Οι συμπληγάδες με τη νέα φαρμακευτική πολιτική

Σε τεντωμένο σχοινί βαδίζει η κυβέρνηση με τη νέα φαρμακευτική πολιτική που επιχειρεί να ασκήσει. 

Οι ισορροπίες στα φάρμακα άλλωστε είναι εξαιρετικά εύθραυστες και ο υπουργός Υγείας πρέπει να κινείται μεταξύ των νέων καινοτόμων φαρμάκων, των φαρμάκων υψηλού κόστους, των νοσοκομειακών αλλά και των σκευασμάτων που διακινούνται στα φαρμακεία της γειτονιάς. 

Το μοίρασμα της δαπάνης σε όλες τις κατηγορίες των θεραπειών, αποτελεί άλυτο γρίφο σχεδόν για όλες τις ηγεσίες του υπουργείου Υγείας, αλλά φαίνεται ότι χρόνο με το χρόνο οι συνθήκες αντί να βελτιώνονται χειροτερεύουν.

Αιτία βέβαια η περιορισμένη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, η δαπάνη δηλαδή που διαθέτει το κράτος για τις θεραπείες των πολιτών, με αποτέλεσμα να προκύπτουν ανισότητες, αδικίες αλλά και δυσαρέσκειες. 

Η σημερινή κυβέρνηση παρά τις δεσμεύσεις που είχε λάβει κατά το παρελθόν, δεν φαίνεται να επιτυγχάνει και τα καλύτερα αποτελέσματα, αφού οι εκπρόσωποι των φαρμάκων, τόσο των ελληνικών εταιρειών όσο και των πολυεθνικών, εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους για όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα. 

Αποκορύφωμα ήταν οι υποχρεωτικές εκπτώσεις στα νοσοκομειακά φάρμακα που άγγιξαν το 83%, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι και στο άμεσο μέλλον τα ποσοστά των εκπτώσεων θα είναι πολύ χαμηλότερα. 

 Η αγωνία για τις μόνιμες θεραπείες 

Το στρεβλό σύστημα που εδώ και χρόνια ακολουθείται στην Ελλάδα με τη φαρμακευτική πολιτική, έχει σαν αποτέλεσμα οι ασθενείς να βρίσκονται σε μια μόνιμη αγωνία για το αν θα έχουν στη διάθεσή τους τις απαραίτητες θεραπείες τους, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι πωλήσεις των φαρμάκων δεν αντικατοπτρίζουν το απαιτούμενο κέρδος για τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις. 

Και όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εφευρίσκει κάθε χρόνο νέα κορυφαία σκευάσματα και θεραπείες για την αντιμετώπιση χρόνιων ασθενειών, οι οποίες ωστόσο δεν μπορούν να καλυφθούν οικονομικά με βάση το κονδύλι που διαθέτει ο ΕΟΠΥΥ.

Με βάση τις εκτιμήσεις, απαιτούνται τουλάχιστον 150 εκατομμύρια ετησίως να προστίθενται στον συνολικό προϋπολογισμό, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες όλων των ασθενών.

Εξάλλου η δαπάνη είναι περιορισμένη λίγο πάνω από τα 2 δις τα τελευταία χρόνια και οι ελάχιστες προσθήκες δεν φαίνεται να βελτιώνουν πολύ την εικόνα. Οι ριζικές αλλαγές που απαιτούνται στην εφαρμογή της φαρμακευτικής πολιτικής με δεσμεύσεις και κατ’ ιδίαν συμφωνίες, δεν φαίνεται να προωθούνται άμεσα από την κυβέρνηση, καθώς ο πολιτικός χρόνος που τελικά της απομένει κρίνεται εξαιρετικά σύντομος.

Εφαρμογή των θεραπευτικών πρωτοκόλλων

Οι πιθανοί περιορισμοί που θα μπορούσαν να είχαν εφαρμοστεί στη χορήγηση των φαρμάκων όπως με την εφαρμογή των θεραπευτικών πρωτοκόλλων, δεν φαίνεται να προωθούνται επί της ουσίας, καθώς αυτό θα επέφερε ένα κοινωνικό κόστος στο προφίλ της κυβέρνησης.

Και αυτό διότι πολλοί ασθενείς δεν θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στα σκευάσματα που επιθυμούν. Και με το δεδομένο ότι η πολιτική κατάσταση στη χώρα μας θεωρείται εξαιρετικά ρευστή το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση δεν φαίνεται να επιθυμεί να ταράξει τα νερά και στον φαρμακευτικό τομέα. 

Από την άλλη και οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας ζητούν την αντίστοιχη στήριξη όπως και οι πολυεθνικές που επιχειρούν στην πατρίδα μας, αφού είναι οι επιχειρήσεις που επενδύουν και σε νέα εργοστάσια για την παραγωγή φαρμάκων. 

Αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης

Η σύνθεση όλων αυτών των παραμέτρων καθιστά τη φαρμακευτική πολιτική ένα εξαιρετικά δυσεπίλυτο εγχείρημα, η λύση για το οποίο φαίνεται να είναι η αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. Πρόκειται άλλωστε για το αίτημα χρόνων από όλους τους παράγοντες που εμπλέκονται στο φάρμακο, ώστε να μπορούν και οι επιχειρήσεις απρόσκοπτα να διαθέτουν τα σκευάσματα τους αλλά και οι ασθενείς να έχουν τη θεραπεία που χρειάζονται.

Ταυτόχρονα όμως φαίνεται ότι απαιτείται άμεσα η απλοποίηση του δαιδαλώδους συστήματος πολιτικής φαρμάκου, το οποίο εμποδίζει τόσο μεσοπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα την επένδυση των εταιρειών στην Ελλάδα και αντίστοιχα εμποδίζει την πρόσβαση των ασθενών στις θεραπείες τους. 

Άλλωστε όλοι, τόσο οι πάσχοντες όσο και οι φαρμακευτικές εταιρείες, απαιτούν ένα σταθερό περιβάλλον για τον τομέα του φαρμάκου.