Χαρά Βέρρα: «Αναγκάστηκα να φύγω από πανηγύρι γιατί έπεσε πολύ ξύλο»

Η Χαρά Βέρρα μίλησε για τη συμμετοχή της στο σόου τραγουδιού του Open J2US, περιγράφει πώς ξεκίνησε να τραγουδά δίπλα στον πατέρα της, εξηγεί γιατί είναι δύσκολο να κρατηθούν οι αποστάσεις στα πανηγύρια και ζητά να στηρίξει το κράτος όλους αυτούς που θα μείνουν χωρίς δουλειά εξαιτίας της απόφασης να μη γίνονται πανηγύρια.

Πώς ήταν η εμπειρία σας στο «Just the 2 of Us» του Open;

H εμπειρία μου ήταν συγκλονιστική. Ηταν μια πορεία μου τραγουδιστική που δεν θα ξεχάσω μέχρι να πεθάνω.

Θα ξαναπηγαίνατε;

Θα ξαναπήγαινα βέβαια.

Σας έγινε πρόταση εκ νέου συμμετοχής στο σόου αυτό του Open;

Οχι, δεν έχω κάποια πρόταση ακόμη.

Περιμένατε να φθάσετε στον τελικό;

Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα με τίποτα, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι ο κόσμος λατρεύει τον Τρύφωνα. Η αγάπη του κόσμου μάς έφτασε μέχρι τον τελικό.

Μέσα από το «Just the 2 of us» είδαμε μια Χαρά Βέρα διαφορετική, με τελείως αλλαγμένο look. Δεν φοβάστε μήπως η αλλαγή αυτή σας δημιουργήσει πρόβλημα στις εμφανίσεις σας από δω και πέρα στα πανηγύρια;

Το τσαλάκωμα -εντός εισαγωγικών- που έκανα μέσα στο σόου ήταν στα πλαίσια τα δικά μου. Δεν ήταν κάτι που με φόβισε. Είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στον Τρύφωνα, γιατί αυτός επιμελήθηκε και τα μαλλιά και το ντύσιμο και το styling, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της παραγωγής. Οχι, δεν αγχώθηκα καθόλου. Στο κάτω κάτω, με αντιμετώπισαν όλοι εκεί μέσα με πάρα πολύ σεβασμό και τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Δεν έχω να φοβηθώ απολύτως τίποτα. Νομίζω ότι το σόου βγήκε από τη μεριά τη δική μου αξιοπρεπέστατα, πράγμα που μου το επιβεβαίωσε και ο κόσμος.

Σας βρίσκει σύμφωνη η απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει τα πανηγύρια;

Σύμφωνη δεν με βρίσκει η απόφαση. Ομως οι λοιμωξιολόγοι γνωρίζουν καλύτερα τι κίνδυνος υπάρχει. Σίγουρα από οικονομικής άποψης τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα, γιατί πολύ κόσμος, όπως είναι οι μουσικοί, οι ηχολήπτες, οι φωτιστές, οι σερβιτόροι και άλλοι, θα μείνει χωρίς μεροκάματο. Και εδώ το κράτος οφείλει να τους συμπαρασταθεί. Να κόψουν τα πανηγύρια για το διάστημα που θέλουν, αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να βοηθήσουν και όλους αυτούς που θα μείνουν χωρίς δουλειά να σταθούν στα πόδια τους, γιατί είναι άνθρωποι και αυτοί, έχουν οικογένειες και οι υποχρεώσεις τους τρέχουν.

Μπορούν να γίνουν πανηγύρια; Είναι εύκολο να κρατηθούν οι αποστάσεις;

Είναι πολύ δύσκολο. Αντε στην αρχή ο κόσμος να καθίσει. Μόλις πιουν όμως ένα-δυο ποτήρια κρασί, είναι πολύ δύσκολο να τους μαζέψεις.

Πανηγύρι χωρίς χορό γίνεται;

Φυσικά και δεν γίνεται. Μια φορά τον χρόνο περιμένει κάποιος το πανηγύρι του χωριού του για να χορέψει και να περάσει καλά.

Πολύ γεννηθήκατε και πού μεγαλώσατε;

Γεννήθηκα σε ένα χωριό λίγο έξω από την Πάτρα που ονομάζεται Φαρές.

Από εκεί έχετε αυτά τα ακούσματα της δημοτικής μουσικής;

Τα ακούσματα αυτά τα έχω από τον μπαμπά μου. Προέρχομαι από οικογένεια μουσικών. Ολοι στην οικογένεια του μπαμπά τραγουδούσαν και έπαιζαν όργανα.

Πότε θυμάστε τον εαυτό σας να αρχίζει να δοκιμάζεται με τη μουσική και το τραγούδι;

Από πολύ μικρή ηλικία θυμάμαι ότι έπαιρνα τη βούρτσα που χτενίζουμε τα μαλλιά, καθόμουν μπροστά στον καθρέφτη και έβαζα το ραδιόφωνο να παίζει. Και έκανα κι εγώ την τραγουδίστρια μπροστά στον καθρέφτη. Το μικρόβιο το τραγουδιστικό από μωρό το είχα κολλήσει.

Και στη συνέχεια πώς βγήκατε στο τραγούδι;

Βγήκα σε αυτήν τη δουλειά μαζί με τον μπαμπά μου, τον Γιώργο Βέρρα, που τραγουδούσε κι αυτός. Ημουν 15 χρόνων όταν με πήρε μαζί του σε έναν γάμο στη Κάτω Αχαΐα. Εκεί ανέβηκα στο πάλκο και είπα το πρώτο μου τραγούδι. Ετσι έγινε το ξεκίνημά μου στο τραγούδι. Από τότε και μετά, ακολουθούσα τον πατέρα μου στα πανηγύρια.

Οταν ανακοινώσατε στους γονείς σας ότι θα ασχοληθείτε με το τραγούδι, πώς αντέδρασαν;

Ο μπαμπάς μου δεν ήθελε καθόλου. Επειδή ήταν της δουλειάς, φοβόταν και δεν ήθελε μια γυναίκα να κάνει αυτό το επάγγελμα. Γι’ αυτό και στην αρχή με έστειλε να γίνω κομμώτρια. Πήγα σε σχολή στην Πάτρα. Πήρα και το πτυχίο της κομμωτικής και αμέσως δούλεψα σε κομμωτήριο της Πάτρας. Ομως στη συνέχεια τα πράγματα άλλαξαν, καθώς ήθελα το τραγούδι.

Στη μέχρι τώρα πορεία σας, έτυχε να συμβεί κάτι σε πανηγύρι που να σας εκνεύρισε και να αναγκαστήκατε να φύγετε πριν αυτό τελειώσει;

Ναι, είχαμε ένα τέτοιο συμβάν πριν από μερικά χρόνια σε ένα πανηγύρι στη Βοιωτία. Ενας ηλικιωμένος πελάτης είχε μεθύσει. Πλησίασε στο πάλκο και τον είδα να μου κάνει άσχημες χειρονομίες. Δεν του έδωσα σημασία, αλλά εν συνεχεία ο ίδιος, όταν προσπάθησε να ανέβει στο πάλκο γιατί, όπως έλεγε, ήθελε να μου μιλήσει, εμποδίστηκε από τα μέλη της ορχήστρας μου. Και κουβέντα στην κουβέντα, πιάστηκαν στα χέρια και πήγε το μπουνίδι σύννεφο. Επεσε πολύ ξύλο, με αποτέλεσμα να σηκωθούμε να φύγουμε, παρά το γεγονός ότι μας παρακολουθούσαν περίπου 3.000 κόσμου.

Ο κόσμος ξοδεύει λεφτά στα πανηγύρια;

Στο πανηγύρι μπορείς να διασκεδάσεις με πολύ λίγα χρήματα τώρα πια. Εχουν αλλάξει οι εποχές και έχουν δυσκολέψει τα πράγματα. Οπότε ο άλλος μπορεί να βγει με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, να πιει δυο-τρεις μπιρίτσες, να καθίσει μέχρι τις 2 και να σηκωθεί να φύγει. Υπάρχουν και άλλοι όμως που κάθονται μέχρι το πρωί και θα πιουν και ένα και δύο και πέντε μπουκάλια.

Τον μέχρι πρότινος παρτενέρ σας στο σόου του Open, Τρύφωνα Σαμαρά, θα τον παίρνατε μαζί σας σε πανηγύρι;

Τον Τρυφωνάκο μου βεβαίως θα τον πάρω. Το έχουμε ήδη κανονίσει. Περιμένω να δώσει ο θεούλης να ανοίξουν οι δουλειές και σίγουρα θα τον πάρω μαζί μου. Θέλει κι αυτός πολύ να έρθει. «Τώρα είμαι έτοιμος να έρθω στο πανηγύρι» μου λέει. «Εμαθα να τραγουδάω».

Mόλις πρόσφατα, μέσα από συνεντεύξεις που δώσατε, έγινε γνωστή και η ιστορία με την υγεία της εγγονής σας. Εχετε μετανιώσει που αναφερθήκατε σε αυτό το θέμα;

Απλά έτυχε η στιγμή και το είπα. Εννοείται ότι δεν μετάνιωσα. Η Χαρούλα μου είναι ένας άγγελος μέσα στο σπίτι. Είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου στείλει ο θεούλης. Ας είναι σε αυτή την κατάσταση που είναι. Είμαι πολύ περήφανη για αυτό το μωρό.