Μοναδικό: Αποκαλύφθηκε το πρόσωπο γυναίκας Νεάντερταλ ηλικίας 75.000 ετών!

Η αναπαράσταση βασίζεται στα θρυμματισμένα υπολείμματα ενός κρανίου του οποίου τα οστά ήταν τόσο μαλακά όταν ανασκάφηκαν που είχαν τη συνοχή «ενός καλά βυθισμένου μπισκότου»

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Πώς θα ήταν να συναντούσαμε έναν από τους στενότερους συγγενείς μας πριν από 75.000 χρόνια με σάρκα και οστά; Οι επιστήμονες δημιούργησαν μια αξιοσημείωτη αναπαράσταση του πώς θα έμοιαζε μια γυναίκα Νεάντερταλ όταν ήταν ζωντανή.

Η αναπαράσταση βασίζεται στα θρυμματισμένα υπολείμματα ενός κρανίου του οποίου τα οστά ήταν τόσο μαλακά όταν ανασκάφηκαν που είχαν τη συνοχή «ενός καλά βυθισμένου μπισκότου», αναφέρει το BBC. Οι ερευνητές έπρεπε πρώτα να ενισχύσουν τα θραύσματα πριν τα συναρμολογήσουν εκ νέου. Στη συνέχεια, παλαιοκαλλιτέχνες δημιούργησαν το τρισδιάστατο μοντέλο.

Η αναπαράσταση εμφανίζεται σε ένα νέο ντοκιμαντέρ του BBC Studios για το Netflix με τίτλο Secrets of the Neanderthals (Τα μυστικά των Νεάντερταλ), το οποίο εξετάζει τι γνωρίζουμε για τα από καιρό χαμένα εξελικτικά ξαδέλφια μας, τα οποία εξαφανίστηκαν πριν από περίπου 40.000 χρόνια.

«Νομίζω ότι μπορεί να μας βοηθήσει να συνδεθούμε με το ποιοι ήταν», δήλωσε η Δρ Emma Pomeroy, παλαιοανθρωπολόγος στο έργο από το Πανεπιστήμιο του Cambridge. «Είναι εξαιρετικά συναρπαστικό και στην πραγματικότητα ένα τεράστιο προνόμιο να μπορείς να δουλέψεις με τα λείψανα οποιουδήποτε ατόμου, αλλά ειδικά ενός τόσο ξεχωριστού όσο αυτή», δήλωσε στο BBC News.

Πώς έφτιαξαν το πρόσωπο

Το κρανίο στο οποίο βασίζεται το μοντέλο βρέθηκε στο σπήλαιο Shanidar στο ιρακινό Κουρδιστάν. Πρόκειται για ένα εμβληματικό μέρος όπου τη δεκαετία του 1950 ανακαλύφθηκαν τα λείψανα τουλάχιστον 10 ανδρών, γυναικών και παιδιών Νεάντερταλ.

Όταν μια βρετανική ομάδα προσκλήθηκε ξανά από τις κουρδικές αρχές το 2015, σύντομα έπεσε πάνω σε έναν νέο σκελετό -που ονομάστηκε Shanidar Z- ο οποίος περιελάμβανε μεγάλο μέρος του άνω μέρους του σώματος του ατόμου, συμπεριλαμβανομένης της σπονδυλικής στήλης, των ώμων, των χεριών και των χεριών.

Το κρανίο ήταν επίσης σε μεγάλο βαθμό όλο παρόν, αλλά συμπιεσμένο σε ένα στρώμα πάχους 2 εκατοστών, πιθανότατα από έναν βράχο που είχε πέσει από την οροφή του σπηλαίου κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν.

«Το κρανίο ήταν ουσιαστικά επίπεδο σαν πίτσα», δήλωσε ο καθηγητής Graeme Barker του Cambridge, ο οποίος ηγείται των νέων ανασκαφών στο Shanidar.

«Είναι ένα αξιοσημείωτο ταξίδι για να φτάσουμε από αυτό σε αυτό που βλέπουμε τώρα. Ως αρχαιολόγος, μερικές φορές μπορεί να γίνεις αδιάφορος για αυτό που κάνεις. Αλλά κάθε τόσο σε φέρνει στα ίσια το γεγονός ότι αγγίζεις το παρελθόν. Ξεχνάμε πόσο εξαιρετικό πράγμα είναι».

Με την άδεια του τοπικού τμήματος αρχαιοτήτων, τα θραύσματα του κρανίου μεταφέρθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο σε όγκους ιζήματος, ώστε να ξεκινήσει η επίπονη διαδικασία απελευθέρωσής τους, σταθεροποίησής τους και στη συνέχεια της συναρμολόγησής τους.

Το περίπλοκο παζλ χρειάστηκε σε έναν αρχαιολογικό συντηρητή περισσότερο από έναν χρόνο για να ολοκληρωθεί.

Το ξαναχτισμένο κρανίο στη συνέχεια σαρώθηκε επιφανειακά και μια τρισδιάστατη εκτύπωση δόθηκε στους Ολλανδούς καλλιτέχνες Adrie και Alfons Kennis, οι οποίοι φημίζονται για την ικανότητά τους να δημιουργούν ανατομικά πιστές αναπαραστάσεις αρχαίων ανθρώπων από τα οστά και τα απολιθωμένα υπολείμματά τους.

Αλλά όσο ενδιαφέρον και αν είναι το γλυπτό, με την μάλλον στοχαστική του έκφραση, είναι ο αρχικός σκελετός που κατέχει την πραγματική αξία. Η ομάδα είναι αρκετά σίγουρη ότι «είναι γυναίκα».

Τα οστά της λεκάνης θα βοηθούσαν στον προσδιορισμό, αλλά αυτά δεν βρέθηκαν μαζί με το άνω μέρος του σώματος.

Αντ' αυτού οι ερευνητές βασίστηκαν σε ορισμένες κυρίαρχες πρωτεΐνες που βρίσκονται στο σμάλτο των δοντιών και σχετίζονται με τη γυναικεία γενετική. Το μικρό ανάστημα του σκελετού υποστηρίζει επίσης την ερμηνεία.

Πόσο χρονών; Πιθανότατα πέθανε στα 40 της, όπως δείχνουν και πάλι τα δόντια της που έχουν φθαρεί σχεδόν μέχρι τις ρίζες. «Όταν τα δόντια φθείρονται τόσο πολύ, η μάσηση δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο θα ήταν - οπότε δεν είναι σε θέση να φάει με τον ίδιο τρόπο», εξήγησε ο δρ Pomeroy.