Εντατικοποίηση της εργασίας και χαμηλές αποδοχές καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στην επίγεια εξυπηρέτηση των αεροδρομίων

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά ┋

Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος (Eurokinissi)

Κομμένα ρεπό, καθημερινές υπερωρίες και συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίες ανανεώνονται αενάως, ενώ ορισμένες φορές έχουν διάρκεια μόλις ενός μήνα που σημαίνει ότι ο εργαζόμενος όχι μόνο δε δικαιούται αποζημίωσης στην περίπτωση που απολυθεί, αλλά δεν μπορεί να κάνει και τον παραμικρό προγραμματισμό για τη ζωή του, αφού απλά δε γνωρίζει εάν θα έχει δουλειά και τον επόμενο μήνα.

Τις συνθήκες αυτές περιγράφουν εργαζόμενοι στην επίγεια εξυπηρέτηση των αεροδρομίων στην Ελλάδα, στο τέλος ενός καλοκαιριού, το οποίο ξεπέρασε κάθε προσδοκία σε επίπεδο τουριστικής κίνησης, χάρις και στις άοκνες προσπάθειες του προσωπικού σε ειδικότητες που μπορεί να μην απολαμβάνουν την αίγλη των ιπταμένων, αλλά που χωρίς αυτούς δε σηκώνεται αεροπλάνο.

Το ζήτημα της εντατικοποίησης της εργασίας σε πολλούς κλάδους που σχετίζονται με τον τουριστικό τομέα, επανήλθε στο προσκήνιο εξαιτίας του θανάτου ενός φορτωτή αποσκευών στο αεροδρόμιο της Αθήνας εν ώρα εργασίας. Ο εργαζόμενος έπαθε ανακοπή, ενώ δούλευε κάτω από ένα αεροσκάφος, ενώ προσφάτως είχε νοσήσει και από κορονοϊό, γεγονός που σύμφωνα με συναδέλφους του, μπορεί να είχε αφήσει σημάδια στον οργανισμό του.

Και μπορεί η Ελλάδα να είχε πολύ καλύτερες επιδόσεις στην αεροπορική εξυπηρέτηση των επιβατών και να έλειψαν από τα αεροδρόμιά της οι εικόνες χάους μεγάλων αεροδρομίων του εξωτερικού με τις δεκάδες πτήσεις να ακυρώνονται καθημερινά και εκατοντάδες να καθυστερούν στο καθένα απ΄αυτά, ωστόσο οι εργαζόμενοι χρειάστηκε να ξεπεράσουν τα όριά τους για να επιτευχθεί ο στόχος.

Η έλλειψη εργατικού δυναμικού που χτύπησε σχεδόν το σύνολο των ειδικοτήτων του κλάδου διεθνώς ως αποτέλεσμα των απολύσεων την περίοδο της πανδημίας και των απαγορευτικών, όταν το αεροπορικό έργο είχε σχεδόν εξαφανιστεί, δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστη και την Ελλάδα.

Και εδώ υπήρξαν απολύσεις εργαζομένων, πολλοί εκ των οποίων δεν επέστρεψαν ποτέ καθώς είχαν βρει άλλη απασχόληση, που επέλεξαν να μην εγκαταλείψουν δεδομένου πως ούτε τα ωράρια, ούτε οι αποδοχές στους τομείς του ελέγχου εισιτηρίων, του καθαρισμού, της φόρτωσης αποσκευών είναι ελκυστικά, ενώ και οι συνθήκες εργασίας είναι εξαιρετικά δύσκολες.

«Υπάρχουν εργαζόμενοι που απασχολούνται στις ίδιες εταιρίες επί 4 και 5 χρόνια, αλλά πάντα με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που μπορεί να ανανεώνονται ακόμα και μήνα μήνα. Ο αεροπορικός κλάδος ανήκει στις εξαιρέσεις από την υποχρέωση της μετατροπής των συμβάσεων των εργαζομένων σε αορίστου χρόνου ύστερα από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα» λέει στο «ethnos.gr» ο Μάνος Μυλωνάς, μέλος του Συλλόγου Εργαζομένων της Swissport και των αεροπορικών εταιριών.

Ο ίδιος προσθέτει ότι «συνολικά στον κλάδο της επίγειας εξυπηρέτησης η εντατικοποίηση της εργασίας είναι μεγάλη. Ρεπό κόβονται, εργαζόμενοι βρίσκονται να δουλεύουν ακόμα και 10 και 12 ώρες την ημέρα. Βεβαίως όλα αυτά γίνονται με τη συναίνεσή τους, αλλά πόσο εύκολο είναι σε κάποιον να αρνηθεί όταν έχει μπροστά του ανοιχτό το ζήτημα της ανανέωσης της σύμβασής του και όταν ζει από τα 700 – 800 ευρώ που παίρνει ως φορτωτής; Ειδικά φέτος όλες οι εταιρίες αντιμετώπισαν προβλήματα στη στελέχωσή τους».

Οι εργαζόμενοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε συζητήσεις προκειμένου να καταλήξουν στις επόμενες κινήσεις τους. Τα προβλήματά τους είχαν άλλωστε συζητηθεί και σε συνεδρίαση με το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου στις αρχές του μήνα, μόλις λίγες ημέρες πριν το τραγικό συμβάν του θανάτου του συναδέλφου τους.

Η μετάβαση στη μετα-κορονοϊό εποχή ήταν δύσκολη

Δύσκολη εξίσωση αποδείχτηκε η μετάβαση στην μετά την πανδημία κανονικότητα και για τις εταιρίες της αεροδρομιακής κοινότητας.

«Το 2020 η κίνηση είχε πέσει κατά 80%. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την παραμονή όλου του προσωπικού. Το 2021 τα πράγματα ήταν βελτιωμένα και φέτος η κίνηση ανέβηκε απότομα», επισημαίνει ο γενικός διευθυντής της Swissport, Γιάννης Ζέρμας.

Αναφερόμενος στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί, τονίζει ότι χαρακτηρίστηκε και από δύο ιδιαιτερότητες: Ενα ποσοστό περίπου 10% - 15% των εργαζομένων χρειαζόταν κατά διαστήματα να απουσιάζει χωρίς έγκαιρη ειδοποίηση καθώς βρισκόταν θετικό στον κορονοϊό.

Την ιδια στιγμή οι καταστάσεις χάους που διαμορφώνονταν στα περισσότερα ευρωπαϊκά αεροδρόμια όπως και σε αυτά της Βόρειας Αμερικής ανέτρεπαν συχνότατα κάθε προγραμματισμό βαρδιών: «Υπήρχαν πολλές πτήσεις που έφταναν με σημαντική καθυστέρηση. Μπορεί να είχαμε προγραμματίσει να εξυπηρετήσουμε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα 10 πτήσεις και να έφταναν πολλαπλάσιες. Υπήρχε μια πλήρης ανατροπή ακόμα και στα peaks της κίνησης ώρες ώρες. Μπορεί να περίμενες ένα αεροπλάνο στις 9 το βράδυ και αυτό να έφτανε μετά τις 12. Ολα αυτά απαιτούσαν υπερωρίες. Δεν μπορούσαμε να αφήσουμε τα αεροπλάνα χωρίς επίγεια εξυπηρέτηση. Στο εξωτερικό είχαν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις που το προσωπικό έφευγε μετά το ωράριό του ανεξαρτήτως της κατάστασης. Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι έδειξαν απαράμιλλη διάθεση και γι΄αυτό οι επιδόσεις της χώρας μας ήταν αυτές που ήταν», σημειώνει.

Ο κ. Ζέρμας παραδέχεται ότι υπάρχει ζήτημα με την έλλειψη προσωπικού: «Είναι έντονο το πρόβλημα εύρεσης προσωπικού. Είμαστε ένας τουριστικός κλάδος, χωρίς τα <τυχερά> του κλάδου. Δε θα πάρει ποτέ ένας φορτωτής ή ένας καθαριστής φιλοδώρημα, όπως για παράδειγμα ο σερβιτόρος. Βγήκαμε από την περίοδο του κορονοιου και δεν είχαμε καθόλου εφεδρείες. Γι΄αυτό και δώσαμε μεγαλύτερες αυξήσεις στο προσωπικό».

Οι εργαζόμενοι, πάντως, μεταδίδουν μία διαφορετική εικόνα για τα ύψη των αποδοχών τους τονίζοντας ότι κινούνται σε χαμηλά επίπεδα.

Παρόλα αυτά τα αποτελέσματα από τη φετινή σεζόν, η οποία οδεύει προς ολοκλήρωση καταδεικνύουν ότι το σύνολο του κλάδου πάλεψε και δεν οχυρώθηκε πίσω από τα προβλήματά του.

Σκηνές χάους στα ελληνικά αεροδρόμια δεν καταγράφηκαν, τα προβλήματα ήταν ελάχιστα και αυτά οφείλονταν κυρίως σε πτήσεις που έφταναν από το εξωτερικό: «Οι διεθνείς οργανισμοί θεωρούν ότι η απώλεια αποσκευών δεν πρέπει να ξεπερνά το 1 με 2 τοις χιλίοις. Στην Ελλάδα σε αυτή τη δυσκολη χρονιά είμαστε στο 3, την ώρα που μεγάλα αεροδρόμια του εξωτερικού χάνουν 20 βαλίτσες στις 1.000. Κι αυτό όταν στη χώρα μας φτάνουν απ΄έξω ολόκληρα αεροπλάνα χωρίς καμία αποσκευή. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του αεροδρομίου της Ρόδου όπου πριν λίγες ημέρες προσγειώθηκαν δύο αεροπλάνα, στα οποία δεν είχε φορτωθεί καμία αποσκευή προκειμένου προφανώς να μειωθεί η καθυστέρηση των πτήσεων», καταλήγει ο κ. Ζέρμας.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη