Γιατί εξαφανίζεται η λιακάδα της Αθήνας

Πόσο συχνά βλέπουμε σύννεφα πάνω από τον ουρανό της Αθήνας; Στην περίπτωση που έχουμε γίνει μάρτυρες πιο συχνής ολικής νεφοκάλυψης του ουρανού στην Αττική αυτό εξηγείται επιστημονικά.  

Αν και η ολική νεφοκάλυψη παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, παρατηρείται μια γενική αυξητική τάση, η οποία είναι μεγαλύτερη τη θερμή εποχή του έτους και ιδιαίτερα τις βραδινές και μεσημεριανές ώρες.  

Τα στοιχεία πως αυξάνονται τα σύννεφα πάνω από την Αθήνα, αποκαλύπτει μια νέα έρευνα, με επικεφαλής τη δρα Δήμητρα Φουντά, κύρια ερευνήτρια του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ).  

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό θεωρητικής και εφαρμοσμένης κλιματολογίας «Theoretical and Applied Climatology» και η οποία παρουσιάζει τις διαχρονικές μεταβολές της νέφωσης στην Αθήνα (1882-2012).   Ωστόσο, η αύξηση δεν είναι η ίδια σε όλα τα είδη των νεφών. Ιδιαίτερα από τα μέσα του 20ου αιώνα και έπειτα, σημειώνεται σημαντική αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης των χαμηλών νεφών (σε ύψος έως 2.000 μέτρων) και των υψηλών (άνω των 6.000 μέτρων), σε αντίθεση με τα μεσαία νέφη σε ύψη 2.000 έως 6.000 μέτρων, που έχουν παρουσιάσει μείωση.  

Όπως αναφέρει το ΑΠΕ - ΜΠΕ, η αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης των υψηλών νεφών παρατηρείται σε παγκόσμια κλίμακα και αποδίδεται, μεταξύ άλλων, στη συνεχή αύξηση του αριθμού των αεροπορικών πτήσεων.   Τα νέφη που εμφανίζονται πλέον συχνότερα στον Αττικό ουρανό, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι οι σωρείτες (Cumulus) και οι θύσσανοι (Cirrus) το καλοκαίρι, καθώς και οι στρωματοσωρείτες (Stratocumulus) το χειμώνα.   Παρατηρείται επίσης μείωση στη συχνότητα επικράτησης των χαμηλών στρωματόμορφων νεφών και αύξηση στην επικράτηση των νεφών κατακόρυφης ανάπτυξης (convective), κάτι που έχει καταγραφεί και σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Οι αλλαγές αυτές, κατά τους επιστήμονες, είναι πιθανό να συνδέονται με την αστικοποίηση, επηρεάζοντας τη συχνότητα και την ένταση των βροχοπτώσεων.  

Τα νέφη, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι ένας από τις πιο σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν το κλίμα, αφού ελέγχουν σε μεγάλο ποσοστό την εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία και την ακτινοβολία που εκπέμπει η Γη προς την ατμόσφαιρα. Όχι μόνο η έκταση της νέφωσης αλλά και το είδος των νεφών παίζουν ρόλο, επειδή επιδρούν με διαφορετικό τρόπο στο ενεργειακό ισοζύγιο ανάμεσα στη Γη και την ατμόσφαιρα.  

Ανάλογα με το σχήμα τους, τη σύνθεσή τους και το ύψος τους, τα σύννεφα μπορούν να προκαλέσουν ψύξη (κυρίως) ή θέρμανση στον πλανήτη. Ιδίως τα χαμηλά και παχιά νέφη, όπως οι στρωματοσωρείτες μειώνουν σημαντικά την εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία ελαττώνοντας έτσι τη θερμοκρασία. Αντίθετα, τα αραιά νέφη σε μεγαλύτερα ύψη, όπως οι θύσσανοι, λειτουργούν ως «αέρια του θερμοκηπίου» και ανεβάζουν τη θερμοκρασία.  

Μετά τη δεκαετία του 1970 σημαντικές πληροφορίες για τα σύννεφα παρέχουν οι δορυφόροι, ενώ παλαιότερα, σύμφωνα με την κα Φουντά, οι ανθρώπινες παρατηρήσεις αποτελούν τη μοναδική πηγή πληροφόρησης για τις μεταβολές της νέφωσης και τους τύπους των νεφών. Οι πολυετείς χρονοσειρές νέφωσης, π.χ. σε βάθος ενός αιώνα, σπανίζουν παγκοσμίως.  

Η Αθήνα είναι από τις ελάχιστες περιοχές στον πλανήτη με συνεχείς παρατηρήσεις νέφωσης από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, οι οποίες πραγματοποιούνται από το ΕΑΑ στο Λόφο των Νυμφών στο Θησείο.  Οι παρατηρήσεις αυτές είναι τμήμα του ιστορικού κλιματικού αρχείου του Αστεροσκοπείου και συνεχίζονται μέχρι και τις μέρες μας.