Κωνσταντίνα: «48 χρόνια μετά περιμένουμε να βρουν τον πατέρα μου σε έναν ομαδικό τάφο»

«Ακόμα αγνοείται ο πατέρας μου, με αυτό τον καημό πέθανε η μητέρα μου» είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή της η Κωνσταντίνα, αναφερόμενη στο γεγονός ότι ο πάτέρας της είχε συλληφθεί από τους Τούρκους στην εισβολή του 1974 στην Κύπρο και μέχρι σήμερα θεωρείται αγνοούμενος. Έχουν περάσει 48 ολόκληρα χρόνια αλλά για την Κωνσταντίνα, η πληγή αυτή παραμένει ανοιχτή. Η τραγουδίστρια ήταν καλεσμένη στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρνούτογλου «The 2night show» το βράδυ της Τετάρτης (16/3) και με μεγάλη συγκίνηση μίλησε για το τραύμα που της άφησε η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.

Με αφορμή τα τραγικά γεγονότα στην Ουκρανία, η Κωνσταντίνα μοιράστηκε με το τηλεοπτικό κοινό τις τραυματικές εμπειρίες που έζησε ως παιδί. Όπως είπε ο πατέρας της είναι ακόμα αγνοούμενος λέγοντας ότι η οικογένειά της μέσω του DNA, τον αναζητά σε κάποιον ομαδικό τάφο.

Κωνσταντίνα: «Έζησα πόλεμο, ξέρω τον ήχο από τις σειρήνες»

«Η μαμά μου προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, να φροντίσει 5 πέντε παιδιά έχοντας χάσει τον άντρα της, που είναι αγνοούμενος στον πόλεμο του 1974. Ξυπνάνε μνήμες, καταρρακώνεται η ψυχή σου και βιώνεις την παιδική σου ηλικία. Εγώ έζησα τον πόλεμο στην παιδική μου ηλικία, ξέρω και τον ήχο από τις σειρήνες και λέω δεν μπορώ να τις ξανακούσω. Ξέρω και τον ήχο από τους βομβαρδισμούς, ξέρω την αιχμαλωσία γιατί τα δύο μου αδέρφια ήταν αιχμάλωτοι στον πόλεμο, ξέρω τι θα πει να έχεις συγγενείς αιχμάλωτους», εξομολογήθηκε αρχικά η Κωνσταντίνα.

Και συνέχισε μιλώντας για τον πατέρα της και την απώλεια στην οποία δεν έχει μπει μία τελεία: «Ξέρω και το πιο δύσκολο πλήγμα το να έχουμε έναν άνθρωπο τον οποίο τον περιμένουμε να έρθει. Πριν μερικά χρόνια πιστεύαμε ότι μπορεί να έρθει και να είναι ζωντανός. Όταν περάσανε όμως 46 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο, ξέρουμε πλέον ότι έχουμε δώσει DNA και περιμένουμε να τον βρουν μέσα σε έναν ομαδικό τάφο, όπως έχουν βρει τόσους αγνοουμένους, μιλάμε για 2.000 αγνοουμένους».

Σε άλλο σημείο η τραγουδίστρια είπε: «Είμαι κι εγώ ένα από τα παιδιά που όταν γινόταν η ανταλλαγή αιχμαλώτων, ήμουν με τη φωτογραφία του πατέρα μου και περιμέναμε να μάθουμε κάποιο νέο απ’ αυτούς που επιστρέφανε και τους δίναν πίσω. Ξέρω πάρα πολύ καλά αυτή την ιστορία, αυτό το δράμα. Έχασα τον πατέρα μου στην εφηβεία, σε μια ηλικία που τον είχα τόση ανάγκη».

Η επίσκεψη στα Κατεχόμενα το 2004

Η Κωνσταντίνα αναφέρθηκε επίσης και στην επίσκεψη που έκανε το 2004 στα κατεχόμενα. «Είναι ερείπια. Είδα τα σπίτια μας, το σπίτι της γιαγιάς μου που κάθονται Τουρκοκύπριοι μέσα. Η εκκλησία έχει γίνει περιστερώνας. Οι άνθρωποι δεν φταίνε σε τίποτα, πληρώνουν το τίμημα των “μεγάλων” που δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Υπάρχει ένας φόβος και για αυτό που γίνεται σήμερα. Ελπίζω να κοιτάξουν και το θέμα της Κύπρου», είπε χαρακτηριστικά η Κωνσταντίνα.

Στην κάμερα της εκπομπής «Καλύτερα δε γίνεται» το 2020 η τραγουδίστρια είχε πει για το θέμα του πατέρα της. «Ένας αγνοούμενος δεν μπορεί να είναι άφαντος. Δεν μπορεί να κηρυχτεί άφαντος και μας αναγκάζουν για να μπορέσουμε να πάμε παραπέρα και να διαχειριστούμε θέματα που αφορούν τον πατέρα μας και περιουσίες κλπ, να πάμε στο δικαστήριο να κηρύξουμε τον πατέρα μας άφαντο. Αυτό δεν είναι νόμος. Ευελπιστούμε να βρεθεί. Περιμένουμε κάποια ειδοποίηση ότι τον βρήκαν κάπου, τουλάχιστον να θάψουμε τα οστά του. Δεν άνοιξε την πόρτα κι έφυγε, ξέρουμε ότι τον συλλάβανε, ξέρουμε πού, κάτω από ποιες συνθήκες. Συλλάβανε και τα αδέρφια μου και ευτυχώς τα αφήσανε. Εννοείται ότι τα θυμάμαι όλα, είμαστε παιδιά του πολέμου. Η μητέρα μου πέθανε με αυτόν τον καημό» εξομολογήθηκε συγκινημένη η Κωνσταντίνα.