Ο δρόμος για τη νέα Αθήνα περνά μέσα από κατεδαφίσεις

Οπως επεσήμανε στο «Εθνος» ο κ. Δημαράς, «συζητούμε ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα επιτρέπει τολμηρές παρεμβάσεις για σημαντικά τμήματα των πόλεων, τα οποία είτε έχουν πολύ γηρασμένα κτίρια που ξεπερνούν την 50ετία και στερούνται της απαιτούμενης αντοχής, δεδομένου ότι είχαν χτιστεί με τον παλιό αντισεισμικό κανονισμό, είτε έχουν κακή ενεργειακή συμπεριφορά. Δεν είναι μια μεταρρύθμιση που θα γίνει αύριο, αλλά ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο με ορίζοντα 20ετίας, για το οποίο θα προηγηθούν ειδικές μελέτες ώστε να μπορέσει να βελτιωθεί η ποιότητα του αστικού περιβάλλοντος».

Ωστόσο, το σχέδιο για κατεδαφίσεις κτιρίων που ανήκουν σε ιδιώτες (αν και δεν είναι η πρώτη φορά που συζητείται) είναι δύσκολο να περάσει τον... σκόπελο του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ θα απαιτούσε και σημαντικά ποσά σε αποζημιώσεις.

Ενοποίηση των ακάλυπτων Υπάρχουν, βέβαια, κινήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αλλάξουν τη μορφή της πόλης, σημειώνει ο αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ και επικεφαλής της «Ανάπλαση Αθήνας ΑΕ», Νίκος Μπελαβίλας. Η πρώτη είναι η ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων σε μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα, μέσω νομοθετικών εργαλείων που δεν προσβάλλουν την ιδιοκτησία. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε περιοχές όπως οι Αμπελόκηποι, η Κυψέλη ή το Κουκάκι. Η δεύτερη είναι η ενοποίηση των στοών, ώστε να μην κόβονται και να υπάρχει μια συνέχεια στην πόλη.

«Οσον αφορά στα εγκαταλελειμμένα κτίρια, το Δημόσιο θα πρέπει να ρυθμίσει πρώτα τα του οίκου του» σημειώνει ο κ. Μπελαβίλας, προσθέτοντας ότι το 40% των κτιρίων του ΕΦΚΑ είναι «νεκρά» και σε κακή κατάσταση, πολλά εκ των οποίων μάλιστα είναι διατηρητέα. Μόνο στη Σταδίου υπάρχουν τέσσερα τέτοια κτίρια και στην Πανεπιστημίου άλλα τρία, τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν.