Μνημόνιο: 14 χρόνια από το ιστορικό διάγγελμα του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο

Ήταν 23 Απριλίου του 2010 όταν ο τότε πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου με ένα δραματικό διάγγελμα από το ακριτικό Καστελόριζο, θα βάλει τη χώρα μας στον μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ανοίγοντας έναν κύκλο μακράς λιτότητας που ακόμα δεν έχει τελειώσει.

«Η Ελλάδα ζητά την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου», είχε ανακοινώσει ο Γιώργος Παπανδρέου από το Καστελόριζο.

Η ιστορία πίσω από το διάγγελμα

Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε προγραμματίσει να επισκεφθεί την Παρασκευή 23 Απρίλιου του 2010 το ακριτικό Καστελόριζο για θέματα... περιφερειακής ανάπτυξης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο (Απρίλιος 2020) του Γεώργιου Σαρρή: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

Την Πέμπτη 22 Απριλίου 2010 συγκαλείται άτυπο Υπουργικό Συμβούλιο, υποτίθεται για θέματα αποκρατικοποιήσεων. Στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός θέλει να ανιχνεύσει τις προθέσεις των μελών της κυβέρνησης αναφορικά με την υποβολή αίτησης για την άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. Επειτα από τέσσερις ώρες σύσκεψης λαμβάνει το «πράσινο φως» και ετοιμάζεται η σχετική επιστολή. Από το μεσημέρι ξεκινά ένας κύκλος τηλεφωνικών επαφών με όλα τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ενημερώνεται μεταξύ άλλων ο επικεφαλής της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ.

«Πρόεδρε, να ακυρώσουμε το ταξίδι;» τον ρωτούν οι συνεργάτες του. «Γιατί να το ακυρώσουμε; Η ζωή συνεχίζεται» απαντά εκείνος. «Θα κάνω το διάγγελμα από το Καστελόριζο». Ετσι, την ημέρα της ονομαστικής εορτής του ο πρωθυπουργός φοράει μια μοβ γραβάτα στο πνεύμα των περιστάσεων και έχοντας ως φόντο το ηλιόλουστο μαγευτικό λιμανάκι του Καστελόριζου, με τα πολύχρωμα κεραμόσκεπα σπιτάκια, στέκεται μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα της δημόσιας τηλεόρασης προκειμένου να ανακοινώσει στον ελληνικό λαό τα κακά μαντάτα, που θα αποτελούσαν την έναρξη μίας δεκαετίας συνεχούς δοκιμασίας των οικονομικών, θεσμικών, κοινωνικών, πολιτικών και κυρίως ηθικών αντοχών μας.