Οπενχάιμερ: Γιατί ουδείς μπορεί να επισκεφτεί τον τάφο του και σε ποιο απομακρυσμένο νησί κρύφτηκε ο Πατέρας της Ατομικής Βόμβας πριν πεθάνει

Ουδείς μπορεί να επισκεφτεί τον τάφο του Ρόμπερτ Οπνχάιμερ, γιατί απλά δεν υπάρχει τάφος. Ο Πατέρας της Ατομικής Βόμβας, τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα έζησε σε ένα απομακρυσμένο νησί του Ατλαντικού ωκεανού!

Και ξαφνικά επέστρεψε στη ζωή μας ο Πατέρας της Ατομικής Βόμβας· ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, 56 χρόνια πεθαμένος, «αναστήθηκε» από την ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν και γύρισε να μας θυμίσει πώς εφευρέθηκε το υπερόπλο που έκανε τη Γη να περιστρέφεται με επιφύλαξη…
Ωστόσο, όσο κι αν το μνημοσκόπιο εισέδυσε βαθιά στα σκοτεινά της ζωής του σπουδαίου αμερικανού επιστήμονα, κάποιες πτυχές του πολυσχιδή βίου του παραμένουν αφώτιστες.

Για παράδειγμα, ουδείς μπορεί να επισκεφτεί τον τάφο του J. Robert Oppenheimer και ο λόγος έχει να κάνει με τις προσωπικές του πεποιθήσεις και όχι με το Σχέδιο Μανχάταν, όπως πολλοί θα σπεύσουν να αποφανθούν.

Δέκα χρόνια μετά τη δοκιμή της ατομικής βόμβας στην έρημο του Νέου Μεξικού, το διαβόητο Trinity Test, ο Οπενχάιμερ πήρε την απόφαση, ουσιαστικά, να κρυφτεί από τον υπόλοιπο κόσμο· το 1955 φόρτωσε την οικοσκευή του σ' ένα καράβι και μετακόμισε στις Παρθένες Νήσους, ένα σύμπλεγμα νησιών δυτικά της Κούβας, στον Ατλαντικό ωκεανό, με τη γυναίκα, την κόρη και τον γιο του. Η οικογένεια ζούσε σε ένα κτήμα δύο στρεμμάτων στον κόλπο Hawksnest στο νησί Σεντ Τζον, σε έναν σχεδόν ακατοίκητο τόπο του αρχιπελάγους που οι περισσότεροι χάρτες το ψάχνουν να το βρουν...

Όταν οι Σοβιετικοί δοκίμασαν κι εκείνοι την πρώτη τους ατομική τους βόμβα το 1949, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν διέταξε αμερικανούς επιστήμονες να ξεκινήσουν ένα νέο πρόγραμμα για την κατασκευή μιας βόμβας υδρογόνου, της οποίας η πυρηνική έκρηξη θα μπορούσε να είναι 1.000 φορές πιο ισχυρή από εκείνη της ατομικής βόμβας. Ο Οπενχάιμερ, ο επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλος της κυβέρνησης για την πυρηνική πολιτική και την άμυνα, αντιτάχθηκε για ηθικούς και πρακτικούς λόγους. Κι έτσι πέρασε στο περιθώριο.

Υπήρχαν πολλοί λόγοι για τους οποίους ο Οπενχάιμερ αποφάσισε να ξεφύγει από την κοινωνία. Ο ένας ήταν η βαθιά εμπλοκή του με στρατιωτικά μυστικά των ΗΠΑ, που είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση να τον έχει υπό συνεχή παρακολούθηση. Η φυγή στα νησιά του Ατλαντικού κράτησε τη βαριά ανάσα του FBI μακριά από την πλάτη του Οπενχάιμερ· εκεί μπορούσε να κάνει ιστιοπλοΐα, να κολυμπήσει ανενόχλητος και να γράψει ποίηση χωρίς να βλέπει παντού σκιές…

Ένας άλλος λόγος ήταν ότι ανησυχούσε κάθε μέρα και περισσότερο για έναν επικείμενο πυρηνικό πόλεμο, και βλέποντας από κοντά την καταστροφή που θα μπορούσε να προκαλέσει η ατομική βόμβα, είχε χάσει τον ύπνο του. Η στάση του απέναντι στα πυρηνικά όπλα (που εκείνος γέννησε) είχε ως αποτέλεσμα να επιλέξει τις Παρθένες Νήσους, καθώς πίστευε ότι θα ήταν «ένα από τα τελευταία κομμάτια γης που θα επηρεάζονταν από τις πυρηνικές επιπτώσεις».

Μια παραλία έχει το όνομά του

Ο Οπενχάιμερ έζησε εκεί με την οικογένειά του εκεί μέχρι το 1967. Μάλιστα πήρε το όνομά του και μια παραλία των νησιών.
Ο διάσημος φυσικός είχε μεγαλώσει σε ένα πολυτελές σπίτι στην Άνω Δυτική πλευρά του Μανχάταν με τρεις υπηρέτριες, έναν σοφέρ και πίνακες του Βαν Γκογκ κρεμασμένους στους τοίχους. Όταν η οικογένεια έφθασε στο νησί μεγέθους του Μανχάταν, τον Ιούλιο του 1954, δεν υπήρχαν τηλέφωνα ή ηλεκτρικό ρεύμα, η υγρασία σου νότιζε το μυαλό και άγρια γαϊδούρια τριγυρνούσαν στους χωματόδρομους.

Και ο λόγος που δεν μπορεί κάποιος να επισκεφτεί τον τάφο του Οπενχάιμερ; Πολύ απλά επειδή δεν υπάρχει. Ο Οπενχάιμερ ήταν άνθρωπος με περίπλοκες πεποιθήσεις (θρησκευτικές και πολιτικές) και ένα πράγμα στο οποίο δεν μπορούσε να πιστέψει ήταν η ύπαρξη της μετ΄αθάνατον ζωής. Ακριβώς όπως και με την ατομική του βόμβα, πίστευε ότι ο θάνατος ήταν το απόλυτο και ολοκληρωτικό τέλος της ζωής. ο Οπενχάιμερ πέθανε από καρκίνο στον λάρυγγα στις 18 Φεβρουαρίου του 1967 και επιθυμία του ήταν, η σορός του να αποτεφρωθεί. Στην παραλία «Oppenheimer», στο αγαπημένο του σημείο το Carvel Rock, η σύζυγός του σκόρπισε τις στάχτες του κι εκείνες απλώθηκαν στον ωκεανό.

Τον ακολούθησαν κι άλλοι

Πέντε χρόνια μετά, το 1972, η κόρη του Οπενχάιμερ, στο ίδιο σημείο, σκόρπισε τις στάχτες της μητέρας της και μόλις πέντε χρόνια μετά, το 1977, η κόρη του διάσημου φυσικού Κάθριν (Τόνι) αυτοκτόνησε.
Η λιτή καλύβα, όπου ζούσε η οικογένεια Οπενχάιμερ τα τελευταία χρόνια πριν πεθάνει ο Ρόμπερτ, παρέμεινε στην οικογένεια μετά το θάνατο του Πατέρα της Ατομικής Βόμβας. Ωστόσο, πριν αυτοκτονήσει, η κόρη του Κάθριν, άφησε ένα σημείωμα στο οποίο έγραφε ότο κληροδοτεί το ακίνητο «στους κατοίκους του Σεντ Τζον». Λίγα χρόνια μετά ένας τυφώνας σάρωσε ό,τι είχε μείνει να θυμίζει τους Οπενχάιμερ στις Παρθένες Νήσους.

Σχεδόν 70 χρόνια μετά την απόδραση του Οπενχάιμερ στο Σεντ Τζον των Παρθένων Νήσων, το νησί παραμένει η μικρότερη, η πιο απομακρυσμένη και λιγότερο ανεπτυγμένη από τις τρεις Παρθένες Νήσους (που περιλαμβάνουν επίσης τον Σεντ Τόμας και το Σεντ Κρουά). Χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Ροκφέλερ, τα δύο τρίτα του Σεντ Τζον παραμένουν προστατευόμενο εθνικό πάρκο με δάση και κάκτους που καλύπτουν τα βουνά του και περισσότερα από 20 μονοπάτια πεζοπορίας που διασχίζουν το έδαφος των 20 τετραγωνικών μιλίων· δεν υπάρχουν αεροδρόμια ή αποβάθρες και άγρια γαϊδούρια περιφέρονται ακόμα ελεύθερα κατά μήκος των απομονωμένων λόφων του νησιού.