Κορονοϊός: Ιστορία τρέλας ταξιδεύοντας Κωνσταντινούπολη-Αθήνα με αεροπλάνο

Μια ιστορία για «ψυχοπονιάρες» αεροπορικές εταιρείες και πρακτορεία. Τι συμβαίνει με τους ελέγχους των αεροδρομίων «Ελευθέριου Βενιζέλου» και «Istanbul Airport»

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά ┋

Ο χώρος των αφίξεων στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» (EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ)

Ο κορονοϊός εξαπλώνεται, έχει ανοίξει τα θανατηφόρα φτερά του επάνω από τον πλανήτη και οι αεροπορικές εταιρείες έβγαλαν ανακοίνωση ότι θα διευκολύνουν τους πολίτες όλων των χωρών, που ταξιδεύουν εν μέσω «κορονοϊκής κρίσης», να αλλάξουν τα εισιτήριά τους ή να τα ακυρώσουν. Σκοπός είναι να φτάσουν με τις πτήσεις όλοι οικονομικά, με ασφάλεια και μια ώρα αρχύτερα στις χώρες τους για να «μείνουν στα σπίτια τους», όπως είναι -πλέον- και το νέο, παγκόσμιο σλόγκαν.

Τελικά, μάλλον τώρα πλουτίζουν περισσότερο, τόσο οι εταιρείες, όσο και κάποια «τσιράκια» τους -κάποια πρακτορεία ταξιδίων που τις εκπροσωπούν- κι ας μιλάνε με (κροκοδείλια) δάκρυα στα μάτια, έχοντας υποστεί -όπως υποστηρίζουν- τη μεγαλύτερη ζημία από τη διακοπή της μετακίνησης ανθρώπων και αγαθών ανά τον κόσμο. Το ρεπορτάζ, όμως, άλλα δείχνει και αυτή είναι μια σύντομη ιστορία που συνέβη σε εμένα…

Έχω κλείσει εισιτήριο να ταξιδέψω αεροπορικώς, από την Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη, στις 22 του Μάρτη. Οι δραματικές εξελίξεις, ωστόσο, με τον κορονοϊό επιτάσσουν να επιστρέψω νωρίτερα στην έδρα της εργασίας μου.

Απευθύνομαι, λοιπόν, στο πρακτορείο ταξιδίων, μέσω του οποίου έκλεισα το εισιτήριο online, για να ζητήσω πληροφορίες για αλλαγή του εισιτηρίου από τις 22 για τις 17 Μαρτίου. Τηλεφωνητής με ενημερώνει ότι αν θέλω να πραγματοποιήσω οποιαδήποτε αλλαγή στο εισιτήριό μου οφείλω να μπω στο site της εταιρείας και να συμπληρώσω μία σχετική φόρμα και θα με ενημερώσει μετά κάποιος υπάλληλος. Το κάνω και περιμένω απόκριση.

Το "Istanbul Airport", από ψηλά (AP Photo/Emrah Gurel)

Περνάει η 16η, έρχεται η 17η Μαρτίου -που πρέπει να φύγω, που πρέπει να ταξιδέψω- και τίποτα! Στο τηλέφωνο, το οποίο καλώ δεκάδες φορές στις 16 Μαρτίου, μου απαντά μόνο μια τηλεφωνήτρια, χωρίς να μπορεί, ουσιαστικά, να σε βοηθήσει. «Λόγω φόρτου εργασίας, λυπούμαστε για την καθυστέρηση στην απάντησή μας. Αν θέλετε απευθυνθείτε στην ίδια την αεροπορική εταιρεία», η σύστασις!

Μάλιστα! Τόσος ο φόρτος, που επί ένα 8ωρο εργασίας ούτε ένας υπάλληλος του πρακτορείου δεν μπόρεσε να σηκώσει το τηλέφωνο. Οκ, άντε να πάρουμε και την αεροπορική εταιρεία λοιπόν, γιατί ο χρόνος τρέχει και τα σύνορα κλείνουν! Τζίφος κι εκεί! Δεν το σηκώνει κανένας!

Άρα η μόνη λύση, όπως συμβουλεύει και ο αδελφός μου, ο οποίος έπαθε το ίδιο όταν έφυγε άρον άρον για την άλλη άκρη του Ατλαντικού, να βγάλω καινούριο εισιτήριο -σε τιμή τριπλάσια από την κανονική για την εποχή- και να φύγω!

Βρίσκω, τελικά, εισιτήριο για 17 Μαρτίου, ταξιδεύω για Κωνσταντινούπολη την ίδια μέρα και στις 18 έρχεται e-mail από το πρακτορείο:

αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» — Ελάχιστοι επιβάτες, υπάλληλοι με μάσκες, πια, στο «Ελ. Βενιζέλος» (EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ)

«Καλησπέρα σας,

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι το ελάχιστο κόστος αλλαγής είναι 20 ευρώ και αφορά στο τέλος εξυπηρέτησης του πρακτορείου. Σε περίπτωση που υπάρχει διαφορά στο ναύλο, το ποσό θα προστεθεί στο κόστος αλλαγής. Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως δεν υπάρχει διαθεσιμότητα στις πτήσεις 17/03 και 18/03/2020. Σημειώστε ότι κάθε αλλαγή εισιτηρίου θα πρέπει να ολοκληρωθεί πριν από την αναχώρηση της πτήσης και εντός των ωρών εργασίας του γραφείου μας. Σε κάθε άλλη περίπτωση, παρακαλούμε να απευθυνθείτε απευθείας στην αεροπορική εταιρεία, προκειμένου να αποφύγετε έξτρα χρεώσεις.

Με εκτίμηση».

Εντάξει. Με τρολάρουν! Δεν εξηγείται αλλιώς… Απαντώ, ζητώντας να με ενημερώσουν για το εισιτήριο της 22ας Μαρτίου και αν ακυρώνεται μετ’ επιστροφής χρημάτων. Καμία απόκριση και πάλι.

Οι, κατά τα άλλα, λοιπόν «ψυχοπονιάρες» αεροπορικές και τα πρακτορεία που είναι δίπλα στους πελάτες σε αυτή την παγκόσμια κρίση, μια χαρά «διευκολύνουν» τον πλουτισμό τους.

Έλεγχοι σε Αθήνα - Κωνσταντινούπολη

Μετά την πίκρα τής… τσέπης, που πρέπει να την απολυμάνω κι αυτή, γιατί έχει κάτι ψιλά ακόμη μέσα, φτάνουμε και στους ελέγχους των δύο αεροδρομίων. «Ελευθέριου Βενιζέλου» και «Istanbul Airport».

Όταν έφευγα από Τουρκία για Ελλάδα, μπαίνοντας στο καινούριο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, στο «Istanbul Airport», δεν με ρώτησε κανείς, τίποτα, περί κορονοϊού. Φυσικό, αφού έφευγα από εκεί, άρα τι τους νοιάζει αν μεταφέρω ή όχι τον ιό εκεί που πάω.

Φτάνοντας στην Ελλάδα, όλοι σχεδόν με μάσκες μέσα στο αεροπλάνο, στην ουρά με τα διαβατήρια και μέχρι να πάρουμε βαλίτσες να βγούμε έξω. Κανείς, ωστόσο, αρμόδιος του ελληνικού αεροδρομίου δεν ρώτησε κανέναν επιβάτη, αν έχει συμπτώματα. Τίποτα! Κανένας έλεγχος μπαίνοντας στην Ελλάδα, παρά τις εξαγγελίες περί «πλήρους θωράκισης» της χώρας από… εξωγενείς ιούς και αρρώστους. Στην αρχή της επιδημίας στην Ελλάδα, οι υπάλληλοι ούτε μάσκες ούτε γάντια, ούτε προφυλάξεις.

Μία από τις πινακίδες-προειδοποίηση για τον κορονοϊό, στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» (EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ)

Η επιστροφή στην Κωνσταντινούπολη είχε έναν πιο… λευκό τόνο, πάντως, να ομολογήσω. Στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» οι υπάλληλοι όλοι, πλέον, με μάσκες και γάντια. Επίσης, κατά το check in, μας συμβούλευσαν να είμαστε τουλάχιστον ένα μέτρο μακριά ο ένας από τον άλλον στην ουρά. Δεν ρωτήθηκα φυσικά για κορονοϊό, αφού έφευγα από τη χώρα, άρα τι τους νοιάζει αν φεύγω με ιό ή χωρίς. Πάει, γλίτωσαν από έναν «ύποπτο» ακόμη.

Φτάνοντας στην Κων/λη, μέσα στο αεροπλάνο, μας ζητήθηκε να συμπληρώσουμε μία φόρμα με τα στοιχεία μας, στοιχεία επικοινωνίας άλλου ατόμου σε περίπτωση που υπάρξει ανάγκη και επίσης να βάλουμε «τικ» σε κάποια από τα συμπτώματα του κορονοϊού, αν τα έχουμε. Δώσαμε τις φόρμες στις αεροσυνοδούς και βγήκαμε.

Κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο και πριν φτάσουμε στους αστυνομικούς για έλεγχο διαβατηρίων, πέρασα μπροστά από μία θερμική κάμερα, που δεν ξέρω αν και πώς δούλευε, αλλά υπήρχε μια ταμπελίτσα που στο έλεγε. Δίπλα, τραπέζια με ίδιες φόρμες ξανά, σαν αυτή που συμπληρώσαμε μέσα στο αεροπλάνο. Μόνο συμπληρώνοντας αυτή τη φόρμα μπορείς να περάσεις από τον έλεγχο διαβατηρίων στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης.

Κάποιοι επιβάτες επίσης, όχι όλοι, πριν περάσουν από τον έλεγχο διαβατηρίων, κατευθύνονταν από υπαλλήλους του αεροδρομίου στο ιατρείο, που διαμορφώθηκε ειδικά για τον κορονοϊό, για να ελεγχθούν για πυρετό και βήχα. Μετά το «εξιτήριο» μπορούσαν να φύγουν από το αεροδρόμιο. Κάτι παραπάνω, δηλαδή, από ελέγχους -τελικά- στην Τουρκία σε σχέση με την Ελλάδα.

Άγνωστο, πάντως, πόσο θα συνεχιστούν οι πτήσεις μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, γνωστική πάντως η ενημέρωση επί της διαδικασίας και των ελέγχων, αν το τολμήσει και κάποιος άλλος να ταξιδέψει ανάμεσα στις δύο χώρες. Η καλύτερη συμβουλή, εάν δεν υπάρχει απόλυτη ανάγκη, είναι να μείνετε σπίτι σας...

Διαβάστε ακόμη