Λιβύη μια ανοιχτή πληγή στον κόσμο: Όταν τρομοκράτες ανατίναξαν ντισκοτέκ στο Βερολίνο και οι ΗΠΑ ως αντίποινα χτύπησαν ιταλικό έδαφος και τη Γαλλική Πρεσβεία στην Τρίπολη!

Λιβύη: ήταν κάποτε μια ανοιχτή πληγή στον κόσμο. τώρα πονάει μόνο τους κατοίκους της και κάποιους που σπεύδουν να την βοηθήσουν. Η μνήμη γυρίζει στο παρελθόν, όταν λύβιοι τρομοκράτες ανατίναξαν ντισκοτέκ στο Βερολίνο και οι ΗΠΑ ως αντίποινα χτύπησαν ιταλικό έδαφος και τη Γαλλική Πρεσβεία στην Τρίπολη!

Και πάλι η Λιβύη στην επικαιρότητα, δυστυχώς για ένα τραγικό (όπως το παρουσιάζουν) δυστύχημα. Πέντε μέλη της ελληνικής ανθρωπιστικής βοήθειας έχασαν τη ζωή τους ενώ ταξίδευαν με λεωφορείο για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πληγέντες από την καταιγίδα Daniel.

Και θυμόμαστε τα της Λιβύης πιο παλιά, επί καθεστώτος Μουαμάρ Καντάφι, που σχεδόν καθημερινά ήταν στα πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα του παγκόσμιου Τύπου. Εκεί κάπου στα μέσα της 10ετίας του ’80 - το 1986 συγκεκριμένα - η Λιβύη ανατίναξε ντισκοτέκ στη Δυτική Γερμανία για να χτυπήσει Αμερικανούς θαμώνες και οι ΗΠΑ σε αντίποινα βομβάρδισε ιταλικό έδαφος! Τέτοια όμορφα…
Αλλά ας θυμηθούμε την ιστορία εκείνη.

Παλιός γνώριμος των ΗΠΑ...

Όλα άρχισαν από τον τότε ηγέτη της Λιβύης, τον Μουαμάρ Καντάφι. Άλλωστε ό,τι είχε να κάνει με τη Λιβύη απ τον Καντάφι άρχιζε και τελείωνε. Το 1978, ο Kαντάφι αποφάσισε ότι η χώρα του έπρεπε να στραφεί στον σοσιαλισμό. Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν στην κορύφωσή του και το γεγονός προκάλεσε αντιδράσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
O λίβυος δικτάτορας άρχισε τις εκκαθαρίσεις ανάμεσα στους αντιφρονούντες μέσα στη χώρα του αλλά και σε όσους είχαν φύγει στο εξωτερικό· επόμενη κίνησή του ήταν να χρηματοδοτεί τρομοκρατικές ομάδες που θα χτυπούσαν στόχους σε ΗΠΑ, Βρετανία, Ισραήλ, Φιλιππίνες και αλλού…

Ο Καντάφι στόχευε στο να κάνει τη Λιβύη την πρώτη αραβική πυρηνική δύναμη. Πετυχαίνοντας κάτι τέτοιο, ήλπιζε στο να δημιουργήσει μια ομοσπονδία αραβικών και μουσουλμανικών κρατών όπου τον πρώτο λόγο θα είχε η Λιβύη. Για να πραγματοποιήσει τα… όνειρα του, ο Καντάφι άρχισε να φλερτάρει με τη Σοβιετική Ένωση.

Σφαγή σε δύο αεροδρόμια

Οι ΗΠΑ τοποθέτησαν τη Λιβύη ψηλά στη λίστα με τις Χώρες – Τρομοκράτες το 1979. Κι αυτό ήταν όλο… Η Λιβύη ήταν μια παρωνυχίδα μέχρι τότε, όχι μια απειλή, έτσι οι ΗΠΑ αρκέστηκαν στο να αφήσουν τα πράγματα να εξελιχθούν. Μέχρι τις 27 τον Δεκέμβριο του 1985.
Εκείνη την ημέρα, τέσσερις Άραβες μπήκαν στο αεροδρόμιο Leonardo da Vinci στο Φιουμιτσίνο έξω από τη Ρώμη, Ιταλία, έριξαν χειροβομβίδες και πυροβόλησαν στα τυφλά προς το πλήθος σκοτώνοντας 16 ανθρώπους (πέντε από τους οποίους ήταν αμερικανοί πολίτες) και τραυματίζοντας άλλους 99 (συμπεριλαμβανομένου ενός αμερικανού διπλωμάτη).

Την ίδια ώρα το διεθνές αεροδρόμιο της Βιέννης δεχόταν επίθεση από τρεις μασκοφόρους, που στόχο είχαν επιβάτες που θα ταξίδευαν προς το Τελ Αβίβ· σκοτώθηκαν τρεις και τραυματίστηκαν 39!
Την ευθύνη των επιθέσεων ανέλαβε η παλαιστινιακή οργάνωση «Abu Nidal» και το χτύπημα ήταν η εκδίκηση - όπως είπαν - για τον βομβαρδισμό των Γραφείων της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης από Ισραηλινούς, στην Τύνιδα την 1η Οκτωβρίου του 1985. Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τη Λιβύη ότι χρηματοδοτούσε και προμήθευε τους τρομοκράτες με όπλα. Αν και η Λιβύη αρνήθηκε τις κατηγορίες, ο υπουργός Εξωτερικών της, επαίνεσε τους δράστες για τις «ηρωικές τους πράξεις»!

Η κατάσταση εκτραχύνθηκε στον κόλπο της Σίντρα στα βόρεια παράλια της Λιβύης. Ο Καντάφι είχε επιβάλει μια συνοριακή γραμμή 62 ναυτικών μιλίων στην περιοχή το 1973 την οποία ονόμασε «Γραμμή του Θανάτου». Για να στηρίξει τη στάση του μάλιστα, εγκατέστησε βάσεις σοβιετικών πυραύλων εδάφους-αέρος SA-5 και ραντάρ κατά μήκος της ακτής.

Οι ΗΠΑ δεν το πήραν και τόσο καλά το γεγονός και ανέλαβαν δράση ισχυριζόμενες ότι, παραβιάζονται τα διεθνή θαλάσσια ύδατα· έστειλαν πλοία του Πολεμικού Ναυτικού στην περιοχή τον Ιανουάριο του 1986, διατάσσοντας τα να διασχίσουν τη Γραμμή του Θανάτου.

Παραβιάζοντας τη Γραμμή του Θανάτου

Η Λιβύη δεν έκανε τίποτα μέχρι τις 24 Μαρτίου· εκείνη τη μέρα, στις 6 το πρωί, χτύπησαν το αεροπλανοφόρο USS Ticonderoga και τη συνοδεία του (δύο αντιτορπιλικά). Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ανταπέδωσε τα πυρά. Οι Λίβυοι έχασαν 35 ανθρώπους, δύο πλοία, πολλές συστοιχίες πυραύλων και ραντάρ, ενώ οι Αμερικανοί δεν έχασαν τίποτα, όμως...

Όμως μια ντισκοτέκ, η La Belle πλήρωσε το τίμημα εβδομάδες αργότερα. Το κτήριο της ντισκοτέκ βρισκόταν στο Roxy-Palast στο Δυτικό Βερολίνο και ήταν ένα από τα αγαπημένα στέκια για τους αμερικανούς στρατιωτικούς. Μια βόμβα εξερράγη και σκότωσε δύο λοχίες του αμερικανικού στρατού, έναν πολίτη και τραυμάτισε άλλους 229, από τους οποίους περίπου 50 ήταν αμερικανοί στρατιωτικοί. Τα υποκλαπέντα μηνύματα προς την πρεσβεία της Λιβύης στην Ανατολική Γερμανία έδιναν συγχαρητήρια στους υπεύθυνους της βομβιστικής επίθεσης.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν έγινε έξαλλος. Με την υποστήριξη του Κογκρέσου, εξήγγειλε αντίποινα κατά της Λιβύης. Ωστόσο, υπήρχε ένα πρόβλημα: δεν συμφωνούσαν όλοι οι Ευρωπαίοι.

Η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία αρνήθηκαν να αφήσουν αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη να πετάξουν πάνω από τον εναέριο χώρο τους. Οι ΗΠΑ στράφηκαν στις βάσεις τους στη Βρετανία. Για να φτάσουν στη Λιβύη από τη Βρετανία, τα αεροπλάνα έπρεπε να κάνουν μια παράκαμψη περίπου 1.300 μιλίων, αφού ήταν απαγορευμένος γι΄ αυτά ο ουρανός της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Στις 15 Απριλίου του 1986 πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση «El Dorado Canyon» που είχε στόχο τον βομβαρδισμό της Λιβύης. Δεκαοκτώ βομβαρδιστικά F-111 και τέσσερα EF-111 απογειώθηκαν από τη Βρετανία· στόχος τους ήταν η πρωτεύουσα της Λιβύης, η Τρίπολη.

Τι να 'ναι αυτό το μαύρο; Βομβαρδίστε το!

Καθώς πετούσαν πάνω από τη Μεσόγειο μεταξύ Σικελίας και βόρειας Αφρικής, παρατήρησαν κάτι ύποπτο: υπήρχε ένα τεράστιο σκοτεινό σχήμα κάτω από το νερό και καπνός έβγαινε από τη θάλασσα!
«Πρέπει να είναι λιβυκά υποβρύχια», αποφάνθηκαν. Το γεγονός εξέπληξε τον αμερικανικό στρατό: η Λιβύη έχει υποβρύχια; Αλλά και πάλι, ο Καντάφι ήταν φιλός με τους Σοβιετικούς και όλα ήταν πιθανά. Τα F-111E βομβάρδισαν τους στόχους και έφυγαν.

Λίγη ώρα μετά οι πρώτες βόμβες έπεφταν γύρω από την κατοικία του Καντάφι, αλλά και στη Γαλλική πρεσβεία. Λάθη γίνονται…
Οι κύριοι στόχοι, ωστόσο, ήταν τα αεροδρόμια της Τρίπολης και της Μπενίνα, οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις Bab al-Azizia και Jamahiriyah, το στρατόπεδο Murat Sidi Bilal και δίκτυα αεράμυνας. Η όλη επιχείρηση τελείωσε σε 12 λεπτά. Δύο Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, ενώ 40 Λίβυοι έχασαν τη ζωή τους.

Είχαν χτυπήσει ιταλικό έδαφος!

Ο Καντάφι δεν τραυματίστηκε, αλλά χτυπήθηκαν οι δύο γιοι του, ενώ η 15 μηνών υιοθετημένη κόρη του σκοτώθηκε. Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι στη συνέχεια, ο Μουαμάρ Καντάφι ισχυρίστηκε ότι είχε νικήσει τότε τις ΗΠΑ και μετονόμασε τη χώρα του σε «Μεγάλο Σοσιαλιστικό Λαό της Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίγια»! Και με τα υποβρύχια; Τι είχε συμβεί με τα υποβρύχια; Η Λιβύη δεν είχε ποτέ κάποιο στην κατοχή της!

Το μαύρο σχήμα που είχαν εντοπίσει οι αμερικανοί πιλότοι, ήταν το ιταλικό υποθαλάσσιο ηφαίστειο Ferdinandea, που εμφανίζεται κάθε 200 χρόνια. Η κορυφή του νησιού - ηφαιστείου βρίσκεται επί του παρόντος 6 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η πιο πρόσφατη εμφάνιση του ηφαιστείου Ferdinandea ως νησί ήταν τον Ιούλιο του 1831. Το νησί – ηφαίστειο ήταν αντικείμενο διαμάχης μεταξύ Ιταλίας και Ηνωμένου Βασιλείου στα τελή του 19ου αιώνα.

Ενώ η διεθνής κοινότητα καταδίκασε την επίθεση στην Τρίπολη, δεν υπήρξε αντίδραση για τον βομβαρδισμό ιταλικού εδάφους. Και η θυελλώδης ιστορία της Λιβύης συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας….