Δεν είναι μόνο το υποβρύχιο του Τιτανικού – 5 εφευρέσεις που σκότωσαν τους δημιουργούς τους

Μονοπώλησε το ειδησεογραφικό ενδιαφέρον ολόκληρης της περασμένης εβδομάδας, με μια παρένθεση από τις ελληνικές εκλογές: το βαθυσκάφος ή υποβρύχιο αν θέλετε, που προσπάθησε να φτάσει σε βάθος 3.500 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, με σκοπό οι επιβαίνοντες του, να δουν από κοντά τα συντρίμμια του Τιτανικού·

Όλοι τους χάθηκαν στα βάθη της ματαιοδοξίας τους… Και δεν είναι μόνο το βαθυσκάφος που παρέσυρε στον θάνατο τον εφευρέτη – δημιουργό του.

Πρωτοποριακές εφευρέσεις έχουν ανοίξει δρόμους στον πολιτισμό, προκαλώντας επανάσταση στον τρόπο ζωής μας. Όμως, στα παρασκήνια αυτής της τεχνολογικής προόδου, υπάρχουν και μερικές τραγικές ιστορίες, σαν εκείνη του «Τιτάνα», του βαθυσκάφους που χάθηκε με τους επιβαίνοντές του στον Ατλαντικό. Κάποιοι από τους λαμπρούς εφευρέτες, που διοχέτευσαν την ενεργητικότητά τους και το πάθος τους για κάτι καινοτόμο, οδηγούμενοι από την επιθυμία να ξεπεράσουν τα όρια, συνάντησαν τραγικά τον χαμό τους, που ήταν δυστυχώς άμεσο αποτέλεσμα των δικών τους κατασκευασμάτων.

1.Τον σκότωσε η μηχανή του

Ο Γουίλιαμ Μπούλοκ ήταν αμερικανός εφευρέτης. Γεννημένος στο Γκρίνβιλ της Νέας Υόρκης, μετακόμισε στη Σαβάνα της Τζόρτζια, σε ηλικία 21 ετών και άνοιξε ένα κατάστημα με εργαλεία. Ενώ δούλευε στο κατάστημά του, επινόησε ένα μηχάνημα κοπής πέτρας. Αδυνατώντας να διαθέσει στην αγορά την εφεύρεσή του, πούλησε την επιχείρησή του και επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, όπου θα συνέχιζε να παράγει εφευρέσεις ή να κάνει βελτιώσεις σε διάφορες μηχανές, συμπεριλαμβανομένης της πρέσας βαμβακιού και του σανού, της μηχανής κοπής μετάλλου.

Το 1849, το τρυπάνι του κέρδισε βραβείο από το Ινστιτούτο Φράνκλιν. Μετά την επιτυχία του, έστρεψε την προσοχή του στη δημοσιογραφία και έγινε συντάκτης στην εφημερίδα «The Banner of the Union» της Φιλαδέλφειας. Ενώ εργαζόταν για την εφημερίδα, βελτίωσε την περιστροφική πρέσα εκτύπωσης, (το κυλινδρικό πιεστήριο) που είχε εφεύρει ο Richard March Hoe το 1843. Η βελτίωση του Μπούλοκ έκανε λιγότερο περίπλοκη τη διαδικασία παραγωγής, αλλά θα οδηγούσε τον ίδιο στον θάνατό.

Στις 3 Απριλίου του 1867, ενώ ο Μπούλοκ έκανε ρυθμίσεις σε ένα από τα πιεστήρια του, προσπάθησε να σταματήσει με το πόδι έναν ιμάντα. Το πόδι του Μπούλοκ συνεθλίβη από τη μηχανή. Τις επόμενες μέρες το τραύμα εμφάνισε γάγγραινα και στις 12 Απριλίου ο Μπούλοκ πέθανε κατά τη διάρκεια εγχείρησης ακρωτηριασμού του κατεστραμμένου ποδιού του!

2. Κρεμάστηκε στο δημιούργημά του

Ο Τόμας Μίντγκλεϊ ο νότερος (Thomas Midgley Jr.) ήταν αμερικανός μηχανολόγος και χημικός μηχανικός. Δύο εφευρέσεις του που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα πορεία του κόσμου μας ήταν η βενζίνη με μόλυβδο και οι χλωροφθοράνθρακες (CFC), οι οποίοι είναι ευρέως γνωστοί ως φρέον. Και οι δύο αυτές δημιουργίες, έχουν γίνει γνωστές για τον αρνητικό αντίκτυπό τους στο περιβάλλον, γεγονός που τον οδήγησε να χαρακτηριστεί - όπως το έθεσε ένας συγγραφέας - ως «ο άνθρωπος - περιβαλλοντική καταστροφή». Το 1940, σε ηλικία 51 ετών, ο Μίντγκλεϊ προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα· έμεινε ανάπηρος και κλινήρης. Στο σπίτι του στο Οχάιο, δημιούργησε ένα ολόκληρο σύστημα από σχοινιά και τροχαλίες, που του επέτρεπαν να σηκωθεί από το κρεβάτι χωρίς τη βοήθεια άλλων. Στις 2 Νοεμβρίου 1944, ο Μίντγκλεϊ βρέθηκε νεκρός. Στην προσπάθειά του να σηκωθεί από το κρεβάτι, είχε μπλεχτεί στα σχοινιά, με αποτέλεσμα να πεθάνει από στραγγαλισμό· ήταν 55 χρονών. Ο θάνατος του Μίντγκλεϊ έχει καταγραφεί ως ατύχημα, ωστόσο, πολλοί πιστεύουν ότι ήταν αυτοκτονία.

3. Στην... ασφάλεια του βυθού

Ο Στόκτον Ρας (Stockton Rush) είναι η πρόσφατη καταχώρηση στην τραγική λίστα των εφευρετών που σκοτώθηκαν από τις μηχανές τους. Ο συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας εξερεύνησης του βυθού «Ocean Gate», ήταν ο πιλότος που κατήυθυνε τον «Τιτάνα» στην αποστολή προς το ναυάγιο του Τιτανικού, όπου χάθηκαν και οι πέντε άνθρωποι που επέβαιναν. Ο Ρας έπαιξε ρόλο στη δημιουργία και τελειοποίηση του υποβρυχίου, μέσα στο οποίο τον περίμενε ο θάνατος. Το «Τιτάν» ήταν κατασκευασμένο από ανθρακονήματα και τιτάνιο και έφερε κάμερες σε αρκετά σημεία του, καθώς και ένα σύστημα οξυγόνωσης για 96 ώρες, αλλά και σύστημα παρακολούθησης της ατμόσφαιρας εντός του βαθυσκάφους σε πραγματικό χρόνο. Πολλά ζητήματα ασφάλειας είχαν αμφισβητηθεί. Σε σχέση με τις αντιρρήσεις και ενστάσεις που είχαν κατατεθεί, ο Ρας είχε δηλώσει: «Κάποια στιγμή, η ασφάλεια είναι απλώς σκέτη σπατάλη. Θέλω να πω, αν θέλετε απλώς να είστε ασφαλείς, μην σηκώνεστε από το κρεβάτι. Μην μπείτε στο αυτοκίνητό σας. Μην κάνετε τίποτα...». Τα είπε όλα!

4. Το δις εξαμαρτείν…

Ο Κάρελ Σούτσεκ (Karel Soucek) ήταν Τσέχος, επαγγελματίας κασκαντέρ, που ζούσε στο Χάμιλτον του Οντάριο του Καναδά. Στις 2 Ιουλίου του 1984, ο Σούτσεκ επιχείρησε το κλασικό πλέον τολμηρό άλμα να πέσει στους καταρράκτες του Νιαγάρα με ένα βαρέλι που είχε κατασκευάσει ο ίδιος. Προετοιμάστηκε για την παράσταση του, στέλνοντας παρόμοια άδεια βαρέλια στους καταρράκτες, δοκιμάζοντας τα ρεύματα και την απορροφητικότητα κραδασμών των κατασκευών του.

Το βαρέλι του Σούτσεκ είχε μήκος 2,5 μέτρα και πλάτος 1,5. Το βαρέλι ήταν βαμμένο κόκκινο και πάνω του ήταν γραμμένη η φράση, «Last of the Niagara Daredevils – 1894» (Ο τελευταίος από τους τολμηρούς του Νιαγάρα) και: «Δεν είναι αν αποτύχεις ή θριαμβεύσεις, είναι ότι κρατάς τον λόγο σου... και τουλάχιστον προσπαθείς!». Αυτά έγραψε, στη συνέχεια προσπάθησε και τέλος το πέτυχε. Στις 2 Ιουλίου του 1984, το βαρέλι με το Σούτσεκ μπήκε στον ποταμό Νιαγάρα, περίπου 500 μέτρα από τους καταρράκτες. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το βαρέλι έφτασε στον γκρεμό. Ο Σούτσεκ επέζησε από την επικίνδυνη πτώση, αλλά υπέστη μερικά χτυπήματα και μώλωπες.

Στον Σούτσεκ επιβλήθηκε πρόστιμο 500 δολάρια, επειδή δεν είχε άδεια να εκτελέσει το εγχείρημά του. Αυτό ήταν λίγο σε σύγκριση με τα 15.000 δολάρια που είχε ξοδέψει σε υλικά και εργασία για να φτιάξει το βαρέλι του και τα 30.000 δολάρια για να το κινηματογραφήσει. Ενθουσιασμένος ο Τσέχος από την επιτυχία του πρώτου του κατορθώματος, επέλεξε την επόμενη περιπέτειά του: μια πτώση με βαρέλι από την κορυφή του γηπέδου Houston Astrodome (55 μέτρα περίπου) σε μια δεξαμενή νερού.
Στις 19 Ιανουαρίου του 1985, ο Σούτσεκ, μπήκε στο βαρέλι του και έπεσε· το βαρέλι άρχισε να περιστρέφεται και αντί να προσγειωθεί στο κέντρο της δεξαμενής νερού, χτύπησε στο χείλος. Ο Σούτσεκ ανασύρθηκε ζωντανός, αλλά σύντομα άφησε την τελευταία του πνοή.

5. Ο Ιπτάμενος Ράφτης του Παρισιού

Ο Φραντς Ραϊχέλτ (Franz Reichelt) ήταν γάλλος ράφτης, αυστροουγγρικής καταγωγής που επιδιδόταν σε εφευρέσεις. Τον Ιούλιο του 1910, ξεκίνησε την ραφή μιας στολής για να πετάει, κάτι σαν αλεξίπτωτο. Η όλη φορεσιά μοιαζε με πιο ογκώδη έκδοση της στολής των πιλότων της εποχής και είχε επιπλέον μεταξωτά πανιά και μεταλλικές ράβδους· ο Ραϊχέλτ ήλπιζε η κατασκευή του ότι θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν αλεξίπτωτο για πιλότους ή για λάτρεις της περιπέτειας, που θα επιχειρούσαν να πέσουν από χαμηλά ύψη. Ο Ραιχέλτ ανακοίνωσε ότι θα δοκιμάσει την εφεύρεσή του, πέφτοντας από τον Πύργο του Άιφελ τον Φεβρουάριο του 1912.

Έφτασε στον Πύργο μια Κυριακή, στις 4 Φεβρουαρίου στις επτά το πρωί. Οι δημοσιογράφοι ήταν παρόντες για να καταγράψουν το αποτέλεσμα της δοκινής και η Αστυνομία, η οποία είχε δώσει την άδεια στον Ραϊχέλτ να πραγματοποιήσει το τεστ με ένα ομοίωμα, ήταν εκεί για να διατηρήσει την τάξη. Η άφιξη του εφευρέτη, ωστόσο, προκάλεσε την έκπληξη όταν ενημέρωσε ότι σκόπευε να πραγματοποιήσει ο ίδιος τη δοκιμή. Πριν ανέβει τις σκάλες μέχρι την πρώτη πλατφόρμα, οι φίλοι του Ραϊχέλτ προσπάθησαν να τον αποτρέψουν, όμως ήταν αμετάπειστος και αποφασισμένος να το κάνει.

Έτσι και στις 08:22, ο Ραϊχέλτ στάθηκε πάνω σε μια καρέκλα, η οποία ήταν πάνω σε ένα τραπέζι. Έριξε ένα χαρτί στο κενό για να ελέγξει την κατεύθυνση του ανέμου· άνοιξε το κάτι σαν αλεξίπτωτό του και πέρασε το προστατευτικό κιγκλίδωμα. Και πήδηξε! Η στολή του Ραϊχέλτ τυλίχτηκε γύρω του και εκείνος έπεσε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στο έδαφος. Προσκρούοντας στις πλάκες. ο ατυχής ράφτης δημιούργησε έναν κρατήρα βάθους 15 εκατοστών! Αναφέρθηκε ότι το δεξί του χέρι και πόδι είχαν συνθλιβεί, η σπονδυλική στήλη και το κρανίο του ήταν κομμάτια και αίμα έρρε παντού. Ο ευφάνταστος αλεξιπτωτιστής πέθανε κατά την πρόσκρουση, αν και επισήμως ανακοινώθηκε ότι η νεκροψία έδειξε καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια της πτώσης… Αυτά!