Τελικά από τί πέθανε ο πρώτος άνθρωπος με μεταμόσχευση καρδιάς χοίρου; Το σενάριο για ιό που συναντάται μόνο σε γουρούνια

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Ο 57χρονος ασθενής που επέζησε δύο μήνες μετά από εμβληματική μεταμόσχευση καρδιάς χοίρου πέθανε από τον ιό του χοίρου, ανακοίνωσε ο χειρουργός που έκανε την επέμβαση, τον περασμένο μήνα.

Αποκαλύφθηκε η αιτία θανάτου

Τον Ιανουάριο, ο Ντέιβιντ Μπένετ, ένας τεχνίτης που υπέφερε από καρδιακή ανεπάρκεια, υποβλήθηκε σε μια άκρως πειραματική επέμβαση στο ιατρικό κέντρο του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, κατά την οποία οι γιατροί του μεταμόσχευσαν την καρδιά ενός γενετικά τροποποιημένου χοίρου.

Τελικά, ο Μπένετ πέθανε τον Μάρτιο. Το νοσοκομείο ανέφερε απλώς ότι η κατάστασή του είχε επιδεινωθεί σε διάστημα λίγων ημερών, αλλά δεν έδωσε ακριβή αιτία θανάτου.

Τον περασμένο μήνα, ο χειρουργός που έκανε τη μεταμόσχευση, Bartley Griffith, αποκάλυψε ότι η καρδιά του χοίρου ήταν μολυσμένη με έναν ιό χοίρων, γνωστό ως κυτταρομεγαλοϊός των χοίρων, ο οποίος μπορεί να συνέβαλε στο θάνατο του Μπένετ. Σε διαδικτυακό σεμινάριο που διοργάνωσε η Αμερικανική Εταιρεία Μεταμοσχεύσεων στις 20 Απριλίου, ο Griffith περιέγραψε τον ιό και τις προσπάθειες των γιατρών να τον αντιμετωπίσουν, όπως ανέφερε πρώτο το MIT Technology Review την Τετάρτη.

«Αρχίζουμε να μαθαίνουμε γιατί πέθανε», δήλωσε ο Griffith, προσθέτοντας: «[ο ιός] ίσως ήταν ο ηθοποιός, ή θα μπορούσε να είναι η αιτία, ή αυτό που πυροδότησε όλο αυτό το πράγμα».

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μεταμόσχευση ήταν μια «σημαντική δοκιμή της ξενομεταμόσχευσης», μιας διαδικασίας που περιλαμβάνει τη μεταφορά ιστών μεταξύ διαφορετικών ειδών. Πιστεύουν ότι το πείραμα μπορεί να εκτροχιάστηκε ως αποτέλεσμα ενός «αβίαστου λάθους», καθώς οι χοίροι που εκτρέφονται για να παρέχουν όργανα υποτίθεται ότι είναι απαλλαγμένοι από ιούς.

«Εάν επρόκειτο για μόλυνση, μπορούμε πιθανότατα να την αποτρέψουμε στο μέλλον», δήλωσε ο Griffith κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού σεμιναρίου.

Η μεγαλύτερη πρόκληση στις μεταμοσχεύσεις οργάνων από ζώα σε ανθρώπους είναι η ανθεκτικότητα του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς μπορεί να επιτεθεί σε ξένα κύτταρα σε μια διαδικασία που ονομάζεται απόρριψη και να προκαλέσει μια αντίδραση που τελικά θα καταστρέψει το μεταμοσχευμένο όργανο ή ιστό.

Ως αποτέλεσμα, οι εταιρείες έχουν προβεί σε βιολογική μηχανική των χοίρων αφαιρώντας και προσθέτοντας διάφορα γονίδια για να βοηθήσουν στην απόκρυψη των ιστών τους από πιθανές επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος. Η καρδιά που χρησιμοποιήθηκε στην περίπτωση του Μπένετ προήλθε από χοίρο που υποβλήθηκε σε 10 γονιδιακές τροποποιήσεις που πραγματοποίησε η εταιρεία βιοτεχνολογίας Revivicor.

Παρά τις ανησυχίες ότι η ξενομεταμόσχευση θα μπορούσε να προκαλέσει πανδημία εάν ένας ιός προσαρμοζόταν μέσα σε ένα ανθρώπινο σώμα και εξαπλωνόταν σε άλλα, οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο συγκεκριμένος τύπος ιού στη δωρητή καρδιά του Μπένετ δεν είναι ικανός να μολύνει ανθρώπινα κύτταρα.

Σύμφωνα με τον Τζέι Φίσμαν, ειδικό στις μεταμοσχευτικές λοιμώξεις στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, δεν υπάρχει «πραγματικός κίνδυνος για τον άνθρωπο» από την εξάπλωσή του σε άλλους. Αντίθετα, η ανησυχία προέρχεται από την ικανότητα του κυτταρομεγαλοϊού των χοίρων να προκαλεί αντιδράσεις που μπορούν να βλάψουν και να καταστρέψουν όχι μόνο το όργανο, αλλά και τον ασθενή.

Οι ειδικοί διστάζουν να αποδώσουν πλήρως τον θάνατο του Μπένετ στον ιό. Σύμφωνα με τον Joachim Denner, ερευνητή στο Ινστιτούτο Ιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, »Αυτός ο ασθενής ήταν πολύ, πολύ, πολύ άρρωστος. Μην το ξεχνάτε αυτό... Ίσως ο ιός συνέβαλε, αλλά δεν ήταν ο μοναδικός λόγος».

Πριν από δύο χρόνια, ο Denner ήταν επικεφαλής μελέτης στην οποία οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι καρδιές χοίρων που μεταμοσχεύθηκαν σε μπαμπουίνους άντεχαν μόνο μερικές εβδομάδες αν περιείχαν κυτταρομεγαλοϊό χοίρων. Από την άλλη πλευρά, οι καρδιές που ήταν απαλλαγμένες από τη μόλυνση ήταν σε θέση να επιβιώσουν πάνω από έξι μήνες.

Λίγο μετά την επέμβαση του Μπένετ, ο Griffith και η ομάδα του είχαν παρακολουθήσει συχνά την ανάρρωσή του μέσω διαφόρων εξετάσεων αίματος. Σε μία από τις εξετάσεις, οι γιατροί εξέτασαν το αίμα του Μπένετ για ίχνη διαφόρων ιών και βακτηρίων και βρήκαν «μια μικρή κουκκίδα» που υποδείκνυε την παρουσία του κυτταρομεγαλοϊού των χοίρων. Ωστόσο, επειδή τα επίπεδά του ήταν τόσο χαμηλά, οι γιατροί υπέθεσαν ότι το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι λάθος.

Ο Griffith αποκάλυψε επίσης ότι επειδή η ειδική εξέταση αίματος χρειαζόταν περίπου 10 ημέρες για να πραγματοποιηθεί, οι γιατροί δεν ήταν σε θέση να γνωρίζουν ότι ο ιός είχε ήδη αρχίσει να πολλαπλασιάζεται ραγδαία. Ως αποτέλεσμα, αυτό μπορεί να προκάλεσε μια αντίδραση που η Griffith πιστεύει τώρα ότι ήταν πιθανότατα «έκρηξη κυτταροκινών», μια καταιγίδα υπερβολικής ανοσολογικής αντίδρασης που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα.

Την 43η ημέρα του πειράματος, οι γιατροί ανακάλυψαν ότι ο Μπένετ ανέπνεε βαριά και ήταν ζεστός στην αφή. «Φαινόταν πραγματικά περίεργος. Κάτι του συνέβη. Φαινόταν μολυσμένος», δήλωσε ο Griffith και πρόσθεσε: «Έχασε την προσοχή του και δεν μας μιλούσε».

Σε προσπάθειες να καταπολεμήσουν τη μόλυνση του Μπένετ, διατηρώντας παράλληλα το ανοσοποιητικό του σύστημα υπό έλεγχο, οι γιατροί του χορήγησαν ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη καθώς και cidofovir, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται μερικές φορές σε ασθενείς με Aids. Ο Μπένετ εμφάνισε σημάδια ανάρρωσης μετά από 24 ώρες, προτού η κατάστασή του επιδεινωθεί και πάλι.

Διαβάστε ακόμη