10 διάσημοι που γλύτωσαν στο παρά 5 από ιστορικές τραγωδίες – Όταν η μοίρα αλλάζει από τυχαίες επιλογές
NewsroomΉταν διάσημοι· κάποιοι από αυτούς πλούσιοι, κάποιοι αστέρες του Χόλιγουντ. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν, αν δεν γλύτωναν τη ζωή τους από μια τυχαία επιλογή. Να η λίστα με 10 πασίγνωστους που γλύτωσαν στο παρά 5 από ιστορικές τραγωδίες.
Η Ιστορία είναι γεμάτη από τυχαία γεγονότα, που συνθέτουν ένα… ατυχές παζλ. Σε αμέτρητες περιπτώσεις, αποφάσεις της στιγμής μπορεί να οδηγήσουν στον θάνατο ή την απόλυτη καταστροφή, και άλλες φορές μπορεί να καταλήξουν στο να σώσουν μια ζωή.
Αυτό το «αν» που ακούμε συχνά από την περασμένη εβδομάδα είναι εκείνο που κατατρώγει όσους έμειναν πίσω και θρηνούν: «Αν δεν είχε μπει στο τρένο», «…αν δεν έκλεινε Α’ θέση», «αν με είχε ακούσει…». Και πλάι στα «αν» του σπαραγμού υπάρχουν και τα «αν» του ενθουσιασμού: «αν δεν είχε κατέβει, τώρα θα ήταν νεκρός», «αν μου είχαν δώσει θέση στο πρώτο βαγόνι…», «αν δεν έχανα το πορτοφόλι μου»…Η Ιστορία όμως δεν γράφεται με τα «αν», γράφεται με τα γεγονότα κι εδώ έχουμε τις μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες - γεγονότα όμως, που οδήγησαν διάσημους σε αποφάσεις που τους γλύτωσαν από τον θάνατο.
Έχει ονομαστεί «Ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου» από το περιοδικό People, και τελικά ήταν η μια τυχαία απόφαση κι’ όχι τα χρήματα που έσωσαν τον Ζαν Πολ Γκετί, γιατί όχι, τον θάνατο το 1956. Ο αγγλοαμερικανός μεγαλοβιομήχανος, τότε, στα 60 του χρόνια, κλήθηκε να ταξιδέψει με το πλοίο «Andrea Doria», το πολυτελές υπερωκεάνιο που πρωτοταξίδεψε το 1953. Στις 25 Ιουλίου του 1956, το πλοίο είχε προορισμό τη Νέα Υόρκη και πλησίαζε την ακτή του Nantucket, της Μασαχουσέτης, όταν το επιβατηγό πλοίο «Στοκχόλμη» συγκρούστηκε μαζί του. Απολογισμός; Νεκροί 51 άνθρωποι! Και το πολυτελές υπερωκεάνειο, στον βυθό.
Ο Γκετί είχε ακυρώσει το ταξίδι του την τελευταία στιγμή, με επακόλουθο, αντί να βυθιστεί στα νερά της Μασαχουσέτης, να βουλιάξει στην πολυθρόνα του και να παρακολουθήσει εμβρόντητος τι θα είχε πάθει… αν. Ακόμα κι αν γλίτωνε από τον υδάτινο τάφο, η ζωή, σίγουρα, δεν θα ήταν ποτέ τα ίδια για τον Γκετί…
Στη δεκαετία του 1950, ο Ζαν Πολ Γκετί ήταν ήδη μεγιστάνας με αμύθητη περιουσία· έχοντας γεννηθεί από οικογένεια αστών με επιχειρήσεις πετρελαίου, κατάφερε να κρατήσει ακμαία την οικογενειακή επιχείρηση στη Μεγάλη Ύφεση, χρησιμοποιώντας τον έξυπνο επιχειρηματικό του εγκέφαλο για να εξαγοράσει αντίπαλες εταιρείες και να βλέπει τα κέρδη του να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Τα κοιτάσματα πετρελαίου του Κουβέιτ και της Σαουδικής Αραβίας, βοήθησαν τον Γκετί να γίνει ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη.
Στη δεκαετία του ’50 ο Γκετί εγκαταστάθηκε σε ένα παλιό αρχοντικό σπίτι στην Αγγλία. Καθώς μεγάλο μέρος των επιχειρήσεών του βρίσκονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετακινούνταν συχνά στη γενέτειρά του, γι' αυτό και είχε κλείσει εισιτήρια με το «Andrea Doria» το καλοκαίρι του 1956.
Για κάποιο λόγο, ο Γκετί ακύρωσε το ταξίδι του την τελευταία στιγμή. Αλλά δεν τελειώνει εκεί η ιστορία. Σύμφωνα με μια αξιόπιστη βιογραφία του Κροίσου της 10ετίας του ‘50, ο Γκετί επισκέφτηκε ένα μέντιουμ αμέσως μετά το ναυάγιο του «Andrea Doria». Το μέντιουμ τον προειδοποίησε ότι αν επιχειρούσε ξανά να διασχίσει τον Ατλαντικό θα αντάμωνε με τον Χάρο! Ο Γκετί πέρασε τα επόμενα 20 χρόνια της ζωής του στην Αγγλία. Πέθανε σε ηλικία 83 χρονών στο Λονδίνο το 1976, χωρίς ποτέ πια να επισκεφτεί τις Ηνωμένες Πολιτείες!
Ενώ ο Ζαν Πολ Γκετί δεν ταξίδεψε με το «Andrea Doria», η ηθοποιός Μπέτσι Ντρέικ (Betsy Drake), ταξίδεψε· γλύτωσε μεν τη ζωή της, αλλά έχασε μια μικρή περιουσία σε κοσμήματα, τα οποία της είχε χαρίσει ο σύζυγός της, ο θρύλος του Χόλιγουντ, Κάρι Γκραντ. Ωστόσο, ο ίδιος ο Κάρι Γκραντ μπορεί να μην ήταν σε θέση να αγοράσει τα πανάκριβα κοσμήματα της συζύγου του, αν η ζωή του είχε πάρει διαφορετικό δρόμο. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μπορεί να μην ζούσε καν για να συναντήσει την Μπέτσι Ντρέικ αν δεν είχε ματαιώσει τα σχέδιά του, να πετάξει με το μοιραίο υδροπλάνο «Yankee» τον Φεβρουάριο του 1943.
Συνολικά, 24 επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους τότε, όταν το Boeing 314 Clipper της Pan American στην προσπάθειά του να προσθαλασσωθεί στη Λισαβόνα, συνετρίβη. Το γερασμένο αεροπλάνο είχε διασχίσει τον Ατλαντικό και προσπαθούσε να προσεγγίσει τη βάση υδροπλάνων Cabo Ruivo, στην καρδιά της πορτογαλικής πρωτεύουσας, όταν προσέκρουσε στη μοίρα του: συνετρίβη στο νερό, σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους, ανάμεσά τους και τον εξέχοντα αμερικανό συγγραφέα Μπέντζαμιν Ρόμπερτσον, ενώ η αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Τζέιν Φρίμαν επέβαινε στο υδροπλάνο, αλλά κατάφερε να επιζήσει με σοβαρά τραύματα.
Ο Κάρι Γκραντ μαζί με τον, επίσης ηθοποιό, Τζορτζ Μέρφι, είχαν ματαιώσει το ταξίδι τους την τελευταία στιγμή. Και, ενώ το δυστύχημα της Λισαβόνας μπορεί να μην ήταν από τα πιο δραματικά αεροπορικά δυστυχήματα του 20ου αιώνα, έγινε ένα από τα πιο διάσημα· δύο από τους επιζώντες του θα φρόντιζαν γι’ αυτό. Όταν κυκλοφόρησε μια βιογραφική ταινία της ηθοποιού Φρίμαν το 1952, το δυστύχημα ήρθε στο επίκεντρο. Ομοίως, όταν ο Τζορτζ Μέρφι, εγκατέλειψε την υποκριτική για να ακολουθήσει καριέρα στην πολιτική, έγραψε τα δικά του απομνημονεύματα, όπου κατέγραφε την ευτυχή σύμπτωση της αναβολής του ταξιδιού του. Ο Κάρι Γκραντ έζησε μέχρι τα βαθιά γεράματα: πέθανε το 1986 σε ηλικία 82 χρονών. Οι στάχτες του Γκραντ σκορπίστηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, κάτι που επιθυμούσε ο ίδιος περισσότερο από έναν πρόωρο θάνατο στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού.
Η σύζυγος του προέδρου των ΗΠΑ Φρανκλίνου Ρούσβελτ, Έλινορ, θεωρείται από την κοινή γνώμη ως μία από τις πιο χαρισματικές Πρώτες Κυρίες των ΗΠΑ. Διατηρώντας τη θέση της επί 12 χρόνια (ρεκόρ), επαναπροσδιόρισε τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας και αποκαλέστηκε «Πρώτη Κυρία του Κόσμου» από τον πρόεδρο Χάρι Τρούμαν για το ανθρωπιστικό της έργο. Ωστόσο, όλα αυτά θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά, αν... Ως νήπιο ακόμα, η Έλινορ Ρούσβελτ είχε μια στενή επαφή με τον θάνατο· ήταν, σύμφωνα με αρκετούς βιογράφους της, μια εμπειρία που θα την επηρέαζε για το υπόλοιπο της ζωής της.
Το 1887 και η μόλις τριών χρονών Έλινορ (κόρη του Έλιοτ Ρούσβελτ, αδελφού του προέδρου των ΗΠΑ Θεόδωρου και που νυμφεύθηκε ένα Ρούσβελτ, εξάδελφο του πατέρα της τον Φρανκλίνο) διέσχιζε τον Ατλαντικό Ωκεανό με το πλοίο της White Star, «Βρετανικός». Δεδομένου ότι οι Ρούσβελτ ήταν εξαιρετικά εύποροι, είχαν καμπίνες σε προνομιακή θέση στο τεράστιο σκάφος και είναι πιθανό ότι αυτό τους διέσωσε όταν ήρθε η καταστροφή. Μόλις μια μέρα μετά τον απόπλου, το καράβι ταξίδευε σε πυκνή ομίχλη στις ακτές του Νιου Τζέρσεϊ· ο «Βρετανικός» εμβολίστηκε από άλλο πλοίο, το «Σέλτικ», που ήταν μάλιστα της ίδια πλοιοκτήτριας εταιρίας, της White Star! Έξι επιβάτες - λιγότερο εύποροι - σκοτώθηκαν από τη σύγκρουση ενώ ακόμα έξι ανασύρθηκαν νεκροί από τη θάλασσα.
Με τον καπετάνιο να ανησυχεί ότι η συντριβή θα μπορούσε να οδηγήσει το σκάφος στον βυθό, διέταξε τους επιβάτες να επιβιβαστούν στις σωσίβιες λέμβους. Σύμφωνα με το εθιμοτυπικό, προηγούνταν οι γυναίκες και τα παιδιά. Αλλά, ίσως λόγω της οικονομικής του κατάστασης, ο πατέρας της Έλινορ κατάφερε να εξασφαλίσει θέση πρώτος σε σωσίβια λέμβο. Ήταν ένα μέλος του πληρώματος που του έδωσε τη μικρή Έλινορ, γεγονός που η μελλοντική Πρώτη Κυρία δεν θα ξεχνούσε ποτέ. Η εικόνα, όταν η σωσίβια λέμβος κατέβαινε στη θάλασσα, ενώ δεκάδες ή εκατοντάδες επιβάτες πανικόβλητοι περίμεναν την σειρά τους, την στοίχειωσε για το υπόλοιπο της ζωής της.
Η οικογένεια Ρούσβελτ έφτασε στη Νέα Υόρκη. Ενώ η μητέρα και ο πατέρας της δεν άλλαξαν τα υπερατλαντικά ταξιδιωτικά τους σχέδια, η Έλινορ αρνιόταν πεισματικά να τους ακολουθήσει. Επιπλέον, οι βιογράφοι της έχουν αποκαλύψει ότι, από εκείνη τη μοιραία μέρα και μετά, την επηρέαζε ο φόβος όχι μόνο για το νερό αλλά και για το ύψος. Η Έλινορ Ρούσβελτ πέθανε το 1962, σε ηλικία 78 ετών. Και τι απέγινε ο «Βρετανικός»; Επισκευάστηκε και συνέχισε τα ταξίδια του και το όνομα του δόθηκε και σε ένα από τα νεότερα και μεγαλύτερα σκάφη της White Star. Εκείνος ο δεύτερος «Βρετανικός» ήταν που έμεινε στην Ιστορία, όχι μόνο γιατί ήταν αδελφό πλοίο του θρυλικού «Τιτανικού», αλλά γιατί προσέκρουσε σε γερμανική νάρκη το 1916 και βυθίστηκε ανοιχτά της Τζιας· ευτυχώς μόνο 30 από τους 1.065 επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους.
Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι θεωρείται ευρέως ως ο πατέρας των ραδιοκυμάτων, εφευρέτης του τηλέγραφου και του ραδιοφώνου – του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1909. Ο Μαρκόνι, ήταν επίσης ένας πανέξυπνος επιχειρηματίας, που μετέτρεψε τα συστήματα ραδιοεπικοινωνιών του σε εκατομμύρια. Όμως ίσως η καλύτερη απόφαση που πήρε ποτέ στη ζωή του ήταν να μην αποδεχτεί μια πρόσκληση για το παρθενικό ταξίδι του «Τιτανικού». Αν ταξίδευε με το διαβόητο πλοίο πολύ πιθανό να είχε χαθεί στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού.
Ο Μαρκόνι, δεν ήταν μόνο μια διασημότητα σε όλο τον κόσμο τότε, αλλά η εταιρεία του είχε εξοπλίσει με τα συστήματα ασυρμάτων τον «Τιτανικό», και είχε στείλει και δύο ειδικούς για να τα λειτουργήσουν. Η οικογένειά του τον πίεσε να δεχτεί την πρόσκληση της White Star Line, κυρίως για να μπορέσουν να βιώσουν την πολυσυζητημένη πολυτέλεια του πλοίου. Όμως ο Μαρκόνι πρόταξε τις εργασιακές υποχρεώσεις, πάνω από τις επιθυμίες της οικογένειάς του. Όμως αν και απών, ο Μαρκόνι επηρέασε καταστάσεις εκείνη τη μοιραία βραδιά στον Ατλαντικό: σύμφωνα με τους ειδικούς της εποχής, χάρη στο ραδιοσύστημα του Μαρκόνι, μπόρεσε να φτάσει οποιαδήποτε βοήθεια στον «Τιτανικό». Χωρίς την εφεύρεσή του, όλοι οι επιβαίνοντες στο πλοίο ίσως και να είχαν χαθεί στον ωκεανό.
Μόλις τρία χρόνια μετά την πρώτη του «επαφή» με το θάνατο, ο Μαρκόνι διέσχισε τον Ατλαντικό, αυτή τη φορά στο RMS Lusitania. Ευτυχώς για εκείνον, είχε κάνει κράτηση για το δρομολόγιο Λονδίνο - Νέα Υόρκη και όχι για το ταξίδι της επιστροφής. Ο ιταλός εφευρέτης έφτασε με ασφάλεια στον προορισμό του, εκείνοι όμως που επιβιβάστηκαν με προορισμό την αντίθετη κατεύθυνση, λίγες εβδομάδες αργότερα δέχθηκαν επίθεση από γερμανικό U-boat, και εκατοντάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (χάθηκαν 1.201 ψυχές), ενώ το «Λουζιτάνια» βυθίστηκε. Ο Μαρκόνι πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1937 σε ηλικία 63 ετών.
Ο Τζον Ντάβισον Ροκφέλερ (John D. Rockefeller), ο «πλουσιότερος Αμερικανός όλων των εποχών» και ο «πλουσιότερος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία», όπως τον κατονόμασαν, ήταν τόσο πειθαρχημένος στην προσωπική του ζωή όσο και στην επαγγελματική. Ήταν συνεπής στην τήρηση προγράμματος, μισούσε να αναβάλλει ή να ακυρώνει συναντήσεις και πάντα ωθούσε τον εαυτό του στα άκρα. Έτσι, όταν ξεκίνησε να πάρει ένα τρένο από το Κλίβελαντ με προορισμό τη Νέα Υόρκη το πρωί της 18ης Δεκεμβρίου του 1867, θα μπορούσε να στοιχηματίσει κάποιος όλα του τα χρήματα ότι ο Ροκφέλερ θα ήταν μέσα, στην ώρα του. Για μια (και μοναδική ίσως) φορά, ο Ροκφέλερ καθυστέρησε και αυτή τη φορά η καθυστέρηση, τού έσωσε τη ζωή…
Αν και ήταν μόλις 28 χρονών το 1867, ο Ροκφέλερ ήταν ήδη πολύ σημαντικός επιχειρηματίας. Και όπως πολλοί επιτυχημένοι επιχειρηματίες, μισούσε την ανάθεση καθηκόντων και μετάθεση ευθυνών, γι' αυτό ταξίδευε συχνά από το σπίτι του στο Οχάιο στη Νέα Υόρκη για να επιβλέπει τις δραστηριότητες της εταιρείας του στην Ανατολική Ακτή. Αγόρασε χριστουγεννιάτικα δώρα για φίλους και ξεκίνησε για τον σταθμό του Κλίβελαντ. Αλλά, ενώ οι αποσκευές του Ροκφέλερ έφτασαν στο τρένο, ο ίδιος δεν το κατάφερε. Λίγες ώρες αργότερα, το τρένο ενεπλάκη σε σοβαρό δυστύχημα, όταν διέσχιζε μια ψηλή σιδηροδρομική γέφυρα λίγο έξω από την περιοχή της Αγκόλα, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Πιστεύεται ότι ένας από τους τροχούς χτύπησε σε ένα σπασμένο τμήμα της ράγας, με αποτέλεσμα τα πίσω δύο βαγόνια να εκτροχιαστούν και στη συνέχεια να πέσουν από τη γέφυρα. Περίπου 50 άνθρωποι σκοτώθηκαν και το γεγονός έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες των ΗΠΑ.
Ο Ροκφέλερ επισκέφτηκε τον τόπο του δυστυχήματος λίγες μέρες αργότερα· τότε ενημερώθηκε ότι όλες οι αποσκευές του είχαν χαθεί μέσα στο μακελειό, επομένως και αυτός, πιθανότατα, θα είχε σκοτωθεί αν ταξίδευε πλάι τους.
Στην ακμή τους, οι Sex Pistols ήταν η φωνή διαμαρτυρίας μιας ολόκληρης γενιάς και το πιο σημαντικό βρετανικό συγκρότημα μετά τους Beatles. Και κανείς δεν εξέφρασε το άγχος και τις αγωνίες των εφήβων στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όπως ο Τζον Λίντον (John Lydon), γνωστός και ως Τζόνι Ρότεν, που θεωρείτο από πολλούς ως εθνικός θησαυρός στην πατρίδα του, την Αγγλία. Ωστόσο, όλα θα μπορούσαν να ήταν εντελώς διαφορετικά, αν η γυναίκα του δεν ήταν τόσο κακή στο να ετοιμάζει μια βαλίτσα…
Ο τραγουδιστής και η σύζυγός του είχαν κλείσει πτήση από το Λονδίνο για το Ντιτρόιτ λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1988. Ο κωδικός της πτήσης; «Pan Am 103» που πέρασε στην Ιστορία ως το αεροπλάνο που χτυπήθηκε από το Lockerbie Bombing. Εξιστορώντας την «επαφή» του με τον θάνατο, χρόνια αργότερα, ο Λίντον αποκάλυψε ότι ήταν απλώς η τύχη που τον έσωσε από το να είναι ανάμεσα στους νεκρούς επιβάτες. «Η Νόρα κι εγώ θα έπρεπε να ήμασταν νεκροί», είπε στη Scottish Sunday Mirror το 2004. «Η Νόρα δεν είχε ετοιμάσει τα πράγματα μας εγκαίρως και χάσαμε την πτήση· όταν συνειδητοποιήσαμε τι συνέβη, κοιταχτήκαμε και καταρρεύσαμε στις πολυθρόνες μας».
Αν το ζευγάρι των πανκ είχε προλάβει την πτήση, δεν θα επιζούσαν σίγουρα: όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα του αεροσκάφους σκοτώθηκαν καθώς και 11 πολίτες στο χωριό Lockerbie της Σκωτίας. Η καταστροφή προκλήθηκε από βόμβα που ήταν κρυμμένη στο χώρο αποσκευών. Πρώην πράκτορας των λιβυκών μυστικών υπηρεσιών καταδικάστηκε για την τραγωδία το 2001.
Επιπλέον, ο Λίντον αποκάλυψε ότι η εκείνη η μοιραία καθυστέρηση τον επηρεάζει μέχρι σήμερα, κυρίως όσον αφορά τα αεροπορικά ταξίδια. Το 2004, αποχώρησε εσπευσμένα από ένα τηλεοπτικό ριάλιτι στην Αυστραλία, όταν δεν μπορούσε να ενημερωθεί αν το αεροπλάνο που ταξίδευε η σύζυγός του είχε προσγειωθεί με ασφάλεια ή όχι.
Ήταν η «Ημέρα που πέθανε η μουσική»: Στις 3 Φεβρουαρίου του 1959, ένα νοικιασμένο αεροπλάνο που μετέφερε τους Μπάντι Χόλι, Ρίτσι Βάλενς και Τζάιλς - Μπιγκ Μπόπερ - Ρίτσαρντσον, συνετρίβη σε ένα χωράφι στο Κλίαρ Λέικ της Άιοβα, σκοτώνοντας όλους τους επιβαίνοντες. Την τελευταία στιγμή πριν από την απογείωση του αεροπλάνου, ο Γουάιλον Τζένινγκς (τραγουδοποιός και τραγουδιστής τη ςκάντρι) προσφέρθηκε να παραχωρήσει τη θέση του στον Ρίτσαρτσον που υπέφερε από γρίπη. Όταν το έμαθε ο Μπάντι Χόλι πείραξε τον Τζένινγκς: «Ελπίζω να ξεπαγιάσεις στο λεωφορείο» και αυτός του το ανταπέδωσε: «Πολύ ωραία, ελπίζω να πέσει το αεροπλάνο σου».
Οι πιο λαμπεροί νέοι σταρ της ανερχόμενης ροκ εν ρολ σκηνής της Αμερικής, περιόδευαν στις ΗΠΑ. Επικεφαλής ήταν ο Μπάντι Χόλι, αναμφισβήτητα ο πιο διάσημος εκείνη την εποχή. Όταν οι λαμπροί μουσικοί έφτασαν στην Αϊόβα, τα πράγματα δυσκόλεψαν. Το λεωφορείο τους δεν είχε θέρμανση και τα μεγάλα ταξίδια ανάμεσα στις πολιτείες, τους είχαν εξουθενώσει. Αποφασίστηκε τότε να ναυλώσουν αεροπλάνο για να «πετάξουν» από το Mason City στο Hector Airport.
Η είδηση του δυστυχήματος κυκλοφόρησε αστραπιαία από τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες. Οι τίτλοι έγραφαν ότι ο Χόλι είχε χαθεί με το συγκρότημα του, συμπεριλαμβανομένου και του Τζένινγκς· γρήγορα έγινε γνωστό πως είχε διασωθεί. Ο Τζένινγκς θα έπαιζε και θα ηχογραφούσε ξανά, αν και τα τελευταία του λόγια στον Χόλι δεν έσβησαν ποτέ από το μυαλό του. Σύμφωνα με τους βιογράφους του, ο Τζένινγκς το ΄ριξε στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά για να ξεπεράσει τις ενοχές που ένιωθε για το αστείο σχόλιό του. Ο Τζένινγκς πέθανε τελικά από επιπλοκές του διαβήτη το 2002 σε ηλικία 64 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια μουσική κληρονομιά.
Ο θρυλικός 74χρονος χρηματιστής, με το παρατσούκλι «Ναπολέων της Γουόλ Στριτ», ο
J. P. Morgan της Morgan Stanley του Οίκου JP Morgan είχε συμβάλει στη δημιουργία της General Electric και της US Steel και του είχε πιστωθεί ότι έσωσε, σχεδόν μόνος του, το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα κατά τη διάρκεια του πανικού του 1907. Μεταξύ των ποικίλων επιχειρηματικών συμφερόντων του ήταν η International Mercantile Marine, το ναυτιλιακό συγκρότημα που έλεγχε τη βρετανική διάσημη White Star Line, ιδιοκτήτρια του «Τιτανικού». Ο Μόργκαν παρακολούθησε την καθέλκυση του θρυλικού πλοίου το 1911 και είχε μια προσωπική σουίτα με το δικό του ιδιωτικό κατάστρωμα περιπάτου και μπάνιο εξοπλισμένο με ειδικά σχεδιασμένες θήκες πούρων. Οι πλοιοκτήτες του έκαναν κράτηση για το παρθενικό ταξίδι του «Τιτανικού», αλλά ο Μόργκαν παρέμεινε στο γαλλικό θέρετρο Aix για να απολαύσει το πρωινό του μασάζ και τα λουτρά θείου.
«Οι απώλειες κεφαλαίων δεν είναι τίποτα στη ζωή», είπε κάποτε σε μια δημοσιογράφο των New York Times. «Είναι η απώλειες ζωής που μετρούν. Αυτός ο τρομακτικός θάνατος».
Πολλές οικογένειες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού είχαν να διηγούνται ιστορίες συγγενών που θα επέβαιναν στον Τιτανικό αλλά - ευτυχώς - έχασαν το πλοίο για διάφορους λόγους. Αν και μόνο ένα μικρό ποσοστό τέτοιων ιστοριών μπορεί να έχει βάση στην πραγματικότητα, είναι πια κομμάτι του θρύλου του «Τιτανικού». Μάλιστα, λίγες μέρες μετά το τραγικό ναυάγιο εφημερίδες έγραφαν για το φαινόμενο: «Ο σύλλογος «JUST MISS IT» ιδρύθηκε και γρήγορα απέκτησε 6.904 μέλη». Ήταν η είδηση του Marie Evening News στις 20 Απριλίου του 1912, πέντε ημέρες μετά τη βύθιση του «Τιτανικού». Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 118.337 περιπτώσεις ανθρώπων που γλίτωσαν τον θάνατο επειδή δεν επιβιβάστηκαν στον Τιτανικό. Υπερβολή;
Τον Μάρτιο του 1958, ο Κερκ Ντάγκλας, πατέρας του Μάικλ και γνωστός για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους σε ταινίες όπως ο «Σπάρτακος» η το «Σταυροί στο Μέτωπο» σχεδίαζε να ταξιδέψει με τον παραγωγό ταινιών Μάικ Τοντ στη Νέα Υόρκη με το ιδιωτικό αεροπλάνο του τελευταίου, αλλά η γυναίκα του αντέδρασε. Όπως θυμάται ο Ντάγκλας στην αυτοβιογραφία του το 1988, «The Ragman's Son» , αυτός και η σύζυγός του άκουγαν ραδιόφωνο στο αυτοκίνητό τους, όταν μεταδόθηκε έκτακτο δελτίο με την είδηση ότι το αεροπλάνο του Tοντ είχε συντριβεί στο Νέο Μεξικό, παρασύροντας στον θάνατο όλους τους επιβαίνοντες. Ο Κερκ Ντάγκλας πέθανε σε ηλικία 104 ετών!
Ακόμα ένα αστέρι του Χόλιγουντ, που έχασε την πτήση του Toντγια λίγα λεπτά, ήταν η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, τότε σύζυγος του παραγωγού. Δύο εβδομάδες μετά τη συντριβή, ο αρθρογράφος Ερλ Γουίλσον έγραφε ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονταν ότι είχαν αποφύγει τη μοιραία πτήση, ώστε άκουσε κάποιον να αστειεύεται: «Αυτοί είναι οι ίδιοι άνθρωποι που μόλις είχαν χάσει τον Τιτανικό»…
Ο γοητευτικός ηθοποιός Στιβ ΜακΚουίν, ο θρυλικός «Τόμας Κράουν», σχεδίαζε να επισκεφτεί το σπίτι της ηθοποιού Σάρον Τέιτ στο Λος Άντζελες το βράδυ της 8ης Αυγούστου του 1969, αλλά υποτίθεται ότι είχε καλύτερη πρόταση από φίλη του και δεν πήγε· ήταν μια έξυπνη κίνηση. Η έγκυος Σάρον Τέιτ και άλλοι τέσσερις επισκέπτες της σφαγιάστηκαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα από μέλη της «οικογένειας» του Μάνσον. Ο Μακ Κουίν έμαθε αργότερα ότι βρισκόταν σε λίστα με διασημότητες που ο Τσαρλς Μάνσον είχε «προγράψει», στην οποία συμπεριελάμβανε επίσης τον Τομ Τζόουνς, τον Φρανκ Σινάτρα και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Ο ΜακΚουίν πέθανε το 1980 σε ηλικία 50 χρονών από καρκίνο.
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον λοιπόν και όπως λέει και μια σοφή παροιμία: Όποιου του μέλλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει… Και σ’ αλλα με υγεία!
- Παγκόσμια ανησυχία για τις απειλές Πούτιν μετά το χτύπημα με τον πύραυλο Oreshnik στην Ουκρανία: Τα χαρακτηριστικά του νέου όπλου της Ρωσίας
- Νέα αποκάλυψη για την υπόθεση της Αμαλιάδας: Είχε παντρευτεί εικονικά Ινδό η Ειρήνη Μουρτζούκου
- Πόλεμος της κυβέρνησης Μπάιντεν με τις εταιρείες τεχνολογίας: Ζητεί να διαχωριστεί η Google από το Chrome και το Android
- Βρετανία: Πόσο κόστισε η στέψη του βασιλιά Καρόλου – Το ιλιγγιώδες ποσό