Μέτρα για τη λειψυδρία: Αλλάζει η τιμολόγηση του νερού - Ανοιχτό το ενδεχόμενο αυξήσεων

Ο Υπουργός Ενέργειας, Θεόδωρος Σκυλακάκης, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μαζί με τη διοίκηση της ΕΥΔΑΠ παρουσίασε σήμερα (11/9) νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας και την εξοικονόμηση νερού.

Μεταξύ άλλων προανήγγειλε την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης που προβλέπει την αλλαγή της τιμολόγησης – κοστολόγησης των υπηρεσιών ύδατος. Σύμφωνα με την ενημέρωση που έκανε τα τιμολόγια θα καθορίζονται από τον πάροχο και θα ελέγχονται από την ΡΑΑΕΥ. Παράλληλα, προβλέπεται η κλιμακωτή χρέωση ανάλογα με τα επίπεδα κατανάλωσης και η δημιουργία ειδικού τιμολογίου για συγκεκριμένους χρήστες όπως οι δημόσιες κοινωνικές υποδομές, τα ευάλωτα νοικοκυριά και οι πολύτεκνες ή τρίτεκνες οικογένειες.

«Ψυχρή εφεδρεία η αφαλάτωση»

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θεόδωρος Σκυλακάκης αναφέρθηκε και στο ζήτημα της λειψυδρίας: «Σε αυτή τη φάση ζητάμε κατανάλωση με μέτρο. Αν έχουμε κακή περίοδο, μπορεί να εξετάσουμε και άλλα μέτρα που να περιορίζουν την κατανάλωση για να έχουμε ασφάλεια στην πιθανότητα ακραίων φαινομένων».

Ο κ. Σκυλακάκης έδωσε έμφαση στην αφαλάτωση, την οποία χαρακτήρισε «ψυχρή εφεδρεία» ανεξάρτητη από την ανομβρία, που θα μπορούσε να προσφέρει λύσεις τόσο στην Αττική, όσο και σε νησιά. Τόνισε ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας επικεντρώνεται στο νότιο Αιγαίο, σε κάποιες περιοχές της Πελοποννήσου και της ανατολικής Κρήτης. Σε ό,τι αφορά την Αττική, επεσήμανε ότι υδροδροτείται από την κεντρική Ελλάδα και έχει επηρεαστεί μεσοπρόθεσμα από τους ξηρούς χειμώνες των δύο προηγούμενων ετών.

Λύση σε εφεδρικούς ταμιευτήρες και γεωτρήσεις

Για να μην υπάρξουν προβλήματα στη υδροδότηση της πρωτεύουσας, η ΕΥΔΑΠ αναγκάστηκε να θέσει σε εφαρμογή πριν από μερικές εβδομάδες, όπως έχει γράψει το ethnos.gr, το plan b, το οποίο προετοίμαζε παρατηρώντας τις υδρολογικές συνθήκες βάζοντας στην εξίσωση τους εφεδρικούς ταμιευτήρες και τις γεωτρήσεις. Ετσι, τέθηκαν σε λειτουργία οι πηγές της Μαυροσουβάλας, οι οποίες είναι κάτω από την Πάρνηθα και οι πηγές του μέσου ρου του Βοιωτικού Κηφισού, οι οποίες είναι κοντά στην Υλίκη.

Οι πηγές αυτές έως τώρα δε χρησιμοποιούνταν λόγω του αυξημένου ενεργειακού κόστους, καθώς το νερό από εκεί δεν έρχεται με βαρύτητα όπως στον Μόρνο και τον Εύηνο, αλλά αντλείται από το υπέδαφος: «Αλλά σε αυτή την περίπτωση τα μοντέλα μας λένε ότι πλέον, πρέπει να μπουν κι αυτές, για να βοηθήσουν, για να έχουμε νερό όχι μόνο για 3 χρόνια, αλλά να μπορέσουμε, αν συνεχιστούν οι ίδιες συνθήκες, να έχουμε νερό για τα επόμενα 4 – 5 χρόνια που θα μας δώσει την ευκαιρία να πάρουμε τα μακροπρόθεσμα σχέδια που έχουμε και να τα κάνουμε μεσοπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα, πλέον», είπε ο κ. Σαχίνης.

Οι εναλλακτικές που εξετάζονται

Η πρώτη εναλλακτική που εξετάζεται είναι η Ψυττάλεια, στην οποία καταλήγουν τα 3/4 του νερού που καταναλώνουμε, υφίστανται επεξεργασία και απορρίπτονται στη θάλασσα. Αυτήν την περίοδο εξετάζεται η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης αυτού του ύδατος και συγκεκριμένα εάν το νερό από την Ψυττάλεια, αλλά και από το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων του Θριασίου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί καθαρό για βιομηχανική χρήση ή για αρδευτική χρήση στο παραλιακό μέτωπο που χρειάζεται νερό.

Σήμερα ο μεγαλύτερος πελάτης της ΕΥΔΑΠ είναι ένα από τα διυλιστήρια που μόνο του καταναλώνει το 1% του νερού που καταναλώνεται στην Αττική, το οποίο θα μπορούσε να εξοικονομείται.

Στην κατεύθυνση αυτή μάλιστα εκτελούνται οι εργασίες στο Ελληνικό για το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων που θα παίρνει και τα λύματα του Ελληνικού, αλλά και λύματα που αυτή τη στιγμή πηγαίνουν προς την Ψυττάλεια προκειμένου να τα επεξεργάζεται και να ποτίζει το πάρκο του Ελληνικού, το Γκολφ και άλλες παρακείμενες εγκαταστάσεις. Αντληση λυμάτων εξετάζεται με την Περιφέρεια και για την άρδευση του πάρκου Τρίτση.

Παράλληλα η ΕΥΔΑΠ προχωρά και τη χωρική επένδυση για το Αδριάνειο Υδραγωγείο, οπότε και εκεί το νερό που υδρομαστεύεται θα μπορεί να χρησιμοποιείται για αρδευτικούς σκοπούς. Σύμφωνα με τον κ. Σαχίνη, αν και δεν είναι πολύ, μπορεί να ποτίσει πάρκα από την Πάρνηθα μέχρι το Κολωνάκι. «Ήδη προχωράμε με το Χαλάνδρι χτίζοντας τώρα το δίκτυο. Εκεί θα έχουμε τους πρώτους πελάτες γιατί θέλουμε να το δούμε αυτό και σε πελάτες που έχουν κήπους όχι μόνο σε πάρκα».

Τρίτη εναλλακτική που εξετάζεται και ήδη εφαρμόζεται στο εξωτερικό είναι η επαναχρησιμοποίηση του νερού της Ψυττάλειας για εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα. «Οπως το νερό της βροχής καταλήγει στον υδροφόρο ορίζοντα, το ίδιο μπορεί να γίνει και με το νερό της Ψυττάλειας. Να υπάρχει εκεί σαν αποθήκευση κάτω από το έδαφος να εμπλουτίσει τον υδροφόρο ορίζοντα και μετά όταν και αν χρειαστεί, αφού θα έχει καθαριστεί φυσικά, να καθαριστεί και από τις μονάδες επεξεργασίας νερού και να γίνει πόσιμο», ανέφερε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ συμπληρώνοντας ότι η μέθοδος θα πρέπει να κοστολογηθείσε επίπεδο άντλησης και επεξεργασίας του νερού και να ελεγχθεί εάν υπάρχει υδροφόρος ορίζοντας ο όποιος δεν είναι μολυσμένος στην περιοχή της Αττικής.

Τέταρτη εναλλακτική είναι η πιθανή χρήση των υποδομών ομβρίων υδάτων, δηλαδή για παράδειγμα η συγκέντρωση του νερού της βροχής από γήπεδα ή πολυκατοικέις και η χρήση του για άρδευση. Ωστόσο εδώ το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι αν και πόσο θα βρέχει στην Αθήνα και το δεύτερο είναι εάν το κόστος αυτής της υποδομής αξίζει ανά κυβικό μέτρο νερού συγκριτικά με άλλα μέτρα.

Παράλληλα η ΕΥΔΑΠ μελετά και το ενδεχόμενο της επέκτασης του δικτύου. «Κάναμε το Μόρνο, μετά πήγαμε 30 χιλιόμετρα με μια σήραγγα πιο πέρα και κάναμε τον Εύηνο. Δέκα χιλιόμετρα πιο πέρα από τον Εύηνο, υπάρχει ένας παραπόταμος που πηγαίνει στη Λίμνη των Κρεμαστών. Άλλα 10 χιλιόμετρα παραπέρα υπάρχει ένας άλλος παραπόταμος. Θα μπορούσαμε σε περιπτώσεις ανάγκης ένα μέρος του νερού αυτού να το χρησιμοποιήσουμε. Εφόσον έχουμε κάνει μια σήραγγα 30 χιλιομέτρων, μια σήραγγα 10 χιλιομέτρων, δεν θα είναι τόσο δύσκολη», σημείωσε αναφέροντας ότι η λύση αυτή δε θα έχει ενεργειακό κόστος, καθώς το νερό θα έρχεται στον Εύηνο με βαρύτητα. «Επίσης ενώ όλοι οι ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ μαζί έχουν χωρητικότητα 1 δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα, αν πας άλλα 10 χιλιόμετρα παραπέρα, στα Κρεμαστά, η χωρητικότητα είναι 5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα».

Έσχατη λύση η αφαλάτωση

Εάν όλα αυτά αποτύχουν, τελευταία σανίδα σωτηρίας είναι η αφαλάτωση. Η Αττική περιβάλλεται σε μεγάλο βαθμό από θάλασσα. Ωστόσο η μέθοδος αυτή αν και εφαρμόζεται σε χώρες όπως το Ισραήλ που με μία από τις εγκαταστάσεις θα μπορούσε να καλύψει το 1/3 των αναγκών της Αθήνας, έχει μεγάλο ενεργειακό κόστος και περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

«Σε σχέση με άλλες λύσεις, δαπανάς πολλές κιλοβατώρες», είπε ο κ. Σαχίνης υπογραμμίζοντας ότι είναι δύσκολο να προβλέψεις σε τί επίπεδο θα έχουν φτάσει οι τιμές του ρεύματος σε είκοσι χρόνια που θα λειτουργεί αυτό το εργοστάσιο.