Ζητούν αλλαγή πλαισίου για τις πυρκαγιές

Την ίδια στιγµή, η αρµοδιότητα της δασοπυρόσβεσης έχει περάσει εξολοκλήρου στην Πυροσβεστική µε νόµο του 1998, αποστερώντας από την προστασία του δάσους τους ειδικούς που το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους, δηλαδή δασολόγους και δασοφύλακες, µε αποτέλεσµα ο ρόλος των δασικών υπηρεσιών να περιορίζεται στην... έκδοση ενηµερωτικών φυλλαδίων. Ως συνέπεια, µόνο ένα από τα 102 δασαρχεία όλης της Ελλάδας -αυτό της Πάρνηθας- έχει καταρτίσει πρότυπο επιχειρησιακό σχέδιο πρόληψης και αντιπυρικό σχέδιο, το οποίο λαµβάνει υπόψη όλα τα σενάρια (ένταση ανέµων, βλάστηση κ.λπ.).

Επιπροσθέτως, εξακολουθεί να υπάρχει κατακερµατισµός αρµοδιοτήτων, καθώς η Κεντρική Γενική ∆ιεύθυνση ∆ασών ανήκει στο υπουργείο Περιβάλλοντος, τα δασαρχεία στην Αποκεντρωµένη ∆ιοίκηση και η δασική έρευνα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Και αυτό σε µία χώρα που µόνο φέτος θρήνησε 99 νεκρούς από µία πυρκαγιά, ενώ ετησίως χάνει εκατοντάδες χιλιάδες στρέµµατα γης σε φωτιές.

Αυτό κατήγγειλαν χθες δασολόγοι, οµότιµοι και τακτικοί καθηγητές πανεπιστηµίων σε σχετικούς κλάδους, οι οποίοι συµµετέχουν στην «Παρέµβαση για τα δάση» και έχουν ήδη υπογράψει ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κοµµάτων και τους πολίτες, µε την οποία ζητούν, µεταξύ άλλων, την αλλαγή του θεσµικού πλαισίου για την πρόληψη και την αντιµετώπιση των δασικών πυρκαγιών.

Οπως επεσήµανε ο τέως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου: «Υπάρχει µια απαράδεκτη σχέση πρόληψης - καταστολής, µε την εξαφάνιση της πρώτης από τη χρηµατοδότηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ετήσιο κόστος της καταστολής τα τελευταία χρόνια ξεπερνά τα 500 εκατ. ευρώ, ενώ της πρόληψης κυµαίνεται µεταξύ 20 και 30 εκατοµµυρίων». Ο ίδιος, µάλιστα, προσέθεσε ότι στην πρόληψη θα µπορούσαν να διατεθούν «λιµνάζοντα» χρήµατα από προγράµµατα αγροτικής ανάπτυξης, τα οποία φτάνουν τα 250 εκατοµµύρια ευρώ.

Επιπλέον, σύµφωνα µε παλαιότερη µελέτη του δασολόγου Γαβριήλ Ξανθόπουλου, από το Ινστιτούτο Μεσογειακών ∆ασικών Οικοσυστηµάτων, τα προηγούµενα χρόνια «η χώρα είδε τον προϋπολογισµό του Πυροσβεστικού Σώµατος να υπερδιπλασιάζεται χωρίς αντίστοιχη βελτίωση της αποτελεσµατικότητας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά την περίοδο 1981-1997 η µέση ετησίως καµένη έκταση ήταν 46.462 εκτάρια, ενώ για την περίοδο 1998-2014 ανήλθε στα 48.952 εκτάρια, παρά την αφειδή ενίσχυση του Πυροσβεστικού Σώµατος µε µέσα δασοπυρόσβεσης».

Οπως τόνισε ο δασολόγος-περιβαλλοντολόγος Νίκος Μπόκαρης, η επιστολή, η οποία έχει ήδη υπογραφεί από πεντακόσιους επιστήµονες, προτείνει:

• Τη θεσµοθέτηση της εµπλοκής των δασικών υπηρεσιών στην αντιµετώπιση των πυρκαγιών.
• Την υπαγωγή των υφιστάµενων δοµών σε ένα υπουργείο.
• Τη χρηµατοδότηση εκπόνησης σχεδίων πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών στα δασαρχεία.
• Την ενεργοποίηση της συµµετοχής δασικών συνεταιρισµών και αγροτών στην αντιµετώπιση πυρκαγιών.
• Τον εντοπισµό και την οριοθέτηση ευαίσθητων περιοχών και την αξιολόγηση του βαθµού επικινδυνότητας οικισµών που βρίσκονται δίπλα σε δάση.