Έκκληση από την πρόεδρο του Συλλόγου Καρκινοπαθών: «Δεν υπάρχει μέριμνα για την ψυχική υγεία των ασθενών»

Για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καρκινοπαθείς σε ό,τι αφορά την περίθαλψή τους μίλησε στο OPEN και την εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» η πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών, Ζωή Γραμματόγλου, με αφορμή τον 72χρονο στην Κρήτη ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του, μην αντέχοντας άλλο τους πόνους και την αναμονή να βρει ένα φάρμακο που ήταν σε έλλειψη για να κάνει χημειοθεραπεία, όπως κατήγγειλαν οι συγγενείς του.

Σε έλλειψη φθηνά φάρμακα των 3-5 ευρώ

Όπως αναφέρει αρχικά η κυρία Γραμματόγλου: «Δυστυχώς, συχνά πυκνά λείπουν φάρμακα και εδώ πρέπει να τονίσουμε πως δεν λείπουν καινοτόμα φάρμακα. Γίνονται αγωγές σε ασθενείς μας, έχουν πολύ καλή περίθαλψη (…) όμως για λόγους που δεν ξέρουμε, είτε δεν τα παραγγέλνουν έγκαιρα τα νοσοκομεία, είτε δεν τα παράγουν οι φαρμακοβιομηχανίες, επειδή είναι φθηνά φάρμακα, 3-5 ευρώ. Μόνο στο Σύλλογο, τα τελευταία δύο χρόνια πάνω από 50 ασθενείς έχουν καλέσει, ζητώντας το φάρμακο και συχνά κάνουμε κοινοποιήσεις πως αναζητούμε φάρμακα».

Συνεχίζει λέγοντας πως συχνά όταν λείπει έναν φάρμακο, το αναζητούν οι καρκινοπαθείς και στο εξωτερικό. Το συγκεκριμένο που αναζητούσε ο 72χρονος, σύμφωνα με την ίδια «δεν έχει καμία σχέση με τα καινοτόμα φάρμακα. Συνήθως λείπουν φθηνά φάρμακα που είναι όμως απαραίτητα για να γίνει το κοκτέιλ της χημειοθεραπείας».

Δεν υπάρχει μέριμνα για την ψυχική υγεία και την ανακουφιστική φροντίδα

«Για να φτάσει στην αυτοκτονία και την απόγνωση, σίγουρα υπήρχε πρόβλημα με την ψυχική του υγεία, που συμβαίνει συχνά στους ασθενείς με καρκίνο. Και εκεί δεν υπάρχει μέριμνα, να υπάρχουν οργανωμένα συστήματα ανακουφιστικής φροντίδας. Τώρα προσπαθούμε να γίνει κάτι και πιστεύω να ψηφιστεί αυτός ο νόμος. Αν υπήρχε στα νοσοκομεία, θα μπορούσαν οι ασθενείς να προσφεύγουν εκεί και να έχουν την κατάλληλη θεραπεία. Το θέμα της ψυχικής υγείας του ασθενούς είναι στα αζήτητα. Δεν δίνει κανένας σημασία, ενώ είναι ένα από τα βασικά θέματα που πρέπει να κοιτάξουν».

Οι «θεοί» του καρκινοπαθή είναι ο γιατρός και το φάρμακο

«Για τον ασθενή με καρκίνο δύο είναι οι θεοί. Πρώτα ο γιατρός και μετά το φάρμακο. Όταν δεν βρίσκεις τον γιατρό όταν τον θέλεις και το φάρμακο όταν χρειάζεται να το πάρεις, καταλαβαίνετε πώς είναι η ψυχική υγεία του ασθενούς, πόσο μάλλον με τον καρκίνο που είναι δύσκολα τα πράγματα. Με καρκίνο του πνεύμονα και πόνους έχει και κατάπτωση και όλη αυτή η ανημποριά τον κάνει να μην είναι ψυχικά καλά».

2-3 μήνες αναμονής σε δημόσιο νοσοκομείο για ακτινοθεραπεία

Τόνισε στη συνέχεια πως είναι πολύ μεγάλη η αναμονή όχι μόνο για την εξέταση PET-CT αλλά και στις ακτινοθεραπείες. «Ο κ. Γεωργιάδης είπε το πολύ σε 20 μέρες. Δεν είναι όμως 20 μέρες. Είναι από 2-3 μήνες είναι οι αναμονές για τα νοσοκομεία της Αθήνας και έτσι αναγκάζεται ο κόσμος να πάει στον ιδιωτικό τομέα», επισημαίνει η πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών.

Ξεσπά η οικογένεια του 72χρονου - «Δεν μπορούσε να κινηθεί να πάει στα ραντεβού»

Σύμφωνα με μέλη της οικογένειάς του, ο 72χρονος από το Ηράκλειο της Κρήτης αντιμετώπιζε μεγάλη ταλαιπωρία και η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί. Μάλιστα, φέρεται να είχε αφήσει σημείωμα, με το οποίο αποχαιρετούσε τους συγγενείς του.

«Το φάρμακο δεν υπήρχε ούτε στα φαρμακεία, ούτε στα νοσοκομεία. Ξεκινήσαμε έναν αγώνα δρόμου για να το βρούμε σε όλη την Ελλάδα αλλά δεν τα καταφέραμε» ανέφερε στο OPEN ο ξάδελφος του 72χρονου.

«Μας ενημέρωσε ο γραμματέας της ομοσπονδίας φαρμακοποιών ότι το φάρμακο είναι φτηνό και δεν συμφέρει κανένα να το φέρει. Μετά από πολλές προσπάθειες βρήκαμε 3 φιαλίδια στη Γερμανία», σημείωσε. 

«Στις 4 του μήνα (Μαρτίου) τον ειδοποίησαν για το φάρμακο, αλλά δεν μπορούσε να πάει μονός του αφού ήταν ανήμπορος να κινηθεί (για να πάει στο ραντεβού). Υπέφερε από πόνους και ήταν απογοητευμένος. Κάποια στιγμή ειδοποίησε την αδερφή του και της είπε “σας αφήνω σας χαιρετώ”», σύμφωνα με τον ίδιο.

«Αυτός ήταν πατέρας μου. Καρκινοπαθής, σε προχωρημένο στάδιο που διαλύθηκε μέσα στο διαλυμένο ΕΣΥ. Με εξετάσεις που έπρεπε να κάνει εκτός νοσοκομείου, με το εξαντλημένο φάρμακο της χημειοθεραπείας που έπρεπε να βρει και να φέρει ο ίδιος στο νοσοκομείο. Χωρίς καμία ψυχολογική υποστήριξη, από τον Άννα στον Καϊάφα», δήλωσε και η κόρη του.