Ξημέρωμα 6ης Νοεμβρίου: Η Αθήνα θρηνούσε 43 νεκρούς, 400 κατεστραμμένα σπίτια και οι σκάφες έγιναν βάρκες

Eξήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα 6 Νοεμβρίου από τις φονικές πλημμύρες που έπληξαν την Αθήνα με τραγικό απολογισμό 43 νεκρούς και μεγάλες καταστροφές σε δημόσιες υποδομές, γέφυρες, ενώ τουλάχιστον 400 σπίτια κατέρρευσαν.

Όπως γράφει ο Τύπος της εποχής και μας το υπενθύμισε το sansimera.gr τη νύχτα της 5ης προς την 6η Νοεμβρίου του 1961 συνέβη μία από τις μεγαλύτερες συμφορές που έχει πλήξει την πρωτεύουσα.

Πολύωρη νεροποντή που ξέσπασε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, προκάλεσε έντονα πλημμυρικά φαινόμενα. Για τρεις ώρες έβρεχε ασταμάτητα με αποτέλεσμα η Αθήνα να μεταβληθεί σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα. Τεράστιοι όγκοι νερού των ποταμών Κηφισού και Ιλισσού είχαν κατακλύσει τις Δυτικές και Βορειοδυτικές χαμηλές περιοχές της πρωτεύουσας. Τεράστιες ζημιές προκλήθηκαν στις περιοχές Μπουρνάζι, Νέα Λιόσια, Νέα Σφαγεία (Ταύρος), Θησείο, Αιγάλεω, Μοσχάτο, Νέο Φάληρο, Νίκαια και Άγιος Ιωάννης Ρέντη. Στην οδό Πειραιώς το ύψος του νερού έφθασε τα δύο μέτρα και προκάλεσε την καταστροφή μιας γέφυρας. Στο κέντρο της Αθήνας πολλοί δρόμοι μεταβλήθηκαν σε ορμητικούς χειμάρρους, όπως η Σίνα, η Ομήρου, η Βουκουρεστίου, η Πατησίων, η Αλεξάνδρας και η Συγγρού.

Το αποτέλεσμα της θεομηνίας αυτής ήταν να πνιγούν 43 άνθρωποι, να τραυματισθούν γύρω στους 300, να καταρρεύσουν 400 σπίτια, να πλημμυρίσουν πάνω από 4.000 οικήματα και να μείνουν άστεγες πάνω από 500 οικογένειες. Ιδιαίτερα επλήγησαν οι λαϊκές συνοικίες και οι φτωχογειτονιές της λεγόμενης «Δυτικής Όχθης» (Μπουρνάζι, Ανθούπολη, Νέα Λιόσια), όπου καταμετρήθηκαν και τα περισσότερα θύματα. Σύμφωνα με το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, οι υλικές ζημίες που προκλήθηκαν ήταν οι μεγαλύτερες της τελευταίας πεντηκονταετίας (1911-1961).

«Είχαμε τις σκάφες για βάρκες»

«Θυμάμαι ακόμα εκείνη την καταστροφή. Μέναμε στην Ακαδημία Πλάτωνος. Είχαν πλημμυρίσει τα πάντα σε μία τεράστια έκταση. Πηγαίναμε στο δημοτικό τότε. Είχαμε πάρει τις σκάφες και κάναμε βαρκάδα και μας φώναζαν οι μαμάδες μας. Είχε πνιγεί πολύς κόσμος και για πολλές ημέρες επικρατούσε χάος. Εκείνες τις εποχές έσπασε συχνά το ποτάμι του Κηφισού και από τις τρεις Γέφυρες και κάτω πλημμύριζαν τα πάντα», θυμάται σήμερα η 69χρονη Μαρία Καϋμενάκη που τότε ήταν 9 ετών.

Τα ίδια 60 χρόνια μετά...

Το παράδοξο είναι πως 60 χρόνια μετά από εκείνη την καταστροφή στον Κολωνό βγήκαν πάλι οι βάρκες. Κανείς δεν έχει ξεχάσει τα όσα έγιναν πριν τρεις εβδομάδες κατά το πέρασμα της κακοκαιρίας Μπάλλος αλλά το ευτύχημα είναι πως αυτή τη φορά δεν θρηνήσαμε νεκρούς.

Ξέσπασε πολιτική κρίση

Η βιβλική καταστροφή της 6ης Νοεμβρίου 1961 ήταν η αφορμή να ξεσπάσει πολιτική κρίση. Η καταστροφική πλημμύρα συνέβη δύο ημέρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και μία βδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, στις οποίες θριάμβευσε η ΕΡΕ, αλλά έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας». Ήδη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γεώργιος Παπανδρέου, είχε αμφισβητήσει τη νομιμότητά της και προετοίμαζε το έδαφος για τον «ανένδοτο αγώνα».

Η αντιπολίτευση προσέθεσε ένα ακόμα επιχείρημα στην πολεμική της κατά της ΕΡΕ και προσωπικά κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ήταν ήδη πέντε χρόνια πρωθυπουργός και «είχε αφήσει την Αθήνα έρμαιη στο έλεος των στοιχείων της φύσης, χωρίς στοιχειώδη αποχετευτικά και άλλα έργα υποδομής». Από την πλευρά του, ο υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων Σόλων Γκίκας, που επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές, δήλωνε ότι οι κυβερνήσεις της ΕΡΕ «εξετελέσθησαν όσα ουδέποτε έργα» και επέρριψε τυχόν ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις.