Σε έξαρση το πρόβλημα διακίνησης ναρκωτικών στο ΑΠΘ

Σε έξαρση βρίσκεται το τελευταίο διάστημα το χρόνιο πρόβλημα της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών στο χώρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με όσα ανέφερε στο ethnos.gr ο πρύτανης του ΑΠΘ, Περικλής Μήτκας. Κυρίως στο χώρο της Φιλοσοφικής Σχολής ομάδες διακινητών πουλάνε ναρκωτικά ακόμα και σε ώρες που διέρχονται χιλιάδες φοιτητές από την περιοχή, εκτεταμένη χρήση γίνεται στα πάρκα της πανεπιστημιούπολης, ενώ πολύ συχνοί είναι οι καβγάδες μεταξύ των συμμοριών.

Κατά καιρούς έχουν σημειωθεί και επιθέσεις σε φοιτητές ακόμα και βιασμός φοιτήτριας, αλλά το φαινόμενο αυτό δεν είναι εκτεταμένο.

Για δεύτερη φορά μέσα σε 1,5 χρόνο φοιτητές βγάζουν κραυγή αγωνίας με επιστολή τους προς την πανεπιστημιακή κοινότητα και τις πρυτανικές αρχές. Σε αυτήν περιγράφουν την κατάσταση που βιώνουν καθημερινά, υποστηρίζουν ότι φοβούνται ακόμα και να κυκλοφορήσουν σε κάποια σημεία και τονίζουν ότι ο πανεπιστημιακός χώρος τείνει να μετατραπεί σε γκέτο.

«Η κατάσταση είναι απαράδεκτη και το έχουμε πει σε όλους τους τόνους και σε όλους τους φορείς εδώ και αρκετά χρόνια. Το φαινόμενο παρουσιάζει έξαρση κατά καιρούς, ανάλογα με το πώς κινούνται οι διακινητές. Μία από τις περιόδους έξαρσης είναι αυτή που διανύουμε τώρα, με το μεγαλύτερο πρόβλημα να εστιάζεται στην περιοχή της Φιλοσοφικής Σχολής», υποστηρίζει ο πρύτανης του ΑΠΘ.

Ο κ. Μήτκας αναφέρει ακόμα ότι η Σύγκλητος έχει δώσει και γραπτώς άδεια στην αστυνομία, προκειμένου να μπαίνει, όποτε το κρίνει, στο χώρο του πανεπιστημίου και να προχωρεί σε επιχειρήσεις σύλληψης των διακινητών. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι αδύνατο το πρόβλημα να λυθεί με την ιδιωτική εταιρεία φύλαξης του πανεπιστημίου.

«Οι υπάλληλοι της εταιρείας φύλαξης στην ουσία εκτελούν χρέη θυρωρού, αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε συλλήψεις. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο η αστυνομία. Δυστυχώς, μεταξύ των διακινητών έχει παγιωθεί η αντίληψη ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στο χώρο του πανεπιστημίου, χωρίς να έχουν συνέπειες από την αστυνομία. Αυτή η αντίληψη χρειάζεται χρόνο για να αλλάξει. Ως πανεπιστημιακή κοινότητα θέλουμε καθηγητές και φοιτητές να κινούνται και να εργάζονται με ασφάλεια στο χώρο. Τα πανεπιστήμια είναι χώροι ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αλλά στην Ελλάδα δεν καταφέραμε να τα προστατεύσουμε επαρκώς», σημειώνει ο κ. Μήτκας.