Ιάσονας Αποστολόπουλος: Ο Ελληνας διασώστης που πάει κόντρα στον Σαλβίνι

«Η ανθρώπινη ζωή δεν είναι διαπραγµατεύσιµη. ∆εν γίνεται να αφήνουµε ανθρώπους να πνίγονται για να χτίσει ένας πρωθυπουργός της Ιταλίας την πολιτική του καριέρα».

Αυτό δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο 35χρονος Ιάσονας Αποστολόπουλος, ο µοναδικός Ελληνας διασώστης στο ιστιοφόρο «Alex» που βρέθηκε στις αρχές Ιουλίου στο λιµάνι της Λαµπεντούζα, περισυνέλεξε ανθρώπινες ψυχές και τα έβαλε ανοιχτά µε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι, και την πολιτική που ακολουθεί ενάντια στους µετανάστες.

Η ιστορία του Ελληνα πολιτικού µηχανικού, µάλιστα, θυµίζει αυτήν της Κάρολα Ρακέτε, της Γερµανίδας ακτιβίστριας και πλοιάρχου του «Sea-Watch 3», η οποία αγνόησε την απαγόρευση των ιταλικών Αρχών και έδεσε το πλοίο στο λιµάνι για να αποβιβάσει τους 40 µετανάστες που είχε διασώσει. Μόνο που ο Ιάσονας δεν συνελήφθη από τους Ιταλούς. Ο 35χρονος Ιάσονας Αποστολόπουλος ασχολείται µε τις διασώσεις στη θάλασσα από τον Οκτώβριο του 2015, όταν πρόσφυγες και µετανάστες έφταναν κατά χιλιάδες καθηµερινά στη Λέσβο.

Εζησε συγκλονιστικές εµπειρίες στη θάλασσα και βοήθησε να διασωθούν εκατοντάδες άνθρωποι. Το 2015, µάλιστα, µε το προσφυγικό να είναι το πρώτο θέµα στα διεθνή Μέσα, ο ίδιος έφτασε µε µια οµάδα στην παραλία της Σκάλας Συκαµνιάς. Εκεί δηµιούργησε µια αυτοδιαχειριζόµενη κατασκήνωση και µια κουζίνα αλληλεγγύης, που ονοµάστηκε Platanos Refugee Solidarity.

«Στη θάλασσα έβλεπες παντού µαύρες κουκκίδες από τις πολλές µικρές βάρκες και τα φουσκωτά που έφταναν στις ακτές, µεταφέροντας δεκάδες ανθρώπους. Μόνο στην παραλία που βρισκόµασταν εµείς, έφταναν 3.000 άτοµα κάθε µέρα. Εµφανίζονταν από κάθε µεριά: από τις παραλίες, τα βράχια και τους κολπίσκους» αναφέρει. Και φέρνει στο µυαλό του το ναυάγιο που συνέβη µπροστά στα µάτια του: «Στις 28 Οκτωβρίου είχε γίνει ένα µεγάλο ναυάγιο στην περιοχή του Μολύβου.

Στη θάλασσα υπήρχαν πολλοί άνθρωποι. Εκείνη τη µέρα πνίγηκαν 50 άνθρωποι». Τότε ενηµέρωσε την οµάδα του ότι διαθέτει ένα φουσκωτό. Μάζεψαν λεφτά όλοι µαζί και πήγε στην Αθήνα να το φέρει. Με αυτό έσωσε αρκετούς πρόσφυγες, που πάλευαν στα παγωµένα νερά του Αιγαίου για να κρατηθούν στη ζωή. Κάπως έτσι βρέθηκε -έπειτα από επτά µήνες παραµονής του στη Λέσβο- να κάνει αίτηση στη SOS Mediterarranee, να επιλέγεται και να φεύγει για την πρώτη του οργανωµένη αποστολή µε το πλοίο «Aquarius». Και µε εκείνο το πλοίο έζησε φρικτές στιγµές. Είδε ανθρώπους να πνίγονται στη θάλασσα, µην µπορώντας να ξεφύγουν από τα µανιασµένα κύµατα.

«Έπρεπε να πιάσουμε λιμάνι»

Παρά τους όποιους κινδύνους όµως, ο 35χρονος βρέθηκε στις αρχές Ιουλίου µε το ιστιοφόρο «Alex», που ανήκει στην οργάνωση Mediterranea Saving Humans (ο ίδιος διευκρινίζει ότι δεν είναι ΜΚΟ), στα ανοιχτά της Μεσογείου, µε µοναδικό σκοπό τη διάσωση των ναυαγών.

Μάλιστα, τα βάζει ανοιχτά µε τον Ματέο Σαλβίνι, τονίζοντας ότι «παραβιάζεται το διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώµατα και οι διαχρονικοί νόµοι της θάλασσας που επιβάλλουν τη διάσωση των ανθρώπων. ∆εν µπορούµε να διαπραγµατευτούµε το γεγονός να πνίγονται άνθρωποι και να τους αφήνουµε αβοήθητους, για έναν πολιτικό που έχει χτίσει καριέρα πάνω στην ξενοφοβία, στον ρατσισµό και στον θάνατο» λέει ο Ιάσονας Αποστολόπουλος.

Για να προσθέσει πως όταν υπάρχουν ναυαγοί πρέπει να πηγαίνουν στο πιο ασφαλές λιµάνι και όχι να εκδιώκονται. Ο 35χρονος βρίσκεται στην Ελλάδα από τα µέσα της εβδοµάδας που πέρασε. Ωστόσο, οι εικόνες από τη Λαµπεντούζα δεν σβήνονται από το µυαλό του. «Μείναµε 56 ώρες στο κατάστρωµα και δεν µας επέτρεπε ούτε η Ιταλία αλλά ούτε και η Μάλτα να ελλιµενιστούµε. Στο καράβι δεν είχαµε νερό. Οι άνθρωποι είχαν προβλήµατα, έπρεπε να πιάσουµε λιµάνι» λέει.

Και φυσικά αναφέρεται στα νοµικά προβλήµατα που αντιµετωπίζει το πλήρωµα του σκάφους: «Μας επετράπη να αποβιβάσουµε τους ανθρώπους αυτούς στη στεριά, ακριβώς πριν από µία εβδοµάδα. Ταυτόχρονα, όµως, ήρθε η στρατιωτική αστυνοµία της Ιταλίας και µας ανακοίνωσε ότι το πλοίο κατάσχεται και ότι στον καπετάνιο και στον ενοικιαστή του σκάφους επιβάλλεται πρόστιµο, επειδή µπήκαµε στα ιταλικά χωρικά ύδατα χωρίς άδεια». Ωστόσο, όπως λέει, παρά το «ασφυκτικό καθεστώς του Σαλβίνι», ο ίδιος δεν θα σταµατήσει να αγωνίζεται για την αλληλεγγύη. Γιατί, όπως λέει, η ανθρώπινη ζωή αξίζει όσο τίποτε άλλο…