Βενεζουέλα: Μια ανθρωπιστική κρίση σε εξέλιξη (pics+vids)
Πολιτική κρίση, με διεθνείς εχθρούς και φίλους, η Οικονομία κατρακυλά, οι πολίτες διαδηλώνουν, απολύονται, πεινούν, μεταναστεύουν, σκοτώνονται🕛 χρόνος ανάγνωσης: 16 λεπτά ┋
«Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας». Αυτός είναι ο επίσημος τίτλος του κράτους -μετά το 1999- προς τιμήν του Σιμόν Μπολιβάρ - ηγέτης κινημάτων ανεξαρτησίας σε όλη τη Νότια Αμερική. Αλλά φαίνεται πως η λάμψη της επανάστασης εκεί, αρχίζει να ξεθωριάζει. Και να πεινά…
Βασικά, συνεχίζει να υφίσταται πολιτική κρίση, ακόμα και μετά την (αυτό)ανακήρυξη του ηγέτη τής αξιωματικής αντιπολίτευσης, Χουάν Γκουαϊδό, σε πρόεδρο της χώρας - την Τετάρτη. Οι ταραχές που ξέσπασαν τη Δευτέρα σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις συνεχίζουν να μαίνονται, με αποτέλεσμα -μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής- 26 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, ανέφερε το Παρατηρητήριο Κοινωνικών Συγκρούσεων της Βενεζουέλας (OVCS).
Οχήματα και κτίρια τυλίγονται στις φλόγες, άνθρωποι οδηγούνται στη φυλακή - μόνο την περασμένη Τετάρτη περίπου 175 άνθρωποι συνελήφθησαν. Υπό την πίεση αυτών των γεγονότων ο Μαδούρο ανακοίνωσε, το βράδυ της Πέμπτης, πως η Βενεζουέλα θα κλείσει την πρεσβεία της και όλα τα προξενεία της στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Εκείνες, αντίστοιχα, συνεχίζουν τον (μέχρι τώρα, οικονομικό) πόλεμο στον Μαδούρο για τα δικά τους οφέλη - ας μη γελιόμαστε, φυσικά και δεν ενδιαφέρονται μόνο για την επιβίωση του λαού της Βενεζουέλας. Ταυτόχρονα, η Υφήλιος έχει χωριστεί: πολλές και σημαντικές χώρες στηρίζουν τον νέο ηγέτη ως νόμιμο αρχηγό του κράτους, ενώ κάποιες άλλες στέκουν στο πλευρό του Νικολάς Μαδούρο.
«Είμαι και θα είμαι ο μοναδικός πρόεδρος της Βενεζουέλας», έσπευσε να σημειώσει εκείνος μιλώντας από το μπαλκόνι του προεδρικού μεγάρου. «Δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στις παρεμβάσεις και τα πραξικοπήματα του 20ού αιώνα», συμπλήρωσε.
«Ορκίζομαι να αναλάβω όλες τις εξουσίες της Προεδρίας για να βάλω τέλος στον σφετερισμό της», απάντησε ο Χουάν Γκουαϊδό, ο νέος πρόεδρος. Ο 35χρονος βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της αντιπολίτευσης όταν παλαιότεροι ηγέτες απομακρύνθηκαν από το προσκήνιο, κάποιοι επειδή τους απαγορεύτηκε η ενασχόληση με την πολιτική, κάποιοι επειδή συνελήφθησαν και άλλοι επειδή οδηγήθηκαν στην εξορία. Όταν έγινε πρόεδρος της ελεγχόμενης από την αντιπολίτευση Βουλής αυτόν τον μήνα, ο Γκουαϊδό δήλωσε ότι διαθέτει το συνταγματικό δικαίωμα να αναλάβει την προεδρία μέχρι να διενεργηθούν εκλογές. Και ουδείς μπορεί να αντιληφθεί από πού προκύπτει αυτή η... μεγαλοψυχία του, αλλά και η νομιμοποίηση η οποία θα τον κάνει να εξασφαλίσει αμνηστία στον Νικολάς Μαδούρο και τον στενό του κύκλο, υπό την προϋπόθεση ότι θα παραδώσει την εξουσία και θα συναινέσει σε μία ειρηνική πολιτική μετάβαση. Ο υπουργός Άμυνας της Βενεζουέλας, Βλαντίμιρ Παντρίνο, δήλωσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας αποκηρρύσουν κάθε πρόεδρο ο οποίος αυτοαναγορεύεται ή επιβάλλεται από «σκοτεινά συμφέροντα».
Και το ερώτημα είναι ένα: θα χυθεί κι άλλο αίμα ή, τελικά, θα ανατείλει δημοκρατία στη Βενεζουέλα η οποία μετρά ήδη ανοικτές πληγές;
Ας δούμε ποιες είναι αυτές…
Ο Νικολάς Μαδούρο ανέλαβε την εξουσία μετά τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες, το 2013, ενώ έκτοτε οι πολίτες της χώρας τον κατηγόρησαν πως ευθύνεται για την επιδείνωση του οικονομικού κλίματος και για τα δεκάδες σκάνδαλα διαφθοράς που ήρθαν στην επιφάνεια. Παρ’ όλα αυτά, έχει κατορθώσει να εξασφαλίσει, μέχρι σήμερα, τη στήριξη του στρατού – δεν χρήζει ανάλυσης αυτό.
Τον Μάιο του 2018 ο Μαδούρο επανεξελέγη για μια νέα, εξαετή θητεία, ενώ ένα μέρος της αντιπολίτευσης ήταν στη φυλακή ή σε κατ΄οίκον περιορισμό, με στερήσεις πολιτικών δικαιωμάτων. Οι εκλογές θεωρήθηκαν πρόωρες και η αρχική εκλογική ημερομηνία είχε προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο του 2018. Ωστόσο, στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στις 22 Απριλίου προτού μεταφερθούν ξανά στις 20 Μαΐου. Κάποιοι αναλυτές περιέγραψαν την ψηφοφορία ως εκλογική επίδειξη, με το να καταγράφεται η χαμηλότερη προσέλευση ψηφοφόρων σε εκλογές στη δημοκρατική ιστορία της χώρας.
Πολλές ΜΚΟ της Βενεζουέλας, όπως το Foro Penal Venezolano, το Σουμάτε, το Voto Joven, το Εκλογικό Παρατηρητήριο της Βενεζουέλας και το εκλογικό δίκτυο των πολιτών, εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις παρατυπίες του εκλογικού χρονοδιαγράμματος. Συμπεριλαμβανομένης, βέβαια, της έλλειψης αρμοδιοτήτων της Συντακτικής Συνέλευσης για την προκήρυξη εκλογών, τη συμμετοχή πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης και την έλλειψη χρόνου για τυποποιημένες εκλογικές λειτουργίες. Όλα αυτά συνέβησαν εν μέσω της οικονομικής κρίσης που καταγραφόταν ήδη στη Βενεζουέλα. Για διάφορους λόγους (κακοδιαχείριση, φυγή «εγκεφάλων» στο εξωτερικό, δυτικό εμπάργκο στη μεταφορά τεχνογνωσίας, εξάντληση των «εύκολων» κοιτασμάτων) η παραγωγή πετρελαίου της Βενεζουέλας –κύρια πηγή δημοσίων εσόδων– έπεσε από τα -προ εικοσαετίας- 3,4 εκατ. βαρέλια, ημερησίως, στο 1,5 εκατ., την ώρα που οι διεθνείς τιμές έχουν σημειώσει σημαντική κάμψη. Αυτά, βέβαια, δεν άγγιξαν τον Μαδούρο, ο οποίος δηλώνει λάτρης της καλής ζωής.
Τον Δεκέμβριο του 2017, εν μέσω της οικονομικής κρίσης και με την οικονομία της Βενεζουέλας σε κατάρρευση, ο πρόεδρος της χώρας Νικολάς Μαδούρο στράφηκε στον κόσμο των ψηφιακών νομισμάτων ώστε να παρακάμψει τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε βάρος του Καράκας.
Ανακοίνωσε, λοιπόν, τη δημιουργία ενός νέου εικονικού νομίσματος, του «petro», που θα έχει ως εγγύηση τα αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, χρυσού και διαμαντιών της χώρας.
Ο πρόεδρος Μαδούρο παρουσίασε ελάχιστες λεπτομέρειες σχετικά με το νέο νόμισμα ή πώς η Βενεζουέλα -μία από τις χώρες-μέλη του ΟΠΕΚ- θα καταφέρει ένα τέτοιο εγχείρημα. «Ο 21ος αιώνας έφτασε» ανέφερε πανηγυρικά ο πρόεδρος Μαδούρο στο τηλεοπτικό του διάγγελμα, αργά το βράδυ της Κυριακής. «Η Βενεζουέλα θα δημιουργήσει ένα κρυπτονόμισμα», με εξασφάλιση τα αποθέματα της χώρας σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό και διαμάντια. Το petro, σύμφωνα με τον κ. Μαδούρο, θα βοηθήσει τη Βενεζουέλα να «προοδεύσει σε ζητήματα νομισματικής κυριαρχίας, να πραγματοποιεί χρηματοοικονομικές συναλλαγές και να παρακάμψει τον χρηματοοικονομικό αποκλεισμό». Παρά τους πανηγυρισμούς του προέδρου, η αντίδραση της αντιπολίτευσης ήταν αρνητική, εκφράζοντας σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσον είναι εφικτή η σύσταση ενός ψηφιακού νομίσματος, εν μέσω τόσο σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Οικονομία της Βενεζουέλας. Το πραγματικό νόμισμα της χώρας, το μπολιβάρ, εκείνη τη χρονική συγκυρία, ήταν σε ελεύθερη πτώση.
Σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ, η Βενεζουέλα έχει τη χειρότερη οικονομία σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Για παράδειγμα ο πληθωρισμός, από το… 500% που ήταν το 2016, την επόμενη χρονιά άγγιξε, σχεδόν, το… 1.660%! Και δεν πρόκειται για λάθος στην πληκτρολόγηση. Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι το ΔΝΤ παρουσιάζει την κατάσταση όπως εκείνο θέλει. Πάντως, η κατάσταση της ανεργίας αποτυπώνεται στα στοιχεία της Ενωσης Εργαζομένων της Βενεζουέλας (UNETE) σύμφωνα με τα οποία, από το 2016, στη λίστα των ανέργων προστίθενται χιλιάδες νέοι – περίπου 500.000. Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που απολύθηκαν -παράνομα και εκδικητικά- επειδή δεν υποστήριζαν τον Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος δρα καθεστωτικά, σύμφωνα με τα συνδικάτα.
Το βέβαιο είναι ότι η οικονομική κρίση, ως συνήθως, γεννά και ανθρωπιστική κρίση.
Με ακριβώς αυτά τα θέματα κυκλοφορεί το βιβλίο τού Ιάσονα Πιπίνη υπό τον τίτλο «Βενεζουέλα. Από τον Τσάβες στον Μαδούρο» - εκδόσεις «ΚΕΔΡΟΣ». Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο τού δημοσιογράφου, ο οποίος μίλησε στο ethnos.gr, φωτίζοντας το παρασκήνιο της μεγάλης κρίσης σε αυτή τη χώρα. Ο συγγραφέας ταξίδεψε δυο φορές στη Βενεζουέλα, αλλά και σε άλλες χώρες, όπως Κολομβία, Παναμά, Ισπανία και Γαλλία, όπου μίλησε με πολιτικούς, δημοσιογράφους, πρώην αξιωματούχους της κυβέρνησης, πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και αντιφρονούντες του Μαδούρο.
Όπως σημείωσε, «το ζήτημα της Βενεζουέλας δεν έχει να κάνει με τις πολιτικές πεποιθήσεις κανενός. Στη Βενεζουέλα υπάρχει μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουν γίνει εγκλήματα από το καθεστώς, βασανιστήρια σε ειδικούς χώρους κράτησης, δεν υπάρχει κράτος δικαίου, δεν υπάρχει διάκριση εξουσιών. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι Αριστερός ή Δεξιός για να καταδικάσει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα. Είναι ζήτημα ανθρωπισμού».
Αίσθηση προκαλούν οι αναφορές τού ίδιου για την επιχείρηση «εξαγωγής του τσαβισμού» στην Ευρώπη: πρώην αξιωματούχος της κυβέρνησης -σε συνέντευξη που έδωσε στον συγγραφέα, στην Κολομβία- δήλωσε πως «ο Μαδούρο, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, διαχειριζόταν τεράστια μυστικά κονδύλια, τα οποία χρησιμοποιούσε και για τη χρηματοδότηση ευρωπαϊκών πολιτικών κινημάτων, μέσω των οποίων θα μπορούσε να γίνει η εξαγωγή του τσαβισμού στην Ευρώπη». Σύμφωνα δε, με την αντιπολίτευση, περισσότερα από 500 δισεκατομμύρια δολάρια από τις πωλήσεις πετρελαίου στη Βενεζουέλα έχουν «εξαφανιστεί». Στις 300 σελίδες αυτού του βιβλίου υπάρχουν αναλυτικές περιγραφές για τα αιματηρά γεγονότα του 2014 και του 2017 στη Βενεζουέλα, όπου εκατοντάδες διαδηλωτές, στην πλειονότητά τους υποστηρικτές της αντιπολίτευσης, δολοφονήθηκαν από αστυνομικούς, στρατιωτικούς και παρακρατικούς που στηρίζουν την κυβέρνηση. Μάλιστα, έχουν αναλυθεί πολλές σχετικές εκθέσεις από τον ΟΗΕ και ανεξάρτητους διεθνείς οργανισμούς.
Για παράδειγμα, οκτώ στους δέκα νέους στη Βενεζουέλα δηλώνουν πως δεν αντέχουν οικονομικά να αγοράζουν φαγητό, με αποτέλεσμα να υποσιτίζονται και να δηλώνουν έτοιμοι να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα έρευνας την οποία δημοσίευσε τον Μάρτιο του 2018 η εφημερίδα ‘’The Guardian’’. Στην έρευνα μετείχαν νέοι ηλικίας από 15 έως 29 ετών, οι οποίοι δηλώνουν πως έχουν χάσει την πίστη στην πατρίδα τους και το 53% από αυτούς υποστηρίζει ότι έχει ήδη αποφασίσει να φύγει στο εξωτερικό.
Ύστερα, λοιπόν, από τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, με διψήφια ποσοστά ύφεσης, η κατάσταση στη Βενεζουέλα έχει γίνει τόσο απελπιστική, ώστε για κάποιους να μη μένει άλλη επιλογή από την προσφυγιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, από το 2015 έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες 3 εκατομμύρια κάτοικοι της Βενεζουέλας (7% του πληθυσμού) αν και στον αριθμό αυτόν περιλαμβάνονται υπήκοοι γειτονικών χωρών οι οποίοι ζούσαν στη Βενεζουέλα και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στη χώρα τους. Σχεδόν 450.000 Βενεζουελανοί έχουν καταφύγει στην Κολομβία, που τους χορήγησε άδεια προσωρινής παραμονής, ενώ άλλοι τόσοι έχουν καταφύγει στο Περού. Προβλέπεται, μάλιστα, ότι ο αριθμός αυτός θα φτάσει τα 5,3 εκατομμύρια φέτος.
Λιγότεροι βρίσκονται στο Εκουαδόρ, όπου η είσοδος 4.000 ατόμων ημερησίως έχει οδηγήσει τρεις επαρχίες να κηρυχθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Στη Ροράιμα της Βραζιλίας, συνοριακή πόλη την οποία οι Βενεζουελανοί συνήθιζαν να επισκέπτονται μόνο για φθηνές αγορές, έγινε πόλη προσφύγων.
Κάποιοι μιλούν για «υπερβολή». Κάποιοι άλλοι, για «προβοκάτσια». Τα στοιχεία τού Ερυθρού Σταυρού, ωστόσο, διαψεύδουν κάθε σενάριο συνωμοσίας και επιβεβαιώνουν το μέγεθος της κρίσης: σχεδόν 800.000 πρόσφυγες μετακινήθηκαν το 2017 από τη Βενεζουέλα στην Κολομβία, μετά το ξέσπασμα της κρίσης. Όπως αναφέρεται στην έκθεση της διεθνούς οργάνωσης, σε καθημερινή βάση περνούν τα σύνορα περίπου 10.000 άνθρωποι, αναζητώντας τα βασικά για τη διαβίωσή τους. Βασικά, αποζητούν ασφάλεια, καθώς στους δρόμους των μεγάλων πόλεων της Βενεζουέλας -και ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα, Καράκας- επικρατεί ο νόμος της βίας και του θανάτου. Επίσης, εικόνες από τα σύνορα, με χιλιάδες ανθρώπους να σχηματίζουν ουρές χιλιομέτρων, έχουν προκαλέσει τη διεθνή κοινή γνώμη και μεγάλες αντιδράσεις από τις κυβερνήσεις των ξένων κρατών.
Το 2017, το κοινοβούλιο της Βενεζουέλας κήρυξε τη χώρα σε «ανθρωπιστική κρίση» όσον αφορά τα τρόφιμα, κατάσταση την οποία κατήγγειλε στον ΟΗΕ και τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών. «Η Εθνοσυνέλευση κηρύσσει ανθρωπιστική κρίση στη διατροφή και αποδέχεται να απαιτήσει από όλους τους δημόσιους οργανισμούς να υιοθετήσουν επείγοντα μέτρα για να καταπολεμηθεί η πείνα από την οποία υποφέρει ο λαός», αναφέρεται στο κείμενο που εγκρίθηκε από τους βουλευτές της ενωμένης αντιπολίτευσης Κεντροαριστεράς - Κέντρου - Κεντροδεξιάς, που διαθέτουν πλειοψηφία άνω των 2/3 στο νομοθετικό σώμα της χώρας. Την ίδια ώρα καταγράφονταν ελλείψεις στο 68% των βασικών προϊόντων-τροφίμων.
Τα καρέ από τη Βενεζουέλα αποτελούν γροθιά στο στομάχι και δεν επιδέχονται άλλης ανάλυσης. Όπως, για παράδειγμα, εκείνα από τον ζωολογικό κήπο ‘’Caricuao’’ του Καράκας. Μάλιστα, ένας ελέφαντας, ο Ρούπερτ, που αδυνάτισε υπερβολικά, έγινε viral και το κίνημα, με το hashtag #SaveRuperta, εξαπλώθηκε ραγδαία. Ανά διαστήματα υπάρχουν και πολλές δημοσιεύσεις στον ξένο Τύπο οι οποίες αναφέρουν ότι υπάρχουν κάτοικοι που κλέβουν ζώα από τον ζωολογικό κήπο για να τα φάνε. Αντίστοιχα, πολλοί υποστηρίζουν ότι όλα αυτά είναι υπερβολές.
Τον Δεκέμβριο τού 2018 την παροχή επιπλέον οικονομικής βοήθειας, ύψους 20 εκατ. ευρώ, στα θύματα της κρίσης που πλήττει τη Βενεζουέλα, αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το ποσό αυτό έρχεται μετά την έκτακτη οικονομική βοήθεια, ύψους 35 εκατ. ευρώ, που ανακοίνωσε η Κομισιόν τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς – και αυτό δεν αποτελεί υπερβολή. Ο αρμόδιος Επίτροπος για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων, Χρήστος Στυλιανίδης, είχε επισκεφθεί την Κολομβία τον Μάρτιο και ταξίδεψε στα ανατολικά σύνορα με τη Βενεζουέλα και τη γέφυρα Simon Bolivar, που καθημερινά διασχίζουν χιλιάδες μετανάστες. «Έχω δει από πρώτο χέρι την αγωνία και την ταλαιπωρία των πολιτών της Βενεζουέλας, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους, λόγω της εξελισσόμενης κρίσης στη χώρα. Η ΕΕ παραμένει προσηλωμένη στην παροχή βοήθειας σε όσους έχουν ανάγκη», τόνισε ο κ. Στυλιανίδης.
Ο αρμόδιος Επίτροπος γνωρίζει από πρώτο χέρι την ανθρωπιστική κρίση η οποία σοβεί σε αυτή τη χώρα και επιμένει, εκφράζοντας πάντα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πως «η δέσμη μέτρων έκτακτης ανάγκης εκεί θα ενισχύσει και θα βοηθήσει τα πιο ευάλωτα άτομα. Παραδόθηκε μέσω επιτόπιων συνεργατών, επικεντρώνεται στην επείγουσα υγειονομική περίθαλψη και την επισιτιστική βοήθεια».
Όμως, και ο Πάπας Φραγκίσκος παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα και «η Αγία Έδρα στηρίζει κάθε προσπάθεια που αποσκοπεί να απαλλάξει τον λαό από τα βάσανά του», ανακοίνωσε την Πέμπτη 24/1/2019 το Βατικανό. Στην πρώτη αυτή παρέμβασή του, το Βατικανό δεν πήρε θέση μεταξύ τού Νικολάς Μαδούρο και του Χουάν Γκουαϊδό.
Και ο Τύπος τι κάνει για όλα αυτά; Δημοσιογραφικές οργανώσεις στη Βενεζουέλα κατήγγειλαν απειλές εναντίον της ελευθερίας της ενημέρωσης έπειτα από δηλώσεις του δεύτερου στην ιεραρχία του καθεστώτος, του Ντιοσντάντο Καμπέγιο, ο οποίος κατηγόρησε τους δημοσιογράφους για «συνέργεια’ σε μια έκρηξη που προκάλεσε τον τραυματισμό επτά στρατιωτικών. «Απορρίπτουμε τις κατηγορίες και τις απειλές του βουλευτή Καμπέγιο» και του στρατηγού Σέρχιο Ριβέρο, διοικητή της Εθνικής Φρουράς, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Ξένου Τύπου στη Βενεζουέλα (APEX). Την ίδια στιγμή, περισσότεροι από 400 δημοσιογράφοι έχουν τραυματιστεί σε διαδηλώσεις, άλλοι έχουν σκοτωθεί και κάποιοι άλλοι αγνοούνται.
Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια η χώρα η οποία βρίσκεται ένα βήμα πριν από την ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση, ενώ επί χρόνια σημείωνε πρόοδο στην καταπολέμηση της φτώχειας, στη διεύρυνση των υπηρεσιών υγείας και την παροχή δημόσιας δωρεάν παιδείας. Μια χώρα η οποία τώρα πτωχεύει, ενώ διαθέτει τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα του πλανήτη και της οποίας το υπέδαφος κρύβει ορυκτά αξίας εκατοντάδων δισ. δολαρίων.
Στην περίπτωση κατά την οποία οι κυβερνητικές δυνάμεις αντιδράσουν με γενικευμένη βία κατά των διαδηλωτών, ειδικοί αναλυτές θεωρούν πως οι ΗΠΑ θα απαντήσουν με ακόμα μεγαλύτερες κυρώσεις στις εξαγωγές πετρελαίου της χώρας. Αυτές, όμως, θα κάνουν ακόμα χειρότερη την κατάσταση της διαβίωσης των κατοίκων στη Βενεζουέλα, ενώ διάχυτος είναι ο φόβος πως η κατάσταση είναι πιθανό να βρεθεί εκτός ελέγχου.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες εκεί θα είναι ταραχώδεις, ακριβώς την ίδια ώρα που μια ανθρωπιστική κρίση -εν καιρώ ειρήνης και όχι πολέμου, που το κάνει περισσότερο τραγικό- βρίσκεται σε εξέλιξη και μιλά Ισπανικά, ενώ η Μπολιβαριανή Δημοκρατία τρικλίζει.
Ακολουθήστε το ethnos.gr στο Instagram
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr