Έλενα Παπαρίζου: «Σε ηλικία 3 ετών, οι γονείς μου με άφησαν στη θεία μου, αυτό το κουβαλούσα χρόνια»

Η «Number One» τραγουδίστρια Έλενα Παπαρίζου, που έδωσε στη χώρα μας την πρώτη θέση στη Eurovision, είναι προσκεκλημένη της Έλενας Κατρίτση στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Προσωπικά», την Κυριακή 9 Ιανουαρίου, στις 16:00.

Στην πρώτη εκπομπή του χρόνου, η Έλενα Παπαρίζου, είκοσι ένα χρόνια μετά την εμφάνισή της στον διαγωνισμό με τους Antique, που την έκανε γνωστή σε όλη την Ευρώπη, θυμάται ξεχωριστές στιγμές που έχει ζήσει με αγαπημένα της πρόσωπα, συγκινείται, μιλά για μεγάλες αγάπες και για τους γονείς της που έφυγαν την δεκαετία του ‘60, από τα χωριά τους στο νομό Καρδίτσας για να φτιάξουν τη ζωή τους, στη μακρινή τότε Σουηδία.

Μία από τις πιο δημοφιλείς και αγαπημένες τραγουδίστριες, με δεκάδες διακρίσεις και χρυσούς, πλατινένιους και διπλά πλατινένιους δίσκους, ζωντανεύει με τις αφηγήσεις της εικόνες από την προσωπική και επαγγελματική της ζωή, αλλά και μνήμες που της γεννούν, ακόμα και σήμερα, εφιάλτες.

Εξηγεί γιατί στις γιορτές προτιμούσε να ντύνεται Αθανάσιος Διάκος και όχι βασίλισσα Αμαλία, όπως τ' άλλα κοριτσάκια ή Πίπη η Φακιδομύτη και ξαναφέρνει στη μνήμη της την πρώτη φορά που οι γονείς της, σε ηλικία 3 χρόνων, την άφησαν στη θεία της λίγο έξω από τον Βόλο, καθώς και τα δέματα που της έστελνε η μητέρα της, τότε. Ήταν μια περίοδος της ζωής της, που αρνιόταν να συζητήσει με την οικογένειά της, για πολλά χρόνια.

«Σε ηλικία τριών χρόνων, οι γονείς μου μικρή με είχαν αφήσει στη θεία μου, στον Βόλο. Για κάποια χρόνια, ακόμα και στην εφηβεία, ήταν ένα μωρουδίστικο τραύμα που είχα μέσα μου. Δεν ήθελα ποτέ να το συζητήσω. Όταν άρχισα να μεγαλώνω ξεκίνησα να το συζητάω. Οφείλω όμως να πω ότι οι γονείς μου έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν να κάνουν. Και ήταν αυτό και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Τότε είχα κοντά μαλλιά γιατί είχα κουρευτεί μόνη μου και η θεία μου προσπαθούσε να μου τα μακρύνει. Ήμουν λίγο ζωηρούλα». 

Θυμάται την πρώτη της δουλειά στο εστιατόριο του πατέρα της, που βοηθούσε στη λάντζα και στο σκούπισμα: «Έχω βγάλει ένα ολόκληρο καλοκαίρι μέσα στο εστιατόριο, αλλά την αγαπάω αυτήν τη δουλειά. Άλλωστε, το πρώτο μου επάγγελμα ήταν σερβιτόρα, αλλά παράλληλα έπρεπε να κάνω και χιλιάδες πράγματα πίσω από το σερβίρισμα. Η καλύτερη κληρονομιά που μου έχουν δώσει οι γονείς μου είναι να αγαπάω αυτό που κάνω. Ό,τι κι αν είναι αυτό» δηλώνει με συγκίνηση.

Όσο για το αν έχει αισθανθεί την καρδιά της να ραγίζει, απαντά με ειλικρίνεια: «Ναι, την έχω αισθανθεί, την έχω νιώσει. Ξέρεις, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Έτσι είναι τα πράγματα στη ζωή μας… Και έπεσα εφτά φορές; Οχτώ φορές θα σηκωθώ».