Η Σφαγή του Σιατλ: Η πιο πολύνεκρη ληστεία στην Ιστορία των ΗΠΑ με 13 νεκρούς στην Chinatown – Τι απέγιναν οι ληστές

Η Σφαγή του Σιατλ, με 13 νεκρούς στην Chinatown, θεωρείται η πιο πολύνεκρη ληστεία στην Ιστορία των ΗΠΑ. Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 18 Φεβρουαρίου του 1983, όταν τρεις ένοπλοι μπαίνουν στο Wah Mee Club, μια λέσχη τυχερών παιχνιδιών στην Chinatown International District του Σιάτλ, έχοντας σκοπό να ληστέψουν. Αφήνουν πίσω τους 13 νεκρούς, έναν αυτόπτη μάρτυρα ημιθανή και ένα ακόμα κεφάλαιο στην αιματοβαμμένη Ιστορία των ΗΠΑ, γνωστό ως Σφαγή του Wah Mee. 

Η αστυνομία θα συλλάβει τους τρεις ληστές - ο ένας από τους οποίους είχε διαφύγει στον Καναδά - και ο αυτόπτης μάρτυρας θα καταθέσει εναντίον τους σε τρεις δίκες. Δύο δράστες θα καταδικαστούν σε ισόβια κάθειρξη για τους φόνους που διέπραξαν. Ο τρίτος δράστης, που καταδικάστηκε για ληστεία και επίθεση, θα αποφυλακιστεί μετά 30 χρόνια και θα απελαθεί στη γενέτειτρά του, το Χονγκ Κονγκ. Το Wah Mee Club θα παραμείνει κλειστό μέχρι που καταστράφηκε από φωτιά την παραμονή των Χριστουγέννων του 2013.

Το Wah Mee Club βρισκόταν σε έναν ισόγειο χώρο μιας διώροφης κατοικίας που είχε χτιστεί το 1909. Από τη δεκαετία του 1920, ήταν ένα από τα πολλά κλαμπ στην Chinatown, προσφέροντας μουσική, χορό, ποτό και τζόγο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το Wah Mee είχε κερδίσει τη φήμη ενός από τα καλύτερα κλαμπ του Σιάτλ για τυχερά παιχνίδια υψηλού στοιχήματος. Η είσπραξή του έφτανε συχνά τις 100.000 δολάρια και μπορεί να υπήρχαν έως και 50.000 δολάρια στο τραπέζι ανά πάσα στιγμή. Ολόκληροι μισθοί θα μπορούσαν να χαθούν σε μία μόνο ώρα.
Τρεις άνδρες ήταν υπεύθυνοι για τη ληστεία του 1983 στο Wah Mee Club: Ο Kwan Fai «Willie» Mak, 23 ετών, είχε μετακομίσει με την οικογένειά του από την επαρχία Kwangtung της Κίνας το 1975. Την εποχή εκείνη, ο Mak ζούσε με τους γονείς και τα αδέρφια του στο σπίτι τους στο Νότιο Σιάτλ. Είχε εργαστεί ως μάγειρας και σερβιτόρος σε κινέζικα εστιατόρια και είχε μεγάλα χρέη από τζόγο.

Ο Benjamin Ng, 20 χρονών, ήταν μαθητής που εγκατέλειψε το λύκειο και, όπως ο Mak, εργαζόταν σε εστιατόρια της Chinatown και κλαμπ τυχερών παιχνιδιών. Είχε πλούσιο ποινικό μητρώο με κατηγορίες, όπως ληστεία, κλοπές καταστημάτων και δύο περιστατικά με ένοπλες ληστείες.
Ο Wai Chiu «Tony» Ng (καμία σχέση με τον Benjamin), 25 χρονών, ζούσε με τους γονείς του στο Νότιο Σιάτλ. Είχε φτάσει στην πόλη από το Χονγκ Κονγκ με την οικογένειά του, στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ήταν ήσυχος, είχε δεσμό με μια κοπέλα και δεν προκαλούσε προβλήματα. Όπως θα κατέθετε αργότερα κατά τη διάρκεια της δίκης του, ο Tony Ng συμφώνησε να συμμετάσχει με τον Mak και τον Benjamin Ng στη ληστεία του Wah Mee Club επειδή χρωστούσε 1.000 δολάρια στον Mak.

Πως έδρασαν οι δολοφόνοι

Το βράδυ της 18ης Φεβρουαρίου 1983, ο Mak συνάντησε τον Tony Ng έξω από την είσοδο του Wah Mee Club. Οι δύο άνδρες ήταν γνωστοί στο κλαμπ, και ο φύλακας τους έβαλε μέσα· περιπλανήθηκαν γύρω από τα τραπέζια για κάμποση ώρα. Υπήρχαν μέσα επτά ή οκτώ άτομα που ήταν προσηλωμένα στα τυχερά παιχνίδια.
Λίγο πριν τις 12:30 π.μ., ο Benjamin Ng χτύπησε την πόρτα ασφαλείας, αναγνωρίστηκε από τον φρουρό και αφέθηκε να μπει στο κλαμπ.
«Ψηλά τα χέρια» φώναξε ο Benjamin Ng. Οι περισσότεροι άνθρωποι γύρισαν έκπληκτοι. Ένας από τους ένοπλους εισέβαλε στο γραφείο και έστρεψε το όπλο στον φρουρό ασφαλείας. Στη συνέχεια έδεσαν με κορδόνια χέρια και πόδια των θαμώνων. Ο Benjamin Ng και ο Tony Ng άρχισαν να αδειάζουν τις τσέπες των θυμάτων.
Ο Mak και ο Benjamin Ng κάποια στιγμή και χωρίς αιτία, άρχισαν να πυροβολούν προς τους ανθρώπους που ήταν δεμένοι και ξαπλωμένοι. Ο φύλακας που βισκόταν στη γωνία στο γραφείο του, πυροβολήθηκε και έπεσε νεκρός. Πάνω από 30 πυροβολισμοί ρίχτηκαν σε 14 ανθρώπους. Σύμφωνα με την αστυνομία, οι δολοφόνοι σταμάτησαν πολλές φορές για να ξαναγεμίσουν τα όπλα τους και έπαψαν να πυροβολούν μόνο όταν τους τελείωσαν οι σφαίρες. Οι ληστές έφυγαν με λεία περίπου 20.000 δολάρια. Ανάμεσα στα πτώματα που κείτονταν στο πάτωμα, ένας άνθρωπος έδειξε σημάδια ζωής, ο Wai Yok Chin. Όταν οι δύο άντρες άνοιξαν πυρ, εκείνος τρύπωσε κάτω από ένα απ’ τα τραπέζια τυχερών παιχνιδιών και απλά τραυματίστηκε. Ο Τσιν ήταν ο αυτόπτης μάρτυς που αναγνώρισε τους ληστές.

Η αστυνομία τους συνέλαβε γρηγορα

Οι Willie Mak και Benjamin Ng, συνελήφθησαν μέσα σε λίγες ώρες από τη ληστεία και τους φόνους και τους απαγγέλθηκαν πολλαπλές κατηγορίες, κυρίως για ληστεία και δολοφονίες. Τον Αύγουστο του 1983, ο Benjamin Ng δικάστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης, για τη δολοφονία 13 ανθρώπων στο Wah Mee Club.

Η δίκη του Mak, που άρχισε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1983, ολοκληρώθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1983. Οι δικηγόροι μπορεί να γλίτωσαν τον Benjamin Ng από τη θανατική ποινή, όχι όμως και τον Mak, που θεωρήθηκε ο ιθύνων νους από τους ενόρκους και καταδικάστηκε σε θάνατο. Οκτώ χρόνια αργότερα, ένας δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου της Πολιτείας της Ουάσιγκτον μετέτρεψε την απόφαση και ο Μακ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς τη δυνατότητα αποφυλάκισης.

Εν τω μεταξύ, ο Tony Ng παρέμεινε καταζητούμενος επί 20 μήνες. Τελικά συνελήφθη στις 4 Οκτωβρίου 1984, όταν η Καναδική Έφιππη Αστυνομία, που συνεργαζόταν με το FBI, συνέλαβε τον Ng σε ένα διαμέρισμα στη συνοικία Chinatown του Κάλγκαρι.
Ο Tony Ng εκδόθηκε στο Σιάτλ. Στη δίκη του, ο Ng είπε ότι προσπάθησε να μην συμμετάσχει στη ληστεία του Wah Mee Club, αλλά ο Mak απείλησε να σκοτώσει αυτόν και την οικογένειά του εάν το έκανε.

Τον Απρίλιο του 1985, ο Tony Ng κρίθηκε ένοχος για ληστεία και επίθεση, αλλά όχι για φόνο, και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια κάθειρξη. Παρά το γεγονός ότι θεωρούνταν υπόδειγμα κρατουμένου, ο Ng, ο οποίος δεν είχε την αμερικανική υπηκοότητα, του αρνήθηκαν την αποφυλάκιση υπό όρους πέντε φορές. Έμεινε έγκλειστος 30 χρόνια και όταν απελευθερώθηκε, απελάθηκε στο Χονγκ Κονγκ το 2014.
Επίλογος

Ο μόνος επιζών και αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής, Wai Yok Chin, πέθανε το 1993 σε ηλικία 71 ετών.
Εν τω μεταξύ, το κλειστό Wah Mee Club κατέρρε. Οι πόρτες του κλαμπ είχαν λουκέτο επί τρεις δεκαετίες και φαίνονταν ελαφρώς μισάνοιχτες. Την παραμονή των Χριστουγέννων του 2013, μια φωτιά έκαψε το κτήριο συμπεριλαμβανομένου του χώρου του Wah Mee Club. Και η... ιστορία έγινε στάχτη κι αυτή και μόνο οι συγγενείς των θυμάτων την θυμούνται...