Εριέττα Κούρκουλου: Η ανάρτηση για την παγκόσμια ημέρα καρκίνου - «Δέος για τους μαχητές της ασθένειας»

Η 4η Φεβρουαρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά του καρκίνου και η Εριέττα Κούρκουλου έκανε μία ανάρτηση για τον χαμό του πατέρα της, ηθοποιού Νίκου Κούρκουλου. Πέρασαν 15 χρόνια από τον θάνατο του ηθοποιού, που «έφυγε» στις 30 Ιανουαρίου 2007 από καρκίνο, μετά από εξαετή μάχη, και ενώ είχε αφοσιωθεί στην αναγέννηση του Εθνικού Θεάτρου.

Η κόρη του αείμνηστου ηθοποιού που σε λίγες εβδομάδες θα φέρει στον κόσμο τον γιο της, έκανε μία ανάρτηση στο Instagram και δημοσίευσε ένα μακροσκελές κείμενο για τον καρκίνο που της πήρε τον αγαπημένο της πατέρα.

«Ο καρκίνος έχασε και θα χάνει πάντα την μάχη με την αγάπη»

«Παγκόσμια ημέρα κατά της αρρώστιας που πήρε τόσους αγαπημένους μας μακριά… «Μίσος» είναι η λέξη που εκφράζει καλύτερα τα συναισθήματά μου γι’ αυτόν. Μίσος, γιατί πήρε την μεγαλύτερη αγάπη από κοντά μου, στερώντας μου στιγμές που είχα κάθε δικαίωμα να ζήσω. Την ήμερα του γάμου μας, που ονειρευόμουν πάντα ότι θα με χόρευε. Την ημέρα που ανακοίνωσα στην υπόλοιπη οικογένειά μου ότι θα κάνουμε παιδάκι. Την ημέρα που θα γεννήσω τον εγγονό και συνονόματό του.

Όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα, μας δίνουν πολλές φορές την ψευδαίσθηση ότι ο καρκίνος νίκησε. Αλλά δεν είναι αλήθεια. Ο καρκίνος έχασε και θα συνεχίσει να χάνει, ακόμα και όταν οδηγεί στον θάνατο. Έχασε, γιατί ο πατέρας μου ήταν στον γάμο μας, και τον ένιωθα πιο κοντά μου από ποτέ. Έχασε, γιατί την ημέρα της ανακοίνωσης της εγκυμοσύνης μου, ευχαρίστησα εκείνον πρώτα, που ξέρω ότι έβαλε από εκεί ψηλά το χεράκι του. Έχασε, γιατί ζει μέσα στο παιδί που θα γεννήσω τον επόμενο μήνα.

Ο καρκίνος έχασε και θα χάνει πάντα την μάχη με την αγάπη. Από τότε που έφυγε ο πρώτος Νίκος της ζωής μου, έχω συναντήσει και συνεχίζω να συναντάω εκατοντάδες μαχητές της ασθένειας αυτής και κάθε φορά, αισθάνομαι δέος. Δέος, που συνεχίζουν να χαμογελούν και να κάνουν όνειρα για το μέλλον. Δέος, που αντί να κατηγορούν την ζωή ή τον θεό για την ατυχία τους, μου περιγράφουν τους λόγους για τους οποίους αισθάνονται τυχεροί.

Όσοι έχουμε πληγεί από τον καρκίνο άμεσα η έμμεσα, ενώνουμε σήμερα τις φωνές μας για να του πούμε ότι έχασε και ότι εμείς θα συνεχίσουμε να τον πολεμάμε, γιορτάζοντας κάθε νίκη… μικρή και μεγάλη!», έγραψε.

«Ο πατέρας μου το πήγε μέχρι τέλους πολύ γενναία»

Για τον πατέρα της, Νίκο Κούρκουλο είχε μιλήσει η Εριέττα Κούρκουλου στον Σάκη Ρουβά και στο αφιέρωμα για τον αείμνηστο ηθοποιό, που προβλήθηκε το βράδυ της Παρασκευής (10/12/2021), στην εκπομπή «Idols». Μέσα σε όλα, αναφέρθηκε με λόγια συγκινητικά στην τελευταία περίοδο της ζωής του Νίκου Κούρκουλου, που πάλεψε με τον καρκίνο και «το πήγε μέχρι τέλους, πολύ γενναία».

«Είχε άγχος για τον τρόπο που μεγαλώναμε ήθελε να έχουμε επαφή με τη φύση και με τα ζώα... και με την πραγματικότητα. Ήταν ο καλύτερος πατέρας. Ήμουν πάρα πολύ ερωτευμένη μαζί του. Ήταν πάρα πολύ αυστηρός πατέρας. Αλλά έδειχνε συνέχεια την αγάπη του και μέσα από την αυστηρότητά του. Πίστευε ότι χρειαζόμαστε μια σκληρή παρουσία για να κρατηθούμε εκεί που έπρεπε. (...)

Όταν έμαθα για την ασθένεια, αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μας από μικρή ηλικία. Δηλαδή πρέπει να αρρώστησε όταν εγώ ήμουν έξι χρόνων. Δεν μας το είπε αμέσως, αλλά το καταλαβαίνεις, όταν υπάρχει μια τέτοια αρρώστια μέσα σε ένα σπίτι δεν χρειάζεται να σου πει κανείς τίποτα.

Όσο μικρός και αν είσαι, καταλαβαίνεις ότι κάτι πάει στραβά παρόλο που αυτός ήταν ένας άνθρωπος που ήταν πολύ δυνατός και δεν έδειχνε τον πόνο του. Το πήγε μέχρι τέλους πολύ γενναία. Είχαμε φύγει από το σπίτι για έξι μήνες και είχαμε μεταφερθεί στο Λονδίνο για να κάνει τις θεραπείες του. Οπότε εκεί μπαινοβγαίναμε στα νοσοκομεία και ήταν πλέον πολύ ξεκάθαρο ότι υπάρχει πρόβλημα.

Ήταν ένα κομμάτι της ζωής μας που μεγαλώσαμε έτσι. Ο ίδιος προσπαθούσε να μας προετοιμάσει για αυτό που θα συμβεί, λέγοντάς μας ότι "δεν θα είμαι πάντα κοντά σας αλλά αυτά που ζούμε και λέμε τώρα θα είναι όντως μαζί σας για πάντα". Αρρώστησε τρεις φορές οπότε περάσαμε διάφορα στάδια. Σίγουρα καταλάβαινες ότι υπάρχουν εναλλαγές στον χαρακτήρα του. καθώς έχανε και την υπομονή του, όσο αρρώσταινε, πιο εύκολα. Ποτέ δεν σταμάτησε να πηγαίνει στη δουλειά του με τη μηχανή. Μέχρι την τελευταία εβδομάδα πήγαινε στο Εθνικό. Δεν ήταν ένας άνθρωπος που τον είδαμε για πολύ καιρό διαλυμένο. Το πολέμαγε, φαινόταν ότι είχε κουραστεί για όσους τον ήξεραν, αλλά ήταν δυνατός μέχρι το τέλος», εξομολογήθηκε η Εριέτα Κούρκουλου.