75 χρόνια από τα βασανιστήρια και τη σταύρωση Κρητικού εφήβου από ναζί

Εβδομήντα πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα Δευτέρα από την ημέρα που ο Σταύρος Ανδρεαδάκης, από τον Σοκαρά Ηρακλείου, δολοφονήθηκε -αφού πρώτα υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια- από τους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους, όπως έγραψε το neakriti.gr: Ο νεαρός Κρητικός πλήρωσε με τη ζωή του το γεγονός ότι αρνήθηκε να αποκαλύψει πληροφορίες που σχετίζονταν με την τοπική οργάνωση του ΕΑΜ.

Ο δικηγόρος Ηρακλείου Γιώργος Καρτσωνάκης στο πόνημά του με τίτλο «Το χρονικό της Σπηλιάρας του Σοκαρά» εξιστορεί το τραγικό τέλος που βρήκε ο Σταύρος Ανδρεαδάκης:

«Στις 12 Αυγούστου 1944 ο έφηβος Σοκαριανός Σταύρος Ανδρεαδάκης επιφορτίστηκε από την οργάνωση του ΕΑΜ του Σοκαρά, και συγκεκριμένα από τον υπεύθυνο της οργανώσεως της περιφέρειας Μονοφατσίου Ιωάννη Τριανταφύλλου, κάτοικο Ηρακλείου, και τον πρόεδρο της οργανώσεως του χωριού Σοκαρά Αριστείδη Γυπαράκη, να μεταβεί στο χωριό Αχεντριά και να διαβιβάσει διάφορα έγγραφα σοβαρού περιεχομένου στην εκεί οργάνωση. Επιστρέφων, ως ήτο φυσικό, παρέλαβε, εκ της οργανώσεως Αχεντριά, έγγραφα επίσης σοβαρού περιεχομένου, όπλα και σφαίρες, προοριζόμενα για την οργάνωση του Σοκαρά, τα οποία έκρυψε εντός φορτίου ξύλων, που φόρτωσε επί του ημιόνου του.

Κατά την επιστροφή του όμως στον Σοκαρά τον συνέλαβαν οι Γερμανοί κοντά στο Μεσοχωριό, ερεύνησαν αυτόν και ανεύρον πάντα τα υπ' αυτού κομιζόμενα, έγγραφα, όπλα και σφαίρες. Τον μετήγαγαν αμέσως στη Γερμανική Αστυνομία Χάρακα, όπου ανακρίθηκε πρώτα από τον φρούραρχο Πύργου, τον Βίλι Κούκλερ, και μετά τον παρέδωσαν στην εντεταλμένη Γερμανική Αστυνομία Μοιρών.

Εκεί ανακρίθηκε από τον φρούραρχο της Γκεστάπο Μοιρών, τον διαβόητο Τίτο Σπρέγκερ. Στο Φρουραρχείο Μοιρών υπηρετούσε, ως διερμηνέας, ο “Έλληνας” Νικόλαος Μαγιάσης.

Ολιγομελής ομάδα του ΕΑΜ του Σοκαρά αμέσως μετά τη σύλληψη του Σταύρου και τη μεταφορά του στο Χάρακα, υπολογίζοντας ότι θα μετεφέρετο στο Ηράκλειο, έστησαν ενέδρα μεταξύ Πραιτωρίων και Λιγορτύνου στη γέφυρα του Αναποδάρη, για να τον απαγάγουν από το απόσπασμα που θα τον συνόδευε, αλλά το απόσπασμα από άλλη διαδρομή κατευθύνθηκε στις Μοίρες κι έτσι χάθηκε η ευκαιρία απελευθέρωσής του. Ο Σταύρος Ανδρεαδάκης υπέστη ανηλεή ξυλοδαρμό.

Οι πληροφορίες που αμέσως διέρρευσαν βεβαιώνουν ότι ο Ανδρεαδάκης υποβλήθηκε σε απάνθρωπα βασανιστήρια. Γείτονες των φυλακών στις Μοίρες διηγήθηκαν ότι τον σταύρωσαν. Ήταν τόσο το μίσος των δημίων, που δεν μπορούσαν να πάρουν τις πληροφορίες που ήθελαν λόγω της άρνησης του Σταύρου να προδώσει τα μυστικά της οργάνωσης που του εμπιστεύτηκαν, που αναγκάστηκαν να τον δέσουν σε πάσσαλο και ύστερα του έβγαλαν τα δόντια και τα νύχια, του έκοψαν τα αφτιά και στο τέλος του έκοψαν τις πατούσες των ποδιών. Το μίσος των δημίων δεν ικανοποιήθηκε ούτε τότε και, για να καλύψουν τις απάνθρωπες πράξεις τους, συνέθλιψαν το σώμα του με ερπυστριοφόρο.

Υπολείμματα από το σώμα τού ήρωα περισυνέλλεξε ο πατέρας του, Σταμάτης Ανδρεαδάκης, που είχε μεταβεί στις Μοίρες για να παρακαλέσει για την απελευθέρωσή του. Ο πρόχειρος ενταφιασμός του έγινε στον τόπο του μαρτυρίου του, στον Άγιο Αντώνιο, περιοχή του Βρέλη Μοιρών. Μετά από μερικούς μήνες, ο πατέρας του, μη αντέχοντας την απώλεια του γιου του και κυρίως τον τρόπο του μαρτυρίου του, τον ακολούθησε στο μακάριο ταξίδι του».

Η δίκη του Μαγιάση: Η αθώωση και η δολοφονία του δωσίλογου

Για την ιστορία: Ο Μαγιάσης παραπέμφθηκε σε δίκη για τον θάνατο του Ανδρεαδάκη, ωστόσο αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών από το Δικαστήριο Δωσίλογων Ηρακλείου. Ο δωσίλογος έμελλε να δολοφονηθεί στις 30 Απριλίου 1947, την ώρα που δικαζόταν από το ίδιο Δικαστήριο Δωσίλογων για την ανθρωποκτονία του Ανωγειανού βοσκού, Μιχάλη Βρέντζου. Ο αδελφός του θύματος, Γιώργης Βρέντζος («Τηγανίτης»), μαχαίρωσε τον Μαγιάση τρεις φορές, την ώρα που εκείνος καθόταν στο εδώλιο, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα και παίρνοντας έτσι εκδίκηση για τον θάνατο του αδερφού του, αλλά και δεκάδων άλλων αντιστασιακών, για τον χαμό των οποίων ευθυνόταν ο γνωστός δωσίλογος.

Πηγή: neakriti.gr