Σύνδρομο Ραπουνζέλ: Τι ακριβώς είναι και πώς μπορούν να το αντιληφθούν οι γονείς – Ειδικός εξηγεί στο ethnos.gr

Σπάνια επιπλοκή τριχοτιλλομανίας είναι το σύνδρομο Ραπουνζέλ, δηλαδή η κατάποση τριχών, το οποίο, κατά την ψυχίατρο παιδιών και εφήβων και επιστημονική υπεύθυνη της μονάδας Connect Family, Κατερίνα Τσούρα, δε συναντάται από μόνο του συνδέεται και με άλλες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις ή με αναπτυξιακές διαταραχές, για παράδειγμα με τον αυτισμό.

Κάποιο άτομο μπορεί να το παρουσιάσει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ενώ αναφορικά με τα παιδιά δεν είναι εύκολο να καταλάβει ένας γονιός ότι το παιδί του πάσχει από τριχοτιλλομανία, εκτός κι αν του παραπονεθεί για κοιλιακό άλγος, οπότε θα του γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις. Ωστόσο, κατά την κ. Τσούρα που μίλησε στο ethnos.gr, τα άτομα με ψυχωτική σημειολογία συνήθως αντέχουν στον πόνο, με συνέπεια να μην παραπονιούνται γι’ αυτόν.

«Η τριχοτιλλομανία συνδέεται με ένα ευρύτερο φάσμα ψυχοπαθολογικών καταστάσεων και δε συναντάται από μόνη της. Το να τρώει ένα παιδί σε πολύ μικρή ηλικία πράγματα μη βρώσιμα, όπως κιμωλία ή χώμα, μπορεί να έχει κάποια νοητική στέρηση ή χαμηλό αιματοκρίτη. Αν έχει νοητική στέρηση, μπορεί να κάνει διάφορα πράγματα για να διασκεδάσει τον εαυτό του ή να αντιμετωπίσει την ανία του. Κάθεται ήσυχο, φαίνεται ότι παίζει με κάτι, δεν ενοχλεί, οπότε ο γονιός δεν μπορεί να καταλάβει, τι ακριβώς κάνει το παιδί. Σε πιο βαριά σύνδρομα, όπως, για παράδειγμα, η τάση να τραβάει τις τρίχες του, μπορεί να οδηγηθεί και στο να τις καταπιεί. Παιδιά στο φάσμα του αυτισμού μπορεί να παρουσιάσουν τέτοιες παράδοξες συμπεριφορές. Η αλλοτριοφαγία, δηλαδή η κατάποση μη βρώσιμων πραγμάτων, παρουσιάζεται κυρίως στα πολύ μικρά παιδιά. Η τριχοτιλλομανία μπορεί να παρουσιαστεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου», λέει στο ethnos.gr η κ. Τσούρα.

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς

Κατά την ψυχίατρο παιδιών και εφήβων, οι γονείς παιδιών που υπολείπονται δεν πρέπει να τα αφήνουν για πολύ ώρα χωρίς εποπτεία. Να σημειωθεί, ωστόσο, ότι σε κάθε περίπτωση δεν είναι εύκολο να αντιληφθούν ότι το παιδί τους παρουσιάζει τριχοτιλλομανία.

«Οι γονείς μπορούν να το αντιληφθούν, όταν το παιδί τους παραπονεθεί για κοιλιακό άλγος και στη συνέχεια απευθυνθούν σε γιατρό, για να του γίνουν εξετάσεις. Όμως, τα άτομα με ψυχωτικές σημειολογίες συνήθως αντέχουν στον πόνο, οπότε στην περίπτωση αυτή είναι δύσκολο να αντιληφθούν κάτι οι γονείς. Καλό είναι, αν δουν ότι το παιδί έχει κενά στο τριχωτό της κεφαλής του ή στα φρύδια του, να απευθυνθούν σε δερματολόγο. Ο γιατρός της συγκεκριμένης ειδικότητας θα μπορέσει να καταλάβει ότι το παιδί μπορεί να πάσχει από τριχοτιλλομανία. Είναι ακόμα πιο δύσκολο να γίνει αντιληπτή από τους γονείς η αλλοτριοφαγία. Δε θα μπορέσουν να καταλάβουν κάτι οι γονείς, αν το παιδί τους δεν τους παραπονεθεί για πόνους στην κοιλιά», τονίζει η κ. Τσούρα.