Διεθνές βραβείο design για μηχανικά μολύβια σε ζευγάρι από τη Θεσσαλονίκη

Ξυλόγλυπτα, χειροποίητα μηχανικά μολύβια, με εσοχές που «υποδέχονται» τα δάχτυλα χωρίς να ασκείται πίεση, σχεδίασε και δημιούργησε ένα ζευγάρι στη Θεσσαλονίκη το οποίο πρόσφατα βραβεύτηκε για την ιδέα του, σε διεθνή διαγωνισμό Design στην Ιταλία.

Η 35χρονη Ευγενία Γραμματικοπούλου, με μεταπτυχιακό στο καλλιτεχνικό και πολιτισμικό management  και ο 40χρονος αρχιτέκτονας σύζυγός της Ρέζα Χακπούρ, μέλος του Διεθνούς Ομίλου Σχεδιαστών και της Παγκόσμιας Ένωσης Σχεδιαστών, λάτρεις και οι δύο του μολυβιού και γενικότερα της γραφικής ύλης, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα μηχανικό μολύβι που δεν θα είναι μόνο αντικείμενο χρήσης αλλά θα έχει και ιδιαίτερο σχεδιασμό.

«Σε ένα συμβατό μολύβι, ο σχεδιασμός επικεντρώνεται στο πιάσιμο των δακτύλων επάνω σε τρία σημεία, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα μια μεγάλη ποσότητα αντίθετων δυνάμεων σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος του μολυβιού. Το συγκεκριμένο μολύβι, όμως, εισάγει ένα κράτημα που δημιουργεί μια έννοια τριών χώρων για τα εμπλεκόμενα δάχτυλα. Αντί του κατόχου που κρατάει το μολύβι, το ίδιο το μολύβι υποδέχεται τα δάχτυλά πάνω του, χωρίς να ασκεί πίεση που τελικά επηρεάζει τη μυϊκή ένταση του βραχίονα και επιδεινώνει τη γραφική εμπειρία» εξηγεί η κ.Γραμματικοπούλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Εχοντας λάβει χρηματοδότηση από τον οργανισμό The People’s Trust, επιδιώκουν να αναπτύξουν όσο το δυνατόν περισσότερο την ιδέα τους, δημιουργώντας το εργαστήριό τους στη Θεσσαλονίκη ενώ ιδιαίτερη ώθηση τους έχει δώσει και το Χάλκινο Διεθνές Βραβείο Design που κέρδισαν για το μηχανικό μολύβι Artemis στο διαγωνισμό Α’ Design Award που διεξάγεται κάθε χρόνο στην Ιταλία. Όπως εξηγούν οι δημιουργοί, το συγκεκριμένο μολύβι «πήρε το όνομά του από την Αρτέμιδα, την Ελληνίδα θεά του κυνηγιού, για το αεροδυναμικό του, οργανικό σχήμα που θυμίζει το δόρυ με το οποίο θα ακινητοποιήσει το θήραμά της».

«Το product design ή αλλιώς σχεδιασμός προϊόντων είναι ένας τομέας με άπειρες δυνατότητες. Μέχρι σήμερα, σε ό,τι αφορά την γραφική ύλη αυτή έχει αναπτυχθεί σε περιορισμένο βαθμό και σε μεγάλο βαθμό χωρίς να έχει γίνει συνειδητά. Μέσα από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία επιχειρηματικότητας αποδομείται η μέχρι τώρα ιδέα του απλού εργαλείου γραφής και επαναπροσδιορίζεται ως αντικείμενο υψηλού design και αισθητικής αλλά και ως εργαλείου υποβοήθησης της γραφής, εξασφάλισης μοναδικής ακρίβειας κινήσεων και υποστήριξης για συγκεκριμένες ομάδες ατόμων με ιδιαίτερες ανάγκες» αναφέρουν οι δημιουργοί.

Σύμφωνα με την κ.Γραμματικοπούλου, το σμίλεμα των μολυβιών γίνεται με εργαλεία χειρός, σε ξύλο καρυδιάς, ευκάλυπτου, τριανταφυλλιάς αλλά και άλλα είδη ξύλου με άρωμα και φυσικό χρώμα.

«Στην πράξη το κάθε προϊόν αποτελείται από δύο μέλη: τον εσωτερικό μηχανισμό και το εξωτερικό μέρος, κατά πλειοψηφία το ξύλο. Η διαδικασία παραγωγής του τελικού προϊόντος επέρχεται μέσα από δύο προσεγγίσεις. Η πρώτη στηρίζεται στην επιλογή του ιδανικού τύπου ξύλου για το σχέδιο που έχουμε πραγματοποιήσει. Η δεύτερη και μοναδική, όμως, είναι εκείνη κατά την οποία το ξύλο που έχουμε στα χέρια μας υπαγορεύει βήμα-βήμα στο δημιουργό τον τρόπο που θα σμιλευτεί, και έτσι το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα μυστήριο που αποκαλύπτεται σε εμάς κατά την ώρα της δημιουργίας και αφορά αποκλειστικά το συγκεκριμένο κομμάτι ξύλο. Αφού αδειάσει το εσωτερικό του ξύλου με ένα τρυπάνι και εισχωρήσει ο μπρούτζινος σωλήνας και ο μηχανισμός μέσα στο ξύλο, ξεκινά η διαδικασία επιλογής του σωστού ξύλου για το συγκεκριμένο σχέδιο. Το εξωτερικό κομμάτι σχηματίζεται με τη βοήθεια ειδικών σκαρπέλων για το χέρι ή ξυλότορνου ή ακόμη και με τη χρήση αμφότερων. Στην συνέχεια εισάγεται ο εσωτερικός μηχανισμός. Αφού το ξύλο είναι ήδη σχηματισμένο, στη συνέχεια περνάει από μια διαδικασία λείανσης, στεγάνωσης και γυαλίσματος με τη χρήση ειδικών υλικών». 

Οι εμπνευστές του μολυβιού που βολεύει, όπως λένε, και τους αριστερόχειρες, υπογραμμίζουν ότι στόχος τους είναι και ο σχεδιασμός μηχανικών μολυβιών για άτομα με κινητικές δυσκολίες ή πάρκινσον.

«Το μολύβι «κάθεται» στην παλάμη του χεριού του χρήστη επιτρέποντας στον χρήστη να τοποθετήσει τα δάχτυλα στους κατάλληλους τρεις χώρους του γλυπτού αντικειμένου που έχουν δημιουργηθεί. Ο χρήστης δεν κρατάει την πένα με πίεση που ασκείται από τα δάχτυλά του. Η ίδια η πένα έχει σχεδιαστεί για να χωράει μέσα στο χέρι. Μέσω της ύπαρξης θετικών και αρνητικών επιφανειών, εγγυάται τη χαλάρωση των μυών των χεριών, καθώς δεν υπάρχει ανάγκη για το χρήστη να κρατήσει την πίεση έτσι ώστε να κρατήσει το μολύβι» καταλήγουν.