15 αγαπημένοι διάσημοι της Ιστορίας, που αποδείχτηκαν ελεεινοί άνθρωποι - Από τον Έλβις στη Μητέρα Τερέζα και στον Τσάρλι Τσάπλιν
NewsroomΑγαπημένοι διάσημοι της Ιστορίας, που όπως αποδείχτηκε από την προσωπική ζωή τους, αλλά και από αποφάσεις τους ήταν ελεεινοί ως άνθρωποι!
Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει ότι η Ιστορία θυμάται μόνο τους νικητές. Μεταφορικά θα μπορούσαμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι πολλοί από τους νικητές, που έχουν μείνει στην Ιστορία, ήταν και καλοί άνθρωποι.
Ωστόσο, όταν κάνεις μια βαθιά βουτιά στην προσωπική τους ζωή, αποδεικνύεται ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους που έχουν φορέσει το ντύμα του καλού και χαμογελούν, κοιτάζοντάς μας από τις χαραμάδες του παρελθόντος, στην πραγματικότητα ήταν και κακοί και πονηροί και ραδιούργοι και προχωρώντας βρίσκεις και πολλά άλλα επίθετα που θα ταίριαζαν στην αληθινή προσωπικότητά τους.
Ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή να αναθεωρήσουμε τα βιβλία μας και να γκρεμίσουμε τα στερεότυπα που μας έχουν θεμελιώσει στο νου από παιδιά… Κι ας τους πάρουμε έναν έναν:
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών. Ήταν ο δημιουργός πολλών κλασικών φιλμ του Χόλιγουντ, συμπεριλαμβανομένων των Ψυχώ, Τα Πουλιά, η Μάρνι. Ωστόσο, αν και ήταν ένας χαρισματικός σκηνοθέτης, ο Χίτσκοκ αντιμετώπιζε τις γυναίκες ηθοποιούς του σαν μιάσματα!
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ τρομοκρατούσε τη μούσα του, Τίπι Χέντρεν! Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Τα Πουλια, ο Χίτσκοκ υποσχέθηκε στην ηθοποιό ότι δεν θα χρησιμοποιούσαν ζωντανά πουλιά στη σκηνή της σοφίτας. Ωστόσο, την ημέρα που επρόκειτο να κινηματογραφήσουν τη σκηνή, η Χέντρεν ενημερώθηκε ότι θα χρησιμοποιούσαν αληθινά πουλιά. Έπρεπε να αντέξει τα εξαγριωμένα πτηνά να την ραμφίζουν ατελείωτα επί πέντε μέρες. Έφυγε τόσο τραυματισμένη από αυτή τη σκηνή που αναγκάστηκε να πάρει μια εβδομάδα άδεια από τα γυρίσματα για να αναρρώσει και σχεδόν να σταματήσει την υποκριτική για πάντα.
Ο Χίτσκοκ δεν άφησε την Χέντρεν μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά ράκος. Στα απομνημονεύματά της το 2016, η Χέντρεν θυμήθηκε τον Χίτσκοκ να παρακολουθεί το σπίτι της και να προσπαθεί πολλές φορές να τη φιλήσει παρά τη θέλησή της. Αποκάλυψε επίσης ότι στα γυρίσματα της ταινίας Μάρνι , ο Χίτσκοκ έφτιαξε μια πόρτα που συνέδεε το γραφείο του με το καμαρίνι της. Το 2016, η εγγονή της Χέντρεν και κόρη της Μέλανι Γκρίφιθ, Ντακότα Τζόνσον, κατηγόρησε τον Άλφρεντ Χίτσκοκ για το πρόωρο τέλος της καριέρας της Χέντρεν. «Ο Χίτσκοκ κατέστρεψε την καριέρα της γιατί δεν ήθελε να κοιμηθεί μαζί του και την τρομοκρατούσε. Δεν λογοδότησε ποτέ».
Η Ιστορία έχει καταγράψει τον Γούντροου Ουίλσον ως τον επιτυχημένο πολιτικό, πανεπιστημιακό και ιστορικό που στράφηκε ενάντια στα μεγάλα οικονομικά κεφάλαια με νομοθετικά μέτρα και ηγήθηκε της Κοινωνίας των Εθνών τους μήνες μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1919, μάλιστα ο Ουίλσον τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν όμως ότι ο αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον ήταν ένας φανατικός ρατσιστής που διαχώρισε φυλετικά την αμερικανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Κατά την εποχή της ανασυγκρότησης, πολλές ομοσπονδιακές κυβερνητικές υπηρεσίες είχαν αμαμιχθεί (λευκοί και μαύροι). Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του ως πρόεδρος, ο Ουίλσον επέτρεψε στο υπουργικό συμβούλιο του (κυρίως στους λευκούς Νότιους) να διαχωρίσει τους υπαλλήλους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ανά φυλή. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, το υπουργικό συμβούλιο του Ουίλσον διαχώρισε ξανά το Ταχυδρομείο, το Γραφείο Χαρακτικής και Τυπογραφίας, το Ναυτικό, το υπουργείο Εσωτερικών, το Ναυτικό Νοσοκομείο, το υπουργείο Πολέμου και το Κυβερνητικό Τυπογραφείο.
Ο Γούντοου Ουίλσον υποστήριξε επίσης ανοιχτά τη Συνομοσπονδία και την Κου Κλουξ Κλαν. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος που πρόβαλε ταινία μέσα στον Λευκό Οίκο και αυτή ήταν Η Γέννηση Ενός Έθνους, μια ταινία - ύμνος στις φυλετικές διακρίσεις, που ουσιαστικά αποθέωνε την Κου Κλουξ Κλαν. Ο Ουίλσον έγραψε επίσης ένα ρατσιστικό βιβλίο ιστορίας πέντε τόμων, με τίτλο «A History of the American People», στο οποίο αναπολούσε τη δουλεία και τον παλιό Νότο. Ο Ουίλσον, μάλιστα πίστευε ότι η Κου Κλουξ Κλαν εσφαλμένα στερούνταν το δικαίωμα να χρησιμοποιεί βία για να εκφράσει τα συναισθήματα και τις πεποιθήσεις της!
Ο Τζον Γουέιν θεωρείται ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς γουέστερν όλων των εποχών, αλλά στην πραγματικότητα ήταν όπως και ο Γούντροου Ουίλσον ένα εξαιρετικά ρατσιστικό και ομοφοβικό άτομο. Ο Γουέιν ξέσπασε κατά την απονομή των Βραβείων Όσκαρ του 1973, όταν η ιθαγενής ηθοποιός Sacheen Littlefeather στάλθηκε στη σκηνή εκ μέρους του Μάρλον Μπράντο για να διαμαρτυρηθεί για την αντιμετώπιση των Αμερικανών Ινδιάνων από την κινηματογραφική βιομηχανία.
Είχαν προηγηθεί τα γεγονότα στο Wounded Knee όταν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στράφηκε με βία εναντίον ιθαγενών Αμερικανών ακτιβιστών στην πόλη της Νότιας Ντακότα. Αυτή η ιστορία εξόργισε τον Τζον Γουέιν, ο οποίος είχε δηλώσει: «Ο Μπράντο έπρεπε να είχε εμφανιστεί εκείνο το βράδυ και να είχε καταθέσει τις απόψεις του αντί να δώσει λόγο σε ένα μικρό άγνωστο κορίτσι και να το ντύσει με στολή ινδιάνας». Όμως δεν ήταν το πρώτο ρατσιστικό δείγμα του Κάουμπόη. Σε μια συνέντευξη του στο Playboy το 1971, ο Τζον Γουέιν, είπε ότι δεν αισθάνεται καμιά συμπόνοια για τους ιθαγενείς αμερικανούς: «Δεν πιστεύω ότι κάναμε λάθος που τους αφαιρέσαμε αυτή τη σπουδαία χώρα. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που χρειάζονταν νέα γη και οι Ινδιάνοι προσπαθούσαν εγωιστικά να την κρατήσουν για τον εαυτό τους».
Στην ίδια συνέντευξη, ο Γουέιν είπε επίσης ότι υποστήριζε την υπεροχή των λευκών. «Πιστεύω στην κυριαρχία των λευκών μέχρι να εκπαιδευτούν οι μαύροι. Δεν θεωρώ σωστό να παραχωρείται εξουσία και θέσεις ηγεσίας σε ανεύθυνους ανθρώπους». Σε αυτή τη συνέντευξη, ο Γουέιν είχε πει επίσης: «Δεν αισθάνομαι ένοχος για το γεγονός ότι πριν από πέντε ή δέκα γενιές αυτοί οι άνθρωποι ήταν σκλάβοι»... Σπουδαίος ο Τζον!
Μπορεί να έχει αγιοποιηθεί από την Καθολική Εκκλησία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Μητέρα Τερέζα ήταν και άγιος άνθρωπος. Τα πραγματικά κίνητρα της Μητέρας Τερέζα - έχει αποδειχτεί πια - δεν ήταν απαραίτητα στο να βοηθάει τους φτωχούς και τους αρρώστους, αλλά απλά ήθελε να ανεβάσει τον αριθμό των Ρωμαιοκαθολικών.
Η Μητέρα Τερέζα δούλευε πάνω σε αναξιοπαθούντες, πάμπτωχους και εξαθλιωμένους ασθενείς, στην Καλκούτα στην Ινδία. Αν και ισχυριζόταν ότι θεράπευε ανθρώπους, πολλές από τις μεθόδους της έστελναν τους ασθενείς της στο θάνατο. Οι βελόνες από τις σύριγγες επαναχρησιμοποιούνταν, χορηγούσε ληγμένα φάρμακα σε ασθενείς και εθελοντές ανίδεοι με τη νοσηλευτική ήταν υπεύθυνοι για τη φροντίδα κάποιων από τους πιο άρρωστους ανθρώπους στην Ινδία.
Επειδή, η Μητέρα Τερέζα, εργαζόταν σε περιοχές που πλήττονταν από τη φτώχεια, πολλοί άνθρωποι υποστήριξαν ότι η έλλειψη κεφαλαίων έφεραν αυτές τις συνθήκες στους ξενώνες – κολαστήρια της. Ωστόσο, η ίδια η Μητέρα Τερέζα μπόρεσε να αποκτήσει χρηματοδότηση 30 εκατομμυρίων δολαρίων από δωρητές σε όλο τον κόσμο. Αυτά τα χρήματα δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για τη βελτίωση των συνθηκών των ξενώνων της. Στην πραγματικότητα, πολλοί δεν γνωρίζουν καν πού πήγαν τα χρήματα. Επειδή η Μητέρα Τερέζα ήταν Ρωμαιοκαθολική, πίστευε ότι ο ανθρώπινος πόνος έφερνε τους ανθρώπους πιο κοντά στον Ιησού Χριστό. Και το σημαντικότερο: όταν η Μητέρα Τερέζα άρχισε να έχει προβλήματα υγείας, επισκέφτηκε κορυφαία αμερικανικά νοσοκομεία για θεραπεία. Όχι θα έμενε με την πλέμπα…
Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ μπορεί να δημιούργησε τον Μίκυ Μάους και να ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία της Ντίσνεϊλαντ και του Disney World, των «πιο ευτυχισμένων τόπων στη Γη», αλλά ήταν εξίσου πονηρός με μερικούς από τους «κακούς» του. Όπως και άλλοι άνθρωποι σε αυτή τη λίστα, ο Γουόλτ Ντίσνεϊ ήταν ρατσιστής. Και πολλά θέματα φυλετικών διακρίσεων και στρεβλών στερεοτύπων παρουσιάζονταν και σε ταινίες του (το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι η ταινία του Song of the South).
Εκτός από τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό του, πολλοί χρεώνουν στον Γουόλτ Ντίσνεϊ ότι ήταν και σεξιστής. Σύμφωνα με τον Γουάρντ Κίμπαλ, έναν από τους συνεργάτες του Γουόλτ, η «Disney» δεν εμπιστευόταν τις γυναίκες. Το 1938, ο Γουόλτ Ντίσνεϊ έστειλε μια επιστολή απόρριψης στη Μέρι Φορντ, η οποία είχε υποβάλει αίτηση για μια θέση στο τμήμα σκίτσου και ζωγραφικής της εταιρέιας. Σε αυτό το γράμμα της απαντούσε ότι «οι γυναίκες δεν κάνουν καμία δημιουργική δουλειά… καθώς αυτή η δουλειά εκτελείται εξ ολοκλήρου από νεαρούς άνδρες». Τώρα, για να είμαστε δίκαιοι, δεν ήταν συνηθισμένο για οποιαδήποτε γυναίκα να εργάζεται το 1938.
Η Κοκό Σανέλ μνημονεύεται ακόμα περισσότερο για τις δημιουργία της στον χώρο της μόδας και της υψηλής ραπτικής, αλλά και για το εμβληματικό άρωμα Chanel No5, το οποίο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και πιο αναγνωρίσιμα αρώματα στην Ιστορία. Ωστόσο, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η επιχείρησή της θα επιβίωνε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να έχει σχέσεις με τον Γερμανό στρατιωτικό και βαρόνο Hans Gunther von Dincklage και συμφώνησε να γίνει μυστικός πράκτορας των Ναζί. Ο δημοσιογράφος Hal Vaughan παρουσίασε συναρπαστικά στοιχεία στο βιβλίο του «Sleeping With The Enemy: Coco Chanel's Secret War», σχετικά με τις κατασκοπευτικές δραστηριότητες της Σανέλ. Υποστήριξε ότι η ηγερία της μόδας ήταν γνωστή ως Πράκτορας 7124 και υπηρετούσε τη γερμανική υπηρεσία πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Το κωδικό όνομά της φέρεται να ήταν Westminster, από τον πρώην εραστή της Hugh Richard Arthur Grosvenor, δούκα του Westminster. Τα τελευταία χρόνια του πολέμου, η Σανέλ είχε την αποστολή να χρησιμοποιήσει την προσωπική της σχέση με τον βρετανό πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ για να τον τροφοδοτεί με ψευδείς πληροφορίες. Το σχέδιο θα είχε πραγματοποιηθεί αν δεν ήταν η Βέρα Λομπάρντι (μια στενή συνεργάτιδα του Τσώρτσιλ) που κατήγγειλε τη Σανέλ και τους συνεργάτες της ως γερμανούς κατασκόπους. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Σανέλ προσήχθη στα γαλλικά δικαστήρια όπου οι συλληφθέντες Γερμανοί αξιωματικοί κατέθεσαν ότι ήταν μυστική πράκτοράς τους. Ωστόσο, κατάφερε να αποφύγει τις επίσημες κατηγορίες και έζησε το υπόλοιπο της ζωής της ως πλούσια και διάσημη.
Ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν ένας καρδιοκατακτητής για τις έφηβες σε όλο τον κόσμο. Πιο ανησυχητικό, ωστόσο, ήταν το γεγονός ότι ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν γνωστό, ότι κυκλοφορούσε και κοιμόταν με ανήλικα κορίτσια. Ο Έλβις Πρίσλεϊ άρχισε να έχει δεσμό με τη μελλοντική του σύζυγο Πρισίλα Πρίσλεϊ όταν εκείνη ήταν μόλις 14 ετών και εκείνος 24. Οι δυο τους μετακόμισαν και έζησαν μαζί όταν η Πρισίλα έκλεισεν τα 16.
Η Πρισίλα ισχυρίστηκε ότι αυτή και ο Έλβις δεν έκαναν ποτέ σεξ μέχρι να παντρευτούν. Ωστόσο, αφού η Πρισίλα απέκτησε την κόρη τους, Λίζα Μαρί, ο Έλβις έχασε κάθε σεξουαλικό ενδιαφέρον για την σύζυγό του.
Σύμφωνα με τον Joel Williamson, συγγραφέα της βιογραφίας του Έλβις: «Έφερνε μαζί του ανήλικα κορίτσια στις περιοδείες και ήταν επίσης γνωστό ότι είχε σεξουαλική δραστηριότητα με πολύ νεαρά κορίτσια». Αυτό συνήθως παραβλέπεται όταν οι άνθρωποι θυμούνται την κληρονομιά του Βασιλιά Έλβις.
Όταν σκεφτόμαστε τον Τζον Λένον, φέρνουμε στο νου έναν άνθρωπο που σύνθημά του ήταν η ειρήνη. Το τραγούδι του Imagine είναι ουσιαστικά ένας ύμνος κατά της βίας. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, ο Τζον Λένον δεν ήταν τόσο ξεκάθαρος όσο έδειχνε με τη μουσική του. Για παράδειγμα, απατούσε συστηματικά την πρώτη του σύζυγο, Σίνθια Πάουελ.
Η Σίνθια έφερε στον κόσμο τον πρώτο γιο του Λένον, Τζούλιαν. Ωστόσο, ο Τζον Λένον δεν ήταν μόνο ένας πατέρας που απουσίαζε πάντα, αλλά και όταν βρισκόταν στο σπίτι με τον Τζούλιαν ήταν συχνά επιθετικός λεκτικά και πολλές φορές ασκούσε και σωματική βία. Ένα γράμμα που γράφτηκε από τη Σίνθια το 1968 αναφέρει ότι πολλές φορές ο Τζον Λένον χτυπούσε τον Τζούλιαν όταν εκνευριζόταν. Η πιο διάσημη σχέση του Λένον ήταν με αυτή τη Γιόκο Όνο. Στις αρχές του 1968, ο Λένον αποκάλυψε στη Σίνθια ότι είχε σχέση και χώρισαν. Η Όνο και ο Λένον παντρεύτηκαν το 1969. Κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, ο Λένον ήταν εξαιρετικά κτητικός με την Όνο, αναγκάζοντάς την να τον συνοδεύει παντού - ακόμα και στο μπάνιο. Το κοινό κατηγόρησε τη Γιόκο Όνο για τη διάλυση των Beatles, ενώ στην πραγματικότητα ήταν σχεδόν σίγουρο ότι ο Τζον Λένον ανάγκαζε τη σύζυγό του να τριγυρνάει γύρω τους όλη την ώρα.
Η ιστορία συχνά θεωρεί τον Τόμας Έντισον ως τον μεγαλύτερο εφευρέτη όλων των εποχών. Τελικά, ήταν αυτός που επινόησε και κατασκεύασε τον ηλεκτρικό λαμπτήρα, σωστά; Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από τις πιο διάσημες εφευρέσεις του Τόμας Έντισον κλάπηκαν από άλλους. Ήταν γνωστό ότι έκλεβε τις πατέντες άλλων εφευρετών και έπαιρνε τα εύσημα για πράγματα που δεν δημιούργησε.
Στην πραγματικότητα, πίσω από τον Έντισον ήταν μια ολόκληρη ομάδα εφευρετών που «άναψε» τη λάμπα – όχι μόνο ο Τόμας Έντισον. Ωστόσο, ήταν το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Έντισον που άνοιξε τις πόρτες της αθανασίας και μόνο το όνομά του έχει μείνει στην ιστορία ως ο εφευρέτης του λαμπτήρα και όχι μόνο αυτού.
Όλοι γνωρίζουμε τον Ουίνστον Τσώρτσιλ ως Πατέρα της Νίκης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, όπως αποδεικνύεται, ήταν ένας ρατσιστής - υπέρμαχος της θεωρίας της ανώτερης φυλής που είχε πολύ περισσότερα κοινά με τους εχθρούς του. Σύμφωνα με το βιβλίο του Richard Toye, «Churchill's Empire», ο νεαρός Τσώρτσιλ συμμετείχε σε αυτό που ο ίδιος είχε ονομάσει «πολλούς μικρούς και χαρούμενους πολέμους ενάντια στους βάρβαρους λαούς» στην Αφρική και πίστευε ότι ήταν βίαιοι εναντίον των Βρετανών όχι επειδή οι Βρετανοί εισέβαλαν στη γη τους, αλλά επειδή αυτοί είχαν μια «ισχυρή τάση να σκοτώνουν».
Αργότερα, όταν εκλέχτηκε στο Κοινοβούλιο, ο Τσώρτσιλ, υποστήριξε περισσότερο πόλεμο κατά των μειονοτήτων, υποστηρίζοντας ότι «η άρεια φυλή θα θριαμβεύσει». Για τους Κούρδους, που προσπάθησαν να αποκτήσουν ανεξαρτησία από τη Βρετανία, είχε πει: «Είμαι σθεναρά υπέρ της χρήσης δηλητηριασμένου αερίου εναντίον απολίτιστων φυλών... (αυτό) θα σκορπούσε έναν έντονο τρόμο».
Δεν ήταν όμως μόνο ο Γκάντι. Ο Τσώρτσιλ παραδέχτηκε κάποτε ανοιχτά: «Μισώ τους Ινδούς. Είναι ένας θηριώδης λαός με μια κτηνώδη θρησκεία». Δεν ηρέμησε καθώς μεγάλωνε. Το 1943, ανάμεσα σε δημεγερτικές ομιλίες για το ότι δεν θα παραδοθεί ποτέ, αρνήθηκε να βοηθήσει την Ινδία να επιβιώσει από έναν μεγάλο λιμό που σκότωσε τελικά περίπου 3 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο Τσώρτσιλ κατηγόρησε τους Ινδούς, λέγοντας ότι ήταν δικό τους λάθος που «αναπαράγονται σαν κουνέλια»... Δεν είναι περίεργο που ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν ήθελε την προτομή του Τσώρτσιλ στον Λευκό Οίκο.
Σύμφωνα με το CBS News και τη βιογραφία του Άλεξ Γκίμπνι για τον Στιβ Τζομπς: The Man in the Machine, ο Τζομπς ήταν βασικά ένας σχιζοφρενής. Έκανε μια κόρη, αλλά αρνήθηκε ότι ήταν δική του και έτσι δεν την έβλεπε για χρόνια. Υπέγραψε συμβόλαιο για παραγωγή προϊόντων της Apple με κινεζικά εργοστάσια, των οποίων οι συνθήκες εργασίας ήταν τόσο κακές που οδήγησαν τους εργάτες σε εξάντληση· αρκετοί μάλιστα αυτοκτόνησαν μη αντέχοντας τον ιλιγγιώδη ρυθμό της παραγωγής iPad και iPhone, μεταξύ άλλων συσκευών.
Υπήρχε επίσης ένα πρόβλημα με τις μετοχές της Apple, καθώς ο Τζομπς φέρεται να τις χειραγωγούσε παράνομα με στόχο να ανεβάσει την τιμή τους. Όταν ρωτήθηκε σχετικά από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αρχικά το αρνήθηκε και μετά έστρεψε την ευθύνη στον Οικονομικό Διευθυντή του. Έτσι αντιδρούσε ο Τζομπς πάντα όταν κάτι κακό συνέβαινε: λέγοντας ότι το έκανε κάποιος άλλος.
Ο αγαπημένος Μικρός Αλητάκος, ο Τσάρλι Τσάπλιν, δεν ήταν τόσο αφελής και καλοσυνάτος στην πραγματική ζωή· ήταν ένα σκληρό αρπακτικό, ιδιαίτερα με τα μικρά κορίτσια. Δύο από τις τέσσερις συζύγους του ήταν κάτω των 18 ετών όταν τις παντρεύτηκε, ενώ μια άλλη ήταν μόλις 18 (και εκείνος στα 50 του τότε). Η μόνη άνω των 18 ήταν 22, αλλά την παντρεύτηκε όταν εκείνη ισχυρίστηκε ότι ήταν 17. Και αν αυτό δεν είναι αρκετά σκοτεινό γεγονός, το ότι δηλαδή παντρεύτηκε ανήλικα κορίτσια, τι θα λέγατε για τον βίαιο τρόπο που τους φερόταν; Πάρτε την πρώτη του σύζυγο Μίλντρεντ Χάρις, την οποία παντρεύτηκε στα 16 της επειδή νόμιζε ότι ήταν έγκυος (δεν ήταν). Άρχισε να λαμβάνει προτάσεις για ταινίες, αλλά ο Τσάπλιν δεν την υποστήριξε ποτέ θεωρώντας ότι ήταν πολύ νέα για να έχει ταλέντο. Δεν ήταν νέα για έρωτες, αλλά πολύ νέα για οτιδήποτε άλλο.
Έπειτα η Λίτα Γκρέι, της οποίας η κακομεταχείριση στα χέρια του Τσάπλιν τεκμηριώθηκε στα έγγραφα διαζυγίου της το 1927. Ο Τσάπλιν άφησε έγκυο τη Γκρέι όταν ήταν 16 ετών και της πρότεινε γρήγορα άμβλωση. Όταν αυτό απέτυχε, την παντρεύτηκε, αλλά της φέρθηκε άθλια. Την απατούσε με άλλες νεαρές ηθοποιούς, την αποκαλούσε «ελεεινή και άπληστη» (σύμφωνα με τους LA Times), έδινε ελάχιστη σημασία στα παιδιά τους και απαιτούσε, όπως το έθεσε, «εξευτελιστικό και προσβλητικό» σεξ - πράξεις, μερικές από τις οποίες ήταν παράνομες εκείνη την εποχή στην Καλιφόρνια.
Η Γκρέι πήρε 825.000 δολάρια από τη συμφωνία διαζυγίου, αμαυρώνοντας το όνομα του Τσάπλιν εκείνη την εποχή. Φυσικά, ο χρόνος γιατρεύει όλες τις πληγές και η Ιστορία της εξαφανίζει, γι' αυτό δεν ακούγεται πια αυτή η υπόθεση
Ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης ήταν σίγουρα ένας σοφός άνδρας, αλλά όταν επρόκειτο για τις γυναίκες, ήταν ένας εντελώς μισογύνης που δεν είχε ιδέα για το τι μιλούσε. Σύμφωνα με το δοκίμιο της Charlotte Witt «Feminist History of Philosophy» στο κεφάλαιο Feminist Reflections on the History of Philosophy , ο Αριστοτέλης είχε απόψεις για τις γυναίκες που ξεπερνούσαν τον τυπικό σεξισμό. Στο μυαλό του, οι γυναίκες δεν ήταν καν ανθρώπινα όντα - στην καλύτερη περίπτωση, ήταν «παραμορφωμένοι» άνδρες.
Για κάποιο λόγο, αποφάσισε ότι οι γυναίκες έχουν λιγότερα δόντια από τους άνδρες (ασφαλώς και δεν έχουν), καθιστώντας τις ημιτελή όντα και παρόλο που γεννούν, «συμβάλλουν μόνο στην ύλη και όχι στη μορφή στη γενιά των απογόνων». Με άλλα λόγια, γεννούν το παιδί, αλλά μόνο οι άνδρες μπορούν να τους διαμορφώσουν σε πραγματικά ανθρώπινα όντα. Φυσικά, αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εάν το παιδί είναι άντρας γιατί —και αυτά είναι τα λόγια του— «μια γυναίκα είναι ίσως ένα κατώτερο ον».
Μήπως αυτό κάνει τον Αριστοτέλη λιγότερο λαμπρό μυαλό; Καθόλου, αλλά δείχνει πόσο ατελές μυαλό είχε, και ότι ακόμη και ο πιο σοφός ανάμεσά μας μπορεί να έχει κραυγαλέα σκοτεινά σημεία.
Ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ είναι από τους κορυφαίους στις λίστες με τους σπουδαιότερους προέδρους των ΗΠΑ. Εκλέχτηκε τέσσερις φορές ( ρεκόρ που είναι πλέον ακατάριπτο), ίδρυσε την Κοινωνική Ασφάλιση, νίκησε τους Ναζί και τερμάτισε την Ποτοαπαγόρευση. Και τα περισσότερα από αυτά τα πέτυχε καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι.
Κάποιες από τις αποφάσεις του Φρανκλίνου Ρούσβελτ, όως, ήταν παράλογες πολιτικές, ρατσιστικές, αντισημιτικές και σκληρές. Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Ρούσβελτ, η χώρα και ο κόσμος ολόκληρος βρίσκονταν στη μέση της Μεγάλης Ύφεσης. Για να βοηθήσει, ο Πρόεδρος αποφάσισε ότι χρειαζόταν χρυσό· τον πήρε λοιπόν με βίαιο τρόπο από όλους. Κάθε άνθρωπος στη χώρα έπρεπε να παραδώσει τον χρυσό του ή να βρεθεί αντιμέτωπος με σοβαρές διώξεις.
Το 1936, ο Τζέσε Όουενς εκπροσώπησε τις Ηνωμένες Πολιτείες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, κερδίζοντας τέσσερα χρυσά μετάλλια. Ο Όουενς ήταν ένας μαύρος που διαγωνιζόταν στη ναζιστική Γερμανία, αλλά, όπως είπε αργότερα: «Ο Χίτλερ δεν με σνόμπαρε, αλλά ο πρόεδρός μας με αγνόησε. Ο πρόεδρος δεν μου έστειλε καν συγχαρητήριο τηλεγράφημα». Ο υπεραθλητής όουενς δεν το ξέχασε αυτό μέχρι που πέθανε!Καθώς χιλιάδες Ευρωπαίοι Εβραίοι προσπαθούσαν να ξεφύγουν από το επερχόμενο Ολοκαύτωμα στην Ευρώπη, ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ τους έστειλε πίσω, φοβούμενος, - όπως αναφέρει το Smithsonian Magazine - ότι ήταν κατάσκοποι. Ωστόσο, η πιο συζητημένη απόφαση που έλαβε ποτέ ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ ήταν να κλείσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης περίπου 120.000 Ιαπωνοαμερικανούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Τζορτζ Τακέι- ηθοποιός που έγινε διάσημος από την τηλεοπτική σειρά του Star Trek - και η οικογένειά του φυλακίστηκαν για τέσσερα χρόνια επειδή, όπως εξήγησε: «Μοιάζαμε με τους ανθρώπους που βομβάρδισαν το Περλ Χάρμπορ…».
Η βασίλισσα Βικτώρια είχε εννέα παιδιά και 42 εγγόνια, πολλά από τα οποία διακρίθηκαν σε ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες. (Η βασίλισσα Ελισάβετ II και ο σύζυγός της πρίγκιπας Φίλιππος είναι και οι δύο δισέγγονά της) Αλλά η Βικτώρια δεν ήταν καθόλου μα καθόλου στοργική μητέρα. Μισούσε να είναι έγκυος: παρενέβαινε στην ικανότητά της να κυβερνά και σύμφωνα με το BBC, βίωσε επιλόχεια κατάθλιψη. Έγραψε επίσης ότι έβρισκε άσχημα τα μωρά της. Τίποτα από όλα αυτά δεν κάνει τη Βικτώρια θλιβερό άτομο, όσο ο τρόπος που συμπεριφερόταν στα παιδιά.
Κατά ειρωνικό τρόπο, το παιδί που αντιμετώπισε χειρότερα από όλους ήταν αυτό που την χρειαζόταν περισσότερο ως Βασίλισσα: Ο μελλοντικός βασιλιάς Εδουάρδος Ζ' ήταν μια τεράστια απογοήτευση και για τους δύο γονείς του, επειδή δεν ακολούθησε το αυστηρό εκπαιδευτικό σύστημα του πατέρα του Πρίγκιπα Αλβέρτου. Το BBC ανέφερε ότι η Βικτώρια χλεύαζε επίσης την εμφάνιση και τη σκέψη του. Και το χειρότερο: όταν ο Αλβέρτος πέθανε, λίγο μετά την επίσκεψη του στον Εδουάρδο, τον οποίο προέτρεπε να διακόψει τη σχέση του με μια ηθοποιό, η Βικτώρια κατηγόρησε τον γιό της για τον θάνατο του αγαπημένου της συζύγου. Έγραψε: «Ποτέ δεν μπορώ ούτε πρόκειται να τον κοιτάξω χωρίς να τον μισώ».
Αλλά και τα άλλα παιδιά της δεν τα πήγαν πολύ καλύτερα. Η Βικτόρια είτε τους αγνόησε είτε τους έλεγχε αφόρητα, προσπαθώντας να τους εμποδίσει να φύγουν από το σπίτι. Απαγόρευσε στη μικρότερη κόρη της Μπέατρις να παντρευτεί, σταμάτησε να της μιλά όταν το έκανε και τελικά υποχρέωσε τους νεόνυμφους να ζήσουν μαζί της. Έστειλε κατασκόπους για να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των μεγάλων παιδιών της, παρενέβη στις γονικές αποφάσεις τους. Αυτά…
- ΣΥΡΙΖΑ: Η απώλεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το τάιμινγκ και οι κινήσεις των στρατοπέδων
- ΠΑΣΟΚ: Restart στην Αξιωματική Αντιπολίτευση - Το μεγάλο crash test
- Γιατί ο ΟΑΣΑ προσανατολίζεται σε περισσότερους ιδιώτες στις συγκοινωνίες - Οι γραμμές... ανά παραγγελία
- Στεγαστικό επίδομα για τους σπουδαστές των ΙΕΚ: Οι προθεσμίες για τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά