Άλυτο μυστήριο που με τον χρόνο έγινε θρύλος: Η εξαφάνιση δύο νέων που διέσχιζαν ποτάμι – Απίστευτα περιστατικά

Ένα άλυτο μυστήριο που με τον χρόνο έχει μεταλλαχτεί σε θρύλο: η εξαφάνιση δύο νέων που διέσχιζαν το ποτάμι Κολοράντο στο Γκραντ Κάνιον και τα απίστευτα περιστατικά που ακολούθησαν... Ιστορίες από τις ΗΠΑ, απλά...

Ήταν το μακρινό 1928, όταν ένα ευτυχισμένο νεόνυμφο ζευγάρι, ο Γκλεν και η Μπέσι Χάιντ, αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι ράφτινγκ στον ποταμό Κολοράντο στο Γκραντ Κάνιον. Ένα μήνα μετά την αναχώρησή τους, το σκάφος τους βρέθηκε εντελώς άθικτο με τον εξοπλισμό τους πλάι κι ανάμεσα στα προσωπικά τους είδη ανακαλύφθηκε και το ημερολόγιο της Μπέσι. Όμως το ζευγάρι είχε εξαφανιστεί. Ουδείς έμαθε ποτέ κάτι γι’ αυτούς, πτώματά δεν ανασύρθηκαν ποτέ και δεν υπήρξε ποτέ η παραμικρή ένδειξη για το τι τους συνέβη.

Πενήντα χρόνια μετά την εξαφάνισή τους κάποιες πληροφορίες οδηγούσαν στο ενδεχόμενο να έχουν δολοφονηθεί. Ωστόσο, οι ενδείξεις δημιούργησαν περισσότερα ερωτηματικά παρά έδωσαν απαντήσεις.
Το 1928 η Μπέσι ήταν μόλις 20 χρονών και γνώρισε τον 27χρονο Γκλεν. Παρόλο που η Μπέσι ήταν τόσο μικρή, ήταν ήδη παντρεμένη όταν πρωτογνώρισε τον Γκλεν· ερωτεύτηκαν και, μετά την οριστικοποίηση του διαζυγίου από τον πρώτο σύζυγο της Μπέσι, παντρεύτηκαν· Η Μπέσι ήταν 22 και ο Γκλεν 29 χρονών. Και οι δυο είχαν πάθος για εξερευνήσεις. Ο Γκλεν Χάιντ είχε στόχο να ταξιδέψει κατά μήκος του ποταμού Κολοράντο· πέρασε μήνες κατασκευάζοντας ένα σκάφος μήκους 6 μέτρων ιδανικό για το ταξίδι που ονειρευόταν.

Ο ποταμός Κολοράντο έχει μήκος πάνω από 600 μίλια και είναι άγριος και γεμάτος παγίδες· ένα ταξίδι με αυτοσχέδιο πλωτό μέσο θεωρείται ακόμα και σήμερα επικίνδυνο, κι όμως ο Γκλεν επέμενε και μάλιστα αξίωσε αυτός και η Μπέσι να ταξιδέψουν χωρίς σωσίβια ή άλλο εξοπλισμό ασφαλείας γιατί κάτι τέτοιο θα πρόσθετε υπερβολικό βάρος στο σκάφος και θα τους επιβράδυνε.

Με σκοπό το χρήμα...

Και ξεκίνησαν για την περιπέτειά τους, φιλοδοξώντας μάλιστα να διασχίσουν το μανιασμένο ποτάμι σε χρόνο ρεκόρ που θα τους απέφερε χρήματα. Στη διαδρομή σταμάτησαν για να συναντήσουν έναν φωτογράφο που ονομαζόταν Έμερι Κολμπ, που ζούσε κάπου στη μέση του μεγάλου φαραγγιού. Ο Κολμπ ήταν διάσημος για το έργο του και πολλοί εξερευνητές και λάτρεις της φύσης περνούσαν για να τον συναντήσουν. Το ζευγάρι ζήτησε από τον Κολμπ να τραβήξει μια φωτογραφία και του υποσχέθηκαν ότι θα την έπαιρναν κατά την επιστροφή τους. Στη φωτογραφία φαίνονται και οι δύο πολύ χαρούμενοι και περήφανοι για το κατόρθωμά τους· θωρούσαν πιθανώς ότι εκείνη η εικόνα μπορεί να δημοσιευθεί στις εφημερίδες που θα ασχολούνταν με το ρεκόρ τους.

Ο Κολμπ όταν άκουσε για το τι φιλοδοξούσαν να πετύχουν, συμβούλευσε τον Γκλεν και στην Μπέσι ότι ήταν αρκετά επικίνδυνο να κατέβουν το ποτάμι χωρίς σωσίβια και προσφέρθηκε να τους δώσει δύο. Ήταν Νοέμβριος και ο χειμώνας ερχόταν βαρύς και το ζευγάρι των εξερευνητών θα έπρεπε να κοιμάται σε εξωτερικούς χώρους τις παγερές νύχτες κι ακόμα είχαν εκατοντάδες μίλια να διανύσουν. Ο Γκλεν αρνήθηκε να πάρει τον εξοπλισμό που του πρότεινε ο φωτογράφος, λέγοντας ότι ήταν δυνατοί κολυμβητές και ότι δεν θα τους ήταν απαραίτητος. Ο Έμερι Κολμπ ήταν ένας από τους τελευταίους ανθρώπους που είδαν ζωντανούς τους δυο νέους.

Κάποτε τους αναζήτησαν...

Ένα μήνα μετά, οι οικογένειες του Γκλεν και της Μπέσι δεν είχαν το παραμικρό νέο για τα παιδιά τους. Θα έπρεπε ήδη να είχαν επιστρέψει στο φαράγγι για να πάρουν τη φωτογραφία τους από τον Έμερι Κολμπ, αλλά ούτε εκείνος είχε ακούσει κάτι γι' αυτούς. Γρήγορα η ανησυχία έγινε τρόμος, ο τρόμος κινητοποίησε πολλούς και ένα μικρό αεροπλάνο πέταξε πάνω από το φαράγγι για να εντοπίσει την Μπέσι και τον Γκλεν.

Ο πιλότος, πράγματι, είδε το σκάφος τους πλάι στην κοίτη του ποταμού και άμεσα οργανώθηκε ομάδα έρευνας πεζοπόρων διασωστών.
Το σκάφος βρέθηκε σε τέλεια κατάσταση. Τα ρούχα τους, τα τρόφιμα και όλες οι άλλες προμήθειες που έφεραν μαζί τους ήταν άθικτα στη λέμβο. Το ημερολόγιο της Μπέσι, επίσης, ήταν εκεί και περιείχε σημαντικές λεπτομερείς σημειώσεις για το τι συνέβαινε κάθε μέρα. Δεν υπήρχε κανένα σημάδι πάλης ή ληστείας. Ήταν σαν να είχαν εξαφανιστεί από προσώπου γης δίχως κανένα ίχνος.
Η ομάδα αναζήτησης πέρασε μήνες «χτενίζοντας» τη γύρω περιοχή του Γκραντ Κάνυον αναζητώντας πτώματα ή ο άλλα αποδεικτικά στοιχεία που θα υποδείκνυαν το πού βρίσκονταν ο Γκλεν και η Μπέσι Χάιντ· δεν βρήκαν τίποτα.

Μια αναπάντεχη συνάντηση

Αρκετά χρόνια μετά την εξαφάνιση του ζευγαριού, μια ομάδα ανδρών κατεβαίνοντας με βάρκες τον ποταμό Κολοράντο, εντόπισαν μια ηλικιωμένη γυναίκα που διέσχιζε μόνη το ποτάμι. Κάλεσαν τη γυναίκα να συμμετάσχει στην ομάδα τους και αυτή συστήθηκε ως Τζόρτζι Κλαρκ. Λίγες ώρες μετά, γύρω από την φωτιά, ο οδηγός των εξερευνητών άρχισε να διηγείται τον θρύλο του Γκλεν και της Μπέσι Χάιντ. Η ηλικιωμένη γυναίκα είπε απότομα, παγώνοντας τους υπόλοιπους, ότι αυτή ήταν η Μπέσι Χάιντ!
Η Τζόρτζι Κλαρκ ισχυρίστηκε ότι ήταν στην πραγματικότητα η Μπέσι Χάιντ και ότι είχε μαχαιρώσει τον άντρα της πάνω σε έναν τσακωμό. Η Μπέσι ήθελε να επιστρέψουν γιατί ένιωθε ότι το ταξίδι είχε γίνει πολύ επικίνδυνο. Ο Γκλεν άρχισε να τη χτυπά, κι εκείνη άρπαξε ένα μαχαίρι και τον χτύπησε θανάσιμα. Η γυναίκα εκείνη μιλούσε τόσο ψυχρά και πειστικά, που όλοι γύρω της είχαν μείνει αποσβολωμένοι.

Λίγες μέρες μετά και αφού επέστρεψαν στον τόπο τους οι εξερευνητές, ένας από αυτούς βρήκε τον αριθμό τηλεφώνου της Τζόρτζι Κλαρκ και επικοινώνησε μαζί της για να την πείσει για μια συνέντευξη. Η ηλικιωμένη γυναίκα αρνήθηκε τα πάντα λέγοντας ότι ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μπέσι Χάιντ και του έκλεισε το τηλέφωνο.
Φυσικά, αν ήταν όντως η Μπέσι Χάιντ, θα έπρεπε να εξηγήσει (και) γιατί αποφάσισε να αφήσει όλα τα υπάρχοντά τους πίσω στη βάρκακαι να απομείνει μόνη στη μέση του Γκραντ Κάνιον, μίλια μακριά από τον πολιτισμό καταμεσής του χειμώνα.

Όταν πέθανε η Τζόρτζι Κλαρκ, οι φίλοι της ζήτησαν να ερευνηθεί το σπίτι της για τυχόν στοιχεία. Η Κλαρκ είχε πει, επίσης, στους φίλους της ότι αυτή ήταν η Μπέσι Χάιντ, χωρίς όμως ποτέ να τους προσκομίσει κάποια απόδειξη για τους ισχυρισμούς της. Και το πιο περίεργο: δεν άφησε ποτέ τους φίλους της να την επισκεφτούν στο σπίτι της. Όταν ερευνήθηκε το σπίτι της νεκρής βρέθηκαν σωρεία αποδεικτικών στοιχείων που μπέρδεψαν ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Η Τζόρτζι Κλαρκ είχε στο συρτάρι της πιστοποιητικό γέννησης που έγραφε ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Μπέσι ΝτεΡος. Βρήκαν επίσης το πιστοποιητικό γάμου της Μπέσι και του Γκλεν Χάιντ. Στο συρτάρι με τα εσώρουχα της Κλαρκ, υπήρχε ένα πιστόλι. Αυτά τα τρία αποδεικτικά στοιχεία μπορεί να είναι αρκετά για κάποιους να πιστέψουν ότι έλεγε την αλήθεια. Ωστόσο, όλες οι φωτογραφίες της Τζόρτζι σε ναρή ηλικία την έδειχναν πολύ διαφορετική από την Μπέσι Χάιντ· σίγουρα δεν ήταν το ίδιο άτομο.
Ήταν τόσο μυθομανής η Τζόρτζι Κλαρκ που είχε φτιάξει ψεύτικο πιστοποιητικό γέννησης και γάμου ή έκλεψε αυτά τα έγγραφα από το σκάφος της Μπέσι; Ήταν στην πραγματικότητα αυτή ο δολοφόνος του ζευγαριού; Ουδέν ερώτημα απαντήθηκε ποτέ.

Κάποτε, κάποιος Ρίτσαρντ Γουέστγουντ έγραψε μια βιογραφία για την Τζόρτζι Κλαρκ και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι, ήταν μια μοναχική γυναίκα - τυχοδιώκτης όμως δεν ήταν η Μπέσι Χάιντ.

Ο αινιγματικός φωτογράφος και ο σκελετός... στη ντουλάπα

Τη δεκαετία του 1970, ο Έμερι Κολμπ, ο φωτογράφος που είδε τελευταίος τη Μπέσι και τον Γκλεν, πέθανε. Όταν οι συγγενείς καθάριζαν το σπίτι του, ανακάλυψαν έναν ανθρώπινο σκελετό που βρισκόταν σε ένα από τα σκάφη του. Ο σκελετός ανήκε σε λευκό άνδρα που είχε ύψος πάνω από 1,80 και είχε μια τρύπα από σφαίρα στο κρανίο. Όλοι πίστεψαν τότε ότι, 50 χρόνια μετά την εξαφάνισή των δύο νέων, εξιχνιάστηκε τελικά η υπόθεση και ότι ο Έμερι Κολμπ μάλλον θα τους είχε δολοφονήσει. Οι εφημερίδες δημοσίευσαν την ιστορία, εικάζοντας για το τι μπορεί να είχε συμβεί.

Ωστόσο, όταν οι επιστήμονες συνέκριναν φωτογραφίες του Γκλεν με το κρανίο από το σκάφος του Κολμπ, συνειδητοποίησαν ότι οι δομές του προσώπου τους είναι εντελώς διαφορετικές. Ο σκελετός δεν αντιστοιχούσε στο σώμα του Γκλεν Χάιντ! Λοιπόν, τότε ποιος ήταν; Ήταν ο Έμερι Κολμπ δολοφόνος; Αν όχι τότε γιατί έκρυβε έναν σκελετό στο σκάφος του;

Κάποιοι πιστεύουν ακόμα ότι ο Κολμπ σκότωσε τον Γκλεν Χάιντ και ότι το κίνητρό του ήταν το πάθος του για την Μπέσι. Ωστόσο, όσοι γνώριζαν προσωπικά τον Έμερι Κολμπ διατείνονται ότι κάτι τέτοιο είναι απόλυτα ψευδές, αν και σοκαρίστηκαν που με τον σκελετό στην… ντουλάπα του φίλου τους. Η πιο ρομαντική και ίσως η πιο εύλογη θεωρία είναι ότι ένας από τους Χάιντ έπεσε στα παγωμένα νερά του ποταμού Κολοράντο και ο άλλος πήδηξε προσπαθώντας να σώσει τον σύντροφό του. Κάτι η υποθερμία, κάτι τα σωσίβια που δεν υπήρχαν, το κακό δεν άργησε να συμβεί: τα ορμητικά νερά παρέσυραν τα κορμιά των νέων, ενώ το σκάφος που ήταν στιβαρό βγήκε άθικτο στον πρώτο φυσικό απάνεμο τόπο. Δεδομένου ότι είχε περάσει ένας μήνας από την εξαφάνισή τους όταν τους αναζήτησαν, τα λείψανά τους θα είχαν φαγωθεί από τα ψάρια ή άλλα ζώα ή ακόμα θα είχαν σκορπιστεί στα νερά του Κολοράντο.

Η ουσία είναι ότι ουδείς ποτέ έμαθε την αληθινή ιστορία του Γκλεν και της Μπέσι, οπότε οι θρύλοι έχουν πάρει τη θέση της πραγματικότητας και ο μύθος βουίζει πιο πολύ από τα μανιασμένα νερά του ποταμιού που διασχίζει το Γκραντ Κάνιον....