Εδουάρδος - λαίδη Σίμπσον: Γιατί κυβέρνηση και Στέμμα έκρυψαν τα αρχεία που αποδείκνυαν την σχέση τους με τους Ναζί

Ο πρώην βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος και η σύζυγός του λαίδη Σίμπσον έχουν στιγματιστεί από την σχέση τους με τους Ναζί. Γιατί κυβέρνηση και Στέμμα έκρυψαν τα αρχεία που «έκαιγαν» το ζεύγος των Ανακτόρων;

Μια μέρα σαν σήμερα, 27 Οκτωβρίου του 1936, η Ουόλις Σίμπσον καταθέτει αίτηση διαζυγίου γεγονός που θα της άνοιγε το δρόμο για να παντρευτεί το βασιλιά Εδουάρδο Η΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και που θα οδηγούσε στην αναγκαστική παραίτησή του τελευταίου από το θρόνο.

Ο Εδουάρδος Η', ο πρώην βασιλιάς της Αγγλίας και δούκας του Ουίνδσορ, είχε αναμφισβήτητα τους στενότερους δεσμούς με τη γερμανική κυβέρνηση από οποιονδήποτε άλλον στο Παλάτι. Μάλιστα η δεύτερη σεζόν της σειράς «The Crown» αφιέρωσε ένα ολόκληρο επεισόδιο στα γεγονότα που έγιναν γνωστά μέσα από τα αρχεία του Μάρμπουργκ, τα οποία επικεντρώνονταν στις διασυνδέσεις του Εδουάρδου με τη Ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα αρχεία Μάρμπουργκ είναι η συλλογή άκρως απόρρητων γερμανικών αρχείων που αποτελούνται από χιλιάδες σελίδες εγγράφων, τηλεγραφημάτων, επιστολών και πάσης φύσεως είδους αρχειακού υλικού. Τα αρχεία αυτά ανακαλύφθηκαν από τα αμερικανικά στρατεύματα τον Μάιο του 1945 στο Μάρμπουργκερ (ένα κάστρο στο Μάρμπουργκ της Έσσης, στη Γερμανία) και κατασχέθηκαν για περαιτέρω έρευνα του περιεχομένου τους. Αποτέλεσμα; Τα αρχεία αποκάλυπταν ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με τη Βρετανική Βασιλική Οικογένεια, (που κρίθηκαν στη συνέχεια ανακριβείς) και που θα έπλητταν το όνομα του Εδουάρδου και ανακλαστικά το κύρος του Στέμματος.

Έρωτας στα χρόνια του πολέμου

Το 1931, ο Εδουάρδος γνώρισε τη Γουόλις Σίμπσον, μια αμερικανίδα σοσιαλίστρια που είχε ήδη χωρίσει δύο φορές. Ερωτεύτηκε τη Σίμπσον, παρόλο που τότε ήταν παντρεμένη. Αφού πέθανε ο πατέρας του, ο βασιλιάς Γεώργιος Ε', ο Εδουάρδος τον διαδέχτηκε στον θρόνο της Αγγλίας στις 20 Ιανουαρίου 1936. Όσο ήταν βασιλιάς, ο Εδουάρδος, η κυρία Σίμπσον έδινε εμπιστευτικές πληροφορίες στον Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ο γερμανός πρέσβης στο Ηνωμένο Βασίλειο και αργότερα ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας του. Υποτίθεται ότι η βρετανική υπηρεσία πληροφοριών γνώριζε τις ύποπτες ενέργειες της κυρίας Σίμπσον.

Ο Εδουάρδος ήθελε να παντρευτεί την Σίμπσον, αλλά η Εκκλησία της Αγγλίας δεν επέτρεπε στους μονάρχες να παντρευτούν κάποιον που είχε διαζευχθεί. Σε μια δημόσια ομιλία του, ο Εδουάρδος είχε τονίσει: «Ήταν αδύνατο να αναλάβω το βαρύ φορτίο της ευθύνης και να εκπληρώσω τα καθήκοντά μου ως βασιλιά, όπως θα ήθελα, χωρίς τη βοήθεια και την υποστήριξη της γυναίκας που αγαπώ». Και τότε ανακοίνωσε ότι δεν θα συνέχιζε ως Βασιλιάς!

Στις 10 Δεκεμβρίου του 1936, ο Εδουάρδος παραιτήθηκε από το θρόνο για να παντρευτεί την λαίδη Σίμπσον, υποβιβάζοντας τον εαυτό του σε Δούκα του Ουίνδσορ. Η Σίμπσον χώρισε από τον δεύτερο σύζυγό της και οι δυο τους παντρεύτηκαν στις 3 Ιουνίου 1937. Η βρετανική κυβέρνηση ήταν προφανώς ανακουφισμένη με την παραίτηση του Εδουάρδου, καθώς ο γάμος τους θα προκαλούσε δυσφορία σε κοινωνικούς, θρησκευτικούς και πολιτικούς κύκλους.

Τον Οκτώβριο του 1937, ο Εδουάρδος και ο Σίμπσον επισκέφθηκαν τη Γερμανία, όπου τους αντιμετώπισαν ως επίτιμους καλεσμένους και συναντήθηκαν με τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ. Οι «New York Times» έγραφαν τότε: «Πριν από το τσάι, [ο Φύρερ] έδειξε στους καλεσμένους του το σπίτι και τους κήπους. Στάθηκαν για αρκετή ώρα στην ταράτσα και κοιτούσαν προς την Αυστρία, με το Σάλτσμπουργκ να αχνοφαίνεται ανάμεσα στα βουνά».

Η επίσκεψη του ζευγαριού στη Γερμανία διήρκεσε δύο ώρες, αλλά όταν έφτασε στο τέλος, ο Φύρερ χαιρέτισε με τον γνωστό ναζιστικό χαιρετισμό και ο Εδουάρδος, υποτίθεται ότι, ανταπέδωσε.

Οι ιστορικοί διαφωνούν ως προς τα κίνητρα πίσω από το ταξίδι του δούκα και της δούκισσας στη Γερμανία. Πιστεύεται από ιστορικούς, ότι τα κίνητρα του Εδουάρδου ήταν ειρηνικά σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να βρει μια θέση για εκείνον και τη σύζυγό του στη βρετανική κυβέρνηση, αφού είχε παραιτηθεί από τον θρόνο.
Ο βοηθός του Εδουάρδος, ο σερ Ντάντλεϊ Φόργουντ, είπε ότι ολόκληρο το ταξίδι σχεδιάστηκε για να κάνει τη Σίμπσον να αισθανθεί ξεχωριστή, σαν να είχε κάποια σημασία η άποψή της στις κρατικές υποθέσεις. Ακόμα κι αν αυτό ήταν αλήθεια, ο Εδουάρδος ήταν ξεκάθαρα φιλικός με το γερμανικό καθεστώς. Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, ότι ο Φύρερ είπε: «Ο Δούκας του Ουίνδσορ ήταν υπέρμαχος του [γερμανικού] στόχου και θα μπορούσε να είναι χρήσιμος στο μέλλον».

Δικτάτορας και στην Αγγλία; Γιατί όχι;

Όταν ανακαλύφθηκαν τα αρχεία του Μάρμπουργκ, τα βρετανικά, γαλλικά και αμερικανικά γραφεία πληροφοριών ενημερώθηκαν για το περιεχόμενό τους. Μεταξύ των αρχείων ήταν 60 σελίδες υλικού γραμμένου από γερμανούς αξιωματούχους, αλλά και ανθρώπους που δούλεψαν πλάι στον Εδουάρδο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αυτά τα έγγραφα έγιναν γνωστά ως «αρχεία Windsor» και φάνηκε να επιβεβαιώνουν τις υποψίες σχετικά με το πού στρεφόταν η συμπάθεια του Εδουάρδου.

Μέσα στο «αρχεία Windsor», οι καταχωρήσεις ημερολογίου αποκαλύπτουν τον Εδουάρδο να λέει ότι «δεν μας αφορά να ανακατευόμαστε στις εσωτερικές υποθέσεις της Γερμανίας είτε για Εβραίους είτε για οτιδήποτε»… Επίσης: «Οι δικτάτορες είναι πολύ δημοφιλείς αυτές τις μέρες. Μπορεί να χρειαστούμε έναν στην Αγγλία σύντομα»!
Τα «αρχείο Windsor» παρείχαν στοιχεία ότι ο Εδουάρδος και η Σίμπσον είχαν δεσμούς με υψηλόβαθμα μέλη του ναζιστικού κόμματος κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Μέρος των αρχείων του Μάρμπουργκ αποκάπλυπταν μια ιστορία, που επινοήθηκε από το γερμανικό Γενικό Επιτελείο Στρατού με την κωδική ονομασία: «Επιχείρηση Willi». Ο Εδουάρδος είχε λάβει τον τίτλο του Κυβερνήτη των Μπαχαμών από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, ενώ μαζί με την Γουόλις Σίμπσον έκαναν περιοδεία στην Ευρώπη. Μετά την πτώση της Γαλλίας, πέρασαν αρκετό χρόνο στην ουδέτερη Μαδρίτη και στη Λισαβόνα, πριν προγραμματίσουν να ταξιδέψουν στις Μπαχάμες κατόπιν αιτήματος του Τσόρτσιλ.

Οι Γερμανοί πίστευαν ότι ο Εδουάρδος ήταν αμφίθυμος για τον πόλεμο - κάποιος που μπορούσαν να χειραγωγήσουν και που θα ήταν ισχυρότερος σύμμαχος από τον αδελφό του, τον βασιλιά Γεώργιο ΣΤ'. Υπάρχει ακόμη και ένα τηλεγράφημα που υποστηρίζει ότι ο Δούκας του Ουίνδσορ ήταν «πεπεισμένος ότι αν παρέμενε στον θρόνο θα είχε αποφευχθεί ο πόλεμος».

Οι Γερμανοί επινόησαν μια συνωμοσία για να απαγάγουν το ζευγάρι.
Τηλεγραφήματα στα αρχεία του Μάρμπουργκ αποδείχνουν ότι ο Εδουάρδος και η Σίμπσον γνώριζαν και το σχέδιο. Υποτίθεται ότι ενημερώθηκαν ότι, μετά την απαγωγή τους, ο γερμανικός στρατός θα συνεργαζόταν με τον Εδουάρδο για να εκβιάσει τη Βρετανία και να ανατρέψει τη μοναρχία. Αυτό θα ανέβαζε ξανά τον Δούκα του Ουίνδσορ στον θρόνο!

«Γερμανική προπαγάνδα»

Σύμφωνα με ένα τηλεγράφημα, η Σίμπσον λάτρεψε το σχέδιο, καθώς «όταν πράκτορας παρατήρησε τότε ότι η πορεία του πολέμου μπορεί να προκαλέσει αλλαγές ακόμη και στο βρετανικό σύνταγμα, η Δούκισσα, σοβάρεψε ξαφνικά». Η Επιχείρηση Willi ήταν τελικά ανεπιτυχής και το ζευγάρι συνέχισε το ταξίδι του στις Μπαχάμες.
Όταν βρέθηκαν τα αρχεία του Μάρμπουργκ, ο Τσώρτσιλ και το Στέμμα άρχισαν αμέσως τις μυστικές διεργασίες προσπαθώντας να αποκρύψουν τις πληροφορίες που αφορούσαν τον Εδουάρδο και τη λάιδη Σίμπσον. Ήθελαν να καταστραφούν όλα τα ίχνη των αρχείων, διαδίδοντας ότι τα έγγραφα, τα τηλεγραφήματα και οι επιστολές ήταν προϊόντα γερμανικής προπαγάνδας.

Ο Τσώρτσιλ παρακάλεσε τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ να μπλοκάρει τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για τουλάχιστον 10 - 20 χρόνια. Πίστευε ότι, αν κυκλοφορούσαν τα αρχεία, θα έστελναν το μήνυμα ότι ο δούκας του Ουίνδσορ ήταν όργανο των Γερμανών. Ο Αϊζενχάουερ συμφώνησε τελικά ότι η αλληλογραφία πρέπει να είχε κατασκευαστεί από τους Ναζί για λόγους προπαγάνδας.
Αξιωματούχοι από τη Βρετανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ συμφώνησαν ότι οι ιστορικοί θα μπορούσαν να μελετήσουν τα αρχεία του Μάρμπουργκ και να δημοσιεύσουν ό,τι θεωρούσαν ότι έπρεπε να αποκαλυφθεί στο κοινό μετά το τέλος του πολέμου. Αυτό δεν περιλάμβανε αρχικά το «αρχείο Windsor». Στην πραγματικότητα, κάποια σημεία του υπήρχε σκοπιμότητα να μείνουν κρυφά για τουλάχιστον έναν αιώνα, αλλά αυτό προφανώς δεν συνέβη.

Μετά το τέλος του πολέμου, ο Εδουάρδος κατήγγειλε αμέσως τους ισχυρισμούς ως προδοσία ως «πλήρη κατασκευάσματα». Καθώς ήταν ακόμη μέλος της Βασιλικής Οικογένειας, τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ εξέδωσαν δήλωση: «Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα δεν αμφιταλαντεύτηκε ποτέ ως προς την πίστη του στη Βρετανία. Τα γερμανικά αρχεία είναι μια πολύ μολυσμένη πηγή. Τα μόνα σταθερά στοιχεία που παρέχουν είναι για το τι προσπαθούσαν να κάνουν οι Γερμανοί και πόσο εντελώς απέτυχαν να το κάνουν».

Αυτοί γνώριζαν...

Ωστόσο, πολλοί είχαν κατασταλάξει για το αν η πίστη του Εδουάρδος όντως ήταν αμετακίνητη προς το Ηνωμένο Βασίλειο ή αν είχε γείρει προς τους Γερμανούς.
Μετά τη δημοσιοποίηση των αρχείων του Μάρμπουργκ, το πρωτοσέλιδο των «New York Times» ξεκαθάριζε με νόημα: «Αν οι αναφορές για τον Δούκα του Ουίνδσορ αντανακλούσαν με ακρίβεια τη σκέψη του εκείνη την εποχή ή αν ήταν απλώς... κουτσομπολιά για κοκτέιλ πάρτι είναι αδύνατο να διαπιστωθεί από τις διπλωματικές εκθέσεις», έγραψε ο δημοσιογράφος Ράσελ Μπέικερ.

Σήμερα, οι ιστορικοί εξακολουθούν να είναι διχασμένοι ως προς το εάν τα αρχεία ρίχνουν φως στην αλήθεια των πεποιθήσεων του Εδουάρδου ή αν ήταν πράγματι προϊόντα προπαγάνδας. Ο Δούκας και η Δούκισσα του Ουίνδσορ έζησαν το υπόλοιπο της ζωής τους στη Γαλλία και δεν δικάστηκαν ποτέ για προδοσία. Χωρίς φυσικά αυτό να αποδεικνύει το παραμικρό…