Υγειονομικές βόμβες έτοιμες να εκραγούν τα hot spots

Υγειονομική βόμβα, η οποία είναι έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή, αποτελεί το κάθε hot spot αναφορικά με τον κορονοϊό, κυρίως για τους πρόσφυγες και μετανάστες που διαμένουν σε αυτό, αλλά και για τις τοπικές κοινωνίες γύρω από την κάθε δομή. Όπως ανέφερε στο ethnos.gr ο γενικός διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Βασίλης Στραβαρίδης, ο συνωστισμός και ο συγχρωτισμός σε κάθε δομή για πρόσφυγες και μετανάστες είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί, αφού τα κοντέινερς και οι σκηνές βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο και σε κάθε ένα από αυτά διαβιούν από πένε - έξι έως δέκα - δώδεκα άτομα, ενώ οι συνθήκες υγιεινής είναι από υπερβολικά ανεπαρκείς έως ανύπαρκτες, 
Σε κάποιες δομές εκατοντάδες άτομα μοιράζονται μία ντουζιέρα, πολλές δεκάδες άτομα μία τουαλέτα, ενώ μία βρύση εξυπηρετεί ακόμα και περισσότερα από χίλια άτομα, τη στιγμή που δεν υπάρχουν σαπούνια, αντιδηπτικά και άλλα είδη καθαριότητας. 

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κ. Στραβαρίδης αναφέρει το hot spot της Μόριας και τη «ζούγκλα» γύρω από αυτό, όπου σύμφωνα με αυτοψίες των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα», μία μικρή βρύση εξυπηρετεί περίπου 1.300 άτομα, από μία τουαλέτα εξυπηρετούνται 167 άτομα, ενώ μία ντουζιέρα χρησιμοποιούν 242 άνθρωποι. Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι ένα κρούσμα κορονοϊού σε κάθε hot spot μπορεί να αποτελέσει ένα σπίρτο, μία θρυαλλίδα, για τεράστια διασπορά του ιού και να έχει ως αποτέλεσμα να μολυνθούν χιλιάδες άτομα, κάνοντας την αντιμετώπιση της κατάστασης από δύσκολη έως αδύνατη. «Στις δομές ο συγχρωτισμός και ο συνωστισμός έχουν τεράστιες διαστάσεις και λόγω των συνθηκών διαβίωσης είναι αδύνατο να τηρηθούν τα μέτρα ασφαλείας, αλλά και να γίνεται σωστά η προσωπική υγιεινή. Δεν υπάρχουν σαπούνια, δεν υπάρχουν αντισηπτικά υγρά και πολυμελείς οικογένειες στοιβάζονται σε ένα κοντέινερ ή σε μία σκηνή», σημειώνει ο κ. Στραβαρίδης.

Πέντε φορές χειρότερα από hot spot της Αφρικής 

Κατά τον γενικό διευθυντή του Ελληνικού Τμήματος των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα, η κατάσταση σήμερα στις ελληνικές δομές προσφύγων και μεταναστών, αναφορικά με τις συνθήκες υγείας και υγιεινής, είναι πέντε φορές χειρότερη ακόμα και από hot spot της Αφρικής. «Έχω προσωπική εμπειρία από αντίστοιχες δομές στο νότιο Σουδάν, στο Κονγκό και αλλού και μπορώ να πω ότι η κατάσταση στις δικές μας δομές είναι πέντε φορές χειρότερη. Οι συνθήκες είναι πραγματικά πολύ επικίνδυνες για τους ανθρώπους που διαβιούν σε αυτές, κάτι που φωνάζουμε εδώ και τέσσερα χρόνια κι έγινε περισσότερο επικίνδυνη τώρα με τον κορονοϊό. Αν σημειωθεί οποιοδήποτε κρούσμα, θα είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε. Πώς και πού θα μπορέσουν να μείνουν οι άνθρωποι απομονωμένοι; Πώς θα πλένουν τα χέρια τους κάθε ώρα; Δεν μπορεί να συμβεί αυτό και λόγω των συνθηκών διαβίωσης, αλλά και επειδή κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος του προβλήματος. Όταν μένει κάποιος μήνες ή και χρόνια σε μία τέτοια δομή, μπορεί να παρουσιάσει ψυχολογικά προβλήματα, αλλά και σε κάποιο βαθμό παραιτείται και από την ίδια τη ζωή», υπογραμμίζει ο κ. Στραβαρίδης.

Κίνδυνος και για τις τοπικές κοινωνίες

Μπορεί ο κινδυνος να είναι τεράστιος για τους πρόσφυγες και μετανάστες που διαμένουν στις δομές, ωστόσο, δεν είναι πολύ μικρότερος και για τις τοπικές κοινωνίες γύρω αυτές. Πρόσφυγες και μετανάστες βγαίνουν από τις δομές και έχουν καθημερινή επαφή με τους ντόπιους. Αγοράζουν πράγματα και κάνουν τη βόλτα τους σε πόλεις και χωριά, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος διασποράς του κορονοϊού να είναι πολύ μεγάλος. «Η λύση που επιλέγουν οι αρμόδιοι φορείς της κυβέρνησης, να τοποθετήσουν υγειονομικά κλιμάκια έξω από κάθε δομή, είναι μεν σωστή, αλλά δεν επαρκεί. Πόσο μπορούν να ελέγξουν για κορονοϊό, αλλά και να βοηθήσουν δύο - τρεις γιατροί; Να πάρουμε ως παράδειγμα τα νοσοκομεία των νησιών, τα οποία είναι μικρά και θα είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο αριθμό ασθενών. Μπορεί να κινδυνεύουν περισσότερο οι διαμένοντες στα camps, αλλά ο ιός μπορεί να πάει παντού και δεν κάνει διακρίσεις», τονίζει ο κ. Στραβαρίδης.

Απαραίτητη η πρόληψη

Κατά τον ίδιο, η μόνη λύση αυτή τη στιγμή, ώστε να μη θρηνήσουμε ακόμα και εκατόμβες νεκρών μέσα σε δομές προσφύγων και μεταναστών, είναι η πρόληψη, με άμεση παροχή περισσότερου νερού και κυρίως με τη μεταφορά όλων των ατόμων που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, αλλά και όλων των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών μαζί με τις οικογενειές τους εκτός των camps, για παράδειγμα σε ξενοδοχεία που αυτή τη στιγμή είναι κλειστά. «Εμείς αυτό που μπορούμε να κάνουμε και το κάνουμε, είναι να παρέχουμε περισσότερο νερό στις δομές της Σάμου και της Χίου και να ενημερώνουμε τους διαμένοντες σε αυτές σε όλες τις γλώσσες που μιλούν. Όμως, υπάρχουν πολλές διαφορετικές νοοτροπίες μεταξύ των διαμενόντων μέσ στις δομές», λέει ο γενικός διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα».