Ένας απίθανος στρατιώτης: Τραυματίστηκε 11 φορές σε τρεις πολέμους. Είχε ένα μάτι, ένα χέρι, ενάμιση πόδι – Ευχαριστήθηκα τον πόλεμο, έλεγε στο τέλος

Ήταν ένας πιστός, αλλά και με απίθανη τύχη (ή ατυχία;) στρατιώτης: Τραυματίστηκε 11 φορές σε τρεις πολέμους. Είχε ένα μάτι, ένα χέρι, ενάμιση πόδι! Το όνομά του ήταν Αντριάν Καρτόν ντε Βιάρτ (Adrian Carton de Wiart) και είχε πάρει μέρος σε όλες τις μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις της γενιάς του.

Τραυματίστηκε στο κεφάλι, στο στομάχι, στο μάτι, στο πόδι, στο ισχίο και στο αυτί. Και να ήταν μόνο αυτά; Δραπέτευσε από στρατόπεδα αιχμαλώτων, επέζησε από δύο αεροπορικά δυστυχήματα και έκοψε τα δάχτυλά του με τα δόντια, όταν ένας γιατρός αρνήθηκε να τα ακρωτηριάσει! Ένα μάτι, ένα χέρι, ενάμιση πόδι… Θηρίο του πολέμου; Και κάτι περισσότερο…

Ο ντε Βιάρτ είχε γεννηθεί στις 5 Μαΐου του 1880 στις Βρυξέλλες και ήταν Βρετανός από Βέλγους και Ιρλανδούς γονείς· πήρε μέρος στον Πόλεμο των Μπόερς, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ντε Βιάρτ στάλθηκε στην Κίνα ως προσωπικός εκπρόσωπος του Ουίνστον Τσώρτσιλ και παρευρέθηκε στη Διάσκεψη του Καΐρου· περιγράφοντας κάποτε τις εμπειρίες του από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έγραψε με δόση χιούμορ: «Ειλικρινά απόλαυσα αυτόν τον πόλεμο»… Και ήταν μόνο η αρχή!

Ο Άντριαν ήταν αξιωματικός του Βρετανικού Στρατού. Από τους συγχρόνους του ιστορικούς, διαδίδεται ευρέως ότι ο ντε Βιάρτ ήταν ο νόθος γιος του βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδου Β'.

Το έσκασε για να καταταγεί

Ο πατέρας του ήταν Βέλγος και η μητέρα του Ιρλανδή. Στον ντε Βιάρτ απονεμήθηκε το μετάλλιο του Σταυρού της Βικτώριας, που είναι το κορυφαίο στρατιωτικό παράσημο που απονέμεται από τη βασίλισσα της (τότε) Μεγάλης Βρετανίας. Σπόυδαζε στο Balliol College της Οξφόρδης, όταν… νόσησε από το μικρόβιο του μιλιταρισμού· εγκατέλειψε τις σπουδές του για να ενταχθεί στον Βρετανικό Στρατό.

Η πολεμική του καριέρα άρχισε από τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς, όπου τραυματίστηκε στο στομάχι και στη βουβωνική χώρα και τον έστειλαν πρώτα στο νοσοκομείο και μετά στο σπίτι. Ο σοβαρός τραυματισμός του τον σκληραγώγησε και τον πάθιασε με τον πόλεμο. Επίσης πολεμώντας στη Βρετανική Σομαλιλάνδη (στη Σομαλία) με το Camel Corps εναντίον του Mohammed bin Abdullah, του Τρελού Μουλά, έχασε ένα μάτι και μέρος του αυτιού του!

Το σοβαρό τραύμα στο στομάχι δεν τον εμπόδισε να ντυθεί ξανά τη στρατιωτική στολή του και να βγει στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τον Φεβρουάριο του 1915 βρέθηκε στη Γαλλία και στα πεδία των μαχών. Ηγήθηκε διαδοχικά τριών ταγμάτων πεζικού και μιας ταξιαρχίας στο δυτικό μέτωπο. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, τραυματίστηκε επτά φορές! Σε κάποια από όλες έχασε το αριστερό του χέρι. Με τα δόντια του έκοψε τα δάχτυλά του, όταν ένας στρατιωτικό γιατρός αρνήθηκε να το κάνει.

Ο Αντριάν Καρτόν ντε Βιάρτ συμμετείχε στη Μάχη του Σομ κατά την οποία πυροβολήθηκε στο κρανίο και στον αστράγαλο· αυτό δεν τον εμπόδισε να πάρει μέρος στη Μάχη του Πασεντάλε, όπου πυροβολήθηκε στο ισχίο. Επίσης τον βρήκαν οι σφαίρες και στη Μαχη του Καμπρέ στο πόδι και λίγο μετά στο αυτί στη Μάχη του Άρρας. Κάθε μάχη και τραυματισμός! Ο βρετανός αξιωματικός χρειάστηκε πια να νοσηλευτεί για να αναρρώσει τα τραύματά του.
Και ο Πόλεμος των Χαρακωμάτων περνάει στην Ιστορία, ο ντε Βιάρτ ανακάμπτει και έρχεται ο Πόλεμος του Χίτλερ.

Από τη Νορβηγία στο Βελιγράδι

Το 1940 με τον βαθμό του συνταγματάρχη, ο ντε Βιάρτ ηγήθηκε βρετανικής δύναμης στη Νορβηγία· αποστολή του ήταν να καταλάβει τη μικρή πόλη Νάμσος. Ο ντε Βιάρτ «πέταξε» πάνω από τη νορβηγική πόλη για να αναγνωρίσει την τοποθεσία, αλλά το αεροσκάφος του δέχθηκε επίθεση από γερμανικό μαχητικό και κατέπεσε από μικρό ύψος· οι επιβαίνοντες βγήκαν σώοι.
Την άνοιξη του 1941, οι Ναζί σχεδίαζαν εισβολή στη Γιουγκοσλαβία και οι βαλκάνιοι ζήτησαν βρετανική βοήθεια. Ο ντε Βιάρτ στάλθηκε στο Βελιγράδι για να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας.

Και η περιπέτειες του συνεχίζονται. Παίρνει διαταγή να φύγει για τη Μέση Ανατολή. Μετά τον ανεφοδιασμό με καύσιμα στη Μάλτα, το αεροσκάφος του αναχώρησε για Κάιρο, πετώντας πάνω από εχθρικό έδαφος. Και οι δύο κινητήρες του αεροπλάνου αχρηστεύτηκαν από αντιαεροπορικά πυρά, στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης που ελεγχόταν από την Ιταλία. Το αεροπλάνο έπεσε στη θάλασσα περίπου ένα μίλι από τη στεριά. Ο βρετανός αξιωματικός έχασε τις αισθήσεις του, αλλά το κρύο νερό τον συνέφερε. Όταν το αεροπλάνο βυθίστηκε, αυτός και οι υπόλοιποι επιβαίνοντες αναγκάστηκαν να κολυμπήσουν μέχρι την ακτή και εκεί τους περίμεναν οι ιταλοί στρατιώτες.

Απόδραση από στρατόπεδο

Ο ντε Βιάρτ οδηγήθηκε σε ειδική φυλακή για ανώτερους αξιωματικούς στο Castello di Vincigliata· επιχείρησε πέντε φορές να δραπετεύσει· σε κάποια από αυτές είχε σκάψει σήραγγα για την οποία χρειάστηκε επτά μήνες να την διανοίξει, αλλά...
Ο ντε Βιάρτ απέφυγε τη σύλληψη για οκτώ ημέρες μεταμφιεσμένος σε Ιταλό αγρότη (δεν γνώριζε ιταλικά, ήταν 61 χρονών, με μαύρο «πειρατικό» κάλυμμα στο μάτι, με ένα άδειο μανίκι και αναρίθμητες ουλές), αλλά στο τέλος έγινε αντιληπτός. Η ιταλική κυβέρνηση τότε σχεδίαζε κρυφά να εγκαταλείψει τον πόλεμο και ήθελε ο ντε Βιάρτ να στείλει μήνυμα στους Βρετανούς για συνθήκη ειρήνης, οπότε αφέθηκε ελεύθερος. Γύρισε στη Βρετανία, αλλά δεν στάθηκε για πολύ.

Ο Τσώρτσιλ ενημέρωσε τον ντε Βιάρτ, ότι επρόκειτο να σταλεί στην Κίνα ως προσωπικό του εκπρόσωπος. Του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου και έφυγε αεροπορικώς για την Ινδία στις 18 Οκτωβρίου 1943. Καθώς η αποστολή του στην Κίνα καθυστερούσε, ο ντε Βιάρτ έμεινε στην Ινδία.

Πριν τελικά αφιχθεί στην Κίνα, ο ντε Βιάρτ ταξίδεψε μέχρι την Αίγυπτο, όπου παρακολούθησε τη Διάσκεψη του Καΐρου το 1943 που οργανώθηκε από τον Τσώρτσιλ, τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ρούσβελτ και τον Κινέζο στρατηγό Τσανγκ Κάι Σεκ. Ο ντε Βιάρτ πολέμησε και στη Βιρμανία.

Τα έψαλλε στον Μάο!

Στο τέλος του πολέμου, μετά την παράδοση της Ιαπωνίας τον Αύγουστο του 1945, ο ντε Βιάρτ «πέταξε» στη Σιγκαπούρη για να συμμετάσχει στην επίσημη παράδοση του Αυτοκρατορικού Στρατού. Επίσης επισκέφθηκε το Τόκιο για να συναντήσει τον στρατηγό Ντάγκλας ΜακΆρθουρ.

Ένθερμος αντικομμουνιστής, ο σερ Άντριαν επέκρινε κατά πρόσωπο τον Μάο Τσε Τουνγκ, όταν συναντήθηκαν σε δείπνο. Ο ντε Βιάρτ είχε μια αξιομνημόνευτη ανταλλαγή απόψεων με τον Μάο και διέκοψε την προπαγανδιστική του ομιλία για να τον επικρίνει, ότι απέφυγε να πολεμήσει τους Ιάπωνες για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους. Ο Μάο έμεινε για λίγο έκπληκτος και μετά ξέσπασε σε γέλια…
Ήταν πλέον 66 χρονών και χιλιοχτυπημένος, χωλός, τυφλός από το ένα μάτι με σκαρί τραυματισμένο 11 φορές, οπότε η συνταξιοδότηση ήταν ο μονόδρομος της ζωής του. Αποστρατεύτηκε τον Οκτώβριο του 1947 με τον τιμητικό βαθμό του αντιστράτηγου.

Κι ακόμα ένας τραυματισμός!

Καθ' οδόν προς το σπίτι μέσω της Γαλλικής Ινδοκίνας, ο ντε Βιάρτ σταμάτησε στο Rangoon αποδεχόμενος πρόσκληση του διοικητή του στρατού· κατεβαίνοντας τις σκάλες του σπιτιού, γλίστρησε σε ένα πατάκι, έπεσε κάτω, έσπασε αρκετούς σπονδύλους και έχασε τις αισθήσεις του. Αποτέλεσμα ήταν να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Αυτός ήταν και ο τελευταίος τραυματισμός. Το υπόλοιπο της ζωής του το πέρασε ψαρεύοντας σολομούς, κυνηγώντας μπεκατσίνια και αναπολώντας τα πεδία των μαχών. Η σύζυγός του άκουγε γοητευμένη τις ιστορίες του και πάντα της ξέφευγε ένα: «Έλα τώρα, δεν λες αλήθεια…».

Στις 5 Ιουνίου του 1963 ο Κάρτον ντε Βιάρτ θα ξεκουραζόταν για πάντα. Πέθανε σε ηλικία 83 χρονών στο σπίτι του στην Ιρλανδία. Η σύζυγός του, Τζόαν Σάδερλαντ, έμεινε να επεξεργάζεται τα απίθανα κατορθώματα του σερ Αντριάν Κάρτον ντε Βιάρττ ακόμα 43 χρόνια! Πέθανε στα 102 της το 2006!