Ελλάδα|16.09.2019 17:05

Συνάντησε τους Κρητικούς που έσωσαν τον Νεοζηλανδό παππού της πριν από 78 χρόνια

Στέλιος Βογιατζάκης

Ένα λιτό τραπέζι που έγινε την Κυριακή (15/9) στο χωριό Κάμποι του Νομού Χανίων σηματοδοτεί την επανένωση δύο οικογενειών από διαφορετικές γωνιές του πλανήτη που γνωρίστηκαν μετά τη Μάχη της Κρήτης και κατόπιν χάθηκαν για περισσότερα από 75 χρόνια. Είναι η ευτυχής κατάληξη της προσπάθειας της Νεοζηλανδής Έμα Ράιτ Έμπραϊμ να εντοπίσει και να γνωρίσει από κοντά την οικογένεια Καλογερή, τα μέλη της οποίας έσωσαν και έκρυψαν τον παππού της από τους Γερμανούς την άνοιξη του 1941.

Έτσι ταξίδεψε με την οικογένειά της στην Ελλάδα για να γνωρίσει από κοντά τον 90χρονο σήμερα Νίκο Καλογερή, ο οποίος μαζί με τα αδέρφια του, τον Τάσο και την Ειρήνη, έκρυψε τον Νεοζηλανδό στρατιώτη Άρθουρ Ράιτ σε παραπήγματα και χωράφια. Εκτός από τον κ. Καλογερή, συναντήθηκε και με απογόνους της οικογένειας που απεικονίζεται στην περίφημη φωτογραφία του 1946 η οποία ταξίδεψε στο Ίντερνετ και έφτασε μέχρι τα Χανιά. 

Η Έμα Ράιτ Έμπραϊμ ήρθε στην Αθήνα στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας και συναντήθηκε με τη Ρένα Καλογερή, την κόρη του Τάσου. Ταξίδεψαν μαζί την Παρασκευή (13/9) για τα Χανιά και την επόμενη μέρα συναντήθηκε με τον 90χρονο σωτήρα του παππού της. Στο χθεσινό τραπέζι όλοι συζήτησαν για τα γεγονότα εκείνης της εποχής, αλλά και τι συνέβη τις επόμενες δεκαετίες οπότε χάθηκε η επαφή. «Είναι συναρπαστική η συνάντηση με την οικογένεια Καλογερή στους Κάμπους. Είμαι κατάπληκτη που καταφέραμε να βρεθούμε. Συμβαίνουν και θαύματα» λέει στο ethnos.gr η Έμα Ράιτ Έμπραϊμ.

Στην πρώτη συνάντηση της με τη Ρένα Καλογερή, η συζήτηση έφτασε στην περίφημη φωτογραφία. «Η Ρένα την είδε και μου είπε πόσο περήφανη είναι. Και οι δύο αναρωτηθήκαμε με ποιον τρόπο έφτασε στα χέρια του παππού μου. Πώς ήξεραν ο πατέρας και οι θείοι της ότι ο παππούς μου επέζησε από αυτόν τον τρομερό πόλεμο;».

Από την πλευρά της, η κυρία Καλογερή λέει στο ethnos.gr ότι «ήταν πολύ συγκινητική αυτή η συνάντηση και η γνωριμία με τους ανθρώπους με τους οποίους μας ενώνουν τόσο πολλά» και συμπληρώνει πως, εκτός από τους ανθρώπους, η Ράιτ Έμπραϊμ γνώρισε και τα μέρη στα οποία εκτυλίχθηκαν τα συνταρακτικά γεγονότα του Μαΐου του 1941. «Σκοπός ήταν να βρει τα σημεία που είχαν γίνει κρυψώνες, τα παλιά σπίτια της περιοχής που υπάρχουν ακόμη, τα χωράφια…». Η κυρία Έμπραϊμ εντόπισε το πηγάδι κοντά στο οποίο κρύφτηκε ο παππούς της μαζί με τον συνάδελφό του Στάνλεϊ Χιούζ, τον οποίο επίσης βοήθησε η οικογένεια Καλογερή. «Δίπλα σε αυτό το πηγάδι τούς συναντούσαν για να τους φέρουν φαγητό» λέει η εγγονή του Άρθουρ Ράιτ. 

Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη σωτηρία του παππού της, η κυρία Έμπραϊμ χάρισε στην οικογένεια Καλογερή ένα χειροποίητο πάπλωμα, στο οποίο ενσωμάτωσε παλιές οικογενειακές φωτογραφίες, έναν χάρτη της Κρήτης και τη φράση «Για να μην ξεχάσουμε». 

Η κυρία Καλογερή λέει ότι ο πατέρας της συνήθιζε να διηγείται ιστορίες από τη Μάχη της Κρήτης, «αλλά τις έλεγε ως κάτι πολύ φυσιολογικό για εκείνον. Έσωσαν πολλούς στρατιώτες τους οποίους αποκαλούσαν “Εγγλέζους”, ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής τους. Αυτό που συνέβη στον παππού της Έμα συνέβη σε πολλούς ξένους στρατιώτες την περίοδο της Μάχης της Κρήτης».

Η ιστορία του Άρθουρ Ράιτ

Κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης ο Νεοζηλανδός στρατιώτης Άρθουρ Ράιτ συνελήφθη από τους Γερμανούς. Κατάφερε να δραπετεύσει και αναζήτησε καταφύγιο στα βουνά του Νομού Χανίων. Εκεί συνάντησε τα μέλη της οικογένειας Καλογερή, οι οποίοι τον έκρυψαν και τον βοήθησαν. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τάσος, η Ειρήνη και ο Νίκος Καλογερής τού έστειλαν μια φωτογραφία τους ως ενθύμιο. Στο πίσω μέρος της έγραψαν ένα μικρό μήνυμα: «Στον φίλο μας Άρθουρ από την Ειρήνη, τον Τάσο και τον Νικόλα, για να θυμάται το νησί μας την Κρήτη και την πατρίδα μας, την Ελλάδα».

Ο Άρθουρ Ράιτ πέθανε πριν από δύο χρόνια, λίγο πριν κλείσει τα 100. Συμπτωματικά η εγγονή του είχε αποφασίσει να επισκεφθεί την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2019 με όλη την οικογένειά της και τον πατέρα της, Μπράιαν, ο οποίος είναι γιος του βετεράνου Νεοζηλανδού στρατιώτη.

Αυτό το ταξίδι της έδωσε την ιδέα να αναζητήσει την οικογένεια που είχε σώσει τον παππού της πριν από 78 χρόνια. Αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη φωτογραφία των νεαρών τότε αδελφών Καλογερή, με την ελπίδα ότι κάποιος θα μπορούσε να τους αναγνωρίσει. Την ανέβασε στο Facebook, την έδωσε για δημοσίευση σε ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και, όπως αποδείχτηκε, η αναζήτηση ήταν πιο εύκολη από όσο περίμενε.

Ύστερα από 48 ώρες βρήκε στα σχόλια της ανάρτησής της μια απάντηση που έγραφε «αυτός είναι ο πατέρας μου. Θα σου στείλω μήνυμα». «Η Έμα έστειλε τη φωτογραφία σε σελίδες του Facebook που έχουν σχέση με την Κρήτη. Την είδε μια ξαδέλφη μου σε μια σελίδα με παλιές φωτογραφίες των Χανίων και μας ειδοποίησε. Έτσι καταφέραμε να συναντηθούμε» καταλήγει η κυρία Καλογερή.

Β' Παγκόσμιος ΠόλεμοςΚρήτηΝέα Ζηλανδία