Συγκλονίζει ο πρόεδρος παραπληγικών: Αφήνουμε τα κλειδιά έξω από το σπίτι

Η πανδημία του κορονοϊού οδήγησε δισεκατομμύρια ανθρώπους στην καραντίνα όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι που όλη τους τη ζωή την περνούν στην καραντίνα. Είναι συμπολίτες μας με βαριά κινητικά προβλήματα που ζουν μία ζωή στην απομόνωση και στο περιθώριο.

Η ερημιά και η απομόνωση είναι η καθημερινή πραγματικότητα για όλη τους τη ζωή. Τώρα που βλέπουν όλη την κοινωνία να οδηγείται στην καραντίνα στέλνουν τα δικά τους δυνατά μηνύματα ζωής. Δίνουν κουράγιο στους αρτιμελείς για να αντέξουν την επίθεση του COVID-19 αλλά εκφράζουν και τα νέα προβλήματα που προστέθηκαν στην σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν.

Οι ανασφάλειες διογκώνονται, οι ανησυχίες πολλαπλασιάζονται. Το μυαλό τρέχει. Αναζητούν την ελπίδα και ένα στήριγμα από την κοινωνία πρόνοιας αλλά και όλους εμάς τους αρτιμελείς που εν τέλει... νομίζουμε πως έχουμε προβλήματα.

Το πιο ανατριχιαστικό είναι πως σχεδόν όλοι οι άνθρωποι με βαριά κινητικά προβλήματα είναι πεπεισμένοι πως εάν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο θα είναι τα πρώτα εύκολα θύματα της πανδημίας αλλά και του συστήματος υγείας που δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στη νοσηλεία τους.

«Στέλνουμε μήνυμα αισιοδοξίας στους αρτιμελείς»

Επικοινωνήσαμε με τον πρόεδρο του Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών Κωνσταντίνο Κωνσταντή. Τα λόγια του είναι γροθιά στο στομάχι. Με αναπηρία άνω του 90% βιώνει τα προβλήματα και τα διατυπώνει με ρεαλισμό αλλά και κατανόηση προς τους αρτιμελείς που ζουν στο δικό τους κόσμο. «Οι αρτιμελείς μπήκαν στον κόσμο μας και δε μπορούν να αντέξουν μερικές εβδομάδες στην καραντίνα. Είναι δύσκολος και σκοτεινός ο δρόμος της απομόνωσης που διαβαίνουμε όλη μας τη ζωή. Αντέχουμε όμως και στέλνουμε μήνυμα αισιοδοξίας στους αρτιμελείς να είναι γεροί και δυνατοί. Το μόνο που θέλουμε είναι να μας καταλάβουν όλους εμάς που έχουμε αναπηρίες. Ειδικά όλοι εμείς που είμαστε με αναπηρία πάνω από 90%. Εμείς είμαστε στη καραντίνα όλη τη ζωή μας».

«Καλώς ήρθατε λοιπόν στον κόσμο της καραντίνας»

«Έχουμε 160.000 μέλη στο σύλλογο μας. Οι 8.000 πανελλαδικά υπολογίζονται οι έχοντες βαριά αναπηρία. Οι περισσότεροι από εμάς είναι άνθρωποι που μπορεί και να μην έχουν βγει ποτέ έξω από το σπίτι. Καλώς ήρθατε λοιπόν στον κόσμο της καραντίνας. Δείτε για λίγο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλη μας τη ζωή. Προς Θεού, δεν θέλουμε να επιβαρυνθεί κανείς, ούτε να αφήσει η κυβέρνηση τα σοβαρά προβλήματα που έχει να λύσει. Μόνο να μας ακούσουν θέλουμε κι αν μπορούν ας προσπαθήσουν να κάνουν κάτι για μας».

«Μακάρι κάποιος υπουργός να διαβάσει αυτές τις γραμμές»

Ποια όμως είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με βαριά κινητικά προβλήματα εν μέσω της πανδημίας; Η τοποθέτηση του Κωνσταντίνου Κωνσταντή σοκάρει: «Αντιμετωπίζουμε μεγάλες δυσκολίες. Σας έστειλε ο Θεός να μιλήσουμε για να διατυπώσουμε τα προβλήματα μας. Μακάρι κάποιος υπουργός να διαβάσει αυτές τις γραμμές. Κατ΄αρχήν να ξέρετε πως εμείς δεν κλειδώνουμε τις πόρτες των σπιτιών μας. Αφήνουμε τα κλειδιά έξω από την πόρτα ώστε εάν χρειαστούμε κάποια βοήθεια να μπορέσει να μπει κάποιος στο σπίτι να μας σηκώσει από το κρεβάτι. Χρειαζόμαστε πάντα βοήθεια ακόμα και για να γυρίσουμε πλευρό στο κρεβάτι. Όλα είναι διαφορετικά για μας. Οι αρτιμελείς δεν καταλαβαίνουν τις δυσκολίες μας. Το καταλαβαίνουμε πως τους είναι δύσκολο. Το μόνο που ζητάμε είναι να μας ακούσουν».

Οι φροντιστές που είναι παράνομοι

Πάμε λοιπόν να καταγράψουμε τα προβλήματα. Εν μέσω κρίσης οι συνοδοί και οι φροντιστές των ανθρώπων με βαριά κινητικά προβλήματα δε μπορούν να κυκλοφορήσουν επειδή φοβούνται: «Αν κάποιοι από εμάς έχουμε οικογένεια να μας φροντίσει και να μας εξυπηρετήσει είμαστε τυχεροί. Οι περισσότεροι όμως είναι μόνοι τους. Με τα πενιχρά έσοδα που έχουν πρέπει να πληρώσουν το ρεύμα, να πληρώσουν ενοίκιο, να πληρώσουν τη διατροφή τους και να πληρώσουν φτηνά και έναν φροντιστή. Οι φροντιστές που έχουν χαμηλές αμοιβές είναι συνήθως παράνομοι οικονομικοί μετανάστες από την Γεωργία, από τη Μολδαβία, από την Ουκρανία που όμως δεν έχουν άδειες παραμονής στη χώρα. Από τότε που επιβλήθηκαν τα περιοριστικά μέτρα φοβούνται να κυκλοφορήσουν μήπως και συλληφθούν. Μοιραία πολλοί από εμάς έχουμε μείνει μόνοι και αβοήθητοι, δεν έχουμε έναν άνθρωπο να μας πάει στο μπάνιο, να μας γυρίσει στο κρεβάτι ή να μας φέρει φάρμακα. Ως σύλλογος προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ομάδες εθελοντών που θα δώσουν λύσεις αυτές τις δύσκολες ώρες. Μάλιστα για πολύ μεγάλη ανάγκη έχουμε δώσει και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας. Είναι το 6980-14.63.46».

«Σταμάτησαν οι επιτροπές, χάθηκαν τα επιδόματα»

Λόγω των ριζικών αλλαγών που έγιναν στη λειτουργία του δημοσίου τομέα σταμάτησαν να λειτουργούν οι επιτροπές του ΚΕΠΑ «Στις πιο πολλές ασθένειες, ακόμα και στους ακρωτηριασμούς πρέπει να περάσεις δύο επιτροπές για να πάρεις το επίδομα αναπηρίας. Αυτή την περίοδο ήταν προγραμματισμένο να λειτουργήσουν οι επιτροπές του ΚΕΠΑ αλλά έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Παρότι ο νόμος λέει πως εάν υπάρξει αδυναμία του κράτους για τη σύσταση και τη συνεδρίαση αυτών των επιτροπών οι ωφελούμενοι συνεχίζουν να λαμβάνουν το επίδομα, τα επιδόματα διακόπηκαν να χορηγούνται. Ετσι μέσα στην πανδημία υπάρχουν εκατοντάδες μέλη μας που έχουν μείνει χωρίς εισόδημα αυτές τις δύσκολες μέρες. Παρακαλούμε να το δουν οι άνθρωποι που λαμβάνουν αποφάσεις».

«Χάθηκε το συσσίτιο της εκκλησίας»

Τα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν για τις εκκλησίες έκοψαν την επαφή που είχαν οι άνθρωποι με τα βαριά κινητικά προβλήματα και συνεπώς και τις βοήθειες που λάμβαναν από την εκκλησία: «Δυστυχώς χάθηκε η επικοινωνία με την εκκλησία. Υπάρχουν μέλη μας που λάμβαναν σχεδόν καθημερινά μικρές αλλά πολύτιμες βοήθειες ακόμα και από τα  συσσίτια  και πλέον έχασαν και το φαγητό τους. Κάτι πρέπει να γίνει και με αυτό το θέμα».

«Δεν έχουμε αντοχές, θα είμαστε τα πρώτα θύματα»

Ο φόβος και η ανησυχία του κορονοϊού. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι άνθρωποι με βαριά κινητικά προβλήματα είναι απαισιόδοξοι για την τύχη τους εφόσον βρεθούν στην ατυχή θέση να νοσήσουν: «Τρέμουμε μόνο με τη σκέψη των συνεπειών της νόσου. Πρώτα απ΄ όλα τα νοσοκομεία στην Ελλάδα δεν έχουν ειδικά κρεβάτια και ειδικά στρώματα για ανθρώπους με βαριά κινητικά προβλήματα και υπάρχει ο κίνδυνος κατακλίσεων. Δεν υπάρχουν καν εξοπλισμένες τουαλέτες για μας. Φανταστείτε πως για να με ανεβάσουν στο κρεβάτι χρειάζομαι τουλάχιστον τέσσερα άτομα. Η νοσηλεία μας είναι δύσκολη και υποδομές δεν υπάρχουν. Επίσης όλοι εμείς που δεν έχουμε κινηθεί ποτέ στη ζωή μας δεν έχουμε καλή φυσική κατάσταση, οι πνεύμονες μας δεν είναι ανοικτοί. Δεν έχουμε αντοχές και ξέρουμε πως θα είμαστε εύκολα θύματα».

Τα 100 κρεβάτια που χάθηκαν

Επίσης ο πρόεδρος είπε το ίδρυμα Νιάρχου έχει αγοράσει 100 κρεβάτια ειδικά για ανθρώπους με βαριά κινητικά προβλήματα αλλά είναι άγνωστο που βρίσκονται και εάν έχουν τοποθετηθεί σε κάποια νοσοκομεία: «Ναι, το ίδρυμα Νιάρχου έχει αγοράσει 100 ειδικά κρεβάτια για τα άτομα με βαριές αναπηρίες που μένουν ακίνητα στο κρεβάτι. Δυστυχώς δεν γνωρίζω που βρίσκονται αυτά τα κρεβάτια κι αν έχουν τοποθετηθεί σε κάποιο νοσοκομείο».

«Δεν θα είμαστε στις επιλογές για να ζήσουμε»

Ο Κώστας Κωνσταντής δεν αρνείται πως όλοι οι άνθρωποι με βαριά κινητικά προβλήματα κάνουν αρνητικές σκέψεις σε περίπτωση που η κατάσταση στο εθνικό σύστημα υγείας ξεφύγει από τον έλεγχο και οι γιατροί χρειαστεί να κάνουν επιλογές όπως έγινε στην Ιταλία: «Εάν τα μηχανήματα δεν φτάνουν και οι γιατροί χρειαστεί να κάνουν επιλογές ξέρουμε πως δεν είμαστε στις προτεραιότητες εκείνων που πρέπει να υποστηρίξουν. Για αυτό και εμείς προσέχουμε όπως προσέχουν πολύ και όσοι μας φροντίζουν».

Προτεραιότητα στις παραγγελίες των σούπερ μάρκετ

Ενα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα αυτές τις ημέρες είναι η τροφοδοσία τους και κάνουν έκκληση προς τα σούπερ μάρκετ να τους δίνουν προτεραιότητα: «Πριν την κρίση τηλεφωνούσαμε στα σούπερ μάρκετ και μας έφερναν τα αγαθά στο σπίτι. Τώρα που καλεί όλη η Ελλάδα ζητάμε να έχουμε μια προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση μας από τις τηλεφωνικές παραγγελίες είτε με τα στοιχεία μας είτε με την ταυτότητα μας στην παραγγελία. Θα μας ανακουφίσει και θα μας δώσει μία αίσθηση ασφάλειας».

«Θέλουμε γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης»

Βασικό ζήτημα είναι η ψυχολογικά υποστήριξη των ανθρώπων με βαριά κινητικά προβλήματα και για αυτό ο Κώστας Κωνσταντής προτείνει μία ειδική τηλεφωνική υπηρεσία υποστήριξης: «Έχουμε ανάγκη να μιλήσουμε και να επικοινωνήσουμε. Έχουμε ανάγκη από κάποιον αυτές τις ώρες. Έχουμε ανάγκη από κάποιον να μας πει πως μας νοιάζεται και να μας δείξει πως δεν είμαστε μόνοι μας. Αυτές τις ώρες της κρίσης και της ανασφάλειας οι σκέψεις μας μεγαλώνουν και χρειαζόμαστε μία ψυχολογική υποστήριξη. Μη νομίζετε, όταν κι εμείς βλέπουμε τους αρτιμελείς να καταρρέουν, τους αθλητές να είναι κλεισμένοι μέσα και να ανησυχούν, φανταστείτε τι μπορεί να σκεφτόμαστε όλοι εμείς. Αν υπάρχει η δυνατότητα θα θέλαμε να το δουν αυτό οι άνθρωποι που μεριμνούν για όλα τα προβλήματα που προκύπτουν».