Κατερίνα Βρανά: «Η αναπηρία δεν είναι κάτι κακό, είναι μια κατάσταση - Μου είπαν να μην αυτοσαρκάζομαι»

Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου υποδέχθηκε το βράδυ της Δευτέρας (08/11) στο «The 2night Show» την Κατερίνα Βρανά. Η αγαπημένη κωμικός περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο πώς βιώνει η ίδια την αναπηρία που προέκυψε στη ζωή της με τραγικό τρόπο το 2017, ενώ μίλησε και για τη νέα συνεργασία της με τον Γιώργο Καπουτζίδη. «Οι δημόσιες υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι ακόμα νταλκάς, είναι καημός. Δεν ξέρω πώς δεν έχουν γραφτεί ρεμπέτικα για αυτές» είπε με χιούμορ η Κατερίνα Βρανά.  

Κατερίνα Βρανά: Η αναπηρία δεν είναι κάτι κακό, είναι μια κατάσταση

«Από θέματα υγείας βελτιώνομαι όλο και περισσότερο, μιλάω λίγο πιο καθαρά, λίγο πιο γρήγορα, μπορώ να σταθώ όρθια, κάνω μερικά βηματάκια δεν πέφτω. Τώρα έχω μία τεράστια πρόκληση στα επαγγελματικά , γιατί αποφάσισα να κάνω θέατρο» είπε και συνέχισε αναφερόμενη στην περιπέτεια με την υγεία της. «Έπαθα διάτρηση εντέρου που οδήγησε σε σηψαιμία και στη συνέχεια σε σηπτικό σοκ. Σχεδόν πέθανα... δεν πέθανα spoiler! Μου πολλά κατάλοιπα. Θα περάσουν και αυτά.

Η αναπηρία δεν είναι κάτι κακό, είναι μία κατάσταση. Τι να κάνουμε, έγινε και αυτό, δεν είναι ανάγκη να κρυβόμαστε από αυτό ούτε από την ίδια τη λέξη «αναπηρία» και νομίζω ότι έχει αρχίσει η πολιτεία και η κοινωνία να κινείται προς την αποδοχή και την ένταξη των ανθρώπων με δυσκολίες. Αλλά αντιμετωπίζω ακόμα μεγάλα θέματα σε αρχαίες πόλεις όπως η Αθήνα, η Ρώμη. Στη Ρώμη μου βγήκε η πίστη. Λόγω αρχαιότητας και δομής οι πόλεις αυτές έχουν στενούς δρόμους, χάλια πεζοδρόμια και ο κόσμος παρκάρει όπου να 'ναι».

Μου είπαν ότι δεν είναι σωστό να αυτοσαρκάζομαι με την λέξη «ανάπηρη»

Η Κατερίνα Βρανά μίλησε και για το αν οι Έλληνες έχουν χιούμορ: «Είμαι ανάπηρη, είναι ο επιστημονικός όρος. Μου είπαν ότι δεν είναι σωστό να αυτοσαρκάζομαι με την λέξη "ανάπηρη". "Έπαιξα" με την ατάκα της Τζένης Μπότση γράφοντας στον Κώστα Μακεδόνα "τι έγινε Κωστάκη σε γουστάρει η ανάπηρη;". Εγώ γέλασα πολύ, αλλά κάποιοι ενοχλήθηκαν. Μη θίγεστε με τις λέξεις, να θιχτείτε που δεν υπάρχει πρόσβαση για τους ανθρώπους με τέτοια θέματα». 

«Είμαστε φοβερά καχύποπτοι ως λαός. Οι Έλληνες πιστεύουν ότι κάποιος πάντα πάει να τους τη φέρει, περισσότερο από κάποιους άλλους λαούς. Πολλή καχυποψία και το "τι θα πει ο κόσμος". Έλεος πρέπει να το ξεπεράσουμε αυτό. Δεν έχουμε κανένα αυτοσαρκασμό, έχουμε απίστευτη σοβαροφάνεια. Και δεν δέχονται ότι μπορείς να κάνεις κι άλλα πράγματα. Οι Έλληνες έχουμε πολύ καλό χιούμορ, αλλά εμείς επαγγελματίες πολλές φορές καταφεύγουμε στο εύκολο χιούμορ για να κερδίσουμε το κοινό. ».

Τα θέατρα έχουν πρόσβαση για το κοινό, αλλά όχι για τους ανάπηρους καλλιτέχνες

«Θα κάνω θέατρο. Θα παίξω σε ένα θεατρικό με τον Γιώργο Καπουτζίδη. Τιμή μου και χαρά μου. Θα κάνουμε στο θέατρο την ταινία Florence, με την Μέριλ Στριπ και τον Χιου Γκραντ. Είναι η πρώτη φορά που κάνω θέατρο σε αυτή τη σωματική κατάσταση. Τα θέατρα έχουν πρόσβαση για το κοινό, αλλά δεν έχουν για τους ανάπηρους καλλιτέχνες. Εγώ δεν μπορώ να ανέβω στη σκηνή. Οι παραγωγοί θα μου φτιάξουν καμαρίνι πάνω στη σκηνή. Δύο μήνες κάνω μόνο τραγούδι για να πω παράφωνα τα τραγούδια της παράστασης. Δεν θέλω να βαλτώσω και κάνω κάτι έξω από τα νερά μου. Τρέμει η ψυχή μου. Τραγουδάω άριες» είπε η Κατερίνα Βρανά.

Η Κατερίνα Βρανά, ο Γιώργος Καπουτζίδης και η πιο φάλτσα σοπράνο που πέρασε απ’ τη γη

Ένα παιδί θαύμα που αγαπά τη μουσική γίνεται όταν μεγαλώσει μία σοπράνο που δεν μπορεί να πετύχει ούτε μία σωστή νότα. Παρόλα αυτά αποκτά φανατικούς φίλους που την ακολουθούν και τη χειροκροτούν κι ας είναι οι ερμηνείες της για γέλια και για κλάματα: η Florence Foster Jenkins, το μουσικό φαινόμενο της δεκαετίας του ’40, έκανε πολλά κεφάλια να γυρίσουν προς το μέρος της και άφησε εποχή όχι μόνο με τις φάλτσες νότες της, αλλά και με την αγάπη της για τη μουσική και τους μουσικούς!

Τη φοβερά διασκεδαστική αλλά και γλυκόπικρη ιστορία της φάλτσας ντίβας Florence Foster Jenkins διασκευάζει και σκηνοθετεί η Θέμις Μαρσέλλου, με την σούπερ σταρ της stand up comedy Κατερίνα Βρανά στο ρόλο της Φλόρενς και τον πολυτάλαντο Γιώργο Καπουτζίδη, που επιτέλους ξαναβλέπουμε στο θέατρο μετά από καιρό, στο ρόλο του συντρόφου και μάνατζέρ της, St Clair Bayfield. 

Ένα παράδοξο μουσικό φαινόμενο, η Florence Foster Jenkins, γεννήθηκε το 1868 από πολύ εύπορους γονείς στην Πενσυλβάνια. Παιδί θαύμα στο πιάνο -είχε μάλιστα παίξει μπροστά στον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών- εμποδίστηκε από τον πατέρα της από το να συνεχίσει τις σπουδές που τόσο λαχταρούσε στη μουσική. Μετά από έναν γάμο με έναν πολύ μεγαλύτερό της άνδρα και αφού ένα ατύχημα την εμπόδισε να συνεχίσει να παραδίδει μαθήματα πιάνου σε παιδιά, η Φλόρενς έκανε το όνειρό της πραγματικότητα με τη βοήθεια ενός καλά δικτυωμένου στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Νέας Υόρκης ηθοποιού, του St Clair Bayfield που έγινε μάνατζερ και σύντροφός της μέχρι το τέλος της ζωής της.

Με τα χρήματα που κληρονόμησε από τους πλούσιους γονείς της, βοήθησε άλλους μουσικούς, ηχογράφησε αριστουργήματα του κλασικού ρεπερτορίου (ηχογραφήσεις που γίνονταν αμέσως συλλεκτικές) και εμφανίστηκε σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς συναυλιακούς χώρους στον κόσμο. Ανάμεσα στους φανατικούς θαυμαστές της συγκαταλέγονται ο Cole Porter και ο Enrico Carouso, ενώ πολλοί κοσμικοί και εκπρόσωποι της καλής κοινωνίας της εποχής δεν έχαναν εμφάνισή της. Η εκτέλεση της περίφημης άριας της Βασίλισσας της Νύχτας στον Μαγικό Αυλό του Μότσαρτ από τη Φλόρενς αποτελεί μέχρι σήμερα αξεπέραστο ντοκουμέντο κορυφαίου φάλτσου. 

Η ίδια ζούσε μέσα σε μία μακάρια άγνοια της ανικανότητάς της να τραγουδήσει σωστά (ίσως και εξαιτίας της σύφιλης που την ταλαιπώρησε μέχρι το θάνατό της). Αυτό δεν την εμπόδισε να γράψει ιστορία με μία εμφάνιση στο Carnegie Hall (το πιο γρήγορο sold out στην ιστορία του, με 2.000 θεατές να μένουν απέξω), αλλά και να απασχολεί συγγραφείς και καλλιτέχνες έναν αιώνα μετά. Ανάμεσα στα θεατρικά έργα και ταινίες που εμπνέονται από την ιστορία της, ξεχωρίζουν η γαλλική ταινία Marguerite, που σάρωσε τα βραβεία Σεζάρ το 2015, η Florence Foster Jenkins (2016) του Stephen Frears με την Meryl Streep και τον Hugh Grant και το θεατρικό Glorious του Peter Quilter, το οποίο διασκευάζει φέτος η Θέμις Μαρσέλλου στο Θέατρο Ήβη. Πρεμιέρα 15 Νοεμβρίου 2021