Η ατμοσφαιρική ρύπανση παράγοντας κινδύνου για τον αυτισμό

Η περιβαλλοντική έκθεση σε ατμοσφαιρικούς ρύπους κατά τη διάρκεια κρίσιμων αναπτυξιακών περιόδων μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τον αυτισμό, σύμφωνα με την ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Brain Medicine».

«Η χρονική στιγμή της έκθεσης φαίνεται να έχει καθοριστική σημασία»

Σύμφωνα με τη μελέτη, κοινοί ατμοσφαιρικοί ρύποι, όπως τα μικροσωματίδια και τα οξείδια του αζώτου, μπορούν να πυροδοτήσουν πολύπλοκους βιολογικούς μηχανισμούς που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

«Με αυτόν τον περιβαλλοντικό παράγοντα μπορεί να συνδεθεί διαφορετικά είδη νευρολογικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού. Η χρονική στιγμή της έκθεσης φαίνεται να έχει καθοριστική σημασία, με αυξημένη ευπάθεια κατά την προγεννητική ανάπτυξη και την πρώτη παιδική ηλικία, όταν λαμβάνουν χώρα κρίσιμες νευροαναπτυξιακές διεργασίες», τονίζει ο καθηγητής του Εβραϊκού της Ιερουσαλήμ, Χάιθαμ Αμάλ, κύριος συγγραφέας της μελέτης.

Η ανασκόπηση προσδιορίζει βασικά μονοπάτια μέσω των ατμοσφαιρικών ρύπων που δεν μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού, όπως νευροφλεγμονή και οξειδωτικό στρες, διαταραχή των συστημάτων νευροδιαβιβαστών, επιγενετικές τροποποιήσεις και παρεμβολές στο ενδοκρινικό σύστημα.

Τι υποδηλώνει η έρευνα

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί στους ερευνητές η διαπίστωση ότι τα μικρότερα σωματίδια, ιδίως τα PM2.5, καθώς και τα προϊόντα οξειδίων του αζώτου, μπορούν να διασχίσουν τον πλακούντα και να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου. Η αποκάλυψη αυτή εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τα μέτρα προστασίας των εγγράφων σε περιοχές με υψηλή ρύπανση.

«Η έρευνα υποδηλώνει ότι τα άτομα με γενετική προδιάθεση για τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού μπορεί να είναι πιο ευάλωτα στις βλαβερές συνέπειες της έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση», σημειώνει ο κ. Αμάλ και συμπληρώνει ότι «αυτή η αλληλεπίδραση μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων ανοίγει νέους δρόμους για την κατανόηση της πολύπλοκης αιτιολογίας της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού».

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η κατανόηση αυτών των αλληλεπιδράσεων θα μπορούσε να αποδειχθεί ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών προληπτικών στρατηγικών.

Η ανασκόπηση υπογραμμίζει, τέλος, τις ελπιδοφόρες κατευθύνσεις για την ανάπτυξη βιοδεικτών, που μπορεί να επιτρέψει τον έγκαιρο εντοπισμό ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο. Υπολογίζεται ότι ο παγκόσμιος επιπολασμός της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού φτάνει το 1-1,5% του πληθυσμού.