Τον κυνηγούσε όλη η Ρωσία: κοσμοπολίτης απατεώνας, υποδυόταν τον Ήρωα Πολέμου, ζούσε σε ακριβά ξενοδοχεία, έκλεβε, απολάμβανε έκλυτο βίο και πέθανε στα 100

Τον κυνηγούσε ολόκληρη η Ρωσία. Έκλεβε τους Ήρωες της Σοβιετικής Ένωσης και κυκλοφορούσε σαν ένας από αυτούς· κέρδιζε χρήματα εξαπατώντας και κοροϊδεύοντας. Ωστόσο, ζούσε μέσα στην πολυτέλεια, απολάμβανε τις ανέσεις ενός διαμερίσματος στο κέντρο της Μόσχας και περνιόταν ως ένας από τους πιο σημαντικούς αξιωματούχους της ΕΣΣΔ.

Κατά τη διάρκεια της πολυετούς εγκληματικής του καριέρας, δικάστηκε και καταδικάστηκε 13 φορές και οι ποινές συνολικά έφτασαν στα 93 χρόνια φυλάκισης! Αυτή είναι η ιστορία του Vanka Khitry (Khitry μεταφράζεται ως πονηρός) - του πιο πανούργου απατεώνα της εποχής του, στη Σοβιετική Ένωση.

Ήταν 29 Σεπτεμβρίου του 1971, όταν ο θρυλικός πιλότος μαχητικών αεροπλάνων Γκριγκόρι Κοζλόφ, ένας Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης, πήγε στο αστυνομικό τμήμα του Σότσι και υπέβαλε καταγγελία για ληστεία· του είχαν κλέψει το χρυσό στυλό του, το ακριβό μάλλινο σακάκι του, το διαβατήριο, ένα αεροπορικό εισιτήριο, την ταυτότητα του Ήρωα και το Χρυσό Αστέρι, το παράσημο που συνόδευε την ταυτότητα. Όλα αυτά είχαν κλαπεί από το δωμάτιό του στο ξενοδοχείο «Golden Spike». Το θύμα τότε είχε… ομολογήσει ψιθυριστά ότι το αστέρι του ήρωα δεν ήταν χρυσό, αλλά χάλκινο...

Η αστυνομία κατέληξε αμέσως στο συμπέρασμα ότι είχαν να κάνουν με έναν συλλέκτη, έναν ντιλετάντη, που δεν μπορούσε καν να ξεχωρίσει το αντίγραφο από το πρωτότυπο. Ενδιαφέρον, ωστόσο, είχε το γεγονός ότι ο κλέφτης δεν είχε πάρει χρήματα από το δωμάτιο του Κοζλόφ, παρά μόνο το μετάλλιο. Κι αυτό ήταν πιο σοβαρό, γιατί λίγοι άνθρωποι τολμούσαν να κλέψουν τους Ήρωες της ΕΣΣΔ, τους πιο σεβαστούς ανθρώπους στη χώρα. Η υπόθεση ερευνήθηκε και κάποια στιγμή μπήκε στο Αρχείο, μέχρι που ο εγκληματίας ξαναχτύπησε.
Ένα μήνα αργότερα, ένας άλλος βετεράνος του πολέμου επικοινώνησε με το αστυνομικό τμήμα του Σότσι. Ο Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης Πιοτρ Ρογκόζιν ανέφερε ότι κάποιος είχε μπει νύχτα στο δωμάτιό του και είχε αντικαταστήσει το Χρυσό Αστέρι του με ένα χάλκινο, ψεύτικο, στο ξενοδοχείο «Ριβιέρα του Καυκάσου».

Ο Αστρολόγος στα χέρια των Αρχών

Ο «κλέφτης των μεταλλίων» συνελήφθη ένα χρόνο αργότερα στη Μόσχα. Αποδείχθηκε ότι ήταν ένας ηλικιωμένος με το όνομα Ιβάν Πετρόφ, γνωστός και ως «Βάνκα Χίτρι», διάσημος στις Αρχές με το παρατσούκλι «Zvezdochet», στα ρωσικά ο Αστρολόγος.
Όμως, τον Ιβάν Πετρόφ δεν τον ενδιέφεραν μόνο τα Χρυσά Αστέρια. Στο σπίτι του βρήκαν έγγραφα κάποιου συνταγματάρχη της KGB και βουλευτή του Ανώτατου Σοβιέτ, πτυχίο δικηγόρου και πιστοποιητικό ότι υπηρέτησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μάλιστα στην πρώτη γραμμή. Η συλλογή του περιλάμβανε όχι μόνο κλεμμένα αντικείμενα ιδιαίτερης αξίας, αλλά και πλαστά έγγραφα. Όταν ρωτήθηκε γιατί έκλεψε τα μετάλλια, ο Πετρόφ ομολόγησε: «Λες να ήθελα μόνο αυτά τα μπιχλιμπίδια για τον χρυσό τους ή για κάλυψη, για να παραπλανήσω τις Αρχές; Όχι, αυτά τα αστέρια έχουν για κάποιους διαφορετική αξία. Εδώ μας ξεχωρίζουν σε ταπεινωμένους και εξευτελισμένους από τη μια μεριά και σε προβεβλημένους και αξιοπρεπείς από την άλλη· δεν ήθελα να είμαι στην πρώτη κατηγορία. Φορώντας το Χρυσό Αστέρι δεν καταρρέεις στις ουρές αναμονής, ουδείς σου συμπεριφέρεται αγενώς και οι γραφειοκράτες δεν σου κάνουν τη ζωή δύσκολη. Όποιος επιθυμεί μια ανθρώπινη διαβίωση, δεν έχει παρά να αποδείξει ότι είναι ήρωας!».

Ο Βάνκα Χίτρι, που έλεγες ότι είχε ξεπηδήσει από μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι, είχε γεννηθεί το 1900 στο χωριό Πασίνκοβο στη ρωσική επαρχία Βλάντιμιρ . Έζησε άθλια παιδικά χρόνια και στην πορεία αποφάσισε να αρχίσει εγκληματική ζωή. Έκλεψε για πρώτη φορά σε ηλικία 10 ετών και στα 16 του συνελήφθη, ενώ στα 25 του καταδικάστηκε στην πρώτη του ποινή φυλάκισης. Από το 1925 έως το 1972 μπήκε στη φυλακή 13 φορές και απέδρασε 9 φορές, ενώ η συνολική ποινή που τον ακολουθούσε έφτανε τα 93 χρόνια! Παραμένει άγνωστο πώς κατάφερε να ξεφεύγει κάθε φορά από τα χέρια της Δικαιοσύνης· Κατάφερε μάλιστα να δραπετεύσει από το διαβόητο στρατόπεδο εργασίας (γκουλάγκ) Solovetsky, τόπος μαρτυρίων, που ενέπνευσε τον διάσημο νομπελίστα συγγραφέα Αλεξάντρ Σολζενίτσιν να γράψει το μυθιστόρημα «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ»!

Λάτρης της πολυτέλειας

Ο Ιβάν Πετρόφ ήταν ένας εξαιρετικά γοητευτικός και με καλλιτεχνική φλέβα άνθρωπος· διαφορετικά δεν θα μπορούσε να πετύχει ως παραβατικός. Ταυτόχρονα, είχε κομψή εμφάνιση με ανδροπρεπή χαρακτηριστικά προσώπου που το στόλιζαν καλοχτενισμένα γκρίζα μαλλιά. Ο απατεώνας γνώριζε πώς να εντυπωσιάζει τις γυναίκες και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πλούσιων και ισχυρών ανδρών· παρουσιαζόταν πάντα στα θύματά του με διαφορετικά ονόματα
Ο Χίτρι ήταν επίσης λάτρης της πολυτέλειας: ταξίδευε συνεχώς σε όλη τη χώρα και διέμενε στα καλύτερα ξενοδοχεία· περνούσε χρόνο σε ελίτ θέρετρα, δειπνούσε στα πιο ακριβά εστιατόρια και παρακολουθούσε θεατρικές πρεμιέρες πάντα από τα θεωρεία των επισήμων. Πάντα περνούσε τα καλοκαίρια του σε θαλάσσια θέρετρα στη Γιάλτα, στο Μπατούμι, στη Γκάγκρα, όμως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, λάτρευε το Σότσι.
Στους εγκληματικούς κύκλους, ο Χίτρι είχε τη φήμη του πιο σοβαρού και πανέξυπνου απατεώνα. Το ημερήσιο «εισόδημα», το… μεροκάματο δηλαδή ενός έμπειρου απατεώνα θα μπορούσε να υπερβεί τα 1.000 ρούβλια. Την εποχή του Μπρέζνιεφ, στην ΕΣΣΔ αυτά τα χρήματα ήταν τρελά και επέτρεπαν στον Χίτρι να ζήσει την πολυτελή ζωή που ονειρευόταν από την παιδική του ηλικία.
Ανάμεσα στις κλοπές, τα τυχερά παιχνίδια και τις απάτες, ο Χίτρι παντρεύτηκε δύο φορές. Ένα από τα τρία παιδιά του μάλιστα, ο Γεβγκένι κατείχε την ζηλευτή θέση του σχολιαστή στο τμήμα προπαγάνδας του All-Union Radio.

Συνένοχος του πατέρα του...

Ο Γεβγκένι βοήθησε τον πατέρα να γράψει μια επιστολή στον Λεονίντ Μπρέζνιεφ, Γενικό Γραμματέα της ΕΣΣΔ. Ο απατεώνας παρουσιαζόταν σαν ο βετεράνος στρατιώτης Αλεξάντερ Ντενίσοφ, ο οποίος είχε πολεμήσει με τον Μπρέζνιεφ στη 18η Στρατιά κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου και ζητούσε άδεια παραμονής και ένα διαμέρισμα στη Μόσχα.
Ο Χίτρι κατάφερε να πείσει τους υπεύθυνους, και μάλιστα ο τότε ισχυρός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ, Μιχαήλ Σουσλόφ, και ο Πρόεδρος του Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, Νικολάι Ποντγκόρνι, ανταποκρίθηκαν στο αίτημά του: διέταξαν να του παραχωρηθεί διαμέρισμα δύο δωματίων σε ένα διάσημο κτηριακό συγκρότημα, όπου κατοικούσαν ηθοποιοί, στο κέντρο της Μόσχας.

Λίγα χρόνια μετά, η απάτη αποκαλύφθηκε. Οι ειδικοί ερευνητές ανέλυσαν το χειρόγραφο και ανακάλυψαν ότι ο επιστολογράφος δεν ήταν ο Ντενίσοφ, αλλά ο Γεβγκένι Πετρόφ, σχολιαστής του κύριου προπαγανδιστικού γραφείου του All-Union Radio. Έτσι, ο Γεβγκένι βρέθηκε στο εδώλιο πλάι στον πατέρα του. Σε μια από τις καταθέσεις του είχε πει: «Τώρα, καταλαβαίνω ότι παραπλάνησε εμένα και τη μητέρα μου περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Και δεν θα του το συγχωρήσω ποτέ αυτό».

Άδοξο φινάλε και βαθύ γήρας!

Το παραβατικό ιστορικό του Βάνκα Χίτρι «έκλεισε» την άνοιξη του 1972, όταν προσπάθησε να ληστέψει έναν πελάτη στο κατάστημα «Berezka» στη Μόσχα. Ο Χίτρι έκλεψε το πορτοφόλι του διάσημου οδοντιάτρου Αρκάντι Κούσνερ· ο Κούσνερ το αντιλήφθηκε γρήγορα και συνέλαβε προσωπικά τον Χίτρι όταν προσπάθησε να διαφύγει μέσα στο πλήθος.
Στο αστυνομικό τμήμα, ο κλέφτης εμφάνισε ταυτότητα Ήρωα με το όνομα Γκριγκόρι Κοζλόφ. Και ενώ η αστυνομία ερευνούσε τα στοιχεία ο Χίτρι έκανε το δοκιμασμένο και αγαπημένο του κόλπο: προσποιήθηκε ότι λιποθύμησε και στη συνέχεια δραπέτευσε από το νοσοκομείο.

Όμως, η αστυνομία είχε ήδη συγκεντρώσει πάρα πολλά στοιχεία εναντίον του και, το πιο σημαντικό, είχε τώρα και μια φωτογραφία του. Σύντομα, οι έμπειροι αξιωματικοί τον αναγνώρισαν ως τον διάσημο απατεώνα Ιβάν Πετρόφ. Ο Βάνκα Χίτρι συνελήφθη λίγες μέρες αργότερα στο αγαπημένο του θέρετρο «Sanduny» στη Μόσχα. Ο απατεώνας ούτε καν αντιστάθηκε. Δεν ήταν πια νέος και μάλλον είχε κουραστεί να τρέχει. Στην τσέπη του βρέθηκε μια ακόμα ψεύτικη ταυτότητα στο όνομα του Ταγματάρχη Αβίν, ενός πρώην αξιωματικού του «SMERSH» (μια οργάνωση - κάλυψη για τρεις ανεξάρτητες υπηρεσίες αντικατασκοπείας στον Κόκκινο Στρατό που δημιουργήθηκε στα τέλη του 1942).
Ο Βάνκα Χίτρι καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης. Αφού εξέτισε την τελευταία του ποινή, αφέθηκε ελεύθερος το 1982 και εγκατέλειψε την παρανομία. Ο θρυλικός απατεώνας πέθανε το 2000 σε ηλικία 100 χρονών.