Το Ξανθό Τέρας ήταν μόλις 20 χρονών: η διεστραμμένη σαδίστρια των SS που έμεινε κυνική μέχρι το τέλος της

Την είπαν Ξανθό Τέρας και Ύαινα του Άουσβιτς· ήταν μόλις 20 χρονών όταν εκδήλωσε τη σαδιστική διαστροφή της πάνω σε κρατούμενους στρατοπέδων συγκέντρωσης. Έτσι, κυνική και σκληρή, στάθηκε μέχρι το οικτρό τέλος της!

«Σήμερα είμαι της άποψης πως το κακό δεν είναι ποτέ ριζικό, αλλά μονάχα ακραίο, και ότι δεν έχει ούτε βαθύτητα ούτε κάποια δαιμονική διάσταση. Το κακό δύναται να κατακυριεύει τα πάντα και να σαρώνει τον κόσμο ολόκληρο, ακριβώς γιατί διασπείρεται σαν μύκητας. [...] Εδώ έγκειται η ρηχότητά του»…

Προσπάθησε η Γερμανοαμερικανίδα (εβραϊκής καταγωγής) φιλόσοφος Χάνα Άρεντ να «προσεγγίσει» το κακό, να βρει τις κατάλληλες λέξεις να διατυπώσει, με φιλοσοφική γλώσσα, τις φρικαλεότητες των ανθρώπων, όμως… Όμως μπροστά στο αναίτιο κακό, τις ακραίες πράξεις εναντίον ανυπεράσπιστων ανθρώπων, μπροστά στο απόλυτο σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής, ακόμα και η βροντερή και καίρια πένα της Χάνα Άρεντ έπαθε αφλογιστία… Το κακό που συνετελέσθη στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν περιγράφεται· ή το έχεις βιώσει ή απλά το ακούς ή το διαβάζεις σαν ένα θλιβερό γεγονός...

Οι φρικαλεότητες που διέπραξαν οι Schutzstaffel- οι φρουροί των SS- στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου προκαλούν ακόμα την οργή και τον αποτροπιασμό. Άντρες όπως ο Βίλχελμ Σέφερ, ο Γκότφριντ Βάιζ και τόσοι ακόμα, απλοί άνθρωποι, πολίτες Γερμανοί που εργάζονταν ως μπογιατζήδες, ζαχαροπλάστες ή τραυματιοφορείς, πριν ενταχθούν στο Ναζιστικό Κόμμα και αποκτήσουν την ισχύ των φρουρών των SS, βουτήχτηκαν στην εξαχρείωση, τον σαδισμό και τη άφατη σκληρότητα.

Αναζητείστε τις γυναίκες...

Κι εκείνο που ακούγεται παράδοξο και εκπλήσσει είναι ότι και γυναίκες βρίσκονταν ανάμεσα στους σατανικούς δημίους των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Σας λένε κάτι τα ονόματα Ίρμα Γκρέζε και Γιοχάνα Μπόρμαν; Όχι; Την πρώτη την αποκαλούσαν το Ξανθό Τέρας, τη δεύτερη το Λυκόσκυλο… Πονάει ακόμα και σήμερα η αναψηλάφηση των εγκλημάτων τους και της ζωής τους, όμως είναι υποχρέωση των ανθρώπων να μαθαίνουν για να μην ξαναζήσουν τα ίδια…

Η Ίρμα Γκρέζε ήταν η πιο σκληρή και σαδιστική φρουρός σε στρατόπεδο συγκέντρωσης κι ας ήταν μόλις 20 χρονών! Γαλανομάτα ξανθιά, η Ίρμα, ήταν το πρότυπο της άριας φυλής που ευαγγελιζόταν ο Χίτλερ. Σύμφωνα με τη Δρ Τζιζέλα Περλ, γιατρό κρατούμενη στο Άουσβιτς: «...ήταν μια από τις πιο όμορφες γυναίκες που έχω δει ποτέ. Το σώμα της ήταν τέλειο, το πρόσωπό της καθαρό και αγγελικό, και τα μπλε μάτια της τα πιο αθώα μάτια που μπορεί κανείς να φανταστεί. Κι όμως η Ίρμα Γκρέζε ήταν η πιο πορωμένη, σκληρή, διεστραμμένη που συνάντησα ποτέ στη ζωή μου»!

Η Γκρέζε είχε γεννηθεί το 1923 στην περιοχή Mecklenburg της Βόρειας Γερμανίας. Οι γονείς της ήταν αγρότες και είχαν ακόμα τέσσερα παιδιά. Η μητέρα της Γκρέζε αυτοκτόνησε το 1936 και τα παιδιά ανατράφηκαν από τον πατέρα τους, έναν πιστό Χριστιανό που συχνά χρησιμοποιούσε σκληρή σωματική βία για να τα πειθαρχήσει. Η Ίρμα έμαθε για τον Ναζισμό στο σχολείο· γοητεύτηκε από τη ναζιστική θεωρία και- παρόλο που ο πατέρας της είχε απαγορεύσει στα παιδιά του να ενταχθούν σε οποιεσδήποτε ναζιστικές οργανώσεις- εντάχθηκε στην Ένωση των Κοριτσιών και έφυγε από το σπίτι σε ηλικία 14 χρονών. 

Η Ίρμα είχε ένα όνειρο: να γίνει νοσηλεύτρια, να σώζει ανθρώπινες ζωές κι όταν δεν το κατάφερε έγινε «δήμιος» κι έστειλε εκατοντάδες στον άλλο κόσμο… Η Ίρμα εντάχθηκε στα SS και στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ για εκπαίδευσή, όπου ξυλοκοπούσε συχνά κρατούμενες χωρίς λόγο! Επίσης, τότε ήταν που ανακάλυψε τα σεξουαλικά της πάθη: έχουν να λένε για τις ακόλαστες νύχτες με αξιωματικούς του στρατοπέδού.

Μια Ύαινα στη ζούγκλα του Άουσβιτς 

Το 1943, η Ίρμα πέρασε την διαβόητη πύλη του Άουσβιτς-Μπίρκεναου· γρήγορα την έμαθαν όλοι: ήταν η ξανθιά με τις βαριές μπότες και το πιστόλι και το μαστίγιο· ήταν η αιμοδιψής Ύαινα! Μέσα σε έναν χρόνο, η Ίρμα προήχθη στη δεύτερη υψηλότερη βαθμίδα που μπορούσε να κατείχε μια γυναίκα αξιωματικός των SS και έγινε επικεφαλής τομέα του στρατοπέδου με 30.000 γυναίκες κρατούμενες· είχε πλάι της δύο μεγάλα σκυλιά που ήταν εκπαιδευμένα να σκοτώνουν και σκόπιμα τα κρατούσε πεινασμένα για να είναι πάντα πρόθυμα να επιτεθούν και να καταβροχθίσουν τη λεία τους.

Η Ίρμα, μαστίγωνε γυναίκες που φαίνονταν πιο καλλίγραμμες από αυτήν και παρακολουθούσε χειρουργικές επεμβάσεις, απολαμβάνοντας τις κραυγές εκείνων που αναγκάζονταν να υπομείνουν το νυστέρι να τους κόβει τις σάρκες χωρίς αναισθησία. Πολλοί μάρτυρες κατέθεσαν ότι αν οι γυναίκες δεν ούρλιαζαν αρκετά, η Ίρμα τις κλωτσούσε με τις μπότες της. Λέγεται ότι ένιωθε ηδονή βλέποντας τα θύματά της να υποφέρουν. Σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων, η Ίρμα, χτυπούσε με το μαστίγιό της μέχρι θανάτου τουλάχιστον τριάντα γυναίκες κάθε μέρα.

Η Ίρμα (λέγεται ότι) είχε ακόρεστη σεξουαλική όρεξη· διατηρούσε σχέσεις με άνδρες φρουρούς, τον διαβόητο Γιόζεφ Μένγκελε, και τον Γιόσεφ Κράμερ, τον διοικητή του στρατοπέδου Μπίρκεναου. Όταν ο Μένγκελε ανακάλυψε ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις και με κρατούμενες, τερμάτισε τη σχέση τους. Όταν η Ίρμα χόρταινε από τον σεξουαλικό της σύντροφο, τον μαστίγωνε και τον έστελνε για εκτέλεση· επίσης, βασάνιζε και χτυπούσε όποια γυναίκα ή άνδρα κρατούμενο αρνούνταν να ενδώσουν στις ορέξεις της.

Όταν οι Σοβιετικοί πλησίασαν το Άουσβιτς το 1945, η Ίρμα έφυγε στο Ράβενσμπρικ και στη συνέχεια στο Μπέργκεν-Μπέλσεν, το στρατόπεδο όπου μαρτύρησαν η Άννα Φρανκ και η αδερφή της. Εκεί η ξανθιά Ίρμα κέρδισε το προσωνύμιο: Το Τέρας του Μπέλσεν. Τα βρετανικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το στρατόπεδο τον Απρίλιο του 1945 και προσπάθησαν να συλλάβουν την Ίρμα· εκείνη τράβηξε το ασημένιο της περίστροφό και προσπάθησε να πυροβολήσει τον ταξίαρχο Μπομπ Ντάνιελ, αλλά το τέλος των διεστραμμένων πράξεών της είχε φθάσει. 

«Ήταν καθήκον μας»!

Μετά τη σύλληψή της, η Ίρμα ρωτήθηκε γιατί είχε συμμετάσχει σε τέτοιες φρικαλεότητες και απάντησε: «Ήταν καθήκον μας να εξοντώσουμε αντικοινωνικά στοιχεία, ώστε το μέλλον της Γερμανίας να είναι εξασφαλισμένο». Οι Βρετανοί ερμήνευσαν τη φράση της ως ομολογία και η Ίρμα δικάστηκε για τα εγκλήματά της· παρέμεινε σθεναρά προκλητική κατά τη διάρκεια της δίκης της, επιμένοντας ότι είχε κάνει το καθήκον της. Στη δίκη της Ίρμα, ακούστηκαν πολλά και αντιφατικά. Η αδερφή της, η Χέλεν, κατέθεσε ότι στο δημοτικό σχολείο, όταν «τα κορίτσια μάλωναν, η Ίρμα δεν είχε ποτέ το κουράγιο να τσακωθεί, αλλά έφυγε τρέχοντας»...

Η Ίρμα Γκρέζε καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με ακόμα δύο γυναίκες (τη Γιοχάνα Μπόρμαν και την Ελιζαμπεθ Βόλκενραθ) και οκτώ άνδρες φρουρούς στρατοπέδων συγκέντρωσης. Η Γκρέζε ήταν η μόνη κρατούμενη που παρέμεινε προκλητική και ειρωνική καθώς το Δικαστήριο διάβαζε τις ετυμηγορίες.

Σύμφωνα με δεσμοφύλακά της, το βράδυ πριν από την εκτέλεσή της, η Γκρέζε τραγουδούσε ναζιστικά εμβατήρια μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Στις 13 Δεκεμβρίου 1945, η Ύαινα του Άουσβιτς απαγχονίστηκε, σε ηλικία 22 ετών· ήταν η νεότερη εγκληματίας των Ναζί που εκτελέστηκε. Πήγε στην αγχόνη με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη.

Ο Βρετανός δήμιος Albert Pierrepoint που εκτέλεσε το Τέρας του Μπέλσεν έχει γράψει στο Ημερολόγιό του: «Στις 09.34 μπήκε στην αίθουσα εκτελέσεων, κοίταξε για μια στιγμή τους αξιωματούχους που στέκονταν γύρω της και μετά προχώρησε στο κέντρο του ικριώματος, όπου είχα κάνει ένα σημάδι με κιμωλία. Στάθηκε σε αυτό το σημάδι και, καθώς της φόρεσα το λευκό σκουφάκι στο κεφάλι της, είπε με τη βαριεστημένη φωνή της: “Σνελ” (γρήγορα)»…

Κι όλα τέλειωσαν γρήγορα για την Ίρμα Γκρέζε, όχι όμως για όσους είχε δολοφονήσει, αλλά και για όσους είχαν επιζήσει και την έβλεπαν στους εφιάλτες τους για χρόνια… Γιατί το κακό δεν χάνεται ποτέ, απλά αλλάζει όνομα και δομή η ύλη του…