Όταν ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Νικίτα Χρουτσόφ χτύπησε με το παπούτσι το έδρανο στον ΟΗΕ – Μύθος ή αλήθεια;

«Δεν νομίζω ότι συνέβη ποτέ»...

«Πιστεύω ότι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό… και αν είχε πραγματικά συμβεί, θα είχαμε περισσότερες αποδείξεις, καταθέσεις από αυτόπτες μάρτυρες και σίγουρα φωτογραφίες· γιατί αυτά ακριβώς είναι τα ξεχωριστά στιγμιότυπα που μαγνητίζουν τις κάμερες», λέει ο Anton Fedyashin, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Carmel του τμήματος για τη Ρωσική Κουλτούρα και Ιστορία. «Δεν νομίζω ότι συνέβη ποτέ το χτύπημα με το παπούτσι, αλλά ξέρετε κάτι; Ακόμα κι αν δεν συνέβη πραγματικά, θα μπορούσε να έχει συμβεί…», καταλήγει. Κι αν δεν συνέβη ποτέ, λοιπόν, το θρυλικό περιστατικό του εκρηκτικού ηγέτη της ΕΣΣΔ, πώς δημιουργήθηκε η ιστορία;

Αλλά, πώς διαδόθηκε;

Τον Οκτώβριο του 1960, οι «New York Times» δημοσίευσαν πρωτοσέλιδο ένα άρθρο σχετικά με μια επεισοδιακή σύνοδο του ΟΗΕ με τίτλο: Η ταραχώδης συνεδρίαση του ΟΗΕ συντομεύθηκε για να μην θορυβούν οι Κόκκινοι. Και ο υπότιτλος έγραφε: «Ο Χρουτσόφ χτυπά το παπούτσι του στο γραφείο».
Το άρθρο, που υπέγραφε ο Benjamin Welles, εξηγούσε τις λεπτομέρειες από την πρώτη κιόλας παράγραφο: «ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ- Νέα Υόρκη, 12 Οκτωβρίου: Ο Νικίτα Χρουτσόφ έβγαλε το παπούτσι του σήμερα και το χτύπησε στο γραφείο του, προσθέτοντας ακόμα μια γελοιότητα στον μεγάλο κατάλογο του».

Ο Lorenzo Sumulong, μέλος της αντιπροσωπείας των Φιλιππίνων, κατηγορούσε εκείνη τη στιγμή τους Σοβιετικούς ότι «κατάπιαν» κομμάτια της Ανατολικής Ευρώπης και τότε ξέσπασε ο Χρουτσόφ. Το σημαντικό στο δημοσίευμα ήταν, ότι δεν υπήρχε φωτογραφία του Χρουτσόφ να κρατάει παπούτσι ή να το χτυπάει.
Ο πολιτικός επιστήμονας William Taubman, ο οποίος έχει γράψει ή επιμεληθεί τουλάχιστον τρία βιβλία για τον Χρουτσόφ, έγραψε ένα άρθρο για τους Times το 2003, που περιλάμβανε αρκετές συνεντεύξεις από το περιβάλλον του Χρουτσόφ που μιλούσαν για αυτό το γεγονός: ένας δημοσιογράφος των Times είπε ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Ένας στρατηγός της KGB επιβεβαίωσε ότι το έκανε. Ένας υπάλληλος του ΟΗΕ είπε «όχι». Ο διερμηνέας του Χρουστσόφ είπε «ναι». Και η ιστορία πήρε διαστάσεις μύθου.

Το 1953, ο Χρουτσόφ ανέλαβε την εξουσία στη Σοβιετική Ένωση μετά την αιματηρή δικτατορία του Ιωσήφ Στάλιν, κληρονομώντας μια χώρα ήδη σε κόντρα με τον σύμμαχό της στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Χρουτσόφ γενικά, βελτίωσε τη χώρα του, την οδήγησε στην αποσταλινοποίηση, απελευθέρωσε πολιτικούς κρατούμενους και χαλάρωσε τη λογοκρισία.
Το 1957, οι Σοβιετικοί κατέπληξαν τον κόσμο εκτοξεύοντας τον πρώτο δορυφόρο, τον Sputnik, και ακολούθησε το 1961 με την πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση.
Ο Χρουτσόφ, ένας θρασύς και σε μεγάλο βαθμό αμόρφωτος ηγέτης, που παρουσίαζε κρίσεις θυμικού, ήταν ένας άνθρωπος αγαπητός (τουλάχιστον σε κάποιους) από τους λαούς του.
«Όταν ξέσπασε η αντιπαράθεση των υπερδυνάμεων, έκανε πραγματικά ό,τι ήταν δυνατόν για να αντισταθμίσει τις αδυναμίες τόσο τις δικές του όσο και της Σοβιετικής Ένωσης προβάλλοντας σιγουριά, δύναμη, ανδρεία και βεβαιότητα στον εαυτό του.
Ο Χρουστσόφ τελικά αμφισβητήθηκε ως ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης με τις διαμάχες στο εσωτερικό του Κομμουνιστικού Κόμματος και την Κρίση των Πυραύλων του 1962. Μέχρι το 1964 είχε απομακρυνθεί από τον υψηλό ρόλο του στην κυβέρνηση και το κόμμα. Ο Χρουστσόφ πέθανε από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 77 ετών, το 1971.