Τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της ΕΛ.ΑΣ.: Η μυστηριώδης δολοφονία του υπασπιστή του Χρυσοχοΐδη

Μια αινιγματική υπογραφή - ένα έγκλημα που παραμένει ανεξιχνίαστο

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 10 λεπτά ┋

Χρυσοχοΐδης στην κηδεία του Βασιλάκη (Copyright: Eurokinissi)

Το ρολόι δείχνει λίγα λεπτά μετά τις 20:00 και στον 7ο όροφο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, στην οδό Κατεχάκη, έχουν μείνει λίγοι αξιωματικοί. Μεταξύ αυτών και ο αστυνομικός υποδιευθυντής, Γιώργος Βασιλάκης, υπασπιστής και στενότερος συνεργάτης του τότε και σημερινού υπουργού, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Είναι 24 Ιουνίου του 2010 και όπως κάθε βράδυ έτσι κι εκείνο, ο Βασιλάκης πρόκειται να ανοίξει τους φακέλους και τα δέματα της αλληλογραφίας του υπουργού. «Σου στέλνω ένα φάκελο με μια σοβαρή καταγγελία πολιτών για να τη δούμε αύριο κατά προτεραιότητα. Είναι όντως σοβαρή. Τώρα αρχίζω να ανοίγω την αλληλογραφία, είχαμε όλη ημέρα επισκέψεις, βουλευτές, πολίτες, αστυνομικούς», λέει στο εσωτερικό τηλέφωνο στον υπασπιστή του τότε Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., αντιστράτηγο Λευτέρη Οικονόμου.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ο χρόνος στο κτίριο «παγώνει». Μια εκκωφαντική έκρηξη σείει το Μέγαρο της Κατεχάκη και ισοπεδώνει το υπασπιστήριο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Οι πρώτοι αστυνομικοί που σπεύδουν στο ισοπεδωμένο γραφείο του 7^ου ορόφου αντικρίζουν, σε κατάσταση σοκ, ένα χάος. Στο πάτωμα κείτεται νεκρός ο αστυνομικός υποδιευθυντής Γιώργος Βασιλάκης. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση η έκρηξη του προκάλεσε «βαρύτατες σωματικές κακώσεις κεφαλής, θώρακος, κοιλίας αμφοτέρων των άνω άκρων, συνέπεια των οποίων επήλθε αμέσως ο θάνατος».

Η σύγχυση είναι πλήρης. Η αρχική αντίληψη των παρευρισκόμενων είναι ότι το χτύπημα έχει προέλθει από έξω, ίσως με κάποια ρουκέτα. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι σε ένα από τα θεωρητικά πέντε πιο καλά φυλασσόμενα κτίρια στη χώρα, εκεί που χτυπάει η καρδιά της ΕΛ.ΑΣ., έχουν εισβάλλει τρομοκράτες.

Ο υπασπιστής του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιώργος Βασιλάκης έχασε τη ζωή του από την έκρηξη στο υπουργείο (Eurokinissi)

Ο μυστηριώδης «Χρήστος Καραβέλας»

Όπως αποδείχτηκε, το χτύπημα ήταν τέτοιου είδους, αλλά οι τρομοκράτες δεν χρειάστηκε να πατήσουν καν το πόδι τους στο κτίριο. Ο προορισμός του δολοφονικού πακέτου ήταν το πολιτικό γραφείο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο Κολωνάκι, αλλά η γραμματέας του το έστειλε με έναν νεαρό αστυνομικό της φρουράς του στο γραφείο του, στην Κατεχάκη. Αποστολέας του φαινόταν κάποιος «Χρήστος Καραβέλας», που υποτίθεται ότι έστελνε στοιχεία για την υπόθεση Siemens. Ο φάκελος έφτασε στο γραφείο του Γιώργου Βασιλάκη χωρίς να ελεγχθεί από τα ειδικά μηχανήματα στην πύλη του υπουργείου αλλά και στο ισόγειο. Επρόκειτο για έναν κίτρινο ταχυδρομικό φάκελο Α3 με κυψελοειδές νάιλον στο εσωτερικό του. Εντός περιείχε ένα πλαστικό σκληρό φάκελο, τύπου κλειστού ντοσιέ.

Η επιστολή – δόλωμα που διάβασε ο άτυχος αστυνομικός υποδιευθυντής λίγο πριν ανοίξει το δεύτερο και μοιραίο πακέτο, ήταν ο λόγος για τον οποίο είχε αξιολογήσει ως σοβαρό το περιεχόμενο του. «Κύριε υπουργέ, με δεδομένη την εντιμότητά σας, και με προσωπικό κριτήριο την εμπιστοσύνη, και την εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό σας, έλαβα την απόφαση να σας αποστείλω δείγμα σημαντικών εγγράφων, και απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών που αφορούν άμεσα την υπόθεση Siemens. Σας γνωστοποιώ πως πληθώρα ανάλογου υλικού βρίσκεται στην κατοχή μου. Η σύζυγός μου Μάρθα και ο δικηγόρος μου Ι. Μαρκουλάκος είναι ενήμεροι και θα διαχειριστούν την υπόθεση, εφόσον υπάρξει το ανάλογο ενδιαφέρον από πλευρά σας. Μετά τιμής, Καραβέλας Χρήστος», ανέφερε η επιστολή.

Ο Κρητικός στην καταγωγή αστυνομικός ήταν παντρεμένος και είχε δύο γιους, ηλικίας 23 και 19 ετών τότε. Προσηνής και πρόσχαρος άνθρωπος, έχαιρε της εκτίμησης όλων στο Σώμα, έχοντας πάντα την πόρτα του γραφείου του ανοιχτή για όλους. Ήταν το παράπλευρο θύμα μιας τρομοκρατικής ενέργειας με στόχο τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Ποιοι ήθελαν νεκρό τον υπουργό; Οι αρχικές σκέψεις ενέπλεκαν νοσταλγούς της 17 Νοέμβρη, ή ακόμα και κάποιο πρώην μέλος της οργάνωσης που είχε ενδεχομένως παραμείνει ασύλληπτο.

Η προκήρυση και η έρευνα για τον «Θανάση Κλάρα»

Λίγες ημέρες αργότερα όμως, το μυστήριο, ως προς το ένα σκέλος του λύθηκε. Την ευθύνη της δολοφονικής επίθεσης ανέλαβε, με επιστολή - προκήρυξη που δημοσίευσε η «Ελευθεροτυπία», μία πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση. Το όνομα του υπογράφοντα ήταν «Θανάσης Κλάρας» - το πραγματικό δηλαδή του Άρη Βελουχιώτη - ενώ ως διεύθυνση αναφερόταν η οδός «Αγωνιστών 40, Αθήνα». Η αναφορά για τον τραγικό θάνατο του Γιώργου Βασιλάκη ήταν απολύτως κυνική: «Στόχος μας ήταν να καταφέρουμε δύο πλήγματα: να αποσύρουμε έναν εκλεγμένο πολιτικό που φόρεσε τη στολή του σερίφη και ένα καίριο χτύπημα στο άντρο της καταστολής του κράτους. Η περιέργεια του “έμπιστου υπασπιστή” μάς χάλασε τα σχέδια…».

Από την πρώτη στιγμή οι αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής κατάλαβαν ότι πρόκειται για τους αληθινούς δολοφόνους, καθώς παρέθεταν στην επιστολή λεπτομέρειες για τον εκρηκτικό φάκελο και τη συνδεσμολογία του, που δεν θα ήταν δυνατόν να γνωρίζει κάποιος άσχετος.

Από εκείνο το σημείο και έπειτα ξεκίνησαν οι έρευνες για τη συλλογή οποιοδήποτε στοιχείου θα μπορούσε να διαλευκάνει το τοπίο γύρω από το όνομα «Θανάσης Κλάρας». Λίγες εβδομάδες μετά την έκρηξη, έφθασε στους επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ. μια πληροφορία που προκάλεσε την κινητοποίηση των αρμοδίων αξιωματικών που ερευνούσαν την υπόθεση. Όπως αναφέρθηκε από άγνωστη πηγή, η ίδια υπογραφή - «Θανάσης Κλάρας» - υπήρχε και σε ένα μικρό κείμενο-αφιέρωση που γράφτηκε σε ένα βιβλίο στο χωριό Κορυσχάδες Ευρυτανίας, περίπου έξι μήνες πριν από την έκρηξη του φονικού δέματος στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Και αυτό θεωρήθηκε από τους αστυνομικούς «ίσως όχι συμπτωματικό».

Το χωριό Κορυσχάδες βρίσκεται σε απόσταση 5 χλμ. νοτιοδυτικά του Καρπενησίου και σήμερα έχει μερικές δεκάδες κατοίκους. Σε υψόμετρο 940 μέτρων, πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα παραδοσιακά χωριά της Ευρυτανίας, που είναι άμεσα συνυφασμένο με την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης. Εκεί στέγασε για ένα φεγγάρι το αρχηγείο του ΕΛΑΣ ο Άρης Βελουχιώτης, ενώ στο παλιό Δημοτικό Σχολείο των Κορυσχάδων πραγματοποιήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο της Ελεύθερης Ελλάδας στις 14 Μαΐου 1944. Στον ίδιο χώρο συνεδρίασε και η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης προκειμένου να επικυρώσει το διορισμό της «κυβέρνησης του βουνού». Στο δημοτικό σχολείο του χωριού λειτουργεί από το τέλος της δεκαετίας του '80 το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, που φιλοξενεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό του φωτογράφου της Εθνικής Αντίστασης Σπύρου Μελετζή. Πάνω από 15.000 επισκέπτες υπολογίζεται ότι προσέρχονται ετησίως στο χώρο για να να θαυμάσουν τοιχογραφίες της περιόδου της Εθνικής Αντίστασης που κοσμούν τις αίθουσες.

Πολλές οι συμπτώσεις

Το κείμενο - αφιέρωση στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης με την υπογραφή «Θανάσης Κλάρας» είχε γραφεί στο βιβλίο επισκεπτών του μουσείου. Το ύφος του κειμένου στο Μουσείο των Κορυσχάδων και η σπανιότητα της συγκεκριμένης υπογραφής, κίνησαν τις υποψίες των αστυνομικών, που γνώριζαν εκ των προτέρων ότι σε γειτονικά χωριά της Ευρυτανίας βρίσκονταν τα καταλύματα δύο εκ των συλληφθέντων μελών της 17Ν. Οι υποψίες αυτές «θέριεψαν» εξαιτίας ενός ακόμη στοιχείου που υπέπεσε στην αντίληψη τους: σε διάφορα χωριά της περιοχής έδιναν το «παρών» άτομα που σχετίζονταν με οργανώσεις αντάρτικου πόλης.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά η έρευνα της αντιτρομοκρατικής μεταφέρθηκε στους πρόποδες του Τυμφρηστού, ώστε να αναζητηθεί η λύση του γρίφου. Κλιμάκιο της Υπηρεσίας επισκέφθηκε με απόλυτη μυστικότητα το γραφικό χωριό της Ευρυτανίας, αναζητώντας ένα «ντοκουμέντο» που θα μπορούσε να αποκαλύψει την ταυτότητα αυτών που οργάνωσαν την αποστολή του φονικού δέματος που έκοψε το νήμα της ζωής του Γιώργου Βασιλάκη.

Επίκεντρο της έρευνας ήταν προφανώς το μουσείο και το συγκεκριμένο βιβλίο επισκεπτών, το οποίο τέθηκε υπό ενδελεχή εξέταση. Μελετήθηκαν αντίστοιχα κείμενα - αφιερώσεις στο ίδιο βιβλίο την ημέρα που γράφτηκε το εν λόγω κείμενο και έγινε σύγκριση γραφικών χαρακτήρων, σε σχέση με το κείμενο του τρομο-πακέτου. Τελικά, το μουσείο των Κορυσχάδων δεν επεφύλασσε κάποια ευχάριστη έκπληξη στην αντιτρομοκρατική. Ή τουλάχιστον δεν ήταν γραφτό να φανερώσει κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί. Κανείς έως και σήμερα δεν γνωρίζει ποιος υπογράφει με το ψευδώνυμο «Θανάσης Κλάρας», αν και προέκυψε ένα στοιχείο εξαιτίας του οποίου η αποστολή του πακέτου συνδέθηκε με τον Νο. 1 καταζητούμενο και επικηρυγμένο από την ΕΛ.ΑΣ. κακοποιό.

Η ενοχοποίηση του Βασίλη Παλαιοκώστα

Σε υπολείμματα του δέματος-βόμβας που σκότωσε τον Γιώργο Βασιλάκη εντοπίστηκε αποτύπωμα του διαβόητου Βασίλη Παλαιοκώστα, ο οποίος φέρεται να ήταν ο μεταφορέας του εκρηκτικού μηχανισμού. Οι αξιωματικοί γνώριζαν από προηγούμενες έρευνές ότι τα χωριά της Ευρυτανίας ήταν από τις πιο προσφιλείς κρυψώνες των αδελφών Παλαιοκώστα, που γνώριζαν πολύ καλά τους δύσβατους ορεινούς δρόμους της περιοχής και κατόρθωναν έτσι να ξεφεύγουν από τον αστυνομικό κλοιό. Δεν έχει αποκλειστεί ούτε το σενάριο να έβαλε ο ίδιος ο Παλαιοκώστας την υπογραφή «Θανάσης Κλάρας» και στο μουσείο και στο δολοφονικό πακέτο, ούτε πολύ περισσότερο να το έκανε κάποιος συνεργός του. Ήταν άλλωστε σχεδόν απίθανο να προβλέψει ότι θα παρατηρούσε κάποιος τη σύμπτωση των δύο υπογραφών στην Αθήνα και στους Κορυσχάδες, ιδίως με χρονική διαφορά έξι μηνών.

Όταν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης επέστρεψε, το 2019, στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, έθεσε στην κορυφή των προτεραιοτήτων τη σύλληψη του Παλαιοκώστα. «Βρείτε τον. Είναι θέμα τιμής για το αίμα του υπασπιστή μου Γιώργου Βασιλάκη», ήταν η εντολή που έδωσε στα στελέχη της Αντιτρομοκρατικής, που έχουν επωμιστεί την αποστολή εντοπισμού και σύλληψης του επονομαζόμενου «φαντομά».

Ο καταδικασμένος σε 58 χρόνια φυλάκιση Παλαιοκώστας έχει επικηρυχθεί με το ποσό του ενός εκατ. ευρώ από τη Europol. Μέσω του βιβλίου του «Μια φυσιολογική ζωή» έχει παραδεχτεί πολλές από τις κατηγορίες που του αποδίδονται, όχι όμως και την εμπλοκή του στην υπόθεση δολοφονίας του Γιώργου Βασιλάκη.

«Σε ένα φάκελο που ποτέ δεν είδα, ποτέ δεν έπιασα, ποτέ δεν ταχυδρόμησα, η αστυνομία εντόπισε ολόκληρο παλαμικό μου αποτύπωμα!», αναφέρει στο βιβλίο του ο 54χρονος δραπέτης και απ' ότι φαίνεται μόνο μια ενδεχόμενη σύλληψη του θα μπορούσε να οδηγήσει στην επίλυση του γρίφου, ή αλλιώς στην εξιχνίαση ενός «τέλειου» εγκλήματος.

Διαβάστε ακόμη