Πάνω από 3.000 προσφυγόπουλα αναζητούνται στην Ελλάδα, 30.000 στην Ευρώπη

Για το φαινόμενο και την έκτασή του μιλά στο ethnos.gr ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Κώστας Γιαννόπουλος

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στην Ελλάδα/Eurokinissi

Περίπου 3.000 προσφυγόπουλα αναζητούνται στην Ελλάδα από τότε που ξεκίνησε η προσφυγική κρίση, ενώ ο αριθμός τους στην Ευρώπη δεκαπλασιάζεται και φτάνει τις 30.000. Εξαφανίσεις παιδιών σημειιώνονται σε όλο το διάστημα της προσφυγικής κρίσης, χωρίς να παρατηρείται σε κάποια περίοδο έξαρση του φαινομένου, ενώ το πιθανότερο είναι να έχουν περάσει παράνομα σε άλλη χώρα, από αυτήν που αναζητούνται, με αποτέλεσμα να υπάρχει δύσκολο στον εντοπισμό τους.

Τα παραπάνω ανέφερε στο ethnos.gr ο πρόεδρος του «Χαμόγελο του Παιδιού», Κώστας Γιαννόπουλος, σημειώνοντας ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της προσφυγικής κρίσης είναι αυτό με τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, τα οποία για καιρό μένουν χωρισμένα από τις οικογένειές τους και διατρέχουν πολλούς και σημαντικούς κινδύνους. «Μπορούν να γίνουν πολλά πάνω σε αυτόν τον τομέα. Πρέπει τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα να ενημερωθούν και να καταλάβουν ότι πρέπει να πηγαίνουν σε χώρους προστασίας, αφού το σημαντικότερο από αυτά που χρειάζονται, είναι η φροντίδα. Δεν πρέπει να υπάρχουν κελιά γι' αυτά τα παιδιά. Δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι γονείς τους και πρέπει άμεσα να παύουν να είναι χωρισμένα από αυτούς. Έτσι θα χτυπηθούν και τα κυκλώματα επιτήδειων που βγάζουν χρήματα από την παράνομη μετακίνηση προσφύγων. Είναι σημαντικό ότι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο κ. Χρυσοχοΐδης, ζήτησε τη βοήθεια του ''Χαμόγελο του Παιδιού'' πάνω σε αυτό το θέμα», σημειώνει στο ethnos.gr ο κ. Γιαννόπουλος.

Ο ίδιος ανέφερε ακόμα ότι σχεδόν κάθε καλοκαίρι αυξάνεται ο αριθμός των εξαφανισμένων παιδιών στην Ελλάδα, κυριώς εφήβων που εγκαταλείπουν την οικογενειακή στέγη για διάφορους λόγους. Τα περισσότερα από αυτά είναι κορίτσια, ενώ οι κυριότεροι λόγοι εξαφάνισης είναι επιρροές από το διαδίκτυο, λόγοι ερωτικοί, αλλά και επειδή πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ή κακοποίησης. Για το θέμα αυτό το «Χαμόγελο του Παιδιού» ξεκίνησε συνεργασία με τη Δημοτική Αστυνομία Θεσσαλονίκης και τα στελέχη της εκπαιδεύτηκαν, προκειμένου να παρέχουν βοήθεια σε περιπτώσεις εξαφάνισης παιδιών.

Στήριξε περίπου 1,5 εκατομμύριο παιδιά και οικογένειες

Σύμφωνα με τη Συντονίστρια Βόρειας Ελλάδας του «Χαμόγελο του Παιδιού», Ιωάννα Μακρή, συνολικά ο οργανισμός στήριξε 1.480.000 παιδιά και τις οικογένειές στα 24 χρόνια λειτουργίας του. Η ίδια ανέφερε ακόμα ότι σήμερα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον οργανισμό 520 εξειδικευμένοι επιστήμονες και 3.363 ενεργοί εθελοντές. Επίσης το «Χαμόγελο του Παιδιού» διατηρεί σε διάφορες περιοχές της ελληνικής επικράτειας έντεκα σπίτια που μεγαλώνουν παιδιά, τρία Σπίτια Ημερήσιας Φροντίας (Ηλεία, Αιτωλοακαρνανία και Εύβοια) και το «Σπότι του Πιαδιού», το μοναδικό στην Ελλάδα και ένα από τα ελάχιστα στην Ευρώπη, όπου διαμένουν παιδιά θύματα κακοποίησης.

«Επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε και στη Θεσσαλονίκη Σπίτι Ημερήσιας Φροντίδας, ενώ στόχος μας είναι να υπάρχει σε κάθε δήμου της χώρας αντίστοιχη μονάδα. Μέχρι σήμερα δημιουργούμε τέτοια σπίτια, όπου μας δίνεται χώρος», τπνίζει ο κ. Γιαννόπουλος.

Στο πρώτο εξάμηνο του 2019 το «Χαμόγελο του Παιδιού» στήριξε με διάφορους τρόπους 60.788 παιδιά και τις οικογένειές τους και δέχθηκε 124.896 κλήσεις, δηάδή 723 κλήσεις ανά ημέρα.

Υποστήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων

Παράλληλα, από τον Ιούνιο του 2018 μέχρι σήμερα το «Χαμόγελο του Παιδιού» παρείχε ολιστική υποστήριξη για κοινωνική ένταξη και προώθηση στην απασχόληση εκατό ατόμων που ανήκουν σε ευάλωτες και ειδικές ομάδες πληθυσμού. Όλοι τους κατοικούν στη Θεσσαλονίκης και από τους ωφελούμενους οι πέντε είναι αποφυλακισμένοι γονείς, οι 13 άστεγοι ή αποκλεισμένοι από κατοικία και οι 82 ζούν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους κάτω από το όριο της φτώχειας.

Το πρόγραμμα σημείωσε μεγάλη επιτυχία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα μητέρα που μεγαλώνει μόνη της τα τρία ανήλικα παιδιά της. Πριν τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα είχε μετεγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκης εξαιτίας ενδοοικογενειακής βίας. Ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχειας και φιλοξενούνταν σε δομή στέγασης. Μετά την παρακολούθηση του προγράμματος δουλεύει ως υπάλληλος γενικών καθηκόντων σε κοινωνικό συνεταιρισμό και μένει με τα παιδιά της σε αυτόνομη κατοικία.

Διαβάστε ακόμη