Το «θαυματουργό νερό» κατά του καρκίνου και το εμπόριο ελπίδας του Καματερού

Τα αδικήματα που αντιμετώπιζε ο Γιώργος Καματερός ήταν η αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος και η παράνομη διάθεση φαρμακευτικού προϊόντος. Με λίγα λόγια το «εμπόριο ελπίδας». Ο παραμυθάς δικηγόρος μέσω του «θαυματουργού νερού» του, υποσχόταν θεραπεία από τον καρκίνο. Η απάτη ήταν τόσο καλοστημένη που κατέβηκε «μονορούφι», όπως στην πιο πρόσφατη ελληνική ιστορία, με την υπόθεσητης «φραπελιάς».

Τον Φεβρουάριο του 1976 το όνομα Γιώργος Καματερός κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του στα μέσα ενημέρωσης της εποχής. Ο 36χρονος δικηγόρος είχε ήδη αρχίσει να φτιάχνει τον «μύθο» του, ισχυριζόμενος ότι ανακάλυψε στο νησί του ένα πέτρωμα, το οποίο στη συνέχεια διέλυε σε νερό, δημιουργώντας το Ήλιον, το θαυματουργό νερό κατά του καρκίνου. Με «όπλο» του την απελπισία των πασχόντων από καρκίνο και των οικογενειών τους έστησε μια από τις πιο γνωστές απάτες, που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως η απάτη του «νερού του Καματερού».

«Την 6ην Νοεμβρίου 1972, ομάς Ελλήνων Επιστημόνων ήχθη εις γνώσιν περί της απολύτου θεραπευτικής ικανότητος του παρουσιαζόμενου ύδατος επί της νόσου του καρκίνου. Διά τας ανάγκας της σημερινής επαφής ονομάζομεν τούτο Ήλιον και λέγομεν ότι είναι ύδωρ μεταλλικόν ραδιενεργόν με την ιδιομορφίαν της απεριοδικής ακτινοβολίας Έναντι οιασδήποτε εναντιώσεως έχομεν ήδη υπέρ ημών τον Ύψιστον» ανακοίνωσε σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής ο Καματερός, με το θέμα να αποκτά αμέσως τεράστιες διαστάσεις.

Η υπόθεση εξελίχθηκε και σε κόντρα μεταξύ των εφημερίδων της εποχής, με «Τα Νέα» να αναδεικνύονται σε ναυαρχίδα των ισχυρισμών του 36χρονου δικηγόρου, ο οποίος μάλιστα δεν μπορούσε να αποκαλύψει την ομάδα επιστημόνων που εξέτασαν το «θαυματουργό νερό» του, αφού «λόγοι εθνικοί και ελληνικότατοι δεν επιτρέπουν την παρουσίαση της ομάδας Ελλήνων Επιστημόνων ή την παροχή περαιτέρω πληροφοριών».

Στον αντίποδα βρέθηκαν η «Ελευθεροτυπία», η «Εστία» και από τις πρωινές η «Καθημερινή», η «Αυγή» και ο «Ριζοσπάστης» που αμφισβήτησαν σθεναρά την ύπαρξη ιαματικού νερού. «Να προσέξει το κοινό συνιστούν οι ιατρικοί σύλλογοι της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών. Επικρίνουν τον μέχρι τούδε χειρισμό του θέματος από το κράτος” έγραφε στις 21 Μαρτίου 1976 η εφημερίδα «Μακεδονία», παρουσιάζοντας και μια έρευνα για δύο εξάχρονα παιδάκια που εισήχθησαν στο Αγλαϊα Κυριακού με κοινό χαρακτηριστικό ότι είχαν πιεί από το περιβόητο νερό, ενώ ήσαν υγιέστατα.

«Έπεφταν σε κώμα κατά χρονικά διάστημα. Είχαν σπασμούς και το ένα εμφάνιζε συμπτώματα εγκεφαλίτιδος» γράφει η εφημερίδα, συμπεριλμαβάνοντας δήλωση του πατέρα του ενός αγοριού: «Το παιδί μου ήταν πολύ καλά στην υγεία του μέχρι το βράδυ της Πέμπτης. Είχαμε προμηθευτεί μια κανάτα “νερό”, ήπιε το παιδί και το πρωί το βρήκαμε πρησμένο, χωρίς να μπορεί να μιλήσει και με σπασμούς».

Ωστόσο, καμία από αυτές τις μαρτυρίες δεν πτόησε όσους είχαν ανάγκη να πιστέψουν στο «θαύμα». Η υστερία για το νερό που γιάτρευε τα πάντα είχε λάβει ασύλληπτες διαστάσεις, αφού όπου ανακοινωνόταν διανομή εκτυλίσσονταν σκηνές χάους. Ο «εθνοσωτήρας» είχε σκαρφαλώσει στην κορυφή του Έβερεστ της δημοφιλίας, δίνοντας ακόμη και συνεντεύξεις τύπου. Εκεί θέλησε να μοιραστεί με το κοινό, πως το όνειρό του ήταν να ανοίξει ένα πατσατζίδικο στην Κωνσταντινούπολη, ενώ δήλωνε οπαδός της Φρειδερίκης και διεμήνυε: «Θα ανοίξω την χούφτα μου και θα κάψω με ήλιον την Βουλή».

Το «νερό του Καματερού» κυκλοφορεί αρχικά χέρι με χέρι αλλά η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που δεν αργούν να εμφανιστούν τα πρώτα βυτιοφόρα τα οποία κάνουν διανομές σε γειτονιές της Αθήνας. Οι εικόνες προκαλούν σοκ, αφού άνθρωποι ποδοπατούνται για ένα μπουκαλάκι. Δημοσιεύματα της εποχής περιγράφουν εικόνες απίστευτου συνωστισμού έξω από την Αγία Σοφία στο Ψυχικό. «Η διανομή δεν είχε αρχίσει και τα πλήθη που είχαν συγκεντρωθεί στο προαύλιο της εκκλησίας είχαν αγανακτήσει. Όργανα της αστυνομίας προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να σχηματίσει ουρές, κανείς όμως δεν πειθαρχούσε. Οι γυναίκες άναβαν φωτιές για να αντιμετωπίσουν το κρύο και παρακαλούσαν να γίνει σύντομα η διανομή και οι άνδρες φώναζαν διαμαρτυρόμενοι».

Το κόλπο έχει πιάσει. Η επιθυμία για απόκτηση ενός μπουκαλιού με θαυματουργό νερό και η ραγδαία αυξανόμενη ζήτηση οδηγούν τον Καματερό να χρησιμοποιήσει ακόμα και το γήπεδο της ΑΕΚ. Από την θύρα 14 έμπαινε ο κόσμος και από την 13 αποχωρούσαν, αφού προηγουμένως είχαν δώσει τη μάχη τους δαγκώνοντας ακόμη και το χέρι του διπλανού τους προκειμένου να του αποσπάσουν το “ιερό” μπουκαλάκι. Την επόμενη ημέρα, τα πρωτοσέλιδα αποκάλυπταν ότι ανάμεσα στον κόσμο που στήθηκε στην ουρά για λίγο… νερό, ήταν και οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ Σκρέκης, Παπαδόπουλος, Ραβούσης, Δέδες και Στεφανίδης. Ο Καματερός ήταν έτοιμος να πάει την υπόθεση ένα βήμα παρακάτω, με την «επιστημονική» του ομάδα ορίζει τοπικούς αντιπροσώπους και αρχίζει να μοιράζει το νέο επίτευγμα, που δεν ήταν άλλο από την «σκόνη πετρώματος Άλφα» σε σωληνάρια, για ανάμιξη με απλό νερό.

Τα δεκάδες περιστατικά ανθρώπων που εμφάνιζαν παρενέργειες μετά την κατάποση του περιβόητου νερού, αλλά και η επιμονή των ιατρικών συλλόγων στην επικινδυνότητα της κατάστασης, οδήγησε τελικά στην παρέμβαση της δικαιοσύνης. Στις 30 Μαρτίου 1976 η κατανάλωση του «θαυματουργού νερού» απαγορεύεται επισήμως, ο ιθύνων νους Γιώργος Καματερός συλλαμβάνεται και οδηγείται σε δίκη στις 14 Οκτωβρίου 1976. Η ακροαματική διαδικασία διατήρησε στην δημοσιότητα την υπόθεση, με τον δικηγόρο να αναπτύσσει κατά την απολογία του, την θεωρία της «περιοδικής ραδιενέργειας», υποστηρίζοντας ταυτόχρονα πως το «ήλιον» δεν είναι φάρμακο, όπως ανέφερε το κατηγορητήριο, αλλά «ενέργεια» που ανακάλυψε εκείνος στο υπέδαφος!

«Ουδέποτε θέλησα να ασκήσω το ιατρικό επάγγελμα. (…)Με το "ήλιον" είχα σκοπό να εκμηδενίσω τους γιατρούς. Πώς λοιπόν, εγώ, ήταν δυνατόν να κάνω το γιατρό; Επιχείρησαν να με εμφανίσουν τρελό και την εφεύρεση μου να την παρουσιάσουν γελοία ιστορία. Το νερό όμως είναι γεγονός πως θεραπεύει και αυτό θα σας το διαβεβαιώσουν μόνο τα διαγνωστικά μηχανήματα και όχι οι ίδιοι οι ασθενείς. Εγώ, πριν ακόμα αρχίσω να μοιράζω το νερό, ήξερα πως είναι αβλαβές, δεν υπάρχει κανείς να πει το αντίθετο» είπε κατά την απολογία του, ισχυριζόμενος ότι είχε ήδη υπογράψει “χρυσά” συμβόλαια με ξένες φαρμακευτικές εταιρίες.

«Θα έπιναν και πυρακτωμένο σίδερο για να θεραπεύτουν»

Σε μια συγκινητική αγόρευση, ο εισαγγελέας της έδρας ζήτησε την ενοχή του Καματερού για το αδίκημα της αντιποίησης αρχής. «Θα αποτελούσε περίλαμπρη νίκη κατά της ολέθριας ασθένειας, έστω και αν προερχόταν αυτή η ανακάλυψη από έναν μη ειδικό επιστήμονα» είπε και σχολίασε σχετικά με τους ανθρώπους που εμπιστεύθηκαν τον Καματερό και το νερό του: «θα έπαιρναν να πιούν και πυρακτωμένο σίδερο και όχι το νερό του Καματερού προκειμένου να χτυπήσουν το θηρίο της ασθένειας».

Ο «σωτήρας» έπεσε στα μαλακά, αφού το δικαστήριο τον καταδίκασε σε εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης 8 μηνών για το αδίκημα της αντιποίησης ιατρικού επαγγέλματος και χρηματική ποινή 8.000 δραχμές, ενώ τον απάλλαξε από την κατηγορία της παράνομης διάθεσης φαρμακευτικού προϊόντος. Μετά το άκουσμα της ετυμηγορίας ο Γιώργος Καματερός εγκαταστάθηκε στο εξωτερικό, από το οποίο γύρισε 20 χρόνια αργότερα. Τον Μάιο του 1998 έβαλε ο ίδιος τέλος στη ζωή του, καθώς αδυνατούσε να αντιμετωπίσει τα οικονομικά του προβλήματα.