Απίθανα ιστορικά γεγονότα: Ο κρυφός έρωτας του βασιλιά Κωνσταντίνου, το πάθος του Πλαστήρα, οι φήμες για τον βασιλιά Παύλο, το μυστικό του λόρδου Βύρωνα

Γνωρίζατε ότι ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ ήταν τρελά ερωτευμένος με μια κόμισσα; Ότι ο Νικόλαος Πλαστήρας είχε πάθος με τα μέντιουμ; Ότι ο βασιλιάς Πάυλος είχε ομοφυλοφιλικές σχέσεις σύμφωνα με τον διάσημο αμερικανό συγγραφέα Τρούμαν Καπότε; Πως ο λόρδος Βύρωνας αποκάλυψε ένα... υπερμεγέθες προσωπικό μυστικό μέσα από τον τάφο του; Όχι;

Όπως λέει και το απόφθεγμα που χρησιμοποιείται συχνά: «Όσοι δεν γνωρίζουν την Ιστορία είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν», ή κάτι τέτοιο... Ναι, είναι σημαντικό να μελετάει κάποιος την ιστορία του τόπου του, την πολιτική, τη στρατιωτική, την πολιτισμική.

Και είναι ενδιαφέρον στο να μην στέκεται μόνο στα μεγάλα ονόματα και τις βασικές ημερομηνίες, αλλά και στις λεπτομέρειες, που πάνω τους πατούν και στηρίζονται τα οικοδομήματα των σπουδαίων γεγονότων. Αυτά τα μικρά, εκπληκτικά σπαράγματα Ιστορίας είναι ίσως τα πιο θεμελιώδη κομμάτια που άλλαξαν την πορεία καταστάσεων, πολλές φορές… Μπορεί και όχι. Σίγουρα είναι τα πιο διασκεδαστικά, όμως…

Ο Προικισμένος λόρδος Βύρων εντυπωσιάζει τους… τυμβωρύχους

Γνωστή, αν και ωραιοποιημένη από τους ρομαντικούς, η ιστορία του λόρδου Βύρωνα, στον τόπο μας: ήρθε, είδε και πέθανε, νέος ωραίος ως Έλλην και διάσημος ως άγγλος ποιητής. Αυτά και άλλα πολλά στο άρθρο Λόρδος Βύρων: Ένας κοινός τυχοδιώκτης, που χρέωσε την Ελλάδα – Πώς η Ιστορία τον αγκάλιασε και τον ονόμασε Φιλέλληνα

Πέθανε λοιπόν ο λόρδος Βύρων και το θέμα που προέκυψε ήταν, το πού θα ταφεί το σώμα του· χρειάστηκε χρόνος πολύς μέχρι να αποφασιστεί ότι η σορός του θα επέστρεφε στην Αγγλία. Εκεί ενταφιάστηκε στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής στο Nottinghamshire. Και τα χρόνια γίνανε λείψανα, αλλά ο λόρδος Βύρων, που είχε ταριχευθεί, παρέμενε σχεδόν αναλοίωτος από την επέλαση των καιρών…

Κάποτε γεννήθηκαν διαφωνίες σχετικά με την πραγματική τοποθεσία που τάφηκε η σορός του λόρδου Βύρωνα. Μεταξύ 1887 και 1888, υπήρχε ένα έργο αποκατάστασης στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής, που προκάλεσε ανησυχίες ότι ο τάφος του λόρδου θα μπορούσε να είχε καταστραφεί ή να είχε παραβιαστεί. Το 1938,ο αιδεσιμότατος Κάνον Μπάρμπερ (ο εφημέριος της ενορίας Hucknall) είχε τις δικές του ανησυχίες και ήθελε να ανοίξει την κρύπτη όπου αναπαυόταν ο λόρδος Μπάιρον για να «ξεκαθαρίσει όλες τις αμφιβολίες σχετικά με τον τόπο ταφής του ποιητή και να συντάξει ένα αρχείο με το περιεχόμενο του τάφου».

Να σημειώσουμε εδώ ότι ένας αστικός μύθος – κουτσομπολιό υποστήριζε ότι ο λόρδος Βύρων αναπαύθηκε στο φέρετρό του έχοντας ευμεγέθη στύση. Αυτός αποδέιχτηκε ένας υπερβολικός μύθος, μια ακριτομυθία, αλλά μην βιαστείτε να καγχάσετε.
Τελικά, ο αιδεσιμότατος Μπάρμπερ άνοιξε το φέρετρο του λόρδου Βύρωνα στα μέσα του 20ου αιώνα· μπόρεσε «να δει το σώμα του, που ήταν σε εξαιρετική κατάσταση από τη συντήρηση που είχε προηγηθεί της ταφής· δεν είχε υποστεί αποσύνθεση και το κεφάλι, ο κορμός και τα άκρα ήταν αρκετά συμπαγή. Τα μόνα μέρη που είχαν αποστεωθεί ήταν τα χέρια και τα πόδια, αν και το δεξί του πόδι δεν φαινόταν πάνω από το φέρετρο. Τα μαλλιά στο κεφάλι - αν και γκρίζα - το σώμα και τα άκρα του ήταν άθικτα», ανέφερε ο αιδεσιμότατος Μπάρμπερ.

Χρόνια μετά το άνοιγμα του τάφου από τον αιδεσιμότατο Μπάρμπερ, εκεί κάπου στη 10ετία του '60, o Εφημέριος της εκκλησίας Άρνολντ Χούλντσγουορθ άνοιξε ξανά τον τάφο του λόρδου Βύρωνα με δυο εργάτες. Ο Άρνολντ Χουλντσγουορθ παραχώρησε αργότερα συνέντευξη στην εφημερίδα «Sheffield Star» και περιέγραψε σε ποια κατάσταση βρισκόταν το σώμα του λόρδου Βύρωνα: «Τα χέρια και από τα γόνατα και κάτω είχε λιώσει, αλλά όλα τα υπόλοιπα ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Φαινόταν πως ήταν όμορφος άντρας που είχε λίγο περιττό βάρος και φαλάκρα. Ήταν σχεδόν γυμνός...».
Στη συνέχεια, ο Άρνολντ Χούλντσγουορθ περιέγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του Λόρδου Βύρωνα. Είπε: «Κοίτα, έχω πάει στο στρατό, έχω πάει σε δημόσια λουτρά, έχω δει άντρες γυμνούς, αλλά ποτέ δεν είδα κάτι σαν αυτό…».

Ο βασιλιάς Όθων είχε άλλα όνειρα πριν καθίσει στον θρόνο της Ελλάδας…

Η Συνθήκη του Λονδίνου (1832) υποχρέωνε την Ελλάδα να αποδεχτεί την απόλυτη κυριαρχία του πρίγκιπα Φρειδερίκου Όθωνα της Βαυαρίας με τον τίτλο «Βασιλεύς της Ελλάδος»! Ποιος όμως ήταν ο Όθων, που εστάλη σαν δέμα από τις Μεγάλες Δυνάμεις στη χώρα που άνθισε λαμπρός πολιτισμός, γεννήθηκε η δημοκρατία, η φιλοσοφία, οι τέχνες; Ο Όθων ήταν ένας έφηβος ηλικίας 17 χρονών, 10 μηνών και 5 ημερών με μειωμένη «νοημοσύνη και αντίληψη», βαρήκοος και βραδύγλωσσος. Ο πατέρας του, βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος Α΄ , τον προόριζε για εκκλησιαστική σταδιοδρομία, αφού από μικρός είχε δείξει ότι ήταν υπερβολικά θρησκόληπτος και το γεγονός ότι είχε επίσης ασθενική κράση και επισφαλή υγεία τον οδηγούσε πιο κοντά στην Εκκλησία… Μέχρι που παρουσιάστηκε η ευκαιρία της Ελλάδας!

Οι Τούρκοι έφυγαν από την Ακρόπολη μετά την άφιξη του Όθωνα!

Αν και η Ελληνική Επανάσταση είχε επικρατήσει ολοκληρωτικά σε Πελοπόννησο και Στερεά Ελλάδα και η Συνθήκη του Λονδίνου υποχρέωνε από το 1827 στον σουλτάνο να παραχωρήσει ανεξαρτησία στους Έλληνες , η τούρκικη φρουρά έφυγε από τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης τον Μάρτιο του 1833!

Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την αναταραχή που επικράτησε, στις 29 Απριλίου 1832 υπογράφηκε Συνθήκη από τους πληρεξούσιους των Μεγάλων Δυνάμεων και της Βαυαρίας με την οποία οριστικοποιήθηκε η αναγόρευση του Όθωνα ως «Βασιλέως της Ελλάδος» και το νέο ελληνικό κράτος ονομάστηκε «Βασίλειον της Ελλάδος». Οι Τούρκοι, στο μεταξύ, παρέμεναν εντός Ακροπόλεως!

Ο διοικητής της οθωμανικής φρουράς της Ακροπόλεως, Οσμάν εφέντης, παρέδωσε την Αθήνα στους Βαυαρούς και αποχώρησε με τους υπόλοιπους Τούρκους τον Μάρτιο του 1933! Στις 31 Μαρτίου έφτασε το σουλτανικό διάταγμα στον Οσμάν αγά με το οποίο διατασσόταν να παραδώσει την Ακρόπολη στους Βαυαρούς επικεφαλής των οποίων ήταν ο ταγματάρχης Πάλιγκεν. Άγημα έφτασε στην Ακρόπολη και οι Βαυαροί είδαν τους άνδρες της φρουράς της: «… τα ενδύματά των ήταν άθλια και τετριμμένα, οι ίδιοι έφεραν μακρά ισπανικά τυφέκια και πλατείας μάχαιρας».

Το βράδυ οι Βαυαροί κατασκήνωσαν στην Ακρόπολη. Έτσι στις 31 Μαρτίου 1833 αποχώρησαν και οι τελευταίοι Τούρκοι από την Αθήνα. Στην Ακρόπολη ήταν υψωμένη ως τότε η σημαία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Την επόμενη μέρα, ένας χιώτης ναυτικός που συνοδευόταν από τον γιο του έφτασε στην Ακρόπολη με μια «ελληνική παντιέρα» από το πλοίο του, που είχε «δέσει» στον Πειραιά και ζήτησε από τους Βαυαρούς να υψωθεί εκεί η σημαία του. Το αίτημα του «καπετάν Δημήτρη» έγινε δεκτό και η ελληνική σημαία υψώθηκε σε ένα πρόχειρο ιστό. Η πρώτη καμπάνα που ήχησε, χαρμόσυνα μετά την έπαρση ελληνικής σημαίας στον Ιερό Βράχο, ήταν αυτή του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά, που βρίσκεται στα ριζά της Ακρόπολης επί της οδού Πρυτανείου.

Βασιλιάς Κωνσταντίνος: χρηματόδουλος, άθλιος ρατσιστής και παράφορα ερωτευμένος

Ο Κωνσταντίνος, όταν ήταν ακόμη Διάδοχος, γνώρισε την κόμισσα Πάολα φον Οστχάιμ τον Ιούνιο του 1912 στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», σε δείπνο. Τρεις εβδομάδες αργότερα, ταξίδεψε στο γαλλικό κοσμικό θέρετρο Ντοβίλ για να συναντήσει την Πάολα και πέρασε δυο μέρες μαζί της, πριν πάει στην Αγγλία για να συναντήσει τη σύζυγό του Σοφία και τις κόρες τους.

Ο Κωνσταντίνος - λέγεται ότι - δεν είχε το μυαλό του σε τίποτα άλλο παρά στην Πάολα. Τον κρυφό αυτό έρωτα αποκαλύπτουν 100 επιστολές που είχε στείλει ο Κωνσταντίνος στην Πάολα, τα χειρόγραφα των οποίων βρίσκονται στο Ιστορικό Αρχείο του υπουργείου των Εξωτερικών της Γερμανίας στο Βερολίνο. Βαλκανικοί πόλεμοι, δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Εθνικός Διχασμός, Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή, δύο εξορίες της βασιλικής οικογένειας και ανάμεσα σε όλα αυτά ο Κωνσταντίνος – βασιλιάς πλέον - και η ερωμένη του Πάολα!

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, το στρατιωτικό κίνημα Πλαστήρα-Γονατά και την παραίτηση του, ο Κωνσταντίνος εγκαταστάθηκε με τους δικούς του στο Παλέρμο. Από εκεί ταξίδεψε στη Βόρεια Ιταλία για να επισκεφθεί την Πάολα στο πατρικό της, στο Sarmato, κοντά στην Piacenza. Είχαν να ιδωθούν εννέα  χρόνια, από το 1913. Έπειτα της έγραψε περνώντας από τη Φλωρεντία και μετά την επιστροφή του στο Παλέρμο της έστειλε επιστολές ακόμα τρεις φορές. Το τελευταίο γράμμα του, όπου της έλεγε ότι σχεδίαζε να εγκατασταθεί με την οικογένειά του στη Φλωρεντία για να μπορεί να την επισκέπτεται τακτικά, η Πάολα το έλαβε μετά τον θάνατό του στις 11 Ιανουαρίου 1923…

Σε μια από τις επιστολές του ο Κωνσταντίνος αποκαλύπτει και μια άλλη πτυχή του χαρακτήρα του, τον ρατσισμό:
Στην επιστολή του σχολιάζει με άθλιες λέξεις τους Σενεγαλέζους, τα αφρικανικά αποικιακά στρατεύματα που χρησιμοποίησαν οι Γάλλοι και ως στρατό κατοχής στην Ελλάδα το 1915-17: «Εδώ και τρεις μέρες έχουμε κάμποσους Σενεγαλέζους νέγρους εδώ, άλλη μια ευγενική φροντίδα εκ μέρους της Αντάντ. Όταν βγαίνουν έξω, όλα τα χαμίνια του δρόμου τους παίρνουν στο κατόπι. Θα μπορούσαν να τους είχαν στείλει σε κάποιο ζωολογικό κήπο. Αυτοί οι ατυχείς νέγροι υποφέρουν φοβερά από το κρύο και τα πρόσωπά τους γίνονται γκριζοπράσινα. Φαίνεται ότι νιώθουν σαν να βρίσκονται στον Βόρειο Πόλο. Τι κάνει η Εταιρεία για την Πρόληψη της Σκληρότητας στα Ζώα (Society for the Prevention of Cruelty to Animals);»…

Επίσης ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν άμετρα φιλοχρήματος. Διαβάστε: Όταν ο Κωνσταντίνος κηρύχτηκε έκπτωτος, ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Ζαΐμης του εξασφάλισε χορηγία 1, 5 εκατ. γαλλικών φράγκων εφ’ όρου ζωής! Όταν επέστρεψε από την εξορία, ο Κωνσταντίνος, ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης έδωσε σε όλη τη βασιλική οικογένεια ως αποζημίωση περίπου 300 εκατ. δραχμές. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του ποσού, να σημειωθεί ότι η ισοτιμία λίρας Αγγλίας με δραχμή ήταν 23 δρχ.! Και κάτι τελευταίο: Όταν επρόκειτο να φύγει από την Ελλάδα, ως έκπτωτος μονάρχης, ο Κωνσταντίνος, πίεσε φορτικά τον Νικόλαο Πλαστήρα και του πήρε 10.000 χρυσές λίρες Αγγλίας, σε μια εποχή που η Ελλάδα είχε ανάγκη και τη δεκάρα για να θρέψει τους χιλιάδες πρόσφυγες που κατέφθαναν από τη Μικρασία!

Ο πρωθυπουργός Κορυζής αυτοκτόνησε με δύο σφαίρες!

Στις 18 Απριλίου του 1941, δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και ενώ μαίνονταν οι μάχες, ο πρωθυπουργός που είχε αντικαταστήσει τον αποθανόντα Ιωάννη Μεταξά, Αλέξανδος Κορυζής συμμετείχε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου· ακολούθησε ιδιαίτερη συνομιλία με τον βασιλιά Γεώργιο Β’. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ' αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα με ενδεχόμενη μετακίνηση της ελληνικής κυβέρνησης στην Κρήτη, ή την Κύπρο. Ο Κοριζής - λέγεται ότι - εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή. Ο Γεώργιος έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του πρωθυπουργού, ανησυχώντας για την αντίδρασή του μετά τη συνομιλία τους. Φθάνοντας ο Παύλος και ενώ μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κοριζή, ακούστηκαν δύο πυροβολισμοί.

Ο Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα! Οι περιστάσεις του θανάτου έχουν οδηγήσει σε αμφισβήτηση της εκδοχής της αυτοκτονίας, όπως το ότι ενώ ήταν δεξιόχειρας χρησιμοποίησε το αριστερό για να αυτοπυροβοληθεί δύο φορές στην καρδιά. Δεν έχει υπάρξει επίσημη γραπτή νεκροψία για τα ακριβή αίτια του θανάτου!

Ο βασιλιάς Παύλος ήταν αμφιφυλόφιλος;

Ο διάσημος αμερικανός συγγραφέας Τρούμαν Καπότε είχε γράψει στο βιβλίο του «Όταν οι προσευχές εισακούονται» (εκδ. Καστανιώτη - 2005) που κυκλοφόρησε το 1987, ότι ο πρίγκιπας και κατοπινός βασιλιάς Παύλος, είχε μακρόχρονη ομοφυλοφιλική σχέση μ’ έναν από τους ήρωες του συγγραφέα, τον «Ντένι», έναν γάλλο ηθοποιό και εκδιδόμενο σε άνδρες και γυναίκες. Γράφει μάλιστα ότι σφράγισαν τον έρωτά τους στη Βιέννη με δερματοστιξία, ένα μικρό τατουάζ  γαλάζιου εμβλήματος, πάνω από το μέρος της καρδιάς, που όπως εικάζεται ήταν η ελληνική σημαία.
Ο «Ντένι», ο ήρωας του Καπότε ονομαζόταν στην πραγματικότητα Denham Fouts και φέρεται να ήταν εραστής πολλών σημαντικών προσωπικοτήτων, εκτός του πρίγκιπα Παύλου της Ελλάδας. Είχε σχέση και με τον διάσημο γάλλο ηθοποιό Ζαν Μαρέ (εραστή του Ζαν Κοκτό). Ο Κρίστοφερ Ίσεργουντ, αγγλοαμερικανός μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος περιέγραφε ως μυθική φιγούρα τον Ντέναμ Φόουτς λέγοντας ότι ήταν: «η πιο ακριβή αρσενική πόρνη στον κόσμο». Και ο Καπότε τον θεωρούσε το «καλύτερα διατηρημένο αγόρι στον κόσμο»… Για να λέμε και τα πράγματα όπως έχουν: Πριν από το γάμο του, ο Παύλος φέρεται να είχε προσκαλέσει τον ομοφυλόφιλο Ντέναμ Φόουτς, σε μια κρουαζιέρα στο Αιγαίο και πολλοί είπαν ότι ήταν εραστές. Ωστόσο, ο φίλος του Ντέναμ Φόουτς, Τζον Γκούντγουιν , είχε πει κάποτε ότι ο Φόουτς συχνά έφτιαχνε ιστορίες για τη ζωή του, που ήταν ευφάνταστα παραμύθια. Η κριτικός λογοτεχνίας Κάθριν Μπάκνελ πίστευε ότι πολλές από τις ιστορίες για αυτόν ήταν μύθοι. Συνεπώς... 

Ο Νικόλαος Πλαστήρας ήταν θαμώνας των μέντιουμ

Ο Μαύρος Καβαλάρης που τρόμαζε τους Τούρκους στη Μικρασία, πολλά χρόνια μετά κάλπασε στα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Ο Νικόλαος Πλαστήρας πίστευε βαθύτατα στον πνευματισμό και πάντα συμβουλευόταν μια καφετζού όταν επρόκειτο να πάρει αποφάσεις!
Το 1952 ο Πλαστήρας ήταν πρωθυπουργός της κεντρώας μετεμφυλιακής κυβέρνησης συνεργασίας που πάσχιζε να οδηγήσει την Ελλάδα στην εθνική συμφιλίωσης. Ο Παπάγος είχε δημιουργήσει το κόμμα Εθνικός Συναγερμός και με την βοήθεια του Παλατιού και των Αμερικανών προσπαθούσε να κυριαρχήσει. Ο Παπάγος ζητούσε εκλογές με πλειοψηφικό, ενώ οι εταίροι του Πλαστήρα, ζητούσαν απλή αναλογική· ο Πλαστήρας ήταν αναποφάσιστος. Σύμφωνα με την Ιστορία του Σπύρου Μαρκεζίνη, ο αμερικανός πρέσβης Τζον Πιουριφόι, γνωρίζοντας το πάθος του Πλαστήρα για τα μέντιουμ, το εκμεταλλεύτηκε κατάλληλα: Ο πρωθυπουργός εμπιστευόταν μια υπέργηρη καφεμάντισσα την οποία και συμβουλευόταν πριν από σοβαρές αποφάσεις.

Ο αμερικανός πρέσβης έστειλε ανθρώπους του και την υποχρέωσαν να πείσει τον Πλαστήρα ότι με την ενισχυμένη αναλογική θα νικούσε τον Παπάγο. Ο Πλαστήρας δέχτηκε την ενισχυμένη αναλογική. Στις εκλογές που ακολούθησαν ο Παπάγος κατέκτησε 240 από τις 300 έδρες της Βουλής, ενώ ο Πλαστήρας δεν εξελέγη ούτε βουλευτής.

Αυτές οι λεπτομέρειες, τα μικρά μονοπάτια, είναι που σου ανοίγουν το ενδιαφέρον για τις λεωφόρους της Ιστορίας, όπου χάνεσαι και πίσω δεν γυρνάς...