Έξι χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου - Μάγδα Φύσσα: «Να μην τον ξεχάσουν»

Οταν ολα θα έχουν τελειώσει και η δίκη θα έχει ολοκληρωθεί, σε δέκα χρόνια από σήμερα, θα ήθελα να μην ξεχάσουν τον Παύλο μου. Και πιστεύω ότι δεν θα τον ξεχάσουν, όπως ο κόσμος δεν ξέχασε τον Λαμπράκη. Ο Παύλος έδωσε εν καιρώ ειρήνης τη ζωή του για αυτή την κοινωνία, για τα σημερινά παιδιά που παλεύουν εκεί έξω» δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» η Μάγδα Φύσσα.

Τα τελευταία έξι χρόνια, κάθε Σεπτέμβριος είναι ρημαδιασμένος για τη μητέρα του Παύλου. Κάθε φορά που πλησιάζει η μαύρη επέτειος από τη δολοφονία του γιου της, το στομάχι της σφίγγεται, οι σκέψεις την ανακατεύουν. Ομως, «δεν είναι μόνο ο Σεπτέμβριος. Είναι και οι επόμενες ημέρες, οι γιορτές, τα Χριστούγεννα. Δεν αλλάζει για εμάς κάτι, είναι ένα μαρτύριο. Μας πλημμυρίζουν αναμνήσεις όλο τον χρόνο», όπως λέει. Στο πρόσωπο της Μάγδας Φύσσα η κοινωνία αναγνωρίζει τη λέξη «αξιοπρέπεια».

Αθελά της μετατράπηκε σε σύμβολο κατά του φασισμού και του αιτήματος για δικαιοσύνη. «Εγώ δεν είμαι τίποτα άλλο παρά η μάνα του Παύλου. Τίποτα παραπάνω» απαντάει και προσθέτει: «Αν ορισμένοι βλέπουν ότι εγώ συμβολίζω κάτι, είναι γιατί βγήκε ο χαρακτήρας της μάνας που έχασε τον γιο της. Τίποτα περισσότερο. Είναι τιμή μου να με θεωρούν σύμβολο, αλλά δεν θα έπρεπε να χρειαζόμαστε σύμβολα κατά του φασισμού. Και για μένα δεν είναι το ζητούμενο να γίνω σύμβολο, αλλά να μείνει κάτι, να κερδίσει η κοινωνία. Ο Σεπτέμβριος ανήκει στον Παύλο».

Στο ερώτημα από πού αντλεί δύναμη τα τελευταία έξι χρόνια και σηκώνεται κάθε πρωί από το κρεβάτι της για να μη χάσει ούτε μία μέρα από τη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης, η απάντησή της είναι αφοπλιστική: «Το θεωρώ καθήκον μου. Δεν ξέρω από πού βρίσκω τη δύναμη και σηκώνομαι κάθε πρωί. Δεν πίστευα καν ότι θα έχω τη δύναμη να αντιμετωπίσω αυτό που μας βρήκε σαν οικογένεια. Σηκώνομαι μηχανικά, σαν ρομπότ. Αλλά θεωρώ ότι είναι καθήκον μου. Ο Παύλος μου έδωσε τη ζωή του. Από τη δολοφονία του άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι. Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω...».

Στο δικαστήριο είναι αναγκασμένη να έρχεται αντιμέτωπη με τους δολοφόνους του γιου της και την προκλητική τους στάση: «Πόσες φορές έχω ακούσει χυδαιότητες... Δεν είναι τίποτα όμως. Ο Παύλος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και όλα αυτά τα χυδαία που ακούω είναι πολύ μικρότερο φορτίο. Αυτά που ακούω στο δικαστήριο δεν είναι τίποτα μπροστά στον πόνο της απώλειας, που θα τον κουβαλάω για πάντα. Είναι δυσβάσταχτος και ο Παύλος δεν γυρίζει πίσω. Είμαστε καταδικασμένοι να υποφέρουμε όλοι. Ο πατέρας του δεν άντεξε να είναι κάθε μέρα στο δικαστήριο. Δεν μπόρεσε να είναι εκεί. Το καταλαβαίνω, του σκότωσαν το παιδί, έτσι, χωρίς λόγο».

Στη συνέντευξή της στο «Εθνος της Κυριακής» η Μάγδα Φύσσα αναφέρεται και στη δίκη. Δεν κρύβει την ενόχλησή της για τους ρυθμούς του κράτους και διευκρινίζει ότι η έδρα του δικαστηρίου δεν φέρει καμία ευθύνη για τις καθυστερήσεις. Για την ίδια, το προηγούμενο διάστημα ήταν το δυσκολότερο της δίκης, καθώς οι κατηγορούμενοι απολογήθηκαν για τη δολοφονία του Παύλου. «Προκλητικοί, χυδαίοι, έχουν γίνει ένα δικηγόροι και κατηγορούμενοι, χωρίς διαχωριστικές γραμμές. Ο κατηγορούμενος μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά η απαξίωση απέναντι στο δικαστήριο και στην πρόεδρο είναι άθλια. Θέλουν να σε βγάλουν από τα ρούχα σου για να γίνει διακοπή της διαδικασίας, να κερδίσουν έστω και μία μέρα καθυστέρησης. Εστω και δύο μέρες νωρίτερα να μπουν φυλακή, θα ησυχάσουμε». Οσο για την εκλογική κατάρρευση του φασιστικού μορφώματος, η Μάγδα Φύσσα σχολιάζει ότι είναι νίκη του κόσμου που αγωνίστηκε.