη τους τη ζωή. Το μεγάλο λάθος μου ήταν που δεν έφυγα αμέσως από το χωριό, όταν η βροχή συνέχιζε να πέφτει αμείωτα. Το ξέραμε ότι το χωριό μας βρίσκεται σε σημείο χαμηλότερο της στάθμης του ποταμού και ότι κινδυνεύαμε, όμως, πού να πάω με τα τρία παιδιά μέσα στη νύχτα; Δυστυχώς, το κακό μας χτύπησε γύρω στις 3:30 τα ξημερώματα», λέει στο ethnos.gr η κ. Ξάνθη.

Ανείπωτος τρόμος μετά το σπάσιμο του αναχώματος

Όπως λέει η ίδια, Για δύο-τρεις μέρες η βροχή έπεφτε με αμείωτη ένταση. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Τρίτης 5 Σεπτεμβρίου, ο σύζυγος της κ. Ξάνθης έφυγε από το σπίτι, για να πάει το μαντρί τους. Γείτονες κτηνοτρόφοι τον ενημέρωσαν ότι η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη και έπρεπε να σώσει τα ζώα του.

Η γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους έμειναν στο σπίτι, το οποίο ήταν διώροφο, σκεπτόμενοι ότι δεν κινδυνεύουν σε αυτό. Εκεί πήγαν η μητέρα της κ. Ξάνθη και ο κουνιάδος της για μεγαλύτερη ασφάλεια για τους ίδιους.

«Γύρω στις 3:30 τα ξημερώματα είδαμε ότι άρχισε να καταφτάνει ορμητικό νερό. Τότε κατάλαβα ότι είχε σπάσει το ανάχωμα. Το νερό άνοιγε τις πόρτες των σπιτιών και έμπαινε μέσα. Προκαλούσε παντού καταστροφές και ακούγαμε ζώα να πνίγονται. Ξύλα, δεξαμενές, κάθε είδους φερτά υλικά ακόμα και πνιγμένα ζώα παρασύρονταν από το νερό. Τα παιδιά μου έκλαιγαν. Παντού γινόταν ένας χαμός. Οι κάτοικοι του χωριού μας ήταν απελπισμένοι και τρομοκρατημένοι», τονίζει η κ. Ξάνθη.

Μόλις η στάθμη του νερού έφτασε στα δύο σκαλοπάτια από την πόρτα του σπιτιού της, στον δεύτερο όροφο, όλοι τους ανέβηκαν στη σοφίτα.

«Δεν ήθελα να πάμε εκεί, γιατί φοβούμουν, μήπως το βρέφος κολλήσει κάποια αρρώστια, όμως, δεν είχαμε άλλη επιλογή. Στη σοφίτα καθίσαμε για αρκετή ώρα, βλέποντας τη στάθμη του νερού συνέχεια να ανεβαίνει. Συνεχώς μιλούσαμε στα τηλέφωνα με τον σύζυγό μου και με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο της κοινότητας, ώστε να βρεθεί τρόπος να σωθούμε. Όμως, δεν ήμασταν μόνο εμείς. Κινδύνευαν πολλοί κάτοικοι του χωριού μας», λέει η κ. Ξάνθη.

Η επικίνδυνη επιχείρηση διάσωσης

Μετά από πολλές ώρες, γύρω στις 6:30 το απόγευμα της Τρίτης, έφτασε έξω από το σπίτι μία βάρκα. Σε αυτήν επέβαιναν δύο στρατιωτικοί και ο σύζυγος της κ. Ξάνθης.

«Η βάρκα έφτασε αλλά δεν ήξερα πώς να σώσω τα παιδιά μου. Ένας λάθος χειρισμός θα τα είχε οδηγήσει στο θάνατο. Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά κρεμάστηκαν από τα κάγκελα, για να μπορούν να τα πάρουν οι διασώστες. Το μικρό, όμως, δεν μπορούσε να σωθεί έτσι. Το έβαλα σε καρεκλάκι αυτοκινήτου και το… πέταξα. Το άφησα να πέσει στο κενό, για να το πιάσει στον αέρα ένας άνθρωπος, ο οποίος ισορροπούσε σε μία βάρκα… Ένα λάθος και το παιδί θα χανόταν ανάμεσα στα νεκρά ζώα. Αν έπεφτε στο νερό, θα ήταν αδύνατο να το βρούμε», λέει με τρεμάμενη φωνή η κ. Ξάνθη.

Το 35 ημερών βρέφος δε θα θυμάται τίποτα από αυτά που βίωσε. Θα τα μάθει από τις διηγήσεις των γονιών του και των αδελφών του. Οι γονείς του τού έδωσαν το όνομα Δανιήλ, γιατί βγήκε ζωντανό στις πρώτες μέρες της ζωής του μέσα από μία τεράστια καταστροφή.

Έχασαν ογδόντα ζώα και πολλά χρήσιμα πράγματα

Από τα 240 ζώα που είχε η οικογένεια, τα ογδόντα πνίγηκαν. Επίσης, καταστράφηκαν από τα νερά μεγάλη ποσότητα ζωοτροφών, ανταλλακτικά συσκευών και αγροτικών μηχανημάτων και πολλά άλλα χρήσιμα πράγματα που είχε η οικογένεια στο ισόγειο του σπιτιού, το οποίο χρησιμοποιούσε ως αποθηκευτικό χώρο.

«Πάθαμε πολύ μεγάλη καταστροφή. Τώρα πρέπει να ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας από την αρχή και αναρωτιόμαστε, πώς θα τα καταφέρουμε. Η μόνη λύση είναι η μετεγκατάσταση από τον Βλοχό, για να μην κινδυνεύσει και πάλι η ζωή μας», καταλήγει η κ. Ξάνθη.