Ο Καλαματιανός που κερνάει τους Αυστραλούς αγιορείτικο τσίπουρο

Με ένα βιβλίο συνταγών από μοναχούς του Αγίου Όρους, με πρώτη ύλη τα ποιοτικά σταφύλια της Νότιας Αυστραλίας και προσθέτοντας το ελληνικό μεράκι ένας 72χρονος ομογενής κατάφερε να κάνει διάσημο στην Αυστραλία το ελληνικό τσίπουρο, εντελώς άγνωστο μέχρι πρότινος. Ο Καλαματιανός Αναστάσιος (Τομ) Χριστόπουλος μπορεί να ξεκίνησε πριν από 40 χρόνια να παρασκευάζει στο σπίτι τσίπουρο και ρακόμελο ως χόμπι, κυρίως για να τα απολαμβάνει με την οικογένεια και τους φίλους του στην Αδελαϊδα και να αισθάνεται ότι βρίσκεται κοντά στην Ελλάδα, όπως αναφέρει στο “Έθνος της Κυριακής”, όμως πρόσφατα ήρθε η μεγάλη αναγνώριση της δουλειάς του: τα παραδοσιακά ελληνικά αποστάγματά του έλαβαν μερικά από τα κορυφαία βραβεία στον μεγάλο διαγωνισμό εστίασης “Tasting Australia”.

“Ήθελα να μάθουν στην Αυστραλία το τσίπουρο, το οποίο στην Ελλάδα πίνεται πλέον πολύ περισσότερο από το ούζο”, λέει ο κ. Χριστόπουλος στο “Έθνος της Κυριακής”. “Πριν βγάλουμε το ελληνικό τσίπουρο στην αγορά, τα μόνα ονόματα που ήταν εδώ γνωστά ήταν το ούζο, η ρακή, που τη λένε και ρακίγια. Κανείς εδώ δεν ήξερε τι είναι το τσίπουρο ”, προσθέτει. Με την ονομασία “Vittorio Spirits” (από το παρατσούκλι “Βιτόριο” που είχε ο πατέρας του, από τη γυναίκα του Βικτώρια, και με το οποία ήθελε να τιμήσει τους γονείς του ο κ. Χριστόπουλος) η οικογένεια παράγει τρία προϊόντα- το παραδοσιακό τσίπουρο, που είναι χωρίς γλυκάνισο, το τσίπουρο με γλυκάνισο και ρακόμελο. Όταν η κόρη του τον ενημέρωσε ότι οι συμμετοχές τους στον μεγάλο διαγωνισμό εστίασης και ποτών είχαν βραβευθεί, ο ίδιος ο Τομ δεν μπορούσε να το πιστέψει.

"Χρυσό" το τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο

Το τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο της οικογένειας βραβεύθηκε τον περασμένο μήνα από τους κριτές του “Tasting Australia” με τρία βραβεία, του καλύτερου εναλλακτικού ποτού και του χρυσού εναλλακτικού ποτού του διαγωνισμού, καθώς και το ασημένιο βραβείο ποτού που παρασκευάζεται στην Αυστραλία. Το τσίπουρο με γλυκάνισο έλαβε χάλκινα βραβεία σε δύο κατηγορίες και το ρακόμελο Vittorio, στο οποίο ο κ. Χριστόπουλος έχει δώσει ένα πιο έντονο κόκκινο χρώμα από αυτό που πίνουμε στην Ελλάδα, τιμήθηκε με ακόμα ένα χάλκινο βραβείο από την κριτική επιτροπή.

“Οι Έλληνες μάθαμε στους Αυστραλούς να τρώνε, τώρα θα τους μάθουμε και να πίνουν”, μας λέει γελώντας η κόρη του Τζίνα Σαμπαζιώτη, η οποία μαζί με τον αδερφό της, Αντρέα, έχει αναλάβει να τρέχει την επιχείρηση και να στέλνει τις συμμετοχές στους διαγωνισμούς. “Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτό το επίτευγμα, αν λάβουμε κιόλας υπόψιν ότι τα προϊόντα μας βρίσκονται στην αγορά για λίγο περισσότερο από έναν χρόνο”, μας λέει η κόρη του Τζίνα και προσθέτει: “Έχουμε λάβει εξαιρετικά σχόλια από τους καταναλωτές αλλά και από τους κριτές που έβαλαν τα προϊόντα μας στο “hall of fame” των αλκοολούχων ποτών”. “Κάποτε οι Αυστραλοί δεν έτρωγαν ούτε το χταπόδι και τα καλαμαράκια που έχουμε στην Ελλάδα και τελικά τα έμαθαν”, προσθέτει ο κ. Χριστόπουλος που πιστεύει ότι κάποια μέρα θα γίνει ευρέως αποδεκτό και το παραδοσιακό τσίπουρο, το οποίο προωθεί ως ένα βαρύ ποτό, όπως το ουίσκι και το τζιν.

Η οικογένεια είναι αποφασισμένη να κάνει το τσίπουρο διάσημο και παγκοσμίως, αφού έχουν ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια να εξαγάγουν τα προιόντα τους στην Κίνα και σε άλλες χώρες της Ασίας, ενώ σε μερικές ημέρες αναμένουν την επίσκεψη κριτών από έναν παγκόσμιο διαγωνισμό για δοκιμή των αποσταγμάτων τους. “Δεν αποκλείω κάποια στιγμή στο μέλλον να διαθέσουμε τα προϊόντα μας και στην Ελλάδα, αν και ο ανταγωνισμός εκεί είναι τεράστιος”, προσθέτει ο Τομ Χριστόπουλος.

Όπως εξηγεί στο “Έθνος της Κυριακής”, το σημαντικότερο συστατικό της επιτυχίας του είναι η πρώτη ύλη. Τα σταφύλια τα διαλέγει σχολαστικά ο ίδιος από διάφορες περιοχές της Νότιας Αυστραλίας, όπως το Ρίβερλαντ και την κοιλάδα Μπαρόσα, που θεωρούνται τα καλύτερα στην Αυστραλία και από τα καλύτερα στον κόσμο. Ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες από ένα βιβλίο συνταγών που έχει από το Άγιο Όρος, τη γενέτειρα του τσίπουρου όπως μας λέει, στη συνέχεια κάνει τη συμπίεση των σταφυλιών και την απόσταξη στο αποστακτήριό του στην Αδελαϊδα. Τονίζει μάλιστα ότι χρησιμοποιεί απόσταγμα σταφυλιού, που είναι ο καθαρός χυμός του φρούτου, χωρίς τις φλούδες και τα κουκούτσια.

Ξεκίνησε ως χόμπι

“Τον εξοπλισμό που χρησιμοποιώ για την παρασκευή του τσίπουρο τον έχω αγοράσει από τη Θεσσαλονίκη και επιπλέον βρίσκομαι σε επικοινωνία με έναν φίλο μου στην Καλαμάτα, που πολλές φορές μου δίνει συμβουλές”, λέει ο 72χρονος τσιπουροπαραγωγός. Το αποστακτήριο που έχει η οικογένεια στην Αδελαϊδα και που ξεκίνησε ως χόμπι του Τομ πρι από δεκαετίες έγινε το πρώτο οικιακό αποστακτήριο στη χώρα που πήρε πλήρη άδεια λειτουργίας από το συμβούλιο τροφίμων και ποτών της χώρας αλλά και πιστοποιητικό ποιότητας πέντε αστέρων. Μετά τη μεγάλη επιτυχία στον διαγωνισμό “Tasting Australia” η οικογενειακή επιχείρηση έχει δει αύξηση των πωλήσεών της και μεγάλο ενδιαφέρον από τις ελληνικές κοινότητες της Αυστραλίας, που έσπευσαν να προμηθευτούν το ελληνικό τσίπουρο και το ρακόμελο που παράγει. Τα προϊόντα που πουλάνε περισσότερο είναι το τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο, το αγαπημένο του ίδιου του Τομ, και το ρακόμελο, που είναι πιο γλυκό, έχει λιγότερο αλκοόλ και προτιμάται από τις γυναίκες, ενώ το τσίπουρο με γλυκάνισο πίνεται κυρίως από τους νησιώτες ομογενείς.

Ο Τομ γεννήθηκε το 1946 σε ένα χωριό κοντά στην Καλαμάτα ως ένα από τα εννιά παιδιά της οικογένειάς του. Σε ηλικία 18 ετών πήρε τη δύσκολη απόφαση να μεταναστεύσει μόνος του στην Αυστραλία, στην αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών. Στην Αδελαϊδα γνώρισε τη σύζυγό του, Άννα, η οποία γεννήθηκε στο χωριό Μεγάλη Βρύση της Σπάρτης και σε ηλικία ενός έτους είχε μεταναστεύσει κι εκείνη με την οικογένειά της. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά, την Τζίνα, τον Αντρέα και τον Γιώργο και για περισσότερο από μισό αιώνα δουλεύε ασταμάτητα, τρέχοντας διάφορες επιχειρήσεις, όπως κατάστημα με είδη delicatessen, εκτροφή πουλερικών, δραστηριότητες στον κατασκευαστικό κλάδο και εισαγωγές οικοδομικών υλικών. “Το πιο σημαντικό στήριγμα για μένα είναι η οικογένειά μου”, μας εξομολογείται.

Ο Έλληνας ομογενής έγινε από την πρώτη στιγμή θερμά δεκτός στην τοπική κοινωνία και έχει πολλούς φίλους Αυστραλούς, ωστόσο τα χόμπι του, η οικογένειά του, ο τρόπος ζωής του και το γεγονός ότι επισκέπτεται την Ελλάδα δύο φορές τον χρόνο, όπου απολαμβάνει να πίνει τσίπουρο με τις παρέες του, όπως μας λέει, τον κάνουν να νιώθει ότι δεν έφυγε ποτέ από την πατρίδα του. Εκτός από το να παρασκευάζει τσίπουρο και ρακόμελο, αγαπά το να μαγειρεύει και να φτιάχνει κρασί για την παρέα του. “Ακόμα είμαι νέος”, μας λέει γελώντας ο κ. Χριστόπουλος, ο οποίος δε δίνει καμία σημασία στην προχωρημένη ηλικία του και νιώθει περήφανος που κατάφερε να αναγνωριστεί με ένα ελληνικό προϊόν και να διαφημίσει τη χώρα μας στο εξωτερκό.