Οι εμμονές 6 αυταρχικών ηγετών: Από τα παγωτά του Φιντέλ στα πατατάκια του Σαντάμ και στον έρωτα του Καντάφι

Ο Φιντέλ Κάστρο λάτρευε τα παγωτά, ο Χίτλερ τον Βάγκνερ, ο Σαντάμ τα πατατάκια Doritos... Eμμονές αυταρχικών ηγετών!

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, όταν ο σκληρός και ανάλγητος δικτάτορας της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι, έπεφτε στα χέρια των αντιπάλων του και έχανε τη ζωή του με σκληρό κι ανάλγητο τρόπο, έτσι σαν θεία τιμωρία για τα εγκλήματα που είχε κάνει στον λαό του. Sic semper tyrannis…

Και σήμερα δεν είναι το θέμα μας ο Καντάφι, απλά τον θυμηθήκαμε μέρα που είναι… Σήμερα θα θυμηθούμε κάποιες απίστευτα παράξενες εμμονές έξι ανθρώπων που κυβέρνησαν τον λαό τους δικτατορικά. Έξι ηγετών, και του Καντάφι συμπεριλαμβανομένου, που άφησαν βαθύ το πάτημά τους στα χωράφια της Ιστορίας.

Και να τονίσουμε εδώ πως για να γίνεις απόλυτος άρχων ενός λαού, ένας δικτάτορας και όχι βασιλιάς του, χρειάζονται κάποια τυπικά προσόντα. Γιατί, για βασιλιάς και βλάκας να ‘σαι στον θρόνο θα καθίσεις, άλλο πώς θα φύγεις. Δικτάτορας λοιπόν για να γίνεις, πρέπει να έχεις θέληση, πείσμα, φιλοδοξία, σκληρό χαρακτήρα - απάνθρωπο πολλές φορές - και να ‘χεις εκείνο το «κάτι» που κάνει τους άλλους να σε προσκυνούν αντί να σε χλευάζουν. Όλοι αυτοί που θα αναφέρουμε πιο κάτω, το είχαν αυτό το «κάτι», είχαν όμως και κάποιες μικρές αδυναμίες. Ποιος άνθρωπος - ακόμα και ο πιο «μεγάλος» - δεν έχει άλλωστε μικρές αδυναμίες; Για πάμε…

Φιντέλ Κάστρο: Το βασίλειό μου για ένα παγωτό…

Σύμφωνα με τους πιο κοντινούς ανθρώπους του, τους στενούς φίλους και έμπιστους του, ο Φιντέλ Κάστρο, ο Κουβανός επαναστάτης και πρώην πρόεδρος του νησιού της Καραϊβικής είχε εμμονή με τα παγωτά! Η αγάπη του Φιντέλ για το παγωτό επηρέασε και την υπόλοιπη χώρα του, με μεγάλο μέρος της οικονομίας της Κούβας να στηρίζεται στην παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων.

Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι εξέδωσε εμπορικό εμπάργκο ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κούβα, ο Κάστρο... έπεσε να πεθάνει γιατί του στερούσαν τα αγαπημένα του αμερικανικά ice creams. Ο Κάστρο έστειλε τότε έναν αξιωματούχο του στον Καναδά, όπου αγόρασε 28 δοχεία παγωτού από τα εστιατόρια του Χάουαρντ Τζόνσον. Δεν πρέπει να κράτησε πολύ η προμήθεια, αφού όπως λέγεται, ο ηγέτης της Κούβας, τελείωνε το μεσημεριανό γεύμα του κάθε μέρα καταναλώνοντας 18 χωνάκια παγωτό!

Ο Κάστρο μετά το εμπάργκο, προώθησε στην Κούβα τις ιδέες του, που είχαν στόχο την ανάπτυξη της τοπικής γαλακτοβιομηχανίας για την παρασκευή του καλύτερου παγωτού. Αλλά οι περισσότερες από τις αγελάδες της Κούβας τη δεκαετία του ‘60 δεν παρήγαγαν γάλα, έτσι η κυβέρνηση του Κάστρο αγόρασε χιλιάδες αγελάδες Holstein (φυλή βοοειδών γαλακτοπαραγωγής που προέρχεται από τις ολλανδικές επαρχίες) από τον Καναδά και εκπονήθηκε μια μελέτη για την εκτροφή της αγελάδας γαλακτοπαραγωγής με την υψηλότερη απόδοση.

Το 1972, η Κούβα πέτυχε ακριβώς αυτό: γεννήθηκε η Ubre Blanca (λευκός μαστός) μια υβριδική αγελάδα Holstein, με την υψηλότερη παραγωγή γάλακτος στον κόσμο και κέρδισε μια θέση στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες το 1982, παράγοντας έως και 110 λίτρα γάλακτος σε μια μέρα! Η διάσημη κουβανική αλυσίδα παγωτών Coppelia, ήταν ένα έργο για το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται ο μεγαλύτερος γνώστης παγωτού της χώρας (και παγκοσμίως ίσως…): ο Φιντέλ Κάστρο!

Κιμ Γιονγκ-Ιλ: Μπέργκερ MacDonald και πίτσα μαργαρίτα

Ο απόλυτος ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ-Ιλ -  πατέρας του σημερινού δικτάτορα Κιμ Γιονγκ-Ουν - ήταν διάσημος καλοφαγάς, εκτός των άλλων... Ενώ πολλοί από τους υπηκόους του λιμοκτονούσαν ή έχυναν το αίμα τους, κυριολεκτικά, για να ταΐσουν τις οικογένειές τους, ο Κιμ είχε προσλάβει υπηρέτες για να ταξινομήσουν το ρύζι του ώστε εξασφαλίσουν ότι κάθε κόκκος θα είχε ακριβώς το ίδιο σχήμα και χρώμα!

Ο πρώην σούσι σεφ του Κιμ ισχυρίστηκε ότι ο δικτάτορας διατηρούσε μια κάβα με 10.000 μπουκάλια ακριβό κρασί. Επίσης, ο Κιμ λάτρευε λιχουδιές όπως σούπα με πτερύγια καρχαρία και αχινούς. Ο δικτάτορς της Βόρειας Κορέας, έστελνε ανθρώπους του στο Πεκίνο για να του αγοράσουν χάμπουργκερ McDonald’s και είχε στα ανάκτορά του ακόμα και ξυλόφουρνους πίτσας που είχαν εισαχθεί από την Ιταλία με ειδικούς πιτσαδόρους για να διδάξουν τους δικούς του σεφ πώς να φτιάχνουν τις καλύτερες πίτσες – αρκεί να μην είχαν αντζούγιες τις οποίες ο Κιμ θεωρούσε ότι ήταν «πολύ αλμυρές»! Μάλιστα λέγεται ότι ο Κιμ Γιονγκ Ιλ είχε λατρεία στην πίτσα μαργαρίτα...

Ιωσήφ Στάλιν: Έντυνε με σχόλια τους γυμνούς….

Ο στυγνός κι απάνθρωπος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, ο Γεωργιανός στην καταγωγή, Ιωσήφ Στάλιν λέγεται ότι αγαπούσε υπερβολικά τους πίνακες ζωγραφικής και τα σχέδια που απεικόνιζαν γυμνές γυναίκες ή άνδρες· μην πάει ο νους σας στο πονηρό! Ο Στάλιν, ενδιαφερόταν λιγότερο για τις απεικονίσεις των πινάκων ή τη συλλογή έργων τέχνης, ενώ περισσότερο τον ενδιέφερε το να σχολιάζει τα σχέδια εκείνα και να υποτιμά τα έργα των καλλιτεχνών. Ακόμα πιο διεστραμμένη προσέγγιση... Μια συλλογή σχεδίων με σχόλια και αυτόγραφα του Στάλιν εκτέθηκε στη Μόσχα το 2009, αποκαλύπτοντας τη γνώμη του Στάλιν για τους συντρόφους του.

Ένα σχέδιο είχε μια χειρόγραφη λεζάντα: «Το κάθαρμα ο Ράντεκ, αν δεν είχε τσαντιστεί κόντρα στον άνεμο, αν δεν ήταν θυμωμένος, θα ήταν ζωντανός…». Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Στάλιν αναφερόταν στον Καρλ Ράντεκ, τον πρώην επικεφαλής της Κομιντέρν - διεθνούς κομμουνιστικής οργάνωσης - που δολοφονήθηκε το 1939 από τη μυστική αστυνομία του Στάλιν.
Άλλα σχόλια αποκάλυπταν εχθρούς του Στάλιν, όπως ο μαρξιστής θεωρητικός Γκεόργκι Πλεχάνοφ, ενώ άλλα περιλαμβάνουν χοντροκομμένα αστεία για τα γυμνά όπως «Μην κάθεσαι με γυμνό κώλο στις πέτρες… δώσε στο αγόρι ένα παντελόνι» χαραγμένο σε ένα σχέδιο ενός άνδρα που κάθεται σε ένα βάθρο.

Μουαμάρ Καντάφι: Τι εστί έρως…

Και ερχόμαστε στον τραγικό Μουαμάρ, που μαρτύρησε στα χέρια των ανθρώπων, που είχαν πριν μαρτυρήσει στα δικά του.
Ο Μουαμάρ Καντάφι, λοιπόν, ο δικτάτορας της Λιβύης, είχε μια περίεργη εμμονή με την υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, την Κοντολίζα Ράις. Σύμφωνα με την ίδια τη Ράις, η εμμονή του Καντάφι ήταν «περίεργη και λίγο ανατριχιαστική». Στα απομνημονεύματά της, θυμήθηκε ότι παρακολούθησε ένα βίντεο που είχε δημιουργήσει ο ίδιος ο Καντάφι με τίτλο «Μαύρο λουλούδι στον Λευκό Οίκο», με πρωταγωνίστρια την ίδια!

Όταν η Ράις είχε επισκεφτεί επίσημα τη Λιβύη, ο Καντάφι φέρεται να την αποκαλούσε «Λέζα» και μάλιστα της είχε χαρίσει ένα περιδέραιο που είχε ενσωματωμένη μια κοινή τους φωτογραφία. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του σκληρού Μουαμάρ, επιβεβαιώθηκε όταν ομάδα ανταρτών βρήκε ένα περίτεχνο λεύκωμα στην εγκαταλελειμμένη έπαυλη του Καντάφι, μετά τον οικτρό θάνατό του, με φωτογραφίες και αποκόμματα εφημερίδων που αφορούσαν την Κοντολίζα Ράις!

Αδόλφος Χίτλερ: Με έναν Βάγκνερ ξεχνιόταν

Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν ένας άνθρωπος (λέμε τώρα…) με πολλές περίεργες εμμονές. Από την αγάπη για τις ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney μέχρι την φημολογούμενη κοπρολαγνεία του (κάποιος που διεγείρεται σεξουαλικά από τα ανθρώπινα απόβλητα) μέχρι μια αναφορά της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών του 1943, ότι ένα από τα αγαπημένα του χόμπι το είχε αρχίσει από νεαρή ηλικία: να παρακολουθεί παραστάσεις όπερας.

Από όταν ήταν μόλις 12 χρονών, ο Χίτλερ ανακάλυψε τη μουσική του γερμανού συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ. Ως έφηβος, ο Χίτλερ φέρεται να το έσκαγε από το σχολείο για να παρακολουθήσει όπερα. Ο Χίτλερ αργότερα έγραψε ότι ήταν «εθισμένος» στο να παρακολουθεί παραστάσεις μελοδράματος. Ενώ ο Βάγκνερ είχε πεθάνει 50 χρόνια πριν από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, έγινε εθνικός συνθέτης και «αναστήθηκε» στη δεκαετία του ‘30 χάρη στον Χίτλερ, που διέτασσε να ακούγεται μουσική από Βάγκνερ σε συγκεντρώσεις και ομιλίες του.

Σαντάμ Χουσεΐν: Ποιος πήρε τα Doritos μου;

Ο τυραννικός πρόεδρος του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν, που είχε ένα επίσης οικτρό τέλος, στην κρεμάλα, ήταν γνωστό ότι αγαπούσε όλες τις υπερβολές. Αλλά η διατροφική του εμμονή ήταν μία: τα Doritos! Σύμφωνα με την Εθνοφρουρά της Πενσυλβάνια, που φύλαγε το παλάτι όπου ο Χουσεΐν ήταν κρατούμενος, ο στυγνός ηγέτης μπορούσε να φάει ένα ολόκληρο καρότσι σουπερ μάρκετ με Doritos σε λιγότερο από δέκα λεπτά – υποτίθεται ότι δεν έτρωγε τίποτα άλλο, εκτός από το περιστασιακό μπολ με δημητριακά Raisin Bran. 

Και οι δικτάτορες πολλοί και η Ιστορία μεγάλη για να χωρέσει κι αυτούς και τις μικρές απολαύσει ςτους. Κι όπως είχε γράψει κι ο Ιονέσκο: «Θα ήθελα να είχα αρκετό πνεύμα για να εφεύρω το μουστάκι του Χίτλερ, το πηγούνι του Μουσολίνι, το κασκέτο του Φράνκο και το χαμόγελο του Χρουστσόφ». Και το χωνάκι παγωτό του Φιντέλ, Ευγένιε. Ε;