Άνεργοι... πολιορκημένοι από το Λονδίνο μέχρι τον Λευκό Πύργο

Στα μάτια νέων από έξι χώρες της Ευρώπης, που συναντώνται για μία εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να «διαβάσει» κανείς τους ίδιους προβληματισμούς, αλλά και την ίδια αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο.

Στις συζητήσεις τους αναζητούν με πάθος λύσεις για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων, όπως αυτό της χρήσης ναρκωτικών, των αστέγων ή της εγκατάλειψης των ηλικιωμένων από τους δικούς τους ανθρώπους. Αγανακτούν με το δράμα των προσφύγων και εξοργίζονται με τη διαφθορά σε ανώτατα επίπεδα εξουσίας ή με την έλλειψη ελευθερίας σε αυταρχικά καθεστώτα.

Ανησυχούν με τα αυξανόμενα κρούσματα ρατσισμού σε μειονεκτικές κοινωνικές ομάδες και «συννεφιάζουν», όταν η συζήτηση επικεντρώνεται στο θέμα της ανεργίας ή στις δύσκολες εργασιακές συνθήκες που αντιμετωπίζει κάποιος, αν καταφέρει να βρει δουλειά. Η αισιοδοξία «ξεχειλίζει», όταν συμφωνούν ότι τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν, αν όλοι βάλουν, με όλη τους την ψυχή, το δικό του «λιθαράκι» προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο.

Κοινός τόπος προβληματισμού για 36 νέους από την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Τουρκία και την Ελλάδα, που βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ Youth, φιλοξενούμενοι από το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Κεντρικής Μακεδονίας, είναι η ανεργία και οι δύσκολες εργασιακές συνθήκες. Μπορεί το πρόβλημα να παρουσιάζει μια ελαφρώς διαφορετική μορφή ανάλογα με τις συνθήκες σε κάθε χώρα, ωστόσο, παντού νέοι, όταν κουραστούν να χτυπούν μάταια πόρτες, κάθονται περίλυποι στα καφέ, κλείνονται στο σπίτι τους ή αντιμετωπίζουν πρόβλημα κατάθλιψης.

«Δυστυχώς, πολλοί φίλοι μου είναι άνεργοι. Θλίβομαι, όταν τους βλέπω να κλείνονται στα σπίτια τους, να πίνουν ή να αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα», λέει στο ethnos.gr με το σικελιάνικο ταμπεραμέντο της η Φεντερίκα Τσίσκα που δουλεύει σε πρακτορείο ταξιδίων.

Αν και κατέχει πτυχίο στις δημόσιες σχέσεις η Σελίν Γκιούλαμας από την Τουρκία, είναι άνεργη και προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζειν με τα λίγα μεροκάματα που κάνει το καλοκαίρι στην τουριστική περιοχή της Αλικαρνασσού. «Στη χώρα μου το πρόβλημα της ανεργίας είναι τεράστιο. Οι νέοι παίρνουμε πτυχία, τα οποία ουσιαστικά είναι χωρίς αντίκρισμα. Η πλειοψηφία, για να επιβιώσει, κάνει κάποια μεροκάματα το καλοκαίρι σε τουριστικές επιχειρήσεις».

Μπορεί το πρόβλημα της ανεργίας να μην είναι πολύ υψηλό στο Ηνωμένο Βασίλειο, ωστόσο για τη bloger Σάρεν Κάμπελ η ανασφάλεια είναι τεράστια μεταξύ των νέων, αφού ο ανταγωνισμός στην αγορά εργασίας είναι τεράστιος και οι υγιείς επιχειρήσεις ζητούν άτομα με εμπειρία και με πολλά προσόντα. «Οι επιχειρήσεις ζητούν εμπειρία, ωστόσο, είναι δύσκολο να την έχει κάποιος στην ηλικία μου. Συνεχώς εξασκούμε τις ικανότητές μας, αλλά και πάλι νοιώθουμε ανασφαλείς», σημειώνει η Σάρεν.

Ρατσισμός, διαφθορά και Ερντογάν

Για την πτυχιούχο Πολιτικών Επιστημών Αντρέα Νέιντα από την Ισπανία, εκτός από την ανεργία, σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη χώρα της, είναι ότι δεν έχουν ίσες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Η ίδια θυμώνει και με τα κρούσματα ρατσισμού που εντοπίζονται σε βάρος μεταναστών και Ρομά.

«Δυστυχώς, έχουμε ακόμα πολλούς νοσταλγούς του δικτάτορα Φράνκο στην Ισπανία. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε συχνά κρούσματα ρατσισμού σε βάρος μεταναστών και τσιγγάνων», λέει η Αντρέα.

«Εξοργίζομαι με την Πολιτεία που κάνει πολύ λίγα πράγματα για τους μετανάστες. Μικρά παιδιά βρίσκονται στους δρόμους, χωρίς λεφτά, τροφή και ρούχα. Οι πολίτες βοηθάνε, όσο μπορούν, αλλά δεν αρκεί αυτό», αναφέρει από την πλευρά της η Ιταλίδα Λουντοβίκα Σανόκα.

Για τον Πορτογάλο Μάρκο Αρέιας η διαφθορά στα κλιμάκια της εξουσίας, αλλά και στις επιχειρήσεις απασχολεί έντονα τους νέους στη χώρα του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η ανεργία δεν είναι υψηλή στην Πορτογαλία, ωστόσο οι εργασιακές συνθήκες είναι πολύ κακές και οι μισθοί πολύ χαμηλοί.

Την έντονη ανασφάλεια και ανησυχία της για το γεγονός ότι μπορεί να βρεθεί ανά πάσα στιγμή στη φυλακή, επειδή διαφωνεί με τις πρακτικές του καθεστώτος Ερντογάν, εκμυστηρεύεται στο ethnos.gr η Σελίν Γκιούλαμας.

«Θέλει να ελέγχει τα πάντα. Προσωπικά φοβάμαι πολύ, διότι δεν μπορώ να κρατήσω το στόμα μου κλειστό. Μπορεί να γράψεις κάτι στα social media, να σε εντοπίσουν και να σε στείλουν στη φυλακή. Μας λείπει το αίσθημα ελευθερίας στη χώρα μου», υποστηρίζει η Σελίμ.